inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.422):

uitzicht

loop je mee naar het einde van de dag,
samen kunnen we een stukje optrekken
van het gordijn dat ons omgeeft het
witte laken dat het daglicht smoort en
's avonds kunnen we als herders waken
de kudde wolken als zwarte schapen die
opgestegen zijn vanaf de grond achter het
hek en liggen en waken en liggen en dromen
en kijken naar de maan die traag, langzaam
beweegt door de ruimte heen en de geur
van gras inademen, de hemel als een duis-
tere rivier zien en de halmen langs de sloot
horen ruisen en hand in hand in slaap
vallen en morgen door een haan worden
gewekt en anders door de torenklok
die geluiden lekt op de voorgrond
van een stralend nieuwe zon..het
goud dat ons energie als ontbijt zal
geven,

en kijken waar het schip strandt.

Schrijver: c. paris, 10 april 2009


Geplaatst in de categorie: wereld

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 189

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)