Alle inzendingen, jaar 2004, week 5

Oh de koude nacht dat het is de ochtend komt nog van ver en kon ik maar reiken tot de sterren, weg uit deze duisternis. Maar de nacht en ik, wij zijn verbonden ik moet hier leren leven, zou wel anders willen maar ben omgeven door duisternis door zonden. Ik droom dus ook zeer vaak dat er van ver een ster zal vallen die in stil geruis en…

mijn moeder zegt altijd dat kabouters niet bestaan maar toen ik vanmorgen wakker werd was mijn huiswerk plots gedaan ik was het echt vergeten maar ze wilde er niets van weten ach, ik laat haar maar begaan en laat vannacht het raam gewoon weer open staan…

wij zien ze gaan op de trappen naar boven hun taak is om het vuur te doven jongens mannen stoer en sterk mensen redden hun dagelijks werk de dood naderend onwetend wat er boven hun hoofd is ontketend duivelse machten die het leven ontkrachten kostbare levens verloren bij het ochtendgloren alleen rook en vuur verwrongen staal sprekend…

Blauw maanlicht schijnt stil op een tere zwarte roos ze staat daar koninklijk, gesloten en broos Pril in knop verwachtingsvol richt ze zich op Nog even en dan zal haar maagdelijke dauw dageraad's drank zijn, vol zoetigheid, zonder rouw Verwarmd tot in haar diepste binnenste verjaagd de zon de nachtelijke kou Met haar stralen vol belofte…

Niet alles is goed te praten niet alles wordt zo als het was soms kun je verdrinken in de meest ondiepe plas je kunt dan blijven proberen blijven praten en praten maar als de liefde over is zal ook dat niet baten soms moet je laten gaan al dat dierbaar wezen kan verdriet en tranen zullen er zijn maar daar wordt je sterker van droog…

Elke ochtend, tussen het aandoen van zijn linker- en zijn rechterschoen trekt zijn hele leven even langs. Soms komt de rechterschoen er dan bijna niet meer van. ------------------------------------------------- Uit: 'Dagrest', 1984…

De vogel heeft het nest verlaten heb een onbestemd gevoel moet er nog aan wennen hang lusteloos in mijn stoel. Het redderen, het zorgen verantwoordelijkheid voorbij voel me niet meer nodig maar gedachten zijn níet vrij. Zal hij koken, wel goed eten zichzelf én 't huis verzorgen moet me erbij neerleggen maar ga wel kijken, morgen!…

prachtige druifjes liggen blauw in een mandje dronken van geluk…

ik zag je staan je groette me in dat gebaar ontmoetten we elkaar mijn hand voor even langs je heup een vouw denkbeeldig strijkend de wind verwaaide zacht je haar je lippen waren rood wat vochtig daar je likte met je tong uitdagend langs je tanden je glimlachte de zon pakte zacht mijn handen ik droeg je schaduw toen we weer…

Zo'n twee jaar terug, u zult het nog wel weten De warmste februaridag van 't jaar Toen kusten twee stuks royalty elkaar En werd meteen een hittegolf gemeten De tijden zijn verhard - we moeten door En pram van Janet voor een nieuw record!…

lange roze mails. Ik denk jou toch te mogen delen in mijn nachten, mijn gedachten, weet je wel? Ik voel een renaissance, lieve France, ik hoor je niet! Smorend wordt mijn souvenir... Mag ik morgen op je wachten in een nieuwe dageraad? Ik laat je nou, je wordt zo stil en grijs! Schrijf me: ben ik met dit mailtje hopeloos te laat? Je baart…

Een moeder in angst om haar kind is boven haar krachten verheven als het kind door iets bedreigd wordt worden haar krachten gegeven. Ze kan opeens bergen verzetten want uit liefde voor haar kind zal zij op gevaren niet letten, omdat zij het leven belangrijker vindt. Ze kan opeens als een waterrat zwemmen als haar kind dreigt te verdrinken…

Ontken niet langer mijn gebinten na de hints die ik je gaf. Je blinde blik maakt me heel ziek. Je droeve ogen zeggen mij: "Mijn bedelkind, mijn lentewind, mijn labyrint in droeve dagen. Waar was het nou precies alweer? We horen samen onze vragen. Of er antwoord is komt later." Je gesnater maakt me ziek en evenzeer vraag ik me af: waar…

de lange uren van de nacht kijken mij gepijnigd aan ze krijgen het benauwd en vragen of het mijn hese stem is die de nacht gekluisterd houdt zijn het mijn tranen die de hemel doen treuren, ben ik het die de vloed van de regen niet vertrouw verwekt mijn woelige storm de golven in de herfst, ben ik het die de dag doet vallen in…

in helder water wordt de waarheid opgemerkt luchtbellen doorprikt…

voor een kale boom staat een man met zijn lap-top een zeldzame specht…

Iemand, die in de verte zijn schreeuwen hoort, Zegt: "dat is zeker weer een afschuwelijke mensenmoord." Je moet het horen om het te geloven. "Gelukkig," zegt Buffon, "zijn de doven." Want als men maar even op zijn eksteroog treedt, Dan gilt hij, alsof hij van geen uitscheien weet. En als men hem van de borst durft tillen, Dan maakt…

