170 resultaten.
Zij...
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.491 Dapper gestreden
als ridder te paard
voor haar kind'ren hier op aard.
De ziekte kwam
velde haar neer op bed
ieder was ontzet
De krachten namen af
de pijn nam toe
staan of lopen was een onmogelijk gedoe
Toen is haar steel geknakt
haar schoonheid was verloren
De strijd is gestreden
Niet tevergeefs
toch is haar levensdraad nu afgesneden…
Vioolmuziek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 162 Snaren pakken gevoel beet
dat niet valt te verwoorden
zo gevoelig komt het over
en raakt het diep van binnen.
Emoties geven tranen
zonder reden van verdriet
waar ook vreugde achterblijft
maar spanning wegneemt.
Leven met begrenzingen
weloverwogen keuzes in ritme
liedjes zonder zang
alle deuren mogen open.
Voel weer dat…
Verlopen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Het wit dat aan je lippen zit
lijkt het blad dat je leven vormt
onbekommert en in schaduwzijde
met of zonder water en licht.
Gevogeld opwaarts keer ik
met vleugels stijf
vanuit een onmogelijke hoek
mijn snavel op je dan rode lippen.…
Apart hoofdstuk
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.486 Als je hart een boekje was
zou ik dagen willen lezen
de zachtheid en de liefde
willen voelen in de woorden.
Na maanden van lezen
zou ik uitkijken naar deel twee
en de foto's die erin staan
uren lang bekijken.
De vlinders willen vangen
de muurtjes willen breken
de klanken willen horen
en de verf laten drogen.
Lezen is alleen…
Nocturne
poëzie
3.0 met 7 stemmen 999 In ’t oude park
ligt als een ark
’t eiland in ’t water.
Zilverlicht van de maan,
fantomen gaan
over het water.
Mijn bootje zacht
drijft in de nacht
op ’t donk’re water.
Hoor, ruisen fijn
van de fontein,
’t is zingend water.
Hoe wonder dat
droppengespat
stuivend in ’t water.…
Vuur
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 929 Weet iemand me te vertellen,
of ik alleen ben in mijn vuur,
te vragen om een aai,
een compliment
een arm over mijn schouder,
of vraag ik teveel
loop met mijn hoofd tegen een muur
Van onbegrip?…
Mooi maar rot!
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 575 Bloedmooi van buiten
van binnen
zo rot als een mispel
dat het zeer doet aan je ogen.
Wanneer ze van binnen
zo mooi is,
als de buitenkant laat zien
komt het ooit nog goed
met haar misschien.…
De echtkeus
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.887 Hoe onbedenklijk veel hangt niet van de Echtkeus af!
En hoe lichtvaardig wordt, van zwijmelliefde dronken,
Al dikwijls 't hart vertuist, en in een band geklonken,
Die pijnlijk knellen blijft tot aan 't ontfermend graf!
Mistrouw de eerste blik, 't bedrieglijk spel der zinnen,
o Gij , die wijsheid mint en duurzaam heil verlangt!
En wik, of 't…
diving
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 344 opgedweept in golven
bruisend meebewegen
intens verzwolgen
in eenheid kozen
in het witte schuim
niet in ‘t zand bijten
alleen het duiken
en verfrissend
boven zee komen
opkijken naar ’t goede.
