Alle inzendingen, jaar 2004, week 10

Het is hier neergezet Muren, bomen, dieren, op een stuk grond met ook nog mensen. Het is hier neergezet zonder reden, zoals ze denken met lucht vol adem Het is hier neergezet in licht en donker zonder tijd, zoals ze denken... Deze wereld…

Ma chère Flavie, le vide n'est rare- ment gris! Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

Zonder dat iemand het ziet ben je aan het communiceren en ook al merken mensen het niet ook jij bent van het leven aan het leren Je spreekt je eigen taal en leeft op je eigen planeet mensen vinden jou niet normaal maar ‘t is dat jij beter weet Mensen lachen je soms uit omdat ze niet met je om kunnen gaan voor die domme mensen ben…

Drie computers staan er bij ons in de klas. Allemaal oude bakkies, die niet zijn wat het was. Ze waren van de bank, bij ons om de hoek. Toen ze daar vertrokken, kwamen ze op verzoek. Twee doen het meestal, de derde vaker niet. Vroeger was er een vierde, maar dat was rampgebied. We draaien oude software, nieuwe loopt echt vast, met…

Ik wil geen geld Ik wil geen roem Ik wil jouw liefde daar kan ik meer mee doen Ik wil geen pracht Ik wil geen praal Ik wil alleen jou dan heb ik het allemaal Ik wil geen zilver Ik wil geen goud Ik wil jouw hart de rest laat me koud Ik wil geen presentjes Ik wil geen cadeaus Ik wil jouw warmte omdat ik jou boven alles verkoos…

Uit een achtergrond van nacht, treed je naar voren, je schemert zacht, blijft me bekoren. Naakt staan we voor elkaar, raken elkaar nog niet aan, liefdesstralen behoeven geen gebaar, maar één blik doet alles verstaan. Als alles rondom zwanger wordt, van sensualiteit, is de tijd te kort, ik wil je nooit meer kwijt.…

Toen ik een abonnement kocht op de duizelende carrousel werd ik achtervolgd en gezocht door een labyrint van witte duin Het wou me steeds toedekken met zand als sluipend deken Het hield me voor de gek, en wees me op de kermis van gebreken Ik nam toen mijn glazen ogen uit en zag de witte zandduin groeien maar blies ze weg met toverfluit…

Bij mijn geboorte was er feest, mijn ouders waren blij Toch kwam er af en toe een traan, wat was er dan met mij? De dokter zei: gehandicapt, dat is wat Danny heeft Dat kan nooit meer overgaan, zolang als Danny leeft. De naam hiervoor is ziekte van Down in je hoofd zit dan een fout Iets leren wordt nu zwaar, je kop lijkt wel van hout Want 1 plus…

Het was toch bij de wilde beesten af: Die seks met koeien, kippen en konijnen, Met zwarte zwanen, zebra's, wilde zwijnen, Men krijgt hiervoor gelukkig voortaan straf. En verder brengt zo'n wet ons iets véél leukers: We zijn verlost van Haagse mierenneukers! ---------------------------------------------------------- (...een meerderheid van…

Een kei vormt een steen Hard van buiten en binnen Niets van transparant De grauwheid maakt dof In kilheid gekleed Een kei vormt een steen Pure brute wilskracht Niets dan alleen hardheid Kleuren vervagen in grijs De kei leeft in zijn cocon Een kei vormt een steen In rotsblok ontleed in delen Grillige vormen geven ronding Langzaam geeft…

Ze noemen me een "nabestaande" alsof jij niet meer bestaat en ze spreken in verleden tijd alsof 't niet meer over jou gaat Ze denken dat je er niet meer bent dat het sterven jou heeft gedood en als ik zeg dat 't niet zo is stamelen ze wat en worden rood Maar jij lééft nog in mijn gedachten op de plaatsen waar jij hebt gestaan in…

Als ik níet naar de dokter ga níet naar het ziekenhuis word ik beloond met een bonus bij een griepje, koorts of hernia verpleeg ik mezélf wel thuis. Die bonus laat ik niet lopen op het einde van de rit kan ik eindelijk een weekend uit 'n paar nieuwe schoenen kopen of een stoel die lekker zit. Een kabinet van gestoorden verzint een no-claim-systeem…

Wij zijn in de herfst van ons leven jij verliest je haren en wordt grijs, ik word kleiner en krijg rimpels maar samen zijn we (eigen) wijs. De tijd heeft ons veel dingen geleerd die we vroeger niet hebben geweten. We leerden lief te hebben zodat we het nooit meer vergeten. De herfst van ons leven is mooi daar blijven we van genieten…

