207 resultaten.
fitness geeft verrijking tot succes
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 431 in een rustige ruimte
waarin intensieve bezigheid
zich elke dag ontplooit
waarbij het lichaam
zichzelf herstelt van
alle emotionele inspanningen
tegen overgebleven kilo's
die het afleggen tegen
de gedachte naar succes
van het fitnessen
met die mooie spieren
en een gekweekt wasbord
want willen we niet
allemaal in deze zomer
rondlopen…
Tranen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 701 Ik voel een traan in mijn ogen
Verzetten heeft geen zin
Langzaam begint te traan te lopen
Helemaal omlaag,
totdat hij valt,
vanaf mijn kin
Hoeveel tranen zullen er nog komen?
Hoeveel verdriet ligt er toch in mij verscholen
Stopt het dan nooit?
Langzaam sluit ik mijn ogen
Totdat ik wegval
Ik zie mijzef lopen
Even lach ik
Totdat…
Hooitijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 430 de haan zal kraaien noch draaien
wanneer de meid zich stille houdt
hoe hoog haar rokken ook zwaaien
de haan zal kraaien noch draaien
lust doet harten feller laaien
dan het opgepookte kachelhout
de haan zal kraaien noch draaien
wanneer de meid zich stille houdt…
Rozen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 153 Geurende rozen
daarvan kan ik nog blozen
als jij me ze schenkt.…
WEG -haiku
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 411 Kijk eens om je heen
het leven is een landweg
en dus geen snelweg…
liefdes handen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 224 in de ochtend
als de zon zo straalt
streelt de warmte van jouw handen golvend
want ik ben toch zo verdwaald
als ik in jouw ogen kijk
drijf ik in verborgen liefdesblaadjes
want samen zijn we toch kleurrijk
mijn allerliefste prinses
en jij bent
de engel die mijn hart deed kloppen
want het is toch zo attent
hoe jij mijn ogen naar jouw…
Braziliaanse
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 779 Door het open raam het geluid
van de vallende regen
een ritme van druppels
op de bladeren dat rustig maakt
Was jij hier dan konden we
samen naakt een eindje stappen
weggaan en terugkomen met
grote spetters op de huid
Elkaar afdrogen en ontdekken
waar het in het lichaam gloeit
Jij blijft het meisje van Brazilië
het land waar jij van houdt…
boven het duin
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 298 ik kijk al dagen naar de lucht
en de indruk om aanwezig te zijn
wijkt verder terug
wanneer de ene wolk
de andere wordt, op weg naar
het westen
het is duidelijk, zeg ik
met droefheid in mijn stem
op het moment
dat mijn lange wapperende sjaal
de wind verliest
dat als straks de horizon komt
ik zal verdwijnen in het vergeten…
HIPPOCRENE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 222 De laatste keten weegt loodzwaar
Haar handzaag is niet sterk genoeg
Ze spant hem rustig voor de ploeg
Op vliegt hij en het is al klaar
Ze geeft hem telwoorden, een paar
Omdat hij haar zo vaak al droeg
Van basiliek naar bruine kroeg
Van schommelwieg naar dodenbaar
En weer terug naar het gedicht
Haar thuishaven haar heiligdom
Haar bidkapel…
Zoals je bent
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.026 Ik hou van jou zoals je bent,
zoals ik je altijd al heb gekend.
Ik hou van je minnen en je plussen
en ik hou van alles daar nog tussen.
'k Hou van je lachen en je wenen
ik hou van jou in goed en kwaad
'k hou van je hoofd tot aan je tenen
ik hou van jou in het kwadraat.
Voor mij moet jij geen seksbom zijn
en ook niet superslank of chic,…
Alledaagse Irritatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 399 Ik lig en
staar naar het plafond van mijn kamer waar
één zwart, nietig stipje zich aftekent op het felle wit
de vlieg, die mijn plafond als zijn thuis beschouwt.
wat hij de rest van de dag doet,
ik heb geen idee!
maar iedere avond zit hij weer
trouw op mijn plafond.
mijn huisdier, een trouwe vlieg
en iedere avond weer
denk ik waar ik aan denken…
Verwerking
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 624 Ik wil niet huilen, ik wil niet praten
ik wil gewoon met rust worden gelaten
De goedbedoelde adviezen en kussen
kunnen de pijn nu geenszins blussen
maar beklemmen mij tot benauwens toe
het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe
Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen
niet in gezelschap, maar solo, alleen
Het water, de stilte en het groen…
Een mooie dag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 281 De zon die schijnt,
Het is prachtig weer,
De donkere wolk verdwijnt,
En de vogels fluiten keer op keer.
Het is warm,
En het is niet koud,
Mensen arm in arm,
Jong en oud.
De zon, de zee, en het strand,
Mensen liggen bruin te bakken.
Een verliefd stel hand in hand,
Tekent hartjes in het zand met wat takken.…
Ik heb een man gekend.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 646 Ik heb een man gekend
hij liep ooit rond
op deze aarde
die man die heeft
mijn Moeder goed gekend
nooit had een man
op deze aard
voor mij meer waarde
dan de man
die mijn Moeder
zo goed heeft gekend
Ging ik links
dan was hij steeds bij me
ging ik rechts
dan stond hij aan mijn zij
Als ik fout was
wees hij me altijd naar…
D.A.
