Alle inzendingen, jaar 2012, week 1

op deze druildag pak ik een stel reisboeken dan zit ik zomaar in de zon foto's van voorbije zomers regendagen tellen niet als wij weer een ijsje likken ik ruik natuurlijk bloemen zie hun bonte kleuren het groene blad, hoor vogelzang…

Vroeger was je als kind gewoon wat druk Niet zo slim of ontzettend verlegen Je kon met gemak vrijuit bewegen Zijn al die labels het nieuwe geluk? Volgens mij is er niets mis met de jeugd Ze laten zien dat het systeem niet deugt ADHD, ADD, PDD-NOS, Autisme, Dyslexie, Dyscalculie, Dyspraxie, Hoogbegaafd, Asperger, ODD-CD... Het aantal…

gestommel ze zijn vroeg bezig op het dak van slag aan de slag de natuur net als ik…

Zijn we blij met Januari, zijn we gelukkig met het feit, dat December echt voorbij is, zeg maar: verleden tijd? Zijn we dankbaar dat we heel zijn, volgevreten van de zooi, zijn we langzaamaan aan ’t lijnen, want die rollen, zijn niet mooi! Maar ik moet je zeggen, totaal niet ten spijt, die vetrollen, hoef ik heel niet kwijt,…

De dood spreekt een overheersend, leeg woord in het winterbos van sneeuwloze grauwheid. Reuze spinnenpoten hangen stram gespreid om droeve beuken; kilte heeft hen versmoord. Een moede zucht dwaalt door dit verlaten oord, strijkt langs dorre varens, mint eeuwige strijd, zakt puffend neer, tot heengaan bereid. Dansen op zijn stem toonkunstvlammen…

Het was weer een nacht met zware donkere vleugels mijn slaap lijkt te zijn gestorven in het diepst van mijn ziel langzaam neemt het verleden afscheid het was een mengeling van schuld en verwijt mijn ogen zijn niet meer doorweekt van tranen jouw lach ontmaskert mijn diepe gevoelens - als jij weer stralend naast mij staat…

Jij kleurt mijn leven paars, blauw, purper, rood het is mij om het even jij kleurt mij tot mijn dood. Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…

Hij reist van burcht naar kasteel muziek is beter dan het leeg gekrakeel het levenslied vertelt al heel lang ervaringen voor hun eigen belang soms overstemt geroezemoes zijn gezang men ziet niet het verborgen belang men is niet geïnteresseerd begrijpt niet dat men er van leert misschien is het tij te keren en kan men zich tegen…

Aan de witheid van het blad probeer ik de woorden toe te vertrouwen die ik je zeggen wil of nog liever fluisteren maar ik kom niet verder dan wat omtrekkende bewegingen alsof mijn hand niet meer kan schrijven mijn hoofd nooit meer helder wordt bij de gedachten die elkaar verwarren ik verscheur het blanco blad vandaag geen woorden alleen…

Ik wens Geen jaar zonder zorgen Zonder angst, zonder traan Want zo zal het niet gaan Ik wens Geen jaar zonder vragen Zonder zucht of verdriet Geen jaar zonder twijfels Want zo is het leven niet Ik wens Een bron om uit te putten Als de zon of de wind Een woord of een lied Of de lach van een kind Wat moed en vertrouwen Voor het…

de kerkbank absorbeert gevoel lichte schijnheiligheid geurt als wierrook rond hun aureool samenzijn verplaatst zich, als het lied een koorrijk hallelujah brult dan lukt het wel want vandaag is deze kerk gevuld buiten school de kou in eenzame hoeken maar hier binnen is het warm komt allen tesamen vier de hoogtij van een oud verhaal…

ze proeft zijn stem klanken liggen ongeopend op haar hart luidkeels smaakt het naar bittere pijn dat geschel besluipt haar zonder argwaan slangerig vindt hij zijn weg draait zijn smekend lijf om haar heen tastende vingers ontvouwen woord na woord het groene monster bijtend in haar enkels het gif tot aan haar lippen…

ingebroken uitgebroken aan jouw spullen gezeten rotzooi op de grond foto's van overleden dierbaren zijn stille getuigen van wie hier ongevraagd binnen is geweest golf van onveiligheid giert door jouw lijf dat extra alert is ondanks de vermoeidheid tevergeefs probeer je de slaap te vinden…

de bodem van de rivier is bezaaid met lijken de aarde waarop ik loop is bezaaid met lijken de lucht zwevend boven mij is bezaaid met lijken beklemd hart zeer ademhaling stokt hallucinant het verleden, mijn verleden komt met mach 9 dichterbij voorbij, haalt mij in blaast mij omver vermorzeld mij schept een toekomst die niet de mijne…

ik kan je niet mooier beschrijven dan dat je bent soms vind ik in de natuur een schitterend equivalent maar in vergelijk behoudt ieder beeld zijn eigen aardigheid de schoonheid die jij straalt gaat gepaard met warmte van binnen in lach en ogen doe je eigenlijk niet anders dan leven in eindeloos beminnen…

