Loflied
Er is een lied dat wordt gedragen door de wind;
gefluisterd door de toppen van de bomen,
dat wordt meegevoerd op wilde waterstromen,
een lied dat steeds een ander ritme vindt.
Het is het lied van Hem die alles schiep,
die Zélf de melodieën heeft geschreven;
aan duizenden accoorden heeft gegeven,
die ook in mij dat lied tot leven riep.
Maar het is zo mooi, dat het me soms verwart,
onuitspreekbaar voor gewone mensenwoorden.
Dan zingt mijn ziel en kan geen mens iets horen
van het lied, dat ik voel branden in mijn hart.
Geplaatst in de categorie: religie
nee, Hoe hij schrijft
het ontroert me
en het beklijft.