Alle inzendingen, jaar 2005, week 36

verlegt vaak grenzen zo is er buurvrouw die ‘t weer doet met buurman en niet omdat ‘t moet kwestie van de weet ‘k kreeg hartekreet aangezien 'k alledag van haar mee eet werkend aan ‘n verslag - m’n gemoed is er zoet mee…

Blikken, dood of dodend zacht, verward of dolend scherp, gericht of liefdevol flitsend of temperamentvol Zeg me welke blik je wilt desnoods alleen verstild waarvan ben je gecharmeerd dat je zeker weten reageert…

Als jouw kussen steenkoud waren en getoonde liefde gezichtsbedrog dan nog zou ik eeuwig kunnen staren en voelde ik jouw warmte alsnog Als jouw woorden bliksems waren die schoten op mijn hart en ziel dan nog had ik geen bezwaren en voelde zoals ik voor je viel Als jouw handen zwaarden waren en gebleken passie een luchtkasteel dan nog kon…

Wat wacht ik weer vertederd tot de klok van thuiskomst. Moet je mij zien, van stoot naar sloof en andersom – nu kinderlijk dom-blondjes lief: Hoe was je dag, pak ik je jas, maak snel je sleutels kwijt, verberg je spullen. Jij blijft nu hier en helemaal tot morgenvroeg van mij alleen. Ik denk de lakens boven al vast in de plooi van wat…

De nachten kouder worden in de omslag van het jaargetij De hitte waarover we morden kwam, ging, en is voorbij Met jou bestijg ik steile treden zonder jou had ik die gemeden wij dragen elkaar met ons mee in een cirkel zonder doorsnee Bij het klimmen van de jaren lijkt het lichter van bestaan het lichaam meer een last die ons beweegt…

ik zie je dwalen tussen rotsen terwijl gedachten botsen met de tijd die jij voor hen ontsluit je bent met hen begaan kan hun woord verstaan en voelt weer de emoties stemmen klinken luid jij laat hun vroeger even uit je handen op het steen hun harteklop is nog te horen in de strijd voor leven hebben zij dit stukje land een eigen…

na het avondeten en een beker koffie, of twee, spreidde ik je voor mij uit ik genoot van wat je mij te zeggen had en over mijn leesbril vernam ik het journaal mijn benen naar rechts verlegd, ploegde ik door het nieuws in crypto of kruiswoord puzzelde ik mijn courant naar de laatste pagina sinds een week beleef ik heel navrant een natte…

Hoewel ze hier geen sluier hoeven dragen zijn ze wél aan mannen onderworpen, zeker als ze wonen in die dorpen waar vrouwen niet om inspraak mogen vragen. Men leeft daar nog in de verleden tijd, 't liefst op kosten van de overheid.…

de oren uitgeschakeld geen rilling in de huid het oog naar binnen toe en wimpers neergeslagen de lippen dichtgeknepen geen tandenknarsen meer alleen nog streling van het zand zo ver van de wereld…

Ik probeer een nieuw verhaal te schrijven poog met woorden tederheid om te zetten tot innige daden zonder mezelf te verraden maar ver weg is hij die mijn dromen bewandeld het pad van moraal nog steeds zuiver heel graag zou ik wat dichter willen komen zonder verstrikt te geraken in eigen gevoelens zonder ook maar iemand pijn te doen wat…

Gij dichter, die uw gangen gaat langs 't druk gewoel des levens als u de smaad in 't aanzicht slaat van vriend en vijand tevens, leg nooit de fiere vrije kop en laat u nooit verlammen, al dagen zij zo talrijk op met honende epigrammen. Want wie u tergend smaadt en slaat, omwroetend in uw wonden, werd vaak vol valsheid en verraad…

Lubov Toen Serge zijn wodka op had gelikt Volgde hij Olga met wulpse blik Vlamde het verlangen ongewild Wetende zijn passie wordt gestild Wassend aan de kuip haar schort open Waren zijn ogen naar binnen geslopen En ervaart heimelijk wat niet mocht Graaide opzwepend achter iedere bocht En Olga wetende zijn begluurgerij En toonde…

Een maffe figuur uit Helsinki, die altijd alleen sliep, maar kinky naar bed wilde gaan, kreeg een passende baan op een loveboat als mafketelbinkie.…

mijn kind mijn kind ik ben zo trots op alles wat je zelf al kan mijn kind mijn kind ik huil met jou om alles wat je overkwam mijn kind mijn kind wat heb ik vaak van jouw plezier genoten mijn kind mijn kind spelenderwijs liep je in zeven sloten mijn kind mijn kind soms ben ik bang hoe gaat het met je morgen mijn kind mijn…

Vandaag Brandt het vuur voor mij, voor mij…alleen. Morgen Ben ik de wind in de zeilen. Blaas ik vader’s schip naar Troje. Ben ik het roer. Vaar ik ze naar de overwinning. Ben ik de romp. Bescherm ik ze tegen de golven van de woeste zee. Voor eeuwig Herinnert men zich mij. Beteken ik…

Een gewoonte, zomaar een gebruik. Je angsten laten varen, door een luik. Voor de laatste maal, achterom kijkend. De zon zien wegzakken, een gezicht zo onbegrijpend. Niet wetend, wat de toekomst brengen zal. Je tranen, maken een waterval. Verloren, het zicht voor eeuwig verduisterd. Enkel nog gehoor, maar niet een die luistert.…

