199 resultaten.
Saxo
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 150 bijna
die bladzijde
sla ´k om
dertig plus één
zomaar een jaar
omgeslagen bladzijde
in mijn leven
mijn verhaal
moet nog veel leren
´k ben namelijk pas begonnen
dus voorlopig nog niet klaar
bijna vergeet ´k jou
mijn anker in een zee vol van tranen
mijn veld in de ochtend mistig met dauw
bijna dacht ik te kunnen dichten
de wereld wat verlichten…
Kerstboodschap om de hoek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.654 In haar erker staan
de wijzen op het oosten,
een stukje verder
lopen schapen met een herder,
aan de zuidkant
zie je Maria en Jozef gaan,
de stal met os en ezel
wachten op het westen,
de voerbak staat nog op de kop,
het vilten kindje onderop.
Bij het kaarslicht
van de kerstnacht haalt ze
wijzen uit het oosten,
schapen met hun herder…
de ontmoeting
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 180 met ‘t oog op vermeer
naar den haag getogen
zijn meisje parelt prominent
en mysterieus in het maurits
haar oorbel is beroemder
dan de man in ’t torentje
langer dan drie eeuwen
heeft ze op mij gewacht
verrast dat ik achter haar sta
we hebben nog een hele dag…
Dageraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 129 De einder begint te vonken
als uit een diepzee-droomgezicht
wanneer met een lans van licht
de dag openbreekt.
Eindeloze verten breken aan,
de trilling aan de horizon
bergt een keten van beloften,
elk een suizelend pijlschot ver
van zijn vervulling vandaan.
De wereld is van zijn dode schaal ontdaan
en sterrenvelden ruimen naar het westen…
Als opium
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 De tijd hij fladdert
door de armen, het
fijne zand verglijdt
door zandlopers en
de dunne vingers van
een uitgestoken hand,
de laatste korrels sisten
me de namen toe van
woorden uit het hart die
we gisteren nog niet wisten ,
ze sliepen bij het horen en
glipten weg in eeuwigheid,in
je ogen het licht gemaakt of
door handen die hem…
Zielschrijver
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 502 het moet ergens zijn begonnen
langs oeroude paden van zinnen
in bronnen van rood gloeiende geboren woorden
in de krotten der koninkrijk der lege landen
staan wij op de afgrond van watertanden
van een verhaal dat werkelijk gaat staat te gebeuren
wij proberen ze te sturen
de kleuren naar de ziel
zielreflectie in de pen
wij weten het
wij zijn…
Wat rest
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 587 vergetelheid dimt elk licht
er ligt een mist in je ogen
blikken vinden niet meer
wat jij ziet
is geweest en verweven
met de jammer van gemis
er is geen morgen
in jouw toekomstbeeld
van leegte vergeven
rest je geen streven
dan iets te beleven
nog even…
Maaisel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 204 Het landschap golft
deint als een lome zee
neemt meidoornhaag
en geel van maaisel mee;
de tegen fietser groet
met een bezonken blik
bezig met zijn eigen ik.
Op het grasland gaat het paard
er speciaal voor staan,
heft dan onaangeroerd de staart
en laat voor camera en veulen
haar tot drol gedraaide
maaisel gaan.…
Leven aan mijn dagen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 202 Ze hield niet van verhulde taal
uiteindelijk gaan we allemaal
we kunnen veel zei ze
ik leefde zo intens
met liefde en genoegen
maar kan geen dagen
aan het leven toevoegen
wel leven aan mijn dagen
zei ze zacht
daar zal ik om vragen
ja zo was ze
dat was haar kracht…
verlangen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 974 soms heb je het gevoel
dat niemand je begrijpt
dat niemand om je geeft
en er niemand met je meeleeft
soms heb je het idee
dat je er alleen voor staat
dat je in de steek gelaten bent
het is net alsof niemand je meer kent
op dat soort momenten
wil ik dat jij hier bent
me even vasthoud
zodat het is als vroeger
oud en vertrouwd…
Dacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 548 Nooit gedacht
echt niet verwacht
dat ik zo zou voelen
Zo lang geleden
altijd vermeden
is me toch weer gebeurd
voel weer
voel maar nooit meer
Zonder gevoel
zonder beminnen
zal ik weer beginnen…
Nevelig herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 230 Nader kwam je over velden als
witte sluier verhullend wat deze dag
weer brengen zou in frêle gedaante
gerezen uit het water als schone nimf.
Gouden glans schijnt over je
golvende haren die strelen wuivend
vlaktes en vallen als serpentines
in lokken door lommerrijk blad.
In vorderen der morgen baar je
nieuwe gezichten van kleuren en…
steen in een vijver
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.209 een steen in een vijver of liever in een beek
splijt water dat wijken moet kansloos als
het is tegen zware materie en harde kracht
de harde kracht die zoveel sterker is
dan het broze klare water dan de spiegel van
het leven waaronder en waarboven het
ritselt en wemelt en buitelt van beweging
van liefde van eten en gegeten worden
op de…
Woorden in de herfst
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 395 Prachtige regendagen,vlagen van
wind die nergens naartoe gaat;
zwarte vogels die cirkelen rond
mijn verlangen naar licht.
Mensen proberen teder te zijn
ondanks de pijn van
verlies en onbegrip. Konden we
maar altijd weer herbeginnen.
De kinderen zijn er nog, de pasgeborenen
waarmee alles nieuw wordt, of toch
weer anders dan we nu maar kunnen…
buitenstaander
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 377 buitenstaander
kip of ei
wellicht allebei
buitenstaander
ei of kip
eigen wijs met stip…
Verdriet...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.187 Met verdriet sluit ik mijn ogen
Wetend wat me te wachten staat
Wat zo boven water gaat komen
Is iets wat me niet koud laat
Omdat ik eigenlijk hoop
dat het niet wordt gezegd
Ik ben bang als de dood
Maak het niet bekend...
