Alle inzendingen, jaar 2011, week 16

Hij schiep het paradijs waarin wij konden wonen een tuin van mooie dromen. Wij zijn daarin gebleven Hij werd er uit verdreven De Schepper werd verstoten. Door de mensen uitgejoeld kroon van doornen op zijn hoofd, genageld aan het kruis. Hij herrees stond op zodat we zijn stem konden horen liefde zouden voelen om in vrede samen Pasen…

Over de uittocht van Egypte: de kruisweg van Jezus: naar Gogoltha eieren schilderen met alle kinderen voor de paasdagen dat het een vreugde mag zijn als ze dan schitteren; vol van kleur met de opstanding op de achtergrond er van alles weer op tafel staat voor ons avondmaal: helaas niet voor iedereen… gaat er van alles door mij heen:…

in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn huis van houten planken met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschuttend lijf en de stenen pannen gevormd het geheel is aan inzichten van seizoenen te danken midden in een verlatenheid, van mystieke aard, waar enkel natuur zorgt voor ongedwongen klanken…

Teringg teringg hoor ik weer zo'n pokkeding ze zijn niet meer weg te denken teringg teringg gaat er weer zo'n kolere ding in de tram in de trein over hoe goedkoop 't fruit zal zijn teringg teringg nee niet weer zo'n riedel fout geswing zeg nou even waar je bent lekker belangrijk alsof je mij kent teringg teringg oh…

Op een kast in mijn klas stond een wereldbol daaronder zette ik een puntenslijper in de vorm van een wereldbol en zo herinner ik me mijn werelden als ik het sterrenslijpsel aan de hemel zie. ------------------------------- uit: 'Tellen en wegen', 2011.…

Er klopte iets niet in het verhaal van 't bijbelse Laatste Avondmaal. Men vond nu secuur de dag en het uur. Maar wààr liet men de Heilige Graal ?…

Hij is filosoof en beweert met veel lef: 'De kiem van 't geloof is het stervensbesef.' Hij vervolgt, als-ie ziet, dat een poes ligt te spinnen: 'Een dier zal vast niet een religie verzinnen.' ______________ Ik ben atheïst en dus geen protestant of een sikh, maar beslist ben ik héél tolerant. Een moskee, kathedraal of een aalmoezenier…

nog brandt de zon in kleur door glas in lood staan heiligbeelden hand in hand gevoetstukt langs pilaren maar in de schemer van religieland hangt hij genageld aan het kruis voor ons heeft hij de geest gegeven na doornenkroon en marteling waar is zijn boodschap nu gebleven is vrede slechts bereikbaar voor een enkeling…

naar goede gewoonte vergeet mijn boezemvriend zo vlug mogelijk zijn slechte inschattingen om daaraan te verhelpen meteen. niet als een blinde saulus tastend in het rond maar als die vurige schrijver van het hooglied van de liefde. nu zien we nog als in een spiegel, dan van aangezicht tot aangezicht. het beste zal nog komen dat helpt…

Ik zag vandaag, met zo’n papieren bril Een pornofilm die aangenaam verraste Ik kon een virtuele vrouw betasten En daarna ging ik virtueel van bil Alleen het hoogtepunt was even slikken Toen ik die man op mijn gezicht zag mikken…

Van 't najaar keren weer de schone dagen - Van het hoeveelste? en hoeveel malen nog? Tot het ontrijzen aan zijn nederlagen Lokt den verslagene zijn zoet bedrog. Dit is de tijd, dat men zou moeten lopen, Gerooide velden langs of door een laan, Aan 't eind waarvan een vergezicht gaat open Op herfstland en een edeler bestaan. En, thuisgekeerd…

zo in de avond in die duisternis vol van Uw liefde in het verlaten daar was ik stil stil met U U droeg de hoop het licht naar mijn nacht een voelbare kracht de verbondenheid door brood en wijn met mijn aardse zijn (Witte donderdag)…

Ik weet niet waar mijn geest naartoe vliegt, of ik als een heks op een bezemsteel zit en bommen werp op doelen die het verdienen, of dat ik met engelenvleugels eenzame harten verwarm en droeve zielen opbeur, ik ben er niet echt bij, weet wel dat ik van alles doe, want iedere ochtend word ik supermoe wakker van mijn merkwaardige nachtwerk.…

