180 resultaten.
Gloeiende plaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 De natuur blust uit
in een te vroege zomer
alle vruchtbaarheid verdroogt
wat regendruppels
tikken vluchtig
op een stoffig raam
als je naar buiten kijkt
zijn ze al versmolten
in het alom aanwezig stof
rest slechts de vage geur
van verdampte vochtigheid
die je verlangend insnuift
(aangepast)…
Oranje Boven !
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.192 Weerter vlaaitjes, prinsenappels
leverworst en abrikozen
boerenzult met pannenkoeken
chocolade ijs met room
nog één hapje Majesteit
U heeft er zelf voor gekozen
voor de balkenbrij met spek
de koninginnesoep, frambozen
Nog één hapje Majesteit
nog één klein hapje Majesteit
laat nu dat kleine kind niet staan
met worsten in haar hand gesloten…
Aan een draad hangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Dragelijk is het moment in mijn hoofd wel,
als een weke foetus hangt het daar maar stil
aan een draad te wachten om te verdwijnen.
Ik geloof dat ik Freud zou moeten raadplegen.
Wat betekent wat en hoever kan ik daar in mee-
gaan? Als om tijd in te halen stapelen daarna
gedachten zich op, verdringen zich haast. Het
raam is weer dicht en het…
Microkosmos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 327 (De mens is een wees van zijn eigen erfgoed)
Ik schilder letters
alsof ik sterren
aan de hemel plak
Ik werp kometen
alsof ik de wereld vertak
in kunstmatige wetten
Ik verplaats het hemelgewelf
alsof ik planeten
uit mijn schoot werp
En droom werelden
alsof ik de kosmos
nog naar iets nieuws herschep…
Als de pijn voorbij is uit "hoelang duurt geduld?"
hartenkreet
5.0 met 11 stemmen 348 Als de pijn voorbij is
kunnen we dan weer praten
of zullen we het laten
was het iemands schuld
Als de pijn voorbij is
kan ik de gedachte dan laten
dat wij elkaar bezaten en
hoe lang duurt geduld
Als de pijn voorbij is
weet jij dan de weg
of enig uitleg
als het zeer is gevlucht
Als de pijn voorbij is
wil je me dan weer zien
en even…
liever niet windstil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 sommige gedichten zijn windstil
ze ademen een sfeer van luie dagen
van weinig dynamiek en niet veel speels
ze missen in de eerste zin al dat
wat wakker schudt, een frisse wind
van reuring of vernieuwend vragen
of, hoe toepasselijk,
het dapper wapperen van vlaggen
tijdens hoogtijdagen
ze zijn er ook die zelfs de spanning
vóór de storm…
Vogelzang
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 280 Elke vogel zingt
zijn eigen wijs
Het is een feest
om te horen!
Het klinkt als muziek
in mijn oren.
Het is een lieve lust!
Ze gunnen zich geen rust.
Ze fluiten op de
takken van de bomen
tot de donkere
avond gaat komen....…
Bloesem
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 540 Zij steelt de wind,
vliegt verder dan ik dromen kan.
Vergeet de tijd,
trekt de aarde rond
om dan zomaar voor mijn ogen
te dansen
in het licht
van een andere lente.…
opgewaaid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 opgewaaid water
in de krommingen der zee
schuren getijden…
Bij vlagen van de wind
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 300 ik zie vanachter mijn raam
de armen van de boom
gewichtig heen gaan
en weer terug
zelfs iets verder dan vooreerst
de bladeren wuiven
naar dode scheuten
die nog steeds,
en dat voelt als eeuwig,
messcherp op mijn
bezielde huid staan
beschermen
al dat in mij ademt
tegen de wereld
in het buiten
het kan ook zijn
dat mijn profane…
waar ik mij vinden zal
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 453 toch zijn er weer die warm oranje dagen
waarin de wereld klopt in mij
verlaten wil ik dan de schemer van voorbij
om blije vogel tussen groen- en blauwe veren
hoger dan hoog het leven in te dragen
de onderstroom verdwijnt en ook de kou
daar waar het zonlicht tovert tussen groen
van geel tot blauw en vermiljoen
baad ik me vrij in alle kleuren…
Een zonnnige 30 April
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 215 Opgeluchte gezichten, vrolijke zon,
zie je wel, dat het gewoon wel kon,
Koninginnedag vieren zonder ellende!
