Alle inzendingen, jaar 2006, week 37

dag dromen dromen gaan ook zonder jou kan ik het aan lekker huilen huil een traan stomme vent wat heb je gedaan prins op paard paard komt voorbij stomme prins nog niet voor mij lekker allenig alleen is fijn voor nu is het goed even geen pijn…

Iedere cel die je hebt aangeraakt is dood Nieuwe huid heeft ze allemaal verwijderd Jouw geur en zoetzoute smaak weggedrukt door bloedbaan en weefsel Ik ben weer een nieuwe ik -------------------------- verlorenwoorden.web-log.nl…

Afstand neem je stilte om je heen ik weet dat dit niet goed is je laat mij straks alleen. Dit was de laatste keer ik ben alleen met mijn verdriet ik voel de pijn en huil alleen jij ziet het niet.…

Een slijper werd zo’n vijfendertig jaar In Idar-Oberstein’s verre verleden De edelstenenstad kent in het heden Enkel nog ingevoerde handelswaar Een bergkristal, duizenden kilo’s zwaar Een diamant volgens de wet geslepen Je wordt door bodemschat en berg gegrepen Zelfs in je pijnappel een exemplaar Je wordt omhoog gehesen naar het slot Als…

chaos schept in korte zinnen wartaal uit begrip brengt wanhoop bij mij binnen in een leven zonder grip ik lach maar voel wantrouwen loop maar ben de weg steeds kwijt wil met jou kastelen bouwen maar de lucht krijgt altijd spijt zie me in je ogen breken mijn woorden hard en vol venijn dwing je zo mij te vergeten dat denkt de chaos in mijn…

Als een grijze wolk, in jouw blauwe hemel, Als een verdord blad, aan jouw bloeiende boom, Dwarrel ik steeds verder, van je af. Vallend, steeds verder naar beneden, Wetend dat niemand me vangen zal. De zachte grond, met een bed van gras, Is veranderd in een harde, koude bodem. Je handen die altijd naar me reikten, Blijken nu zover weg te…

je ziet eruit als een picknick van Van Gogh blozende wangen in een gebruinde huid als aardbeien tussen twee boterhammen met talrijke tarwekorrels als sproeten vertrouwen was zonnig verschenen maar verried de winter al voor de herfst en nu, wijl de dagen nog steeds lengen had het niet donkerder kunnen zijn je ziet eruit als een picknick van…

Een blik op jou Doet mijn ogen sluiten Laat me zweven Mijn hart even sneller kloppen Jij bent voor mij alles Dat de wereld kan bieden Jij bent voor mij alles Dat iemand kan zijn Een blik op jou Laat mij verdrinken In je mooie ogen Vol zonneschijn…

een man staat in het open land onder een blauwe hemel waant zich daar verlaten en alleen als de trein waarin zij reist aan hem voorbijsnelt een man staat in het open land gebroken…

Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt nieuw groen schort met pannelappen gastvij geurend is de keuken glaasje binnen handbereik flessen en papier verdwenen vrolijk klep- en glasgerinkel fietstassen geleegd Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt…

stil, behoedzaam op dit nachtelijk uur andere wezens slapen mijn gedachten eerlijk en puur woorden zo op te rapen een enkel licht gericht op het scherm om vrijuit te schrijven in mijn wereldje waar ik mij over ontferm daar mag ik graag verblijven.…

zondagmiddag kwart voor twee ik schep rabarberspijs in het ronde potje er zijn er twee, eentje leeg om op te halen eentje gevuld om mee te brengen bellen hoeft niet maar ik doe het toch hoewel ik weet dat de deur al enkele keren op een kier heeft gestaan alsof die Zwitser de tijd zou vergeten placemats in knallende kleuren houden de kinderen…

Speel met fantasieën laat remmingen gaan pluk wilde orchideeën in onherbergzame oorden zoek niet maar vind een nieuwe soort kies een naam waarvan alleen jij weet waarom zwarte orchidee! sla armen om ingeslapen dromen wek hen met het meegeplukte ochtenddauw stralend fris en verwezenlijk ingeslapen dromen.…

blaadjes op het terras liggen daar gevallen de bovenbuur weet het zegt de glimlach die daar altijd op-staat hij veegt onderaan de stenen rondom en laat wat kleur brengt zijn leven sieren tot later de herfst alles heeft verdord hij geniet ook en lacht zijn zorgen weg de wereld op straat ziet er vaak anders uit maar hier is hij thuis…

Den XXIII Psalm Een Psalmliedt Davids 1. De Heer is self myn Herder, die my hoedet; My ontbreeckt niet, ick word van hem gevoedet. 2. Hy legert my, op schoon begraesde weyden. End sal my voorts aent stille water leyden. 3. Hy stelt myn siel gerust; end uyt genaden, Om syns naems wil voert my op- rechte paden. 4. Dies vreesd…