Een nevelring een lichte kring rondom de maan Een fluistering is rondgegaan Wie nu in het bos gaat hoort hoe de vos praat Hij zal de taal van de dieren verstaan Onder de maankring is alles verlaten Diep in het woud heerst een betovering houden vergadering wezens der nacht Wandelaar wacht voor gij nabij treedt want wie teveel…

Een secretaresse uit Grazen Die ontkleedde zich in twee fasen Want in een flits Ze pakte de rits De rest zal je dus niet verbazen.…

bescherming gevend vanuit de hemel zonder schouders ophalen…

Vergeet nu eens even wat je denkt te moeten zijn. De rots in mijn branding, mijn muur tegen pijn. Vergeet nu eens even dat mid-veertig gevoel Laten we nog eens zweven Ik heb zin in gekroel. Ik wil je met kussens bevechten Me in Kamasutra-knopen aan je hechten Kom, lief, kom Onze strijd tegen sleur onderwijl genietend van elkaars…

Verzengende zon Een slang stelt zich kwetsbaar op Na een koude nacht…

Kolkende orkaan Terwijl man en muis vergaan Zingt er een walvis…

Tot hoe laat zwerft de dag in heden? De beeldbuis kent geen rust, verhoort gebeden blijft bewust onbewust. Ik wimper even in het licht, sluit dan mijn slaapkamerogen en dicht een bleek gezicht uit mededogen.…

Als jij me vasthoudt Koele, zachte omhelzing Baadt deze wereld Plotseling in hemels licht Dat zon en maan zacht rusten…

Ik ben in de wolken van je woorden. ik leef van je liefde en je lach, ik kijk je aan en pluk de dag mijn gedachten brengen mij in andere oorden Ik ben in de ban van je hele persoon, nog velen malen meer dan ik had verwacht Innerlijk en uiterlijk, wat een pracht! Voor mij ben je zo buitengewoon. Ik weet niet hoe en wat jij voelt.…

De dood is een schilder met de naam die hij verbergt in de kleuren die gewonden een naam laat fluisteren en hun ogen geven wat ze tekenen met machteloze gedachten zoals hij hun lijden wenst en ze in hun achtergebleven verdriet bedankt met de stilte die niets meer verbergt…

De winter blijft uit, zoals voorzegd de vogels hebben schijnbaar zonder enige zin - instinctief doch verstandeloos gedreven - in de zwakke zuiderzon hun tooi te warmen gelegd Dit seizoen mag die naam niet dragen geen vlokken, ook geen krakend water dikke jassen met onnodig hoge kragen groene wakken met oeverloos gesnater Ons dorp droomt…

Ik had vanavond naar het stadspark willen gaan om voorgoed af te rekenen met het verleden, maar 'k bracht het niet verder dan halverwege, toen heb ik voor een venster stilgestaan waar ik iemand piano hoorde spelen. Achter de bomen wies een stille maan en al het leed is van mij afgegleden. Langzaam ben ik de weg naar huis gegaan. ---------…

Je zat met je ogen dicht en genoot de warmte in het licht van de zon LENTE zei ik luid liet je schrikken even een zonnetje pikken zei je zacht terwijl je straalde zoals niemand dat kon met mijn ogen open genoot ik jouw glimlach zelfs toen jij je ogen weer sloot lente fluisterde jij als een knipoog naar de winter…

Duivelse gedachten hechten zich aan verstand arglistig schieten ogen haar bange blikken finaal aan flarden Ineengedoken wacht zij als gevallen vrouw op hem, die ooit een engel was voor hij vlam vatte en vuur nog als passie brandde Zijn leidraad voor het leven vlammend in woord en daad vurig zonder liefde louter heet in hel…

Langzaam schuifelt zij door de paden van haar leven Haar trage gang bereikt de laatste deur zelfs daar blijft zij nog even stilstaan in verwondering over het niet meer weten haar leven mist…

geen files op de Waterweg alleen de tijd staat stil de boulevard, net aangelegd de horizon, onzichtbaar kil een wereld drijft voorbij beladen met containers een stil gebed, geen averij maar winst voor ondernemers ze varen uit, in stalen huid met vracht, vakantiemensen op volle snelheid ligt de schuit een droom met al hun wensen we…

Wat gebeurd is, lieve blijft niet bestaan zo vergaan de weken dagen en nachten die bij jou binnenkeken jouw kamer in, jouw bed Het gaat zoals dat heet jou naar omstandigheden redelijk wel. Ik weet de dood piept in jouw ogen in mij groet de pijn de vloek van niet begrijpen van vol van liefde zijn…