Alle inzendingen, jaar 2003, week 7

De kracht van het verleden zal de toekomst verbouwen Een toekomst heeft geen rechte weg naar de verwachtingen De verwachting geboren uit een verleden Verwachtingen die een toekomstdroom creëren De kronkelingen van de onwetendheid spaart geen ziel Daar kruipt de mens in zijn hoop, geloof, leider of een lief Stuur mij de richting in van het…

M’n kleine kind, vragend, om een glimlach van die één. Hoe klinkt het dan? Weet ik als ik vind? Welkom zijn M’n beste kameraad, gewapend, met stok en hond. Hoe kan ik zien? Herken ik als het voor me staat? Welkom zijn M’n bange vrouw, gevlucht, voor wapens en levende demonen. Hoe zal ’t smaken? Is dit wat ik hopen zou? Welkom zijn M’n oude…

Vleermuis, met uw vlerkjes slaande, Door de avondrust, Nederwaarts en opwaarts gaande, Vast en doelbewust, Gij, het enig ding bewegend In deez' avondstond, Met uw zwart figuurtje tegen 't Glanzend hemelrond, In de lichtgevulde, klare, Diepe hemelkom Lig ik peinzende te staren Bij de stilte alom, En der dingen roerloos wachten Onder…

Al vijf jaar was ze uitgeprocedeerd. Ze kreeg weer hoop door Nawijns proefballon, die duidde op een generaal pardon. De kans werd door het kabinet gekeerd. Gemeenten schreven dus naar Balkenende. Wat gaf die man een hoop. - Een hoop ellende.…

in de verte hoor ik de doedelzak geluid dat stierf in mijn hart die huilend mijn hart in tweeën brak één helft ging met de muziek mee. de andere is bij me gebleven wachtend tot ie terugkomt voel me zo kil en leeg mijn ziel onbereikbaar, verstomd in de verte hoor ik de doedelzak geluid harder wordend in mijn oren wat ooit mijn hart in…

miljoenen lazen het in de krant als hij niet meewerkt met de senaat worden kinderen van ons soldaat voor een oppermachtig heilig land stoere man, hief zijn hand tot granaat wij vechten mee tegen de vijand demissionair den haag larmoyant dat is ons politieke dukaat miljarden begrootten het kwaad en velen lieten van zich spreken in harmonie…

Zorgeloos zwerf je voorbij over het perfect gekleurde strand. Ieder probleem sla je spontaan van je af. Kijk dan toch ! Een eerste traan baant zich een weg naar beneden. Ga maar, ik blijf gevangen in de immense leegte die jij achterliet. Dan verdwijnt een ijsvogel achter de brandende zon die zachtjes vaarwel schijnt te zeggen.…

Vertragend schikt zich de leugen ontsprongen aan een vuige list gedrukt door een vuistdikke stempel existentie voordat ik wist Warempel…

Als een mens niks te mopperen zou hebben, en de kranten zouden vol staan met leuke dingen, 't nieuws zou met lachsalvo's gebracht worden, waarover zouden we ons dan nog moeten opwinden? DUS: Als ik niet mopper, moppen lees, alleen maar lach, wat heb ik dan 't meest? Precies, ik heb geluk, geluk dat ik LEEF!…

Gekras en geprik, lijntjes en helle kleuren, huid van perkament.…

Laat me los Houd me niet langer tegen Laat me vrij Geef me de ruimte Ruimte om te leven Om te vertrouwen op mijzelf Om te ontdekken wie ik ben en wat ik wil zijn…

Een leeg gevoel van binnen Voor iets dat even heeft bestaan. Jij zat in me, maar kon nog niets zeggen. Toch was mijn liefde voor jou al daar. ook al was het maar voor even, ben toch blij dat je bij me was had je graag op zien groeien Met je willen spelen en stoeien Je willen knuffelen en zeggen, dat ik heel veel van je hou. Ook al zal het…

De kaartverkoop gaat vlot. Het loopt er storm. Een vonnis heeft het tribunaal geveld. George Bush, die fout was, wordt terechtgesteld in 't stadion. De aandacht is enorm. 't Is uitverkocht. Tweezijdig snijdt het mes: verkoop bij executie - groot succes.…

Als je er was en dan niet zoals nu maar zoals toen in mijn gedachten dan zouden we samen bedenken dat het best nog wel gaat tussen ons en dat er bijna geen ruzie meer was…

Mijn oma is een speciale vriendin, die er altijd voor mij zal zijn. Zij is mijn luisterend oor, voor haar heb ik geen geheim. Met een oma die je zoveel liefde kan geven, vind ik steun en rust in mijn eigen leven. Het is daarom dat ik haar zo waardeer, iedere dag weer een beetje meer.…

