Alle inzendingen, jaar 2009, week 44

als een wilg op weg naar winter de bladeren zacht laten gaan takken strak in de wind nog even en het snoeimes dringt tot aan de knot er rest niets dan wachten op herhaling zal een zomer nog de kleuren hervinden van toen alles bloeide en vogelbekjes voedden zich op de takkenschoot de root scheen van goud leven overleefde de treurnis…

Nu en dan, als 't effe kan wil hij graag eens even rusten. Hier of daar, eender waar en ontsnappen aan haar lusten. Af en toe, is hij 't moe om altijd maar ja te knikken. Vroeg of laat, wordt hij kwaad en zal hij 't niet langer slikken. Links of rechts, averechts want het kan niet lang meer duren. Nu of nooit, wil hij ooit nog z'n…

Een atlete uit Bolsward Staat voor de race aan de start Zo vliegt deze meid Heel rap door de tijd Want zij loopt ontzettend hard…

zon en mist strijden om de glorie van de dag een geel streepje licht overwint…

Onvoorstelbaar, onvoorspelbaar Hoe moet ik verder Verder leven zonder jou Je laat een grote leegte achter Die niet te vervullen is Door niets Of niemand Ik houd me sterk Met de gedachte De gedachte dat wij elkaar Ooit weer tegenkomen…

als grand finale schiep de Heer zijn meesterwerk Hij noemde het vrouw…

De dag gesmoord in eigen stilte verkwanselt haar vertrouwde beelden, het onbereikbare komt dichterbij.. Deugdzaam draagt een schamel kleed zacht neuriënd, om meer te verdragen gaat 't door merg en been. Half verzonken de maan, zij levert haar schijnaandeel. De luiken kraken als vanouds, draaiend rond het schurend geluk alvast…

Er is vast niemand die ervan baalt dat eerlijkheid de eindzege haalt. Na 't plat plagiaat werd Jobs rabiaat en zet 't Bill Gates nu vakkundig betaald.…

Het staat nu zwart op wit Geschrapt wordt het verbod Op lastering van God Wie delft het onderspit Zou ’t goddelijke Licht Even hebben geweend Of even zijn versteend Schreef het soms een gedicht Van Goliath op klompen In ’t Alziend Oog een muisje? Op een piepklein planeetje Verzuipt het en blijft pompen Negeert zijn bedehuisje Voert…

Wees onverdraagzaam ! (voor onverdraagzaamheid) Wat ik niet verdraag: Kleffe haring in het zuur. De overgang naar ’t winteruur. Spruitjes die zijn kapotgekookt. Wie in mijn nabijheid rookt. Ik heb echter geen bezwaar: Tegen een straatmuzikant die vals zingt op een gammele gitaar. Een punker met paarse pieken in zijn haar. Een imam…

zij vroeg hem aarzelend om haar gedicht te lezen hij las haar woorden tastte naar de bron verloor zich in haar ogen en haar mond, haar huid ontdekte zelfs verdriet driftig dronk hij van haar lippen liet hij haar woorden zwijgen in zijn stille stem haar zucht verdwijnen in de zijne de hartstocht vluchtte weg haar uitgelezen woorden…

een voordeel van het virtuele is leeftijdsloos te zijn mijn avatar is groot of klein een man, een meisje, jongen reizen kost geen zweet of geld wil ik weg, dan zeg ik Hopla zelfs leer ik veel nieuwe woorden vandaag ben ik voor u Moppie…

laat me los...ik wil vrij zijn hou me vast...ik wil blij zijn laat me los...je doet me pijn hou me vast....het voelt zo fijn laat me los...ik wil, ik zal hou me vast...voor ik val…

het betongrijs kwam na het kantoorgrijs wou hij wegvliegen op reis had hij nergens naar toe te vliegen in dit bureaucratenland zijn aktetasje in de hand zijn paraplu met straalmotor openklappen als om te stuntvliegen wou hij vliegen en ijl in de lucht zonder promotor of vluchtsimulator steeg hij op naar de maan een masker opzettend in de…

