Alle inzendingen, jaar 2009, week 9

Was jij maar in het hiernamaals Dan had je ook geen invloed meer De dromen die ik van je heb Zijn sociaal nep Je wilt me een zoen geven Ik weer het weer af En schrik dan even Boos, wil het niet geven Ik wil van je af Al de liefde die ik heb gegeven Waar ik voor leefde Is bewust de grond in geboord Is dit wel zoals het hoort In tijden…

Achter de kawat Dat zegt wat Waar het gras groener lijkt Een prikkelbare strijd Mag ik schoppen Alsjeblieft In plaats van het stoppen In verdriet Deze boosheid uiten kost tijd Waar mijn teen onder lijdt Een klap Een bruin weerbarstig verhaal Een bak Waardoor het ijs brak Pontificaal…

gulzig zoekende mond bevochtigt lippen kruipt dichterbij met schokjes inhaleert ze het leven en voelt warmte naar binnen stromen…

verwilderd kijkt ze me aan waziger als nooit te voren vragend, zoekend ze knippert haar ogen ik zie een traan voel warmte op mijn wang…

Toen zij, net na de nacht als een zacht zwak breekbaar straaltje mijn dag simpel en stil licht lachend tot ontwaken bracht voelde ik dat de God die haar lach speciaal voor mij geschapen had Op die ochtend pas, echt zag dat het goed was wat Hij had bedacht…

Mijn liederen schrijf ik hier op straat Een stuiver voor een vel papier Het zijn allemaal verhalen op maat Ik verdien mijn bier en brood op die manier Onverstoorbaar bekleed ik dit ambacht Zonder aanziens des persoons Ik doe slechts wat men van mij verwacht Of het nu gaat om herders of vorstenzoons Tomeloos tokkelend schik ik me in mijn…

Wieg me lief, Laat zo de nacht voorbij gaan, Tot we zeeziek opstaan. Laat dan de dag maar komen, Omdat de dag toch komen moet. Laat de avond vallen, Wat anders kan de avond doen? En wieg me dan weer. Wieg me, lief, En laat de nacht voorbij gaan Tot we zeeziek opstaan. Ik weet wel dat het niet voor eeuwig duren kan. Maar laat…

ik ben een lentekind maar meer nog een zomervrind in het voorjaar kijk ik de bollen uit de grond bij mij sneeuwt het klokjes kussen kroken en sissen de narcissen en als dan plots de wind weer uit de noordhoek waait, dan staan de bloemen nog wat langer maar niet te lang, warm water moet het regenen, de zon ploertend door het…

ongrijpbaar, onbegrijpelijk het ene moment is groen of rood en daarna gaat alles op zwart verkeerd gegokt, bewust ingezet op de dood heerlijk eten, kruiden spatten uiteen, papillen weten meteen, dit is hemels opgegraven begint het rottingsproces, een ei van duizend jaar de dodenakker wacht en wenkt zacht naar de nacht, het zaad…

de bodem bereikt uit vreugde of verdriet verder ga ik niet ik ken mijn limiet…

Terwijl de boot langzaam verder vaart blijft de drenkeling navelstarend achter geheel omringd door bovendrijvende gedachten zwemt hij richtingloos rond klemt zich dan vast aan zijn levenstaak lijkt niet te beseffen dat ook dit een gril is van weer voorbijgaande aard dat er nog genoeg tijd over is om niet zomaar weg te kwijnen in…

schrijven, dat is wat ik wil misschien wel over heksen of toverkollen, aardknollen en trollen, over bezemstelen vliegende schotels en kopjes zonder oor blauw gras en groene jongens inktappels in een mand blauwe tanden van de wolf die kwijlend mekkerende geiten bestempelt tot avondmaal zeven kippen en een kokhalzende haan…

Camelia is mijn naam kind van de Filipijnen waar mijn zoete geur en schoonheid begeerd werd door reizigers uit verre oorden zij hebben mij ontvoerd, gevoerd en mijn voeten in vreemde klei gezet hier zou ik aarden roem oogsten geur en kleur verspreiden naar alle windstreken tot aan de boer die mij niet kende Camelia is mijn naam…

Wie dacht dat hij de waarheid kon ontvluchten Het leven naar zijn handen zetten kon Wie dacht dat na een dag met straaltjes zon Een fase kwam met louter blauwe luchten Wie dacht ik heb echt geen gevaar te duchten En als ik dorst heb vind ik steeds een bron Wie dacht ik reis voorbij de horizon Waar ik niet hoef te klagen of te zuchten Die…

Een kunstenaar die mensen echt wat gunt laat rechtstreeks met het Opperwezen bellen en Hem hun ziel en zaligheid vertellen bij wijze van een artistieke stunt. Veel bellers die dat echt niet laten konden zijn door dit kunstje nu bekeerd verbonden.…

Je zoeken wordt weer angst voor overdwars gestruikel als je aan kleed- lokalen denkt op zondag, opnieuw een weg moet gaan langs ondergoed, de geur van natte overwinningsdromen met buiten altijd meiden aan de lijn - Zo raak je ergens nooit genezen, staat als verrevelder dwaas en eeuwig buiten spel.…