Mijn verjaardag, al mijn vrienden zitten hier op mijn balkon Nou, niet allemaal, want Jacob kon niet, ziek, of hij verzon een reden om er niet te zijn Maar Nico is er, dat is fijn Dus wij tweeën en we drinken, we genieten van de zon En we praten over Jacob die voor Nico ook een bron van ergernis en boosheid is Nee, met Nico is niks mis…

voorbij de deur die we uit angst steeds sluiten omdat daarbuiten alles anders is waar ogen niet meer kijken omdat ze zien en dus begrijpen waar geloven zeker weten is en hopen dus verkrijgen waar liefde alles is wat handen kunnen geven verweven met het leven voorbij de deur die we uit angst steeds sluiten…

Een Deense dog, een depressieve rø, Ligt duf en droevig in zijn hondenhokje, Negeert halsstarrig ieder hondenbrokje En dát vindt baasje toch wel heel erg snø. Hij geeft een kluifje prozac en terstond Is doggie weer een uitgelaten hond. ----------------------------------------- ...in Denemarken krijgen zeer veel honden door hun baasjes…

Ik zeg weinig maar praat erg veel roep vaak: er is niks aan de hand ben geen denker, wel rationeel en plas regelmatig over de rand Ik ben stoer en zeker niet lief hou gesprekken graag kort luister wel maar selectief en zwijg alleen tijdens studio sport Voor mij moet alles wijken als je wilt shoppen, doe ik niet mee ik kan wel stiekem…

Daar waar ik in het donker liep en zelfs de echo geen klank na liet daar heb ik zacht mijn tranen gehuild van bitterheid en intens verdriet. Daar waar het donker eenzaam was en ik alleen mijn stappen heb gezet waar rust mijn hart opnieuw beroerde na het smeken van mijn hulpgebed. Daar waar het donker licht werd, maar zelfs de maan weer…

Ananas in Champagne! Ananas in Champagne! Verbazend lekker, fonkelend en pittig zeer! Ik ben helemaal Noors! Ik ben alsof uit Spanje! Onbesuist inspirerend! En ik pak mijn veer! Het geknetter van vliegtuigen! Het geren van wagens! Windgefluit van expressen! Ijszeilers` vleugelvlucht ! Hier is iemand gekust! Daar is iemand geslagen! Ananas in…

Jij was mijn steun en toeverlaat, zolang als ik je ken, je was mijn redder in de nood, alsook mijn grootste fan. Jij was in de branding die ene rots waarop ik rusten kon, jij was het die onoverkomelijkheden met me overwon. Jij was degeen die er altijd was en ik ken je bijna mijn hele leven, jij was de vervangende ouder die ik nimmer heb…

Zij is zijn lente de regendruppel langs het raam van zijn ziel Zij is zijn zomer zacht en stralend in de kille kou van de eenzame nacht Zij is zijn herfst omstuimig als de wind door zijn donkere haar Zij is zijn winter schitterend in facetten van gebroken pegels diep in zijn gevoel…

hoor mij leegtes vullen van letterloze schimmen die weerkaatsen tegen dik geplamuurde blinde muren het schaamteloos vallen van geschuurd gruis neem ik waar als neerstortende onthoofde woorden zoveel lagen door de jaren heen geworden tot ontedeld gekunsteld eelt geraken tot stof van antieke beelden de ziel tot naaktheid gedwongen…

In dienst getreden is een kannibaal. Hij roept vol vuur: 'Ik lust de vijand rauw: kanonnenvlees verslinden doe ik gauw!' Hij brengt 't na een poos tot generaal. Hij dist nu met een eerste luitenant, die zegt: 'Ik wil geen bordje vijand eten.' Hij kan z'n officiersrang wel vergeten en wordt gedegradeerd tot adjudant. Vernederd heeft-ie niet…

‘s Ochtends heb ik moeite mijn bed uit te komen, ‘s avonds om er in te gaan. En iedere nacht moet ik minstens een keer plassen. Ik hou van mijn vrouw, we liggen lepeltje-lepeltje; van andere vrouwen droom ik nauwelijks meer. Schaamteloos draag ik pyjama’s en pantoffels, ook maak ik graag een kuiertje. Ik verheug me niet meer zo op feestdagen,…

kilometers vreten om alles te vergeten er is geen nieuwe start daarvoor ben jij toch te apart ik neem je mee in alle poriën van mijn huid waarop jouw streling door geluid als liefde klinkt in een zacht touché voel ik je woorden zie ik het groen-blauw blikken in akkoorden van jouw kleine symphonie die muziek zit in mijn oren…

Een knijper die de was niet op laat hangen Zodat de wasser weet: de regen komt! Techniek is soms nog iets wat ons verstomt En naar hogere bestemming doet verlangen Zoals een auto die niet wil gaan rijden En zo een ongeluk dat komt weet te vermijden…

zing mijn dicht met rollende lippen als een golvende stroom langs milde oevers met sprietend gras voer mee met de waterige letters in noten gevangen en vind de melodie in een draaiende kolk daar vormen zij benedenwaarts gericht een spiraal van klanken waar de echo luistert haast onhoorbaar naar prille woorden zo vindt mijn dicht…