verder vooruitzicht
in zichzelf brengt
hen als kinderen
in de hoogste hemel
tot buiten de aarde.…
Onpeilbaar
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 712 Wanneer dit kabinet ten val zou komen
Heeft, volgens peilingen, de PVV
De grootst geschatte groep van kiezers mee
Dus Wilders màg van een premierschap drómen
In theorie grijpt hij wellicht de macht
Maar die is nog aan de verbeeldingskracht…
Silentium
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 213 de stilte steekt
diep tot op
het bot
slap verweer
denkt ongemerkt
langszij te komen
wrijft zijn
onschuld in
kobaltblauwe verf
wat al snel
sporen achterlaat
in het wassende water
de agitatie groeit
©Lady Love…
Verdichten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 280 voor zich uitstarend
prikt ze in een bord waar de avond
tevoren een warme maaltijd
op geserveerd was
haar ogen kijken in 'n wereld
die voor anderen niet zichtbaar is
waar alleen zij toegang tot heeft
kleurrijke vlinders pirouetten dansen
bloemen geuren en nooit hun kop
laten hangen, bomen hun armen
uitstrekken tot in de eeuwigheid
vogels…
Verjaren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.238 de kalender was al vele jaren niet afgestoft
vergeling sloeg toe, niet alleen op het behang
op het raam tikte de tijd, een te lange tak
die had weten te ontsnappen probeerde het
steeds opnieuw
uiteindelijk opende ze de ramen waardoor de zon
haar ten dans vroeg
stilletjes kroop de prille lente naar binnen…
de dichter glimlacht...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 op het scherpst van de taal
sneuvelen woorden
als bij een schipbreuk
de dichter als drenkeling
klampt zich vast aan lettergrepen
in luttele zinnen vangt hij
een versje voor eigen gebruik
hij spreekt het zachtjes uit
en het blijkt nog goed voor een glimlach…
De moloch van Muk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 Kijk daar, kijk westwaarts, want vanaf dit punt,
hier in het dorp, bevindt hij zich in ’t westen.
Daar staat hij, groot maar onbetekenend,
zo lijkt het, wiegend soms op zijn grondvesten.
Goed dat het in de lucht van wolken wemelt
om hem te schragen, anders viel hij om,
alsof een dikke sisser uit de hemel
ter aarde stort en inslaat als een bom…
Van de koude grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 917 Onder deze zerk vergaat een eerzame vent
die niet verliederlijkte, als een batavier,
en die zijn leven – nu bereids een monument –
niet schond door rond te razen als een dolle stier.
Een machtig mensenkind wiens inzet voor de Ander
en voor de Maatschappij schier onnavolgbaar bleek.
Geen cynicus, maar desondanks een rots, en schrander.
O lof…
Jij weer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.228 Jij stond daar
ik stond hier
er leek iets te zijn
het leek
alsof
we al verbonden waren
er was iets
iets nieuws
jou uit mijn gedachten bannen
dat ging niet
jij moest het zijn
maakte ik mezelf wijs…
Hap slik weg
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 554 hoe toch blij te zijn met een heerlijk resultaat
als lang tevoren vaststaat dat het razend rap
verloren gaat als prettige belevenis
het is als breed vertakte bomen snoeien die gelijk
weer verder groeien, ruimte nemen
zonder rem en die je dan met taaie twijgen
in een snelle werveling zwierend om je oren slaan
ik krijg het niet gedaan,…
Vluchtig vermogen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 647 nog even en hij is voorgoed verrekt
de uitgeblazen geldballon
die al chronisch ging verslappen
wij namen veel te gretig happen
met voorspoed opgeklopte lucht
vergaten dat het rijke vet
reeds tienmaal weggezogen was
verdwaasde keizers dragen niets
dan een kaart met plasticwaarde
alsof je daarvan gouddraad spint
geen cent gespaard noch…
De kracht van de maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Hoewel de maan al wacht
Op de aftocht van de zon
Is de nacht nog niet begonnen
En ergens tussen deze oerkrachten
Kijkt een jongetje omhoog
Gespannen wachtend op de eerste
De tweede, en volgende
Want wijsheid leert hem
Geduldig te wachten
Tot de kracht van de maan
Haar kinderen om zich heen heeft
Verzameld in vele prachtige vormen…
Compagnie 'Dwangmatig creatief'
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 284 Hij houdt het been stijf
en andere diverse pluimagerijen
Zijn woonst is een bakhuis
van opslagverzamelplaatsen
het dakgebinte zweeft
boven zijn pompsteen
daar stoot hij zich af en toe
bij het afkoken van zijn maïskolven
Hij houdt er een bijverdienste op na
afgezien van het pijpen rollen
snuift hij iedere dag een beetje
uit de urne van…
angst om te vlinderen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 in verscholen verte
wacht gekreukeld
teerblauwe vlinder
in veilig cocon
onder grijs-grauwe zwaarte
sluip- slurpen
dorstige dreig-rode
vurige vlammen nabij
vleugellam geslagen
krinkelt vlinder osmotisch
blauwe lucht-gedachtjes
terwijl ver buiten haar bereik
in groen en gele pracht
het universum lonkt
schildert zij haar vliegangst…
Shelley 12 november 1991 - 4 februari 2004
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.022 Onze hond is dood
de vriendin, de liefste,
de schat van allemaal.
