Alle inzendingen, jaar 2003, week 46

De ruisende golven, brengen met zich mee, de met bloesemen bedolven, wiegend op de speelse stroom, gedwee. Een bed vol met vlammende rozen, obscuur een schim bedekkend, zijn randen likkend, liefkozen, steeds meer nageslacht verwekkend. Een mysterieuze gloed strijkt dan toch neer, op het parelmoeren, maanreflecterende wateroppervlak,…

Elke dag pesten ze en zeggen: Schelden doet niet zeer, maar ik weet wel beter elke keer. Ik moet huilen, huilen door jou. Elke dag pesten we haar en zeggen: Schelden doet niet zeer, dat is toch zo, ik weet het al te goed. Ik moet lachen, lachen om jou.…

Donkere wolken jagend door de lucht voor een opzwiepende storm haastig op de vlucht de atmosfeer onheilspellend zwaar beladen de temperatuur daalt vele graden hoog in de hemel verschijnen aarzelend wat kleuren ik zie het vol ontzag gebeuren omhoog kijkend naar de regenboog sta ik met God, oog in oog…

Bloemen leven licht-zinnig in hun bladen. Dieren lopen vanzelfsprekend; ze zwijgen van wat ze zouden kunnen zijn; hun daden gebeuren altijd nu; dieren zijn eigen. Mensen doen alsof. Bestaan in ijskouden, denken, denken, denken dat ze bestaan. Geen mens kènt een mens. Men wil zich vasthouden. Angst laat niet los. Men kijkt zijn spiegel aan.…

Weer tesamen na zoveel jaren... en onze mond is stom. Is er dan niets te zeggen - kom laten we eens zien waar we gebleven waren. 't Was in dit Centraal station van Amsterdam, je had me naar de trein gebracht, in onze ogen waren de tranen reeds droog, er kwam geen klacht meer over je lippen, onbewogen leek je daar in die nauwe couloir nu…

Wij rijden met de trein naar 't Zuiden. De peppels vallen van ons weg, De molens en de meidoornheg, Die langs de spoorbaan is gelegen. En na een nacht van weinig slapen Snelt glanzende de eerste rij Cypressen aan ons oog voorbij, Gelijk een groep marathonlopers. Wijnbergen, ceders en ravijnen, Gedoopt in het zacht avondrood, Vallen ons…

een tijdje geleden las ik een bijzonder boek nu bekijk ik de wereld vanuit een andere hoek het bevat een paar inzichten en door ze na te leven kun je 't hedendaagse bestaan heel anders gaan beleven het is echt niet zo moeilijk maar ben wel consequent zo maak je kennis met wie je in werkelijkheid bent het is fantastisch te ontdekken…

't Werd stil aan tafel. 't Was of wijn en brood Werd neergeslagen uit de greep der handen. De kaarsvlam hing lang-wapperend te branden En 't raam sprong open door een donkre stoot. Als water woelden in de nacht de landen Onder het huis; wij voelden hoe een groot Waaien ons aangreep, hoe de wieken van de Vaart van de tijd ons droegen naar…

Eenzaam thuis op mijn verjaardag Niemand die mijn feestdag deelt Geen cadeautjes of presentjes In huis geen rommel en dat scheelt Gewoon een dag als geen ander Erover klagen heeft geen zin Alsof ik dan nog iets verander Feest zit er vandaag niet in Eenzaam thuis op mijn verjaardag Dit is echt de laatste keer Volgend jaar wil ik weer vreugde…

verloren in dromen wijs mij de weg ik drijf op verlangen verzink in een roes gedachten dwalen volgen de droom laten zich leiden ervaren gevoel hart overstuur heel diep geraakt brandend als vuur passie gesmaakt kan niet terug reddeloos verloren wil nooit terug voel me herboren dus laat mij dolen in dromen verdwalen kom mij…

Sonja lieve meid deugdzame en vriendelijke dame der gehele gemeenschap Toeverlaat…

Hoor het naderen van de herfst en het ruisen van de bomen Kleuren bladeren in de zon dwarrelen vrolijk door de stad Takken van de beuken zwiepen krakend hout de eeuwen door Stormen razen door het bos regen valt met wilde sprongen Vergaan is weer een zomertij de warme gloed in avondlicht Sranden stil en uitgewaaid de duinen moe ze slapen…

Aan de kapstok hangt de jas even later in de tuin kijkt zij mij aan bladeren opengevouwen haar stem klinkt bij het ritselen van plant en struik In bed ligt zij, de wangen rood en opgezwollen van de koorts in haar ogen een waterige blik Uit de keuken fluit de ketel een waarschuwend lied er moet nog thee gezet Bij het naar…

Er is een lied dat wordt gedragen door de wind; gefluisterd door de toppen van de bomen, dat wordt meegevoerd op wilde waterstromen, een lied dat steeds een ander ritme vindt. Het is het lied van Hem die alles schiep, die Zélf de melodieën heeft geschreven; aan duizenden accoorden heeft gegeven, die ook in mij dat lied tot leven riep. Maar…