Want als je dat doet
verlies ik je voorgoed
En dat wil ik niet
Het einde is verdriet....…
Mijn plek
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 583 De wereld om mij heen
bestaat uit duizend kleuren;
de vogels zingen er
en ik ruik zomergeuren.
Een reiger vist
Een visje uit het water,
en eenden in hun vlucht
dalen, met luid gesnater
in het rimpelloze water.
Eenmaal op mijn plek gezeten
word ik vredig, rustig stil.
De wereld om mij heen is nu
zoals ik het heel graag wil.
De wind…
identiteit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 415 treed naar voren
in het licht
in duisternis
krijgt ontvangenis
de diepe schaduw
van uiteindelijkheid
en in het niets
kan je ook zonder
ben je enig
ongebonden
laat je wimpers vallen
over je schaamte
de mens is geboren
uit de schande
die de onderbuik bezit
het is het dragen
van alles wat is
op zwarte vleugels
zonder hoop
ooit…
de waarheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 321 ze maakt zich stilaan op
zodat men haar
bovengronds kan uitkleden
weten hoe ongedierte
haar ziel heeft aangevreten…
Nieuwe oceaan in wording
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 403 Een rift rukt op tussen twee zeeën
en verscheurt Afrika in tweeën.
Laat Mozes van toen
zijn truuk overdoen
en droogvoets vluchten met zijn Hebreeën.…
CANON IN D
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 340 De tijd opent zich traag vandaag,
al zie ik het niet.
Het is nog donker.
Geen meeuw beweegt
en de straatlantaarn valt enkel
in zijn eigen schaduw.
Hoe dicht mag ik bij je komen
als gemis geen enkel geluid maakt
en de duinroos zwijgen blijft,
ver achter het dalen
van de zee.
Ik breek mijn raam open en kom uit
op dezelfde straat…
Lentewacht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 410 Zijn moeder zal wel overleden
ze was toen al oud, maar zijn gedichten
houden reeds in de herfst winterslaap
draaien zich op hun zijde
als ze snurken
In het gelaat vallen strepen
zo vredig liggen ze
helemaal niet bang
De wereld vergaat toch wel buiten
binnen leven ze heel lang
Als wakker ze worden met trommelgeluid
rijen vormen in marsgelid…
Volaan vooruit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 293 de zon weer glanst
in gouden regendruppels
op het water deint een boot
de golven spelen
het spel van op en neer
de wind rukt en trekt
aan het roer
de schippersdochter
kapiteinse
op eigen schip
haar koers varend
immer de horizon
in zicht
vol aan vooruit
buldert de wind
stevige handen
aan het roer…
Een eigen wijs
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 283 de melodieën
zijn bekend
de woorden al geschreven
de zalen
zitten vol met mensen
die dat meebeleven
jij neuriet toch
een eigen wijs ik kleur
de teksten zonder grijs
er is ook een refrein
dat wij alleen maar kennen
het is ons groot geheim
liefde heeft de melodie
gegeven de woorden
komen uit ons samenleven…
- Onbekend -
netgedicht
4.0 met 57 stemmen 205 de onbekende koning
gaat voor de sprookjeshoeken
vraagt ontroering, niet duidelijk omschreven
verzameld tragedie van het ruwe
slaat een hoofdstuk over
willekeurige voorwerpen verstopt
de digitale grauwe wereld ontvlucht,
laarzen maken geen reus, het glazen muiltje
geen ware slimme dame
zij die het antwoord gevonden hadden
willen niet…
Vergeten vaderhand
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 216 Herinnering aan het geitenland
zonder vaderhand of moederborst
vrienden of verwanten,
ziel
in een boot op ruwe zee
silhouet in het duister
schim van een werkelijkheid
met armen en benen
een reiziger, vol grote emoties
de nacht steeds wreder
weg in het geroezemoes
nadat schemerlicht valt
als een gordijn van gefluister
in lange schaduwen…
spraakwater
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 379 schenk
twee flinke glazen
opdat ons zwijgen
niet dodelijk
wordt
proost
en vertel me
dan vertel ik jou…
Met de muziek mee
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 835 Daar stonden wij dan weer eens met z’n allen
Te kleumen op een troosteloos station.
Men riep hier om dat niemand verder kon
Omdat de laatste trein was uitgevallen.
Maar goddank klonk voor het gestrand publiek
Toen Mozarts “Eine kleine Nachtmusik”.…
- Krachtig als de zilverreiger -
netgedicht
3.0 met 66 stemmen 687 Zilvereigers zweven boven liefde,
trekken cirkels, herinneren mij,
maken liefde eenklank, een nestje,
brengen tot leven, al die vele jaren
nieuwsgierig verovert hij het hart.
Het valt zo moeilijk om op te vangen,
de pijnlijke levenskringen te zien,
zelfvertrouwen waagt zich behoorlijk
deze wanhoop in mij verder te dragen,
angst voor opoffering…
Toonsetting,
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 152 Het enige uitzicht buiten is
tussen treden en de spijlen
op een toonladder waar de
mist op de setting heeft
gewacht,het waard vond dit
te beschrijven, verdwijnt
als onvoltooid, gebroken
en verwaaid, met rijp getooid
in een composiet, waarin het
slotakkoord een nieuwe toonsoort
werd aangeboord, een lichte
klank wordt sterfelijk,…