Het huis is leeg,
de ziel er uit
het hart van ons gezin.
Hoe moet dat nou
zo zonder haar
ik weet het even niet.
Want onze Shelley was uniek
zij gaf altijd, en gaf en gaf...
al haar liefde, steeds maar weer.
Wij moeten verder zonder haar
en heus, dat zal wel gaan…
Een vreemde draai
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 de prins nam een kikkerslof mee
hij vergat het glazen muiltje
assepoes zit wenend bij de haard
de reus at de gelaarsde kat op
de toverspreuk, die was verjaard
een markies zit nu met muizen
sneeuwwitje dook in bed met de dwergen
haar prins had de verkeerde Tom Tom
hij hokt nu samen met Dorenroos
.
marion spronk | 7 maart 2009…
Haar verdriet is mijn verdriet
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.176 Haar hoofd zo vol van zorgen
en het hart zo vol verdriet
ik kan alleen haar tranen drogen
maar problemen oplossen niet
Het is me echt zo zwaar te moede
wanneer ik haar verdrietig zie
een arm om haar schouders leggen
haar hoofd huilend op mijn knie
En mét haar huil ook ik mijn tranen
heb net als zij slapeloze nachten
'k heb nog steeds…
Ik heb de wet overschreden!
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.139 Opeens stond hij daar
Mijn voet lag meteen
als een steen
op het gaspedaal
Daar vloog 'ie over
mijn voorruit heen
ons politieke kapitaal
Ik heb Jan Peter aangereden
Ik heb met mijn te hoge snelheid
de wet overschreden!…
Verkeerd!
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.027 Ik werd geboren door een verkeerde zet
in de verkeerde richting
volgens de verkeerde wet
met de verkeerde verplichting
Ik nam de verkeerde weg met de verkeerde kundigheid
die leidde tot de verkeerde tendens
Ik was op de verkeerde plek op de verkeerde tijd
ging om verkeerde redenen over de verkeerde grens
Verkeerd!
Er is iets verkeerd…
He toog
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 167 Door de vale lens van ratio rimpelt
een levende reflectie
het bewustzijn van een landschap
in adagio
door het oog van de vulkaan
keert materie zich naar buiten
er is geen regen die vertroebelt
of overspoelt
slechts de ruimte is omarmd
door de ogen van weerspiegeling
de zin van het doorgronden
wordt overstemd door zuiver stilte
essentie…
Op zo'n dag.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 845 Op zo'n dag als vandaag
kan het niet fout gaan
Vandaag is mijn dag van geluk
Op zo'n dag
waarop ik omhoog kijk
naar de zon en de vogels
en naar kleine witte wolkjes
in een helderblauwe lucht
Op zo'n dag als vandaag
kan het niet meer stuk.…
Keer op keer weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 280 links of rechts
woorden bestaan niet zomaar
in het volle daglicht
is er een vat vol tegenstellingen
tot op de rand
keer op keer weer
dat valt me zwaar tegen
als waarheid wordt ondermijnd
om de cirkel rond te maken
die verbindt……