Hij bond de strijd aan met het eind en het begin. Hij daalde af van 't licht op zoek naar oorsprong en naar zin. Maar al wat hij vond was as en sintels van een dovend vuur, geen Olympische god die hem genas van deze queeste zonder duur. Uit sterrenstof is hij weer opgestaan, achtervolgt de Stier als nooit tevoren, maar tevergeefs tracht…

Soms wil ik wel eens mijn eigen Arkje bouwen Om te ontkomen aan de stress of het verkeer. En te varen op het water of het meer Niet enkel voor dieren, maar ook voor getrouwen Wees echter niet te overhaast met het vellen van de bomen Want zelfs de slak is tijdig bij de ark gekomen…

Pardon, ik zoek het archief van deze stad Helaas die is daarnet verdwenen Een goede raad: neem vlug de benen Een verzakking sloeg een gapend gat Dat is niet eens te verwonderen Ze hoorden het al vaker in Keulen donderen…

Lieve schat, vanmorgen gaf je me snel een kus en beloofde een avond samen lekkerknus. Ik kookte je lievelingsgerecht en deed mijn mooiste jurk aan. Daarna kreeg ik bericht dat je heen was gegaan in het verkeer. Het was ongeloofelijk, ik wilde alles kapot slaan. Hoe moet ik nou verder zonder jou? Ik stel nog steeds de vraag "waarom…

In de diepte gekeken, In de diepte gevallen, Er weer uitgekropen, Erdoor heen geslopen, Gevochten, gehuild, Gevlucht, geschuild, Geslagen, vernederd, Ineengekrompen, Nooit vertederd. Alleen...... Met helemaal niemand om me heen.…

Vogeltjes die fluiten in de vroege morgen, Dauwdruppels vallen naar benee, Fluitend zonder zorgen, Doe ik heerlijk met hen mee. Bloemen beginnen te ontluiken, Het gras dat weer begint te groeien, Nieuwe bladeren aan de struiken, Ik hoor weer koeien loeien. De bomen kijken me vragend aan, Alsof je ze hoort vragen, Wanneer kom ik in bloei…

Daar waar het leven Tijdloos is verweven In een ademloze zucht En waar in vogelvlucht Het eind opnieuw begint Van volwassenheid naar kind Wordt heel de mens ontdaan Van zijn aards bestaan. En al zijn onvolkomenheid Verglijdt in licht van eeuwigheid Naar onbekende oorden. Een wereld zonder woorden.…

[fragment] Kom, Volken, nader! trots op uw voortreflijkheid! Beklim de rechterstoel! Beslist gij zelf het pleit! Durf vonnissen! en wij, bewust van onze waarde, Wij schromen 't vonnis niet, noch de uitspraak van heel de aarde. Neen Neêrland zwicht niet! In het rijk der Wetenschap Handhaaft zij hare roem, staat op de hoogste trap; Gij, die…

De winsten groeiden naar behoren, de economie bloeiden als nooit tevoren, bankgebouwen die tot de hemel groeiden, helaas, veel banken knoeiden. Winsten die tot bonussen kwamen, ‘t waren de bankmanagers die namen, zij waren het die oogsten, wij mogen ons nu met hun erfenis troosten. Dat nu ons belastinggeld, opnieuw door de banken wordt…

Van de frisse ochtendgeur vervuld, paarden schrapen hun hoeven van ongeduld, loop ik langs de bedauwde weide, ik breng het voer, ’t is voor hun beide. Ze duwen ongeduldig met hun mond, zwiepen met hun staart vliegen van hun kont, en hinniken, misschien als dank, ik ruik de paardenmest met warme stank. En voor de zon hoog aan de hemel…

Hij is met zijn negentig jaar, vaak moe maar zijn hoofd is nog helder, klaar, hij weet, er wordt met ongeduld gewacht, en naar zijn geld gesmacht. Ze blijven hem dan ook trouw bezoeken, neven, nichten, ze komen uit alle hoeken, en brengen een sigaartje voor hem mee, en hij… hij zegt, pakt maar een kopje thee. En bij het afscheid nemen,…

Nog altijd is er “de muur” De frustratie is enorm. Het systeem is Ingericht Op westers denken. De Oosterse mystiek, Verdwijnt, Verdrinkt Verplettert. Yin Yang is niet meer dan een boekje uit de winkel en Zen denkt vooral op het toilet…

Hij ging veroverend, niets ontziend, Een ontzette wereld door, Heeft onbegrensde rijken gesticht, Alles gaat weer teloor. Vrouwen en vleiers zat; vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend? Rijk en roem…

Mijn hand pas in jouw hand, alsof het zo hoort te zijn. Met mijn hand in de jouwe voel ik me minder klein. Ik zal geen weerstand geven, ik probeer het juist te begrijpen. Dat ik je volgen kan zonder dat je in mijn hand hoeft te knijpen. Al laat je mijn hand soms even los, wanneer je boos of verdrietig bent. Mijn handen kunnen meer dan dit…