Ik lig in het gras tussen de Waal en de Maas. Een dag die er wezen mag. Zon, zo oud als Methusalem. Een merel versleept mijn schoen, de veter speelt voor worm. Ach, de Waal, de Maas, de Vltava. Terug naar de bron op dobberende dromen. Een vis in het water. Witte wijven schudden ongegeneerd 't eenzaam dons leeg en ik scheer weer in een…

geloof ik je in vellen vol waarheid want nooit sprak je de woorden van de gestorven dichter ik zag met jouw ogen zonder om te kijken naar het kind dat een maanliedje fluisterde langs mijn dood de bloemen leegzoog van de lente tot de winter viel uit de nachtschade van die ene avond toen ik stierf na het vellen van je vonnis…

Machteloos zie ik toe hoe jij je te pletter drinkt. Eén woord is genoeg ik weet hoe de fles klinkt. Je vlucht maakt me ongerust. Dooréén geklutste brij van gevoelens in mij. De meester neemt een lege stoel en plaatst elk gevoel. Nu ervaar ik, wat jij koos maakt mij ontzettend boos. Voor het eerst beleef ik hoeveel ik om je…

in verona ben ik opgestaan heb de opera laten zitten hun zang en dans kwam in het steen dat slaven mochten bikken die vollemaanse nacht kende geen einde ik zeilde overgoten uit en laveerde adriatisch op het scherp van de partijen ik zag hun werelden in tal van zeeën legde aan op kusten die separistisch om toeristen vreeën…

Ik wacht, gedachten stromen snel van hak op tak geen indruk achterlaten, blijven Moedeloos rent zij maar haalt niet in zinloos achteraan staan Gedachteloos kijk ik voel wat het doet en besluit loos te gaan…

Hanen steken hun kammen in het zand: het ongeremde licht verbrandt hun vogelvrije kleuren met een brede grijns. De uitgebluste maan gaat depressief zijns weegs en verdwijnt achter de coulissen van een nieuwe dag vol glans en geen van de sterren is nog zichtbaar aan het firmament dat zonneklaar de zijde van de sterkste heeft gekozen alle…

in deze eindeloze vlakte waar tekens door het luchtruim zweven totdat zwaartekracht hen op de knieën dwingt en ze samensmelten tot een ongenaakbaar fort in deze vlakte zonder begin of einde waar het laaiend wit onverbiddelijk op poorten beukt totdat de storm uitgeput gaat liggen en ik mijn oren niet langer verborgen houd in deze eindeloze…

Eenzame huizen liggen als zieke dieren op de ingevallen flanken van de heuvels, uit de grijze verte van de zee zeilen vruchtbare wolken aan en gaan voor anker in de stoffige vallei. De aarde drinkt met kletterende kaken, in het duistere woud likken onrustige herten zilveren druppels op.…

Reik mij mijn laatste avondmaal neem tienduims stalen spijkers met zware hamers, blindgedoekt; kom, nagel mij maar aan de paal. Wie rein van ziel, het hart verguld mag mij als eerste straffen; een groot genot, kom tref mij hard het is mijn eigen schuld. Want waarheid vormt een groot gevaar daar, schijnbaar heilig komen zij voorzien van…

Waar zijn de koeien in de wei gebleven? Vanaf de snelweg zie je ze niet meer. De laatste boer zit bij de pakken neer, omdat zijn boerderij is opgeheven. Wie ’t Nederlandse landschap nog wil zien die kijkt maar in een glossy magazine.…

Van buiten word ik langzaam ouder Maar binnenin blijf ik eeuwig kind Als ik terugkijk over mijn schouder Is het de tijd die mijn lijf verslindt Mijn ziel krijgt hij nooit in handen Van binnen blijf ik altijd jong Toch ligt mijn lichaam in zijn handen Omdat ik ooit aan hem ontsprong.…

Lacht u allen met mij mede, kijk mijn trap af, naar beneden Al starend in dat diepe helle gat, gleden mijn voeten over een plasje nat U ziet links en rechts nog enige spat van jongstleden salto met het glaasje limonaad Dat dorstig werd beleden, met pijn in de billennaad…

dag hans zeg ik en zie mijzelf in de etalageruit je oogt niet slecht, mijn jongen, voor jouw leeftijd sta je nog betrekkelijk recht en zie nog goed jouw strakke huid dag hans zeg ik en kijk nog dieper in mijn ogen duw haast mijn neus tegen het raam zeg ouwe viezerik kan je het wel zien ga naar binnen en koop die blaadjes over…

Ik heb een teddybeer gekocht en ik heb stiekem jouw naam gegeven. Nu kan ik je welterusten wensen voor het slapen gaan. Als ik dan daarna naar de hemel kijk door mijn raam dat openstaat, en zoveel herrie binnen laat, dan hoop ik dat jij in je bed terug fluistert. Zo zacht dat hij je niet horen kan.…

hemeltergend ochtendlied herspeel nog even jouw refrein laat wroeging achterwege als een speelse harlekijn blijf niet langer zwanenzang de dood treurt wel een leven hemeltergend ochtendlied bespeel mij nog heel even…