Je lijkt te spreken in twee talen Ik wens hier maar één van te verstaan Hieraan ontleen ik mijn bestaan Tot je woorden mij zullen vermalen Ik kan nog altijd vrijuit ademhalen Voorlopig schaak je simultaan Maar ooit zal ik de prijs betalen En hieraan ten onder gaan Ik proef je lach nog op mijn lippen Je hoofd tegen mijn schouder aan Het…

Dit verraad zo alomvattend Dat ik er welhaast in verdrink Maar voor ik naar de bodem zink Zal ik me nog één keer goed bezatten Elk glas dat ik op je drink Lijkt een herinnering te bevatten Aan hoe de vonken in de rondte spatten En aan hoezeer ik in jou weerklink De zuiverheid van deze zonde Blijkt mij opnieuw te definiëren Een zondige,…

Vandaag is het de vierde dag Hoe staat het met de intenties Wordt het waar u op hopen mag Of zijn het slechts pretenties? Wat telt is niet de goede wil Maar doorzettingsvermogen Er zit een levensgroot verschil Tussen iets doen en pogen Men neemt zich zo gemakkelijk iets voor En hoopt dat goede wil alleen zal werken Maar wie beseft zich…

Dit jaar wordt elke crisis opgelost, Er komt een einde aan ons bitter lijden, Geen enge ziektes zullen zich verspreiden, De groene aarde wordt niet meer ontbost. Hoe onwaarschijnlijk ook, tòch is het waar, Want dit is ècht het allerlaatste jaar.…

Indien het waar is dat de sterren Voor eeuwig in de ruimte staan, Zonder dat iets in een nabije of verre Toekomst veranderd wordt in dit bestaan, Wat kan dan nog het doel zijn van dit leven, Dat eens mijn zoon zal kennen zoals ik, Dan een beperkt geluk en een heel even Genieten van het vluchtend ogenblik. -----------------------…

De kogel trekt een heet kielzog door de voorkant van het brein waar de bron had zullen zijn van latere verantwoordelijkheid. Elders beleeft haar weefsel nog de tegenwoordige tijd. ---------------------------------- uit: 'het liegend konijn', 2003.…

Het dak van Krimpense kerk, hield tijdens de storm geen stand, het waaide eraf sodeju, zitten nu al die mensen zondag in de kerkbanken met een paraplu? Nieuws: Tijdens de storm waaide 't dak van de kerk! Van wie was dit nou dit brute werk?…

er zal geen leegte blijven in de stilte zal er hoop te vinden zijn rond het aller-diepst verlangen zal misschien een twijfel hangen schaduwen zullen dansen met het overwonnen licht boomtakken zullen kraken toch, de rustende vogel zingt hij zal niet in verwarring raken maar kent de storm die zwicht voor de zon, die zonder schroom…

Zomerzongedachtengang, laat me gloeien, laat me bloeien, ben never nooit meer bang. Liep te dwalen langs het warme strand, m'n slippers in mijn rechterhand, stap voor stap door het mulle zand (zomerzongedachtengang) Dit is pas leven, ik hoef niets te geven, want het is pure pracht, voor gratis en niets, Zou zomaar door kunnen lopen,…

Er zijn ook moeilijke kanten aan dit leven; er is niet slechts glorie en licht. Het kan ook stormen, we gaan door een woestijn van leegte, van gemis. Wat is groeien? Altijd meer en beter? Of bestaan ook tekort en overmacht van lijden en dood? Zijn er ook conflicten en afgronden van misverstand? Wat is macht? Wat is dienstbaarheid? Soms…

Het is het hart dat het lichaam en de geest regeert Niets blijft voortbestaan te midden van de kleine dingen Een slok water en het dagelijks brood bovenal de liefde blijven wanneer de wereld gebroken zoals de maan in het uur van afscheid Wij beginnen samen de reis in dit heelal zonder grenzen, jij en ik…

Het is de luwte van de storm. Contouren, krijgen weer vaste vorm. Het is de blinde regen die nooit verdwijnt. Er is geen zon, die mij beschijnt. Het is de andere kant van de dag. De droom, die mij wegvoeren mag. Het is de rand van de stad. Ik woon, in een boerengat. Het is de schaduw van helder licht. Zwart, heeft een lief gezicht…

nog 'n laatste dans een laatste slok voordat de nacht overgaat in de vroege ochtend die je omarmt tijdens de weg naar huis kleuren wangen rozig veeg je je lipstick weg was het 'n avond om nooit te vergeten met een glimlach zoek je je sleutels om je nieuwe leven in te stappen…

Uit de Eifelse vulkaanplassen stijgen verdachte CO2-gassen. Drink dus nog een tas tot 't vallen der as alvorens uw ramen te gaan wassen !…

breek ik boven mijn enkels af blijft mijn sokkel achter dat is wat er rest van mijn betonnen blok hoelang mijmeren wij dichters al niet? waarom ben ik op aard? wat laat ik na, behalve schulden? hoe dat te schrijven wat al geschreven is? mijn anker ligt in zee waar anders? die onuitputtelijke bron voedde mij vanaf mijn eerste ademtocht…