Vrolijke mensen, gelukkige gezichten,
de zon deed de meest saaie mens
voor zoveel als ‘ware' kleur zwichten
Rommelmarkten, met natuurlijk rommel,
kermissen met natuurlijk lawaai,
maar de Koningin, vierde met gezin,
als vanouds…
ANCXST EN NOOT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 In een klein en groenig land
Aan een grote, grijze zee
Waaien driekleurige doeken
Boomblad juicht er opgewonden
Ook luiden er bronzen klokken
Want vandaag dempt men de putten
Waarin kalveren verdronken
Af met fel oranje grond
Jonge handelsgeesten stallen
Hun te kopen waren uit
Of brengen een ochtendhulde
Voor een oud gemeentehuis
Ik…
Cirkel van hoofden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 Je hebt maar één hoofd.
Als je leest krijg je er hoofden bij.
Als je veel gelezen hebt, heb je veel hoofden.
En veel gezichten.
De hoofden in je hoofd
ken je uit je hoofd.
en van gezicht.
Met het klimmen der jaren
slinken je hoofden.
Als je een hoge leestijd hebt bereikt
verlaten je hoofden je een voor een,
de laatste het eerst.
Je hoort…
De pastorale bij de beek.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 157 Zittend bij de beek met onze blote voeten in het water
water zo helder dat wij de zandheuveltjes konden tellen,
zagen wij die milde zonnige dag in alle rust even later
vissen zwemmen die schenen ons iets te willen vertellen.
Verrast, wij keken beiden in die sprekende vissenogen
wilden graag weten wat zij ons toch wilden gaan zeggen,
zo kwam…
Koninginnedag
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 115 Ik kan er niet bij
dat Koninginnedag
niet over mij gaat
maar over een bij
is het bijenvolk blij
wanneer zij kunnen darren
doch de imker is zo vrij
hen te vangen zo vertelde hij
legt de koningin menig ei
hoor de werksters zoemen
dat in bijna mei, intens genietend
van 'n bijendanspartij…
Leven is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Leven is
net iets meer
dan wat even is
even meer
dan wat was
vele malen zijn
veel meer dan dat
was het niet.…
Zeventien
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 309 Als ik aan je denk
dan is er bovenal het strand
Het meisje van zo zeventien
Een rode zakdoek en een wenk
Haar voeten in de branding
Die komt en
gaat en drijft
Het natte zand
is alles wat er over blijft
Je blonde haar
weerspiegelt in
het water
Tot het later
voorgoed
in mijn ziel
boven drijft
Het is of mijn gedachten
voor altijd…
Wens van de koningin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 172 Ze was koningin en ze gilde:
' 'k Ben licht!', waar ze héél zwaar aan tilde.
D'r werksters zond zij
met veel spoed naar de hei,
aangezien ze wat bijvoeding wilde.…
Geen kat kon er aan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 88 Je had gedacht hij
zingt zich te pletter die merel
maar dat deed hij niet
geen blad roerde zich
in de tuin begonia's
bloeiden er fel geel
en rood de hemel
luchtig blauw de merel zong
en ik luisterde
hij had zijn nest hoog
in een blauwe spar gebouwd
geen kat kon er aan…
is twijfelen toegestaan?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 286 ik ontmoet mensen,
die altijd rotsvast zeker zijn
vooral over zichzelf.
mensen die bij elke zin
die ze neerschrijven
drie uitroeptekens plaatsen
en bij elke zin die ze uitspreken
verwaand er aan toevoegen:
daar ben ik zeker van,
hier neem ik geen letter van terug!
