Alle inzendingen, jaar 2013, week 26

De strijders en ridders... voor het Licht op aarde, in elk mens voor hernieuwde beleving: zij dragen waarlijk moed in hun hart. Het was de kunst, om deze dapperheid voortdurend te voeden in verhevenheid. Geen enkel bloed hoefde te vloeien; alleen daar waar bloemen groeien moest men de strijd met het eigen hart laten vervloeien. Dwars door…

Als jij mijn grootste liefde bent overleden bent heengegaan en ogenschijnlijk ook niet waak ik alle donkere nachten bij je Ik blijf aan je zij en deel wat er maar te delen valt Mijn ogen blijven wijd geopend grote ogen die jou willen zien ik straal, er valt nog zo veel te delen Als ik je heb begraven dan ga ik slapen 3 maanden lang…

Aan het begin van een lange reis Langs zilveren oevers, over glooiende velden Zijn bloemen uit honing gehouwen Om te leven met zachte hand, nog niet tegen elke prijs Aan het eind van moezijn, van opgeklommen jaren Van verwilderd bederf en doorvlochten angsten Blijven lege tafels en stoelen over Die in ultiem samenzijn stof vergaren In de…

Een hels lawaai bespringt me dominant: Een kettingzaag op volle sterkte loeiend. Misschien een tuinman, denk ik, bomen snoeiend. Het is een amoureuze olifant. Hij duwt zijn kop tegen haar zachtste zijde. Zij zet zich schrap tegen haar muzikant en houdt zo tegen al die hartstocht stand, of tracht ze slechts om vallen te vermijden? Ze staan…

ga met mij mee in het laatste shot mijn aderen zijn al kapot een snelle ronde bloedsomloop maakt kankercellen dood of doet ze snel verdwijnen naar plaatsen waar het gif niet makkelijk in eerste rondgang kan verschijnen geen wanhoop zij kunnen slechts leven van wat het bloed kan geven mijn lichaam is gesloopt maar het