141 resultaten.
Papillion
netgedicht
4.3 met 29 stemmen 1.907 vlinders fladderen om me heen
en landen op mijn ziel en hart
ze willen zich in honing dopen
ik heb mijn buik licht ingesmeerd
ze brengen me flarden zoet
van een hoger leven omgeven
van liefde kleur en romantiek
die mijn bloed blozen doet
zacht bied ik mijn glanzend oog
bewonderend lees ik hun groet
die mij voluit genot beseffen doet…
Ik was nog...
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 301 Ik was nog naïef en zei:
"Ik mis je zo", terwijl ik
naast haar lag, zij antwoordde mij:
"hoeveel denk je dat ik…..
Na vrijdag, zaterdag en zondag samen
Kwamen altijd: maandag en dinsdag:
De ergste dagen: niet werk'lijk ontwaken
Mijn lichaam dat nog naast 't hare lag.
Woensdag brak niet alleen de week doormidden…
Stille Kerst
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 1.943 't zal 'n stille Kerst
worden
zo zonder jou
Zonder je tred
in de gang
Zonder je stem
aan tafel
Ik ben bang
dat we wat ongemakkelijk
Je zorgende handen
op 't damast zullen zoeken
'n stille Kerst
zal 't zonder twijfel worden
Niet slechts de weerman voorspelt
wat lichte neerslag
en meer decemberkou.…
mol (haiku)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 408 in blind vertrouwen
al zijn gangen nagegaan
de aarde torsend…
Gedicht 4
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 Als onvruchtbaar baar ik woorden
Die niet bloeien en niet rijmen
Niet klinken als de akkoorden
Die leven van het eigen bestaan
Ik val in herhaling en kuil
En klauter dieper onvoldaan
Tot ik hele zinnen huil
Verdwaal in lettergrepen van zand
Ze waaien weg en spoelen aan
Maar zelfs niet naar een kant
Zelfs niet aan een enkel strand…
Poesie im Bahnhof
netgedicht
4.7 met 6 stemmen 417 Irgendwie bist du süss
staat er met viltstift
geschreven op een bank
van het tweede perron
te Bad-Bentheim
blijken Duitsers
irgendwo toch
poëtischer
dan ik ooit
heb durven dromen…
Ben jij de tijger
netgedicht
4.6 met 7 stemmen 504 dagen kantelen
in schemering
verlengen schaduwen
om nachten minder
zwart te geven
en zichzelf langer
te verwennen
met het licht
dieren wisselen
van leven
en gaan rusten
uit het zicht
van opkomst
tot aan ondergang
ben jij de tijger
die al loerend
loopt te azen
op dat grijze ogenblik
wanneer de prooi
ontspannen is
omdat de nacht…
Dubbel glas
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 1.929 Het zog van asbest en prefab smog duikelde
de hemel aan diggelen. Vloog hem onschuldig
uitgelaten rond de nek, tot hij niets meer proefde
naast klinkerende kasseien, zijn dodemansnest.
Hij klopt met zijn kraakbeenfluwelen vingertoppen.
Aan bij jou, zijn broer. Binnen
is verder weg dan de maan. In de aangebrande ruit
dansen de groene rafels…
Een boompje aan een paal
netgedicht
4.7 met 29 stemmen 695 Een boompje aan een paal gebonden
staat bang te rillen in de wind,
en nu de storm raast door de hagen
voel ik me als een eenzaam kind.
Het boompje zwiept weerbarstig stilte
en heel de lucht weent tranen grijs.
De paal heeft wel geen wortelwaarde
maar maakt het boompje aardewijs.
