De overkant
Het is de luwte van de storm.
Contouren,
krijgen weer vaste vorm.
Het is de blinde regen die nooit verdwijnt.
Er is geen zon,
die mij beschijnt.
Het is de andere kant van de dag.
De droom,
die mij wegvoeren mag.
Het is de rand van de stad.
Ik woon,
in een boerengat.
Het is de schaduw van helder licht.
Zwart,
heeft een lief gezicht.
De scherpe zon heeft geen minuut gezwegen.
Ik verlang,
naar de koelte van de regen.
Het is de overkant van de rivier.
Jij bent daar,
ik hier.
Geplaatst in de categorie: filosofie