We leven in een sneltreinvaart In de boot ervaring van golfslagen Ontslagen tot oppervlakkig meer Water wordt slechts gevoeld In een natuurlijk tranendal Verdriet oogst in vruchtbare grond Een geweldige bodem potentie De drainage is tijdelijk aangesloten Op de stroming vanuit de goot De één na de andere plant het kruid Schiet…

Net verslaafd maar dan al lang Verspilde tijd die ik in mijn kamer hang Zie de zon, voel verwarming Zon door glas, schaduw op behang Elektronische energie die ik opvang Gemuteerd tot dit nieuwe ding Schijnt de zon? Is het nacht? Het gordijn is dicht, blokkeert het licht Lampen schijnen over mij en mooie pleinen Natuurlijke schoonheden die op…

gelukkig helemaal volmaakt ben ik hier kon dat altijd maar ... hartenwens…

Heer, boven maan en sterren bent U zo ver van mij, maar door uw Woord en Geest bent U mij zeer nabij.…

O die oude mannetjes, dromend van jong vlees in hun cyberspace. Kwijl druipt langs hun wangetjes. Post-scriptum (distichon 41) Hoe lekker het ook bekt, het rijm is niet perfect.…

ik ben net als iedereen maar dan anders net als iedereen…

Jezus, mijn Verlosser leeft Hij heeft de dood overwonnen Een nieuw leven is begonnen. Jezus, mijn Verlosser leeft Hij heeft mijn schuld voldaan En al mijn zonden weggedaan. Jezus, mijn Verlosser leeft Aan het kruis heeft Hij geleden En voor mijn behoud gestreden. Jezus, mijn Verlosser leeft Hij heeft alles volbracht En aan u en mij…

Je hebt een leven lang je liefde gegeven, maar de tragiek van het leven zien wij vaak pas achteraf. Soms is het maar heel even dat het ons de grote, het liefdevolle leven gaf.…

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

Ik zal waarschijnlijk wel niet bij machte zijn om je te bevrijden uit jouw gevangenis, al zal ik het toch proberen Maar ik kan wel proberen je er van te overtuigen dat ik misschien een heel klein beetje dan met een lieve en welgemeende Vriendenknipoog wat tralies voor je wil verbuigen.…

Binnen aardse muren, op de eindige flanken van leven en gedurig verduren, valt de avond over de dag zonder morgenlicht. Een onbewogen stuiptrekking tart het laatste beter weten. Een gelaten vertwijfeling ten hemel gericht. De handen ineengevouwen tot een onafwendbaar lot.…

brillen zonnebrillen in den hand op het hoofd ook op de neus met logo zonder logo gezichten zonder ogen brillen als diadeem te grote brillen lijpe brillen het is weer brillenweer…

wandelend door zijn gangen stil in gesprek door dagen heen en terug rijpen gedachten van vroeg tot laat, in het licht als vruchten in de zon van druiven tot wijn Schilderij: Hans Montanus Foto: Martien Montanus…

ik hou niet van gekibbel, van scenes of van sleur. 'k wil daarom soms ontsnappen. maar... 'k sla nooit met de deur!…

ik sla niet graag in het luchtledige om me heen, zoals sommigen die dag en nacht op zoek zijn naar nieuwe vijanden waarop ze zich kunnen afreageren in woord en gebaar. zeg me nu eens eerlijk hoe wordt met zulke ruziestokers de echte vrede ooit nog waar? laat het straks weer pasen worden! blijf niet langer levend dood. vlecht met…

heb je wegen gelopen de paden gezien die jij bent gegaan ontmoette je steels in een spiegelruit je zwaaide en lachte ik verwachtte je stem en verrassing in ogen maar herkenning bleef uit je danste lichtvoetig de lente bleef ongrijpbaar voor mij heb je adem geroken jouw warmte en liefde voelde zo eindeloos dichtbij…

de pijpen van mijn broek zouden graag dansen naar het pijpen van jouw rok hoewel het hemd nader is…