Hoe moe kan een mens zijn, te moe om op te staan, te moe om naar je werk te gaan, te moe om op je benen te staan. De term dood-moe is er een die ik niet snap, 't klopt ook niet, je bent, of moe, of dood, tegelijk kan niet, dus dood-moe valt af. Ook een onbegrijpbare is levensmoe, nu een definitie daarvan geven is, dat je te moe bent…

Na vieren zit je nóg. Er komen dromen. De lege klas: een wijde oceaan; het blauw linoleum gaat zachtjes stromen en komt zijn branding aan je tafel slaan. Iriniserend zonlicht door je haren. Kleuren, gewimperd op je smalle hand. Ik voel: ik moet dit leeg lokaal dóórvaren en schipbreuk lijden aan jouw waterkant. Lukt het je echt, aanbiddelijke…

O, was men toch de bijstand maar vergeten dan zaten wij niet met een lang gezicht gebakken door een valse nicht koekjes van eigen deeg te eten. Margarita smult en vraagt heel fijn, 'Wie wil er nog een glaasje E. De Roy van Zuydenwijn?'…

je knipt bloemen uit verkleurde foto's maakt boeketten van die tijd de restanten leg je maar terzijde omdat het niemand verder spijt ze bloeien in het licht van alle kleuren de geuren zijn nog schraal herinneringen gaan weer leven in beelden met een nieuw verhaal de scherpte is afgevlakt tranen zijn verdwenen jaren schoonheid komen…

Verloren gelopen in de nacht van de eenzaamheid Een bos waar iedere boom luistert Maar niet in bloei komt te staan De lente vergeten De zomer reeds gekomen Stralend loop ik verder in de schitterende zon Waar de nacht mij volgt Mijn karma spreekt zich stil uit Geef mij het licht van de lente Waar een nieuwe straal mijn verlangen verlicht…

Omgeven door muren liggen scherven op de grond door tralies gescheiden van woorden die veel meer zeiden Niet alleen in woorden verstopt maar verwijderd als lijkt oneindig het gevangen verdriet verstomd als een stil lied Ze lacht als ze praat maar spreekt als een traan met zoveel machteloze pijn niet wetende waarom hier te zijn…

Nu alles faalt, heeft dit alleen nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heeft ontdekt; Ik zal van U niet scheiden als deze aarde Mijn pover lichaam dekt. Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig heeft bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht. ---------------------------…

voelde het.... dacht nee ik niet. dat zijn anderen die je ziet voelde beter.... dacht ja ik wel en nu komt de rel. lieve mensen ik voelde het..... voelde beter.... en voelde goed.... ik ben homo.... oo wat een moed.…

De spotter langs de landing-strip ontmoet er Gelijkgestemden, turend op de baan Veel huiselijke fans zijn al voldaan Met een simulator op de thuiscomputer Met bijna alles wat zo'n Boeing ook bevat En in de stoelzak zelfs een eigen blad…

Doorschijnend haar nachtgewaad baadt ze in een zee van kaarslicht Transparantie blijkt bij dageraad minder helder misleidend als een dwaallicht…

haar oogopslag zegt meer dan woorden kunnen zeggen haar handgebaar legt uit wat hij niet uit kan leggen haar warme lijf verdringt zijn allerlaatste schroom haar zachte stem verwoordt zijn allermooiste droom…

mag ik je bedanken zeg alsjeblieft niet nee gewoon maar wat woorden over wat je met me dee' want je gaf passie weer een kleur en maakte donkere dagen licht door jou kreeg geborgen weer een naam ........ en liefde een gezicht…

Een Oostindische man in Noord Gedroeg zich gehoorgestoord Maar als men dat zei Met hem erbij Reageerde ie ongehoord…

de wind is oppermachtig in het noorden hij geselt de verloren graswoestijn en buldert met beangstigend venijn door stervende of doodgewaande oorden waar nuchter de gesloten noorderlingen totaal doorweekte klei trachten te knechten en kale kromgebogen struiken vechten tot een trage dood ze zal bedwingen uit het lichaam van het arme wingewest…

Levend volgens deze tijd Pas op je zestigste bevrijd Leven om te werken Denkend aan jezelf Denkend aan het geld Werken aan een carrière Het vergeten van geluk Tot het zoveelste ongeluk Einde van een carrière Levend met veel rijkdom Gevoelens echter arm Leven om te werken Zonder werken geen leven Zonder werken geen streven Leve…