Alle inzendingen, jaar 2009, week 14

bloemen kleuren het plein waar duizenden tranen de stenen verbleken Italia piange…

Er was eens, een mooie wereld, geschapen door wie dan ook. Er was eens een volk waar van alles aan mankeerde Er waren eens, beginnen de meeste sprookjes Ze eindigen meestal met ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ We geloven graag in sprookjes, leven ons helemaal in Er was eens lang geleden een volk, wat vaak net zo veel oproer veroorzaakte…

De lente kon me wederom verblijden: ik straalde, toen de nieuwe dag begon. Het groen was overgoten door de zon. Ik kon al vroeg genieten op de heide. Het was er mooi; m'n dag kon niet meer stuk! Ik zag, dat in het landschap ven m'n dromen een grote groep van mensen was gekomen. De zon had hen gelokt. Het was er druk. In heel die horde viel…

loop je mee naar het einde van de dag, samen kunnen we een stukje optrekken van het gordijn dat ons omgeeft het witte laken dat het daglicht smoort en 's avonds kunnen we als herders waken de kudde wolken als zwarte schapen die opgestegen zijn vanaf de grond achter het hek en liggen en waken en liggen en dromen en kijken naar de maan die traag…

gestorvenen zijn hier sinds lang verschenen zo onbevlekt tast het licht der eeuwigheid rond dat het ons van hoop en vreze ons bevrijdt elk open graf heeft ons losgemaakt in hogere machten wie weifelend nog de nissen stond aan te wijzen met een glimlach de stenen afvoelt waant zich plotseling tijdloos in herinnering van antieke mijmering…

Verlaten dier, treed uit je schaduw, wat zit je nog te mijmeren hier, er is brood, je spelen, ga, loop niet in dood spoor mij achterna, je verlangen versleten tot schrander dier, wat doe je nog hier, het is om even hoe je mag heten, toch zal ik je strelen, om zovele dromen met je delen, de zwakheid van je kracht, tot mij zal blijven…

Er gaat weer 30 ton aan bloemen naar de Paus Daar kan hij ons weer met een lachje voor bedanken Terwijl de klokken van de kerk de Paas verklanken En de st. Pieter galmt van klaterend applaus We storten volgend jaar, kan ik vast mededelen 'N ton condooms, genoeg voor alle werelddelen.…

Ik zoek naar de kracht van het overwinnen Mezelf boven alles opnieuw beginnen Ik zoek het leven dat ik wil leiden Dromen verwezenlijken nachtmerries vermijden Ik zoek vooral de rust respect tevredenheid Stressloos en eigenliefde van elke obsessie bevrijd Ik zoek de ruimte binnen mijn denken Voor mooie fijne dingen die me een glimlach…

Als je me wil wil me dan nu nu de lucht in mijn longen nog warm is en mijn hand nog arm is. Als je me wil wil me dan nu of stilaan toch straks … Want morgen morgen gaan we dood en doden vinden elkaar nooit meer terug. Stijn Vranken Uit: Vlees Mij…

Nee, ik doe niks lieverd, alleen deze lieve kussen wil ik je maar geven Wat zeg je? Je voelt me kriebelen op je rug en in je zij? Nee hoor, dát doen mijn eigenwijze vingertjes, die zijn zo watervlug die luisteren niet naar mij.…

Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, ik had het nooit mogen doen, maar nu is het te laat. Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, mijn leven is bedorven, maar nu is het te laat. Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, ik hou alleen van jou, maar nu is het te laat. Ik mis…

STILLE ZATERDAG GEDACHTE Zomaar bloemen voor een dode zomaar op een willekeurig graf zomaar vallen al je noden zomaar, zomaar van je af Jan J. Krediet, vrijzinnig dichter uit Rotterdam.…

Ik heb gewacht op deze dag wist wel dat hij zal komen. De dood verliest voor goed gezag nieuw leven is gekomen. God gunde ons het laatste woord in een Mens van licht en leven totdat die liefde werd gesmoord die Zoon aan ons gegeven. Verlosser, Vriend, Heiland en Heer Naam boven alle namen. Die vrijdag spraken mensen weer God moest zich…

Zij trapwentelt me een woord pa-pa-pa-pa Steeds maar hoger van onder naar boven Ik schiet vol bezinksel van veel te lang naamloos zijn Ik kom naar beneden van mijn zelfschakelende rugtrap maar ik kom steeds hoger in het knikken van lucht daar achter boven onder mijn hoofd mijn keelgat kleppert open met een kinderlijk kreetje Gezonken…