Het samenspel van vele dingen,
het weefselwerk van 't tafeldoek…
Ingrijpende A.P.K.
hartenkreet
2.8 met 11 stemmen 2.508 ik heb dit jaar (2006)
enkele opknapbeurten achter de rug
twee keer onder het mes
er was geen weg meer terug
dat heb je als jaren tellen gaan
slijtage slaat hier en daar toe
maar ook het dichtslibben
daarom was ik in januari zo moe
allemaal ditjes en datjes
zo word je langzaam ouder
noem het seizoenen van je leven
de herfst voelt telkens…
de koektrommel
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 1.612 leeg of vol, er tussenin
na schudden zal men weten
lege maag, of zomaar zin
om droog bisquit te eten
of speculaas, een bastognekoek
een lekkere muesliwafel
pak dan het blik, stop 't in je mik
daarvoor staat ie op tafel…
de slaapkamer
hartenkreet
2.9 met 21 stemmen 3.723 loop met me mee
en ga niet terug
doe het gedwee en vlug
vergeet je dag
stap in de nacht
en drink tot het verzacht
soms is het goed
omdat het moet
je stem eens te verheffen
soms is het stil
vochtig en kil
onder de lakens tijdens het beffen…
vaders zoon bis
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 440 het was een jaar, vader
gebroken door ziekte
geteisterd door stilte
met luide brokken protest
tegenover de luwe vreugde
van oef, het is nog niet gedaan
vandaag en hier, vader
vraag ik om vergiffenis
voor moeders enkele tranen
om treurnis die ik haar bracht
die nacht, toen ik jouw naam
spontaan vergeten was
mijn geheugen is niet meer
dan…
In de stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 513 In grauwe takken
huist de stilte
bladeren zijn reeds verstorven
vergaan op natte grond
in die stilte
hangt de witte
ochtendsluier
hoor ik het ritme van jouw hart
voel ik vingers
woorden schrijven
letters, zinnen
met zachte kus gestreeld…
Ertra
netgedicht
4.3 met 35 stemmen 1.392 of het afscheid
dan een afscheid is
gewoon met een woord
of met iets dat jij niet zeggen zal
dat ook ik niet zeg in een woord van jou
zelfs niet na vertrek of in winterpoëzie
achter ramen verborgen
vol kwetsbaarheid
iemand, die jou zag, nog ziet,
draagt de laatste regels voor
en nog later
als wind de zomervruchten baart
mijn stilte…
SINTE NIKLAAS
poëzie
3.5 met 4 stemmen 2.039 Jongen, er is nieuws voorhanden:
Sint Niklaas is op de baan.
Hij doorreed al vele landen,
En komt spoedig hier ook aan.
Op een sneeuwwit paard gezeten,
Met een gouden zaêl en toom,
Overal goed man geheten,
Overal zeer wellekoom.
Als de kindertjes al slapen,
Rijdt hij nog bij nachte rond,
Om hun vreugde te doen rapen
In de vroege…
Gedicht 16
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.184 Boeren wonen hier nu nog
Terwijl de bouw maar verder gaat
Het wordt levendiger doch
Gelukkiger is niet 't resultaat
Een boer kijkt moedeloos toe
Het sneeuwt nieuwe gezichten
De wereld wordt nooit moe
Van andere gedichten…
Verlangen blijft (2)
netgedicht
4.7 met 24 stemmen 572 Verlangen blijft
en ook het dromen
van morgenlicht
en avondrood,
van steeds weer vruchten
aan de bomen,
van leven tot
voorbij de dood,
van tederheid en mededogen,
van kijken vanuit kinderogen,
van Gods erbarmen groot.…
Sinterklaassonnet
gedicht
2.4 met 295 stemmen 52.017 O, was ik maar 1 avond Sinterklaas
En mocht die avond 5 December wezen!
En kon mijn toverstaf elk mens genezen
van wat ie maar niet laten kan, helaas
Dan zou ik ieder mensenhart van steen,
en ieder hoofd verstard tot ijskoud marmer,
wat zachter willen maken, ruimer, warmer;
zodat de vlam weer uit de ogen scheen.
