Alle inzendingen, jaar 2009, week 39

toen uit mistig zicht het sluimerend rood verscheen trachtte ze tevergeefs deze vanzelfsprekendheid af te weren zoveel liever had ze zich blijvend verschanst daar waar zijn en eigen hartslag het verlangen samenbracht…

overvallen door herinneringen kijkend uit het venster waar wacht ze op…… de belofte om op een dag te komen van hem die klinkt na in haar hartenklop zo lang geloofde ze het droomde ze het maar nu de zomer overging in het herfsten van de dagen bladeren vallen gaan weet ze dat die droom een sprookje was samen er in geloven maakte het…

Zoals scheppers de emmers vol over einders droegen Timmermannen leidekkers en matrozen tij aanjoegen Getekend door vingers luchtig gezegend door een hand In ‘t westen klom de zon steeds hoger in dat verre pand. Uit de nacht zongen soms rijen om tal van frêle symbolen Dood kan leven dierbaar elke kleur zijn van ook bosviolen Ook in ‘t oosten…

Hoog riekend op Zijn Troon Bespuugde ik Zijn Gewaad Sloeg ik Hem en rukte Zijn Kroon woedend af Ik sloeg buiten zinnen In op zijn Geest en Zoon Ik ben een moordenaar De beul van de Drievuldigheid Ik heb G-d vermoord…

Met boek en al op bank beland Vrolijkheid verwaait helaas Op bladzij drie en vier gestrand Buiten blowt weer bladerblaas Herrie nadert, ik krijg kriegels Om uit de ergernis te blijven Landt de kaft recht op zijn spiegels Valt ‘t besluit: ik ga weer schrijven Snel pak ik papier erbij Herrie klinkt nog uit mijn zicht Zomerblaadjes vallen…

Er is vaak wat onrust in mijn hart en wat is dat toch dat mij zo tart, waar komt dat toch vandaan? Is het de wereld rondom,die mij benauwd die lijkt soms zo kil en dikwijls koud zo gesloten,zo zelf voldaan. Maar niet altijd is het zo koel er is ook warmte dat ik voel dan kan het niet meer stuk, er is dan liefde en vriendschap om je heen…

'Een Europese topbaan; 'Flauwekul' Ik zeg u en ook elke Nederlander Dat ik beslist niet van besluit verander En dat ik mijn termijn gewoon vervul.' (U denkt toch niet dat ik dit écht kan menen Zodra het even kan neem ik de benen.) ------ Nieuwe speculaties over EU-kandidatuur Balkenende BRUSSEL - Premier Jan Peter…

Neon en Pints ingeruild voor vertraagde treinen en bier uit plastic glazen. Druk verkeer ging liggen weer en de donderjagende heren, op gloednieuwe herenschoenen, zijn weer geworden tot heren in blauwe overal. Next stop: heerhugowaard, waar kerk en fiets in de wind nog staan. Globalize. Think big. Maar hoe ver is het einde van…

Zo bedroefd was ik nog nooit Zo triest Zo ellendig voelde ik me nog nooit Zo naar Zo alleen voelde ik me nog niet eerder Zo eenzaam Zo in de kou liet hij me staan Zo heel alleen En al wat ik nu voel is Trieste eenzame ellendigheid…

je missen klinkt al ‘s morgens vroeg heb heel de dag nog om wat aan te kloten de weg was slecht wegwijzers waaiden in de wind en wezen ongewis geen bodem meer geen ontbijt met jus kom de dag wel door maar vraag niet hoe (vrij naar d. lohues)…

Kamerlid Brinkman heeft grote praat Gebruikt woorden een lid onwaardig Hij klinkt volstrekt ongeloofwaardig Want steeds in kennelijke staat Op de Antillen weet men nu zeker ‘Ach een alcoholist weet niet beter’…

Stromend water, schuimende golven als helder kristal, zuiverend. Bewegende wolken, dalende druppels in een omvangrijke oceaan. Helder en koel, dorstlessend, helend als een kleed om je lichaam, doorschijnend als glas, dankbaarheid voor het leven, het heilige water.…

dagen dwalen door jaren jij door mijn leven jij weet mijn snaren de juiste klank te geven…

in een rode gloed ontwakend laat de passie van de nacht het bed terug hevig kraken en zelfs al wordt er na nooit meer in geslapen toch zal men nog zwichten voor oogverblindende gezichten…

Een warme glimlach tovert kuiltjes in haar nog wat slaapdronken wangen als ze uit Morpheus‘s armen glijdt ze zal de nieuwe dag gaan veroveren wind en regendruppels ten spijt ze lieft de herfst boven zomer en winter de lente is ook een zaligheid maar de herfst met al die dwarrelende bladeren en kleurende klanken die hoort bij haar hart…

wie zal de meeuwen terugwerpen als ook jij verdwijnt in niets meer dan een druppel of in de doofheid van de duinen die, ongenesteld mijn armoede zullen dragen ik zal droever worden mijn gedichten zwijgzamer en uit de nachten zal ik wanhoop plunderen, de donkerte van de eeuwen omdat geen enkel ogenblik meer zal bestaan…