Maria, het jonge meisje, pas het Kind gebaard overdenkt wat ze destijds in haar hart heeft bewaard, de woorden van de engel en van Elisabeth, haar liefde voor Jozef, zijn trefzekere tred. Hoor, er komen herders, vol eerbied en ontzag, vertellen de geliefden wat hen hier heeft gebracht, hoe engelen verschenen in het donker van de nacht…

mij lijkt de tijd voorbij wanneer ik omhoog kijk tot een wankelend ogenblik men ogen voor het grenzeloze sluit…

maakt U maar een afspraak dame de ouderen consulente zit op de eerste etage ze schrikt op bedenkt ineens ja ik ben nu een oudere stomverbaasd haar gevoel is zo heel anders…

in lilarood daal jij witmarmeren trappen af een gracieus entree de parfumvlinders fladderen met je mee je danst op hooggehakte lange benen zwarte laarzen om de schenen je robe rokt tot op de knie de adem stokt als jij je draait met vleugjes lente in je ogen langs het witte marmer weer naar boven ik begin in hemel te geloven…

van kinds af aan wilde ik kunnen vliegen het moeras zompig voorbij en vlerkend tussen het blauw van de dreigende wolken vluchtend naar de toekomst, op eigen benen staan de zon tegemoet ging ik stralend ten onder…

Dartelend als een klein kind schaterlachend in de zon meedansend op geritsel van de wind geboren waar het levenspad begon. Buitelend, tuimelend, vallend, staan... groeiend van uk naar puber eigen weg ingeslaan. Adolescent en denkend dat ze het leven kent, verliefd, geliefd, gestorven vreugde, pijn, geluk gekend... Volwassen…

2 het is stil buiten omdat het zondag is en najaar, een duif daalt neer op het braakliggend land en kirt niet meer; hoor je het licht zelfs niet tussen het kreupelhout aan de bosrand? zwarte aarde, elektriciteit loopt eenzaam door de lucht langs bomen en velden naar de hoeven de huisjes de keetwagens in het gehucht, herfstig…

Er is in een Vlaams ziekenhuis ontdekt dat in een man onnodig is gesneden. Voor nader onderzoek een goede reden, maar, sust men, zijn gezondheid blijft perfekt. Tóch vindt die arme man dit buitenissig en voelt zich dan ook uitermate pissig !…

zoals een slager bespat met bloed de garagist overall besmeert een dronkaard walm voorop zo melkt een auteur ieder contact naar sporen uit het leven inkt is het sperma van de schrijver…

het grensgebied een overgang zonder duidelijkheid alert wil ik zijn in dit eldorado van kansen en mogelijkheden…

in het holst van de nacht komen wij samen wij vragen geen kroon wij krijgen geen troon wij hebben gewoon een weekloon in het holst van de nacht schrijft zij nog eenmaal zij spreekt zo zacht de macht O Inanna in het holst van de nacht vliegen wij gekozen en de wereld lacht in het holst van de nacht kracht…

dingen die gebeuren moet je maar mee leven ook al is het erg of je een persoon moet missen of iemand je aangerand heeft of verkracht je moet er allemaal mee kunnen leven soms lukt het niet maar je moet door kunnen zetten sommige dingen zijn gewoon te erg wat er gebeurd is je moet er over kunnen praten mensen kunnen waarschuwen…

Als kind was hij bezeten van tv Daar kon hij urenlang naar zitten kijken. Daarop verschijnen, dat zou hem wel lijken. Want zulke mensen tellen werkelijk mee. Natuurlijk is hij dan ook dik tevreê. Hij kon zijn hoogste levensdoel bereiken. Hij kan ons leven voortaan echt verrijken. En bovendien stond hij in de Privé. Hij kan zo goed die levenslust…

De zachte brandende traan diep in mij, die ik niemand eigenlijk echt tonen kan, eerder bij veel gelegenheden verbruikt veilig en peilloos verborgen komt zij dan, ontzettend lieve zachte hartsontroering, ‘n diepte die niemand werkelijk evenaart omdat om wat ik geef, mijn hart omwoelt, niemand deze zielsgelegenheden aanvoelt waarmee men zacht…

Onze Wim zong van Margootje En dierbare Toon zong van Marie Lieve Bennie zong van Mamma Maar deed dat soms ook even niet Mary zong van vergeet me niet Andre van de vlieger die hij opliet Johnny was liever bij moeder thuis gebleven En zo weten we dat groot zangtalent Ons veel, heel veel muziek achterliet Want Toon die zong van rozen En…

je vinden lukt in stilte als mijn geheugen onderduikt in zachte mijmerij of in de nevel die in flarden schimmen brengt van jou en mij…