Soli Deo Gloria schreef Bach als christencomponist boven al zijn muziek, zo beluisterd en bewonderd door al die mensen Veel van hen zijn agnost of overtuigd atheïst Maar met hun tranen van ontroering in hun ogen voel ik me toch door hen bedrogen en bedonderd…

verzopen katjes in druilerige domstad warme zussendag Scorel, Brunamuseum visjes met een wit wijntje Tanka…

als tiener gek op de Beatles nog verrukter van Brian Jones van de Rolling Stones later vol adoratie voor Dave Berry “now, now is the moment en strange effect” altijd dromend, van een andere wereld waar liefde een rol speelde waar de mensen aardiger waren het flowerpower gebeuren was een euforie geen oorlog, maar vrede bloemen in je…

Het is wél te doen al gaat eten met mes en vork ook niet altijd vloeiend geld speelt geen rol nooit écht gebeurd verkoopt hij nog steeds katten in plastic zakken de gouden lepel past niet meer geluidloos in elke opengesperde mond echter heftig borrelend verliest zelfs het fijnste gerecht zijn smaak na een slok teveel proostend proesten…

de leegte van een jaar legt stilte af in zwijgen warmte die genoten is vervliegt uit blote lijven ik schrijf omdat ik blijven wil woorden maken het verschil in draden met de werkelijkheid ze schrijven mijn realiteit mijn leven lost zich op in een reëel afwezig zijn een existeren op de rand balanceren boven het ravijn de tekst…

jaagt in vlagen een dorst die door alles heen draagt op jouw adem, die het leven kust stil van binnen het zilte zout maakt geen lawaai waar het leven drijft in een zee van tijdstromen van eb en vloed ik hou me vast langs jouw oever met vaste tred ligt het ietwat ziltig op mijn tong ter ontspanning neem de lucht in me op zweeft het…

DEN HAAG – De VVD wil opheldering over de vliegreizen van minister Van der Hoeven van Economische Zaken. Kamerlid Ton Elias zegt dat hem berichten bereiken dat zij geweigerd zou hebben bij een dienstreis op een lijnvlucht mee te gaan. Enkele weken geleden werd bekend dat de minister voor 102.000 euro een privévliegtuig had gehuurd voor een dienstreis…

Venijnig zwaait de wind de regen rond. Wild bijna. Dit is toch de lente niet? Van schuilen in het bushokje kan geen sprake zijn, want alleen in het uiterst hoekje sta je droog: precies het plekje dat die vrouw al vond en er nu haar plu staat uit te schudden. Hoe dicht mag ik bij haar komen zonder dat de regen me doorweekt, zonder dat de…

Wat gaat die flauwe vijand toch weer af! Zo’n oorlog doe je toch gezellig samen? En dan een aanslag op ons kamp beramen en iemand van ons doden… o wat laf! Het is de vijand dus voortaan geboden alleen zichzélf door óns te laten doden.…

De weg is bezaaid met platgereden wormen - populierenkatjes…

altijd weer op zoek naar dat ene gezicht….in dromen ben jij degene die ik wil verwelkomen avondrust… serene stilte, met gedachten aan een kleine gang de lentewende, eerste ontmoeting met die ene waarop ik al zolang wachtte, al zolang in dromen op zoek naar dat ene gezicht dat geen spatje ouder wordt in de stilte der jaren.. als…

Soms vergeet je de waarde en de schoonheid van kleine dingen zoals een glimlach van een kind een vergeten brief die je weer vindt een herinnering of een zoen beleef het weer en koester het want het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen…

Er ligt papier en andere troep. In de berm, onder de bomen. Hier is de straatnaam "Gooiseweg" Wel wat al te letterlijk genomen.…

Mensen komen Mensen gaan Even iets Om bij stil Te staan…

Zie op tv de wereld aan mensen die daarginds creperen aarde-schokkend tenten-kampend hoe zij naast hun huis kamperen regen-schuilend leed-verkrampend wachtend op een nieuwe zon zich aan sprankjes hoop vastklampend waar een reddingsploeg begon kon hun leven toch weer verder gaan op zoek naar iets dat laat hanteren of hun geliefden veilig…

gedwongen door de werkelijkheid zoomde ik heel anders in en veranderde daardoor het mij vertrouwde vergezicht zo kwam de einder in het zicht maar ik zie niet scherper, nee zonder contouren wijdser, grootser als in het ijler lentegroen alle obstakels zijn vervaagd het voelt alsof er dieper diepte is de verte deel van mij de toekomst…