In mijzelf het allerkostbare en blijvends niet te verliezen, om jeugd en tijd terug te winnen en me uit de eindigheid te tillen, menig energie gemorst, wat de natuur geen moeite kost, opnieuw te kiezen, de enige maat te bepalen, niet verder af te dwalen tot de fictieve grens van wat ik achterlaat, een weg gekroond met onderscheid,…

OVER EEN SCHILDPAD Een schildpad acht het ongezond te slapen op de koude grond. Zijn schild wordt bovendien dan vuil. Veel liever pakt hij een fauteuil. Zeer passend is naar zijn gevoel daarvoor de naam schildpaddestoel.…

Dat ene briefje waarop zij schreef hoe lief ze had, anderhalve maand voor ze haar koffers pakte, in zijn hand. Een hand als zwaard in steen, niet los te krijgen. Meegenomen in het graf van de arme pijpendraaier. Hart gestopt. Een batterij die na veelvuldig laden plots niet meer te laden was. Het leven dat zich niet laat rekken, nu…

'van een vierkant gedicht de hoeken afgerond uit voorzorg je zou je maar bezeren'... hoe mooi moet je het maken om je lezers te raken dacht ik bij het herlezen van dit versje je kunt je nog zo uitsloven maar om opgemerkt te worden moet je met zwaarder geschut komen zelf behoor ik tot een minderheid die nog geraakt wordt door de tedere…

Waar zou ik henen varen met mijne vissersboot, waar olietankers waren zijn nu de vissen dood. Waar zou ik henen rijden met mijne oude truck, want net waar ik wil rijden zijn alle wegen stuk. Waar zou ik henen lopen met mijne houten been, zelfs over mollehopen geraak ik nauwelijks heen. Waar zou ik nog om lachen, ik ben een pessimist…

Mijn ballade Werd geschreven Door de trillende handen Van een verlopen artiest De woorden Rollend over het papier Beschreven niks Dan pure waanzin Geen ballade Was wellicht beter Maar ijdel als de sterren staan Gaf ik de opdracht voor mijn eer Inktzwarte letters Vingen mijn ziel Als een gekooide tijger Langzaam brekend in gevangenschap…

Hij stuurt de rechter deze brief: 'Meneer, u bent ontzettend lief! Ik schrijf u met enorm plezier. omdat ik mijn ontsnapping vier. Gelukkig kreeg m'n vrouw een kind. Ik mocht erheen, verdween gezwind en houd geheim, waar ik vertoef. U vindt me vast een slimme boef! Ik ben u veel te schielijk af. Ontlopen doe ik zo m'n straf. Doe maar een…

Kleren maken de man meer mans is als een koe maar wel nu los van geslacht Bij de eerste indruk wordt voor je gedacht Je krijgt gewoon geen tweede kans Zijn dames die bijstand trekken al blij er enigszins bedekt bij te lopen van eindjes die ze zelf aan elkaar knopen Ze gaan af bij gesprekken Hun lot voelt bij werkgevers gecast in hun oude…

ik klamp me vast aan de ijzeren poort en voel mijn grenzeloze onmacht besloten is zonder een enkel woord dat we niet samen mogen zijn vannacht ik kan het knarsen van het sluitend slot nog horen het sterven van stemmen en stappen op het grind ik heb de strijd gestreden en verloren ik heb de pijn geleden maar bemind…

de rotan stoel bij het achterhuis schommelt door wind bezeten zacht krakend en bijna vergeten op het terras van schelpengruis een man door zwart gedragen wordt zichtbaar tegen het blauw van loze adem en diepe rouw die het dagend licht vertragen uit zijn brieven vallen wonden als losse blaadjes uit het leven door zijn verre kind gebonden…

Veel van wat spannend was heeft plaats gemaakt -al is er wel iets van gebleven- voor het zeker weten Net zoals de lage duinen waarachter zich de donkere polders bevinden Die duinen die met helder weer zelfs waarneembaar zijn vanaf mijn eigen overkant zijn nu voorgoed verdwenen Ik heb ze ingeruild voor jouw eerlijkheid en maakten…

Een boycot is een streven wat geen mens na zou moeten willen leven, maar soms is een leven geen streven, als er geen boycot is om na te leven.…

een chrysant stijgt op uit de bruine w.c.-pot, de boiler verspreid een alcohollucht. mijn teevee maakt boerende geluiden, da's helaas mijn straf voor het zuipen van van- avond, dus ga ik maar weer liggen op een bed zonder veren. Dat is best hard! ik heb het er echter wel voor over, alleen de kater, straks, zie ik tegen…

achterblijver in de vijver van lopend geluk wie stelt mij op de hoogte van verjaarde dagen? pijnlijke heupen en knieën worstelend op deze gang verjaardagen en namen uit mijn hoofd verdwenen vergeten gezichten van lieve vrienden strijdend tegen de ziekte in het vroege voorjaar een domme uitglijer op weg naar de bingo die steun…