Mijn mantel, staf en mijter…
die mij roept
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 210 aan zwaarte voorbij
dans ik lichtvoetig
met ogen gesloten
ingekeerd, toekerend
naar jou,
mijn lief
jij die mij roept
een glimlach ontluikend
een wals van vreugde
langs mijn lippen
voel mijn tasten
kom in mijn sferen
kosmos ademloos
in tedere verrukking
om jou
mijn lief
kom dan, zing mijn lied
stil…
Bevolken anoniem de hemel
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 463 ik zou haar ogen willen zien
de trekken kunnen onderscheiden
in het vallend blad
haar stem weer mogen horen
in het lied van opgetogen koren
als de wind iets harder bidt
mijn wolken zijn weer grijs
bevolken anoniem de hemel
ze maken niemand meer iets wijs
de wereld strakt zich
in een kouder onbehouwen
alleen mezelf kan ik nog vertrouwen…
ik kan je pijn niet voelen
hartenkreet
3.4 met 85 stemmen 17.236 Ik kan je pijn niet voelen
Ik kan je pijn niet dragen
Als dat kon dan zou ik het van je pakken
Om je een moment van rust te geven
Zodat je je weer op kunt laden
Ik kan je alleen maar blijven steunen
Je een luisterend oor geven
Een moment van stilte om
samen aan hem te denken
Een anekdote over hem
daar we samen om moeten lachen
want hij…
ZEEHONDS
snelsonnet
4.1 met 37 stemmen 1.585 Daar zwommen ze, de vrijheid tegemoet.
’t Was hartverwarmend, en de tranen welden
hier aan de oever van de Oosterschelde.
Elk afscheid doet verdriet, het is voorgoed.
Alleen Verdonk had dikke binnenpret:
“Geweldig ! Wéér een tweetal uitgezet !”…
Papieren dromen
netgedicht
3.8 met 17 stemmen 780 het zijn slechts schetsen
van papieren dromen
verbeelde avonturen
uit een grijs verleden
-opgefrist in kleur-
laag voor laag
worden gekunstelde kleuren
in vormvaste lijsten gegoten
om ze te modelleren naar
de wens van de gedachte
toch vervagen ze weer
doordat fantasie nooit raakt
aan het natuurlijke prisma
van de werkelijke beleving…
met/zonder jou
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen 2.926 het raam is bevroren
je kan de harde wind binnen horen
niemand is nog buiten
iedereen kijkt uit het raam
een harde dreun verstoort de stilte
en de langdurige kilte
een zwarte veer komt naar beneden
maar dat is nu verleden
het is een hele tijd geleden
maar het lijkt of jullie net zijn overleden
het voelt nog steeds zo warm aan
alsof jullie…
Gezonken boot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 Papieren dromen geven mij de schaduw
van woorden die ooit bestaan. Ik reis
over kolkende wateren waar woestenij
en tropische liederen rinkaaneen weerklinken.
Kades bestaan niet. Enkel de doorschijnende modder
van de jungle en de uitgestrekte wind van de savanne
betekenen voor mij de terminus. Passagiers
begeleiden het eenzame galjoen
op weg…
Ademt onafhankelijk zijn
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 513 licht verdwaald
kijkt ze de wereld aan
een donkere vlek
ogen uit een schaduw
bij de muur
ademt onafhankelijk zijn
de geur van bier
en rookt het gif
dat basis lijkt voor
dubieus vertier
ze raakt ons
als ze wankelt
de muur haar loslaat
en een schaduw wegvlucht
met haar grijns
rotte tanden klagen
vingers wijzen met hun
zwarte nagelranden…
Engel van veertien
netgedicht
3.1 met 14 stemmen 1.330 Vandaag
stuurt zij mij een engel
zo eentje digitaal
zelf ook toegestuurd gekregen
gisteren was ze nog boos
op mij
op de hele fucking wereld
alles om haar heen
al veertien
hard, stoer en sterk
niemand kan haar
wat maken
en toch diep van binnen
weet ik
dat er nog een kans is
en voor altijd een plek
in mijn hart…
Gedicht 29
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 605 U leest een woord
En denkt aan wat u dacht
Welke betekenis het woord kreeg
U leest een woord
En denkt dat wat u wacht
Meer is dan dit. Niet zo enorm leeg
U leest een woord:
een woord…
Een adder
poëzie
3.6 met 8 stemmen 2.067 Hoe gloeit de bezie langs het holle pad,
En schudt het bolle hoofdje heen en weder!
De rozen strooien blanke blaadjes neder,
En 't geiteblad houdt roos en rots omvat:
De rots van klimop pronkt met geiteblad,
Dat, uitgeschoten als een slanke veder,
Zich losser plooide, breder steeds en breder,…