Klokje in de sneeuw, mag ik je liefje worden in de wintertuin?…

op een harp speel ik zacht over liefde en vertrouwen elke snaar raak ik aan om tot een geheel te komen zuivere klanken vormen een lied over ons leven en het bestaan ik raak je snaar met lage tonen woorden spreken met hese stem…

Lang gedragen Zou het dagen? Die droom van huislijk welbehagen Uit hoop en ochtendgloren Glanzend werd een huis geboren Deuren Ramen Zwaai ze open Klop het stof uit oude poren Hamer Kwast Ze gaan tekeer in dit oord met echo's van weleer De rust nu weergekeerd Een ziel ligt aangemeerd…

Verdorie, wat zal ik je missen het was heerlijk om bij jou te zijn ik ga thuis alles van jou wissen oh kijk, daar komt je trein… Deze vriendschap was voor even we passen gewoon niet bij elkaar ik kon jou echt heel veel geven maar dat was niet genoeg blijkbaar Veel gedaan en veel geleerd ik laat je nu met pijn weer los we hebben alles geprobeerd…

bevende handen omsluiten haar hart in zachte armen hervindt zij de kracht lacht naar het leven voor even weer hoop de weg naar morgen loopt over rood maar het lot beslist verkeerde keuzes uitzichtloos haar droom vergaat rood verdwijnt in grijze nevel haar hart gesloten rust ze zacht…

Jouw liefde voor mij, ligt in mijn armen Steeds opnieuw kom jij mijn hart verwarmen Jij hebt een fenomenale kracht want jij hebt me ver in je macht Jouw ogen, ze stellen de vraag Mijn ogen antwoorden, al te graag De liefde kijkt ons zo mooi aan Laten we of dood, of verder gaan Jouw prachtige lichaam Nooit raak ik meer een ander…

ik zie jouw keer op keer, ik vind het raar steeds maar weer. als ik in de spiegel kijk, of juist net een auto ontwijk. ik zie jouw, keer op keer. steeds maar weer... als ik slaap, dan zit je in mijn droom. ik droom heel vaak, altijd over jouw. ik vind het fijn, zo in de avonddou. ik heb het koud, ik denk aan jouw, en het is weer…

Wanneer mijn lichaam lijk geworden is Was het dan met rode wijn en jasmijn Als je mij zoekt op de laatste dag, me mist Zoek mij dan in het stof, ruik rode wijn Herinner dan mijn stem en lach De boze geesten uit en gedag Toe, dans rondjes bij mijn graf Zing! Strooi bloesems van jasmijn…

Op welke weg je ook zal lopen en waar deze ooit eindigen zal het vallen zul je niet ontlopen, maar, raak dan niet aan lagerwal. Houdt altijd toch je doel voor ogen, behoudt je goede moed! Struikelen hoort echt bij dit leven en ook een beetje tegenspoed. Het zal niet altijd rozengeur wezen en strijd zal het ook zeker zijn…

Vlak naast de kruiden staan rijen specerijen - nooit grijpt ze mis.…

De laatste dagen van haar kale verslagenheid schuifelen in het tempo dat zij bepaalt geen enkele greep meer, haar denken ingehaald door vervaagd verschil en afgestorven onderscheid ‘De overheid bezuinigt ingrijpend op ouderenbeleid’ Haar bewegen is als haar gedachten traag en onvoorspelbaar richtingloos een vervallen monument, een versteende…

De zon daalt, wij hebben ons verinnerlijkt in ons bootje en varen zoet vereenzaamd in een landschap waarbij ik roei en jij met elegante handslag het water in het water schept opdat wij zinkende niet zinken in het water waar zo pas zie ik omkijkend land was en ver voor mij op de kant was de kindertijd en wuift nog o god wat hou ik toch van de knieën…

de wind speelt zachtjes door mijn haren de avond valt de maan staat laag even alleen met mijn gedachten zielsgelukkig de tijd gaat traag de wind speelt zachtjes door de bomen de nacht verruilt zich voor de dag de zon die nu toch langzaam opkomt tovert meteen een stralende lach de wind streelt zachtjes langs mijn lichaam en troost…