Voor Eddy Van Vliet Terwijl Herodes in zijn arme tent in het bewaakte vluchtelingenkamp een bord gekookte groenten eet met wat brood en wat water, blijft plotseling de felle lichtstraal als destijds de ster. De prikkeldraad wordt door het helder licht Als met sneeuwkristallen verzilverd En de lopen van de mitrailleurpistolen glanzen Geolied…

Een uitgestoken hand vingertoppen geraakt violen in mijn hart doen snaren trillen een rilling bij het zachte bespelen van mijn zinnen laat een cello weerklinken mijn ogen dansen op de maat de zachte minnezang een krans van sonnetten teder, doch vlammende overgave als opus het smekende geluid van een enkele saxofoon doet mij beseffen…

In Tilburg is de SCALA afgebrand Het danspaleis uit lang vervlogen jaren Waar jazz en rock 'n roll ooit mode waren Was tegen het verval al niet bestand Ik was er ooit en zag de gribus aan: De sporen van een uitgewoond theater... Bedekt met stof, ontdaan van alle klater Stond heel de boel heel rustig te vergaan Men wilde het in ere gaan…

met kunst en vliegwerk hielden we jou in leven tot je uitgemergeld je laatste adem uitblies zonder kracht je kon niet meer lopen niet meer praten je ogen zagen zonder zicht flarden uit het verleden spraken zonder inhoud, zonder bericht je handen lagen stil huid om skelet we hebben je laten leven dood in je bed rust zacht…

als ik naar je kijk, zeggen mijn ogen het dan? of voel je het als ik je omarm? mag ik? met mijn armen? eerst de ene, dan de andere. en jij daartussen. om te kussen. niet nu, niet straks, niet morgen. nu met heel veel nu daarna. ja, ja, en ondertussen maar kijken om het te zeggen in plaats van het te zeggen. hoe zou je kijken? wat…

Door het park gewandeld en hier blijven staan waarom, nou ja, we weten van elkaar waarom, allebei denken we: jij jij bent het hier blijven staan om die ander aan te kijken, te kussen. ------------------------------------------------------- Uit: Over het verlangen naar een sigaret, 2001.…

De dood is niets Ik ben maar aan de andere kant ik ben mijzelf Jij bent jijzelf Wat we waren voor mekaar zijn we nog altijd Noem me zoals je me steeds genoemd hebt spreek tegen mij,zoals weleer op dezelfde toon niet plechtig,niet triest Lach om wat ons samen heeft doen lachen Bid, glimlach denk aan mij bid met mij Spreek mijn naam uit…

In een krankzinnige wereld Zijn alleen gekken bij hun verstand…

waarom iedere keer die woorden je kunt me beter laten gaan woorden die ik niet kan horen woorden zo ver bij me vandaan ik kan het bijna niet geloven dat je zei: vergeet mij nu maar stil ... woorden die me heel diep raken vol verdriet zo koud, zo kil…

we liepen hard de duinen op, waren bijna boven, zijn door ademnood gestopt ik zag de pijn voelde tranen om het falen, wist dat we de top niet zouden halen we waren niet alleen zagen hoe schaduwen zich langer maakten, hoe alle licht rond ons verdween we hadden elkaar ingepakt een teveel aan goede zorgen wisten hoe de dag verliep…

Er loopt een enge man door Nederland. Hij heeft een mes van twintig centimeter. Hij is op zoek naar wraak, hij weet niet beter, vermoedelijk beroofd van zijn verstand. In Neverland woont ook een enge man, die kinderen misbruikt en zingen kan.…

Droomloos slapen Verloren in een bodemloze zandloper Slapende dromen Vergeten in een allesoverheersende doodskreet Bang worden van de angst Vertwijfeld verdragen Angstig om een eeuwige nacht Donker dralen Versmelten met een veilige plek Onbegrijpelijk lijden…

Ik zie je voor me elk detail heel scherp toch ben je niet bij mij ik houd je vast handen strelen je lichaam je bent zo ver weg van mij ik hoor je stem in mijn hoofd elk woord duidelijk en zacht je zit zo diep in mij je bent weer een tijd weg mijn huis is zo leeg en ik, ik ben niet blij ik wil je zo graag zien, zoveel…

Een zonnestraal, het begin van een glimp licht. Een heldere gloed, straalt over het land, over de zee. Een afbuigend licht, weerkaatst op het water. Terug naar de hemel, waar de zonnestraal begon.…

ik kan niet verbloemen hoeveel ik voor je voel je zit zo diep van binnen ik laat voor even de boel in een spiegel zie ik mezelf maar ik ben niet alleen want jij zit in mijn leven en mijn hart is niet van steen delen wil ik mijn liefde om te geven en te nemen heerlijk om je te kussen zonder voorbedachte systemen nee, je bent mijn hart…

Het gaat erom Dat je begrip toont Medeleeft in haar verdriet Niet zelfzuchtig voor jezelf gaat Dat verdient je partner niet Het gaat erom Om haar te steunen In het verdriet dat haar zo raakt Geef haar troost en mededogen Zorg dat zij haar huilen staakt Het gaat erom Te leren leven Met een vrouw en haar verdriet Geef haar wat je hebt te…