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 154 Het democratisch appel
heeft haar C verloren
de kiezers treuren en
voelen de pijn
want juist die C
is het offer
dat je brengt
als je wil gedogen
en regeren
met partijen
waar religie
geen religie
meer mag zijn…
Volzomer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 204 de lijsterbessen zijn al weer oranje
het lover is voldragen groen
paarden zwaaien loom hun staarten
in de bermen groeit de boterbloem
klaver, leeuwenbek en grasklokje
vogels zingen minder luid
de Drentse A kronkelt naast het fietspad
lammetjes zijn schaap geworden
Schotse Hooglanders begrazen de hei…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
Uitzicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 een zandweg in een grassenzee
strandvrij
de duinen zijn hier uitgewaait
er is alleen de glooiing van de beek
een schaterende, schetterende vogel
wat koeien achter een omheining
en weiden met duizenden boterbloemen…
De taal vergaan
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.492 De taal vergaan, de stem gedoemd tot zwijgen,
zo ver van hier gereisd, om niet meer weer te keren,
geen afscheid ook, geen zonlicht vol erbarmen.
Waar moeten zij die blijven zich nu warmen,
waar troost gaan vinden, woorden die iets zeggen?
Geen duisternis dekt warm hen toe die treuren.
Zwart Afrika met bonte kleuren, zware geuren,
het werd…
Het zinkende schip
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 186 Inktzwarte tekening, van boeg boven water
aan de muur, bij het bed met de gitaar
wijnrode bloemen getuigen van waarheid
teleurstelling raakt gevoelige snaar
't zinkende schip verbeeldt hevig in echtheid
de angst om te leven
is met de nacht nog niet klaar.…
schoolfoto
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 515 we hebben een foto waarop
beide dochters erg jong nog
glimlachend een gelukkige
jeugd staan te bewijzen
de fotograaf ene Klompjan
vereeuwigde hen in kleur
zoals wij de ouders destijds
in zwart/wit werden gezet
zo merk je hoe paradoxaal
de tijd kleur krijgt
en straks weer zal verkleuren…
Tot aan die tijd...
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 351 Wanneer je het zwart
van de nacht
in mijn ogen ziet
ben ik er even niet
maar wacht op mij
het donker voorbij
dichterbij
de bron
van het bestaan
waar het hart van
wolken breekt
en zoute tranen
uit een zee van spijt
in rook zijn opgegaan
waar het licht
weer dag wordt
en mijn glimlach
zich uitstrekt
in oneindigheid
wacht…
Dag Pa,
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.101 Ooit was ik trots op jou
Dat is lang geleden
Ooit hield ik van jou
Ook dat gaat terug naar het verleden
Al twee jaar uit mijn leven
Je hebt ons zoveel ellende gegeven
Ik kan niet zeggen dat ik je mis
Ik weet dat dit het beste is
Nooit zal ik vergeten
Wat jij ons hebt aangedaan
Nooit kan ik vergeten
Hoe makkelijk jij de deur kon dichtslaan…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.108 Mensen vertwijfeld hangend
aan de rand van het klif
niet wetend hoe morgen
nog een nieuwe dag beginnen.
Handen verkrampt
weggestoken in klamme zakken
waardoor hun vuisten
niet meer zichtbaar zijn.
Tanden knarsen onhoorbaar
binnen gesloten kaken
en een waas berusting onttrekt
de wereld aan het zwarte uitzicht.
De tijd vergaat met wachten…
Sms
hartenkreet
2.0 met 60 stemmen 3.987 Rusteloos
Wacht ik
Op jouw bericht
Eindeloos
Duurt de dag
Met aan het eind
Eindelijk zicht
Op een bericht
Van jou
Schrik
Ik
Van de tonen
Die mij met
Een sms'je belonen
Zat ik de hele dag
In een stres
Te wachten
Op jouw sms.…
IK BEN ER WEER INGETRAPT
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 299 Vandaag ben ik ergens ingetrapt
dat gebeurt mij niet zo gauw
ik kwam er ook niet achter
men wees mij op mijn schoenen
als je het dan weet, dan gaat het stinken
je denkt dan waar ben ik geweest
het schoonmaken is ook niet zo leuk
komt nog bij, dat ik het haat
schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant
in dienst moest het voor het vaderland…
Muziek van het Eeuwige
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 274 Muziek van het Eeuwige
In de vredigheid van mijn hart
voel ik de schoonheid
van deze zomeravond.
‘Ik geef al mijn warmte met blijdschap’
zingt de ondergaande zon.
‘Laat het leven zo mooi zijn als deze avond’
zingt de zomeravond terug.
Het zingende duet
op deze prachtige avond
dringt door tot diep in mijn hart en
wordt muziekleven…
De avond kleurt
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 459 ik ben nog even hier
om je gedag te zeggen
zomaar met plezier
ook om mijn gedachten
in je hart te leggen
maar zo denken
is vaak verwachten
ik schrijf ze maar
in wat losse zinnen
weet alleen niet
waar te beginnen
vandaar dat ik
in het donker staar
beelden trekken voorbij
ik hoor mezelf praten
luister naar een stem
wil ook stilte…
Heel gewoon ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 381 Ween niet op wat
gestorven is, haar
frêle schim op winden
rust, begeleid de leeuwerik
- in volle vlucht - in een
oneindige klim, naar
dat ene streepje licht,
ontrokken aan de
duisternis, een
smetteloze vlam, met
haar vonken mijn hemel
heeft ingericht en tegelijk
alle hete as ontnam,
gebalsemd hart in een
lauwerenbad, hoofd
gekranst…
Het podium der poëzie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 alles heb ik geprobeerd
om het geluk te grijpen
te vinden wat ik nodig had
schilderde in vorm en
kleur niet onverdienstelijk
alleen de ziel ontbrak
beeldhouwde en liet
de stenen spreken maar een stem
had ik vergeten mee te geven
dichtte strofe na strofe
helaas op het podium der poëzie
rolde al snel mijn hoofd
al die tijd lag het…