ik ontmoet mensen
ontmoedigd en ontredderd,
mensen die aan alles en iedereen…
Geef nemen een kans
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 160 vaardige vingers
vlechten de
madeliefjes tot krans
jij hebt mij
in geel wit
met lente omhangen
jouw armen
reiken mij
zomerse warmte
jij hebt geven
tot talent van
het leven gemaakt
bent daarvoor
vaak tot op
de bodem gegaan
streef naar balans
geef nemen
nou ook eens een kans…
Minuten stilte
gedicht
3.0 met 13 stemmen 15.306 je kunt een zakdoek
horen vallen
papa snikt
op de radio
treurige muziek
mannenstemmen
zeggen sombere dingen
over nooit meer
klokken luiden
papa droogt zijn tranen
morgen gaan we naar
de maliebaan
marcheren
de soldaten
de oranjeband met leeuw
en het soldatenpak
ze liggen klaar
gestreken
mama moet alleen
de broek…
WANDELING
poëzie
3.0 met 5 stemmen 544 Een fijne geur ontstijgt de verse gronden;
De luchten worden willig voor geluid;
Er breken kleine blauwe kreetjes uit,
Geritsel als uit duizenderlei monden.
Een malse vleug van lente wordt gezonden;
Zijn adem is bewaaierd van het kruid
Dat uit de omgeworpen voren spruit,
Onmetelijk, en dampend in de ronde.
In eenzaamheid langs hakkelige…
jouw glimlach
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 162 ze spreidt haar armen
naar mij uit, omhelst
mijn diepste verlangen
ze geurt als de
kleurrijke bloemen, ruist
als het goudgele koren
ze zweeft met de wind
en de wolken, zacht
als de zomerse zon
ze zwemt in de bron
van mijn tranen, danst
met de pijn in mijn hart…
Pasfoto
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 815 Overal waar ik ga,
neem ik jouw foto mee.
Vastgeklemd in een klein knijpertje.
Al vijf jaar zeul ik je zo mee.
Je glimlacht op dit fotootje.
Dit mag allang niet meer.
Een pasfoto moet nu ernstig zijn,
dingen veranderen steeds weer.
Ik weet waarom je lacht,
het was die fotograaf.
Zijn hoofd onder een doek,
riep hij luid: "Het linkeroor…
De Bradshaw-variaties
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 197 De partituur
van de familiebanden
beschrijft de zoektocht
naar een melodie
die kruisend manoeuvreert
tussen de mollen,
dissonanten overstijgt
om in majeur genomen
levenskeuzes door te nemen
wanneer aaneengeregen bogen
onvermogen aan het licht
doet komen
in facetten van
onoverkomelijke tonen
de aangetrouwde kant
opent een glansrijk…
Je bent niet niks waard
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 703 In benevelde gedachten.
Beschonken.
Dronken.
Wat kan één biertje schelen:
Ik ben toch geen daalder waard.
Ik laat me niet bevelen.
Ik heb me al in 't kwaad geschaard.
Laat me hier zitten.
Beschonken.
Dronken.
Ik wil wel gaan,
maar ik kan het niet laten staan.
Ik ben zo niet geboren,
maar dit lot heb ik verkoren.
Zelfrespect.…
Schaduwen en sterren.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 286 Waar de zon niets vergeet in de schaduw van de fontein van dromen
weet ik dat je vraagt met jouw vloeiend woorden
of ik de lente aan je wil schenken
en onze liefde wil kleuren met jouw laatste wens
en gedachten van spiegels maak
wanneer je wilt blijven lachen,
en jouw ogen niet meer vragen waar je
mag verdwalen als de maan
onze zoektocht…
Plezant
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 882 Hier zit ik dan, in zwart gepeins verzonken,
en leg me neer bij treurnis' heerschappij,
want vriendschap die uitbundig werd geschonken,
leek op een dag de houdbaarheid voorbij.
Ik weet niet meer hoe onze stemmen klonken,
al liepen wij gestadig zij aan zij.
Een beeld dat, door de stroom des tijds verdronken,
mij plots weer overspoelt als bitter…