inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.421):

Uniek

De lente kon me wederom verblijden:
ik straalde, toen de nieuwe dag begon.
Het groen was overgoten door de zon.
Ik kon al vroeg genieten op de heide.

Het was er mooi; m'n dag kon niet meer stuk!
Ik zag, dat in het landschap ven m'n dromen
een grote groep van mensen was gekomen.
De zon had hen gelokt. Het was er druk.

In heel die horde viel me één der mannen
snel op. Hij leek me uiterst sympathiek.
Hij liep er zeer genoeglijk en ontspannen.

Ik zag 'm echt genieten. 'k Zeg het ronduit.
Wat maakte die persoon toch zo uniek?
Hij jogde niet en liet geen ene hond uit!

Schrijver: Aubrey, 10 april 2009


Geplaatst in de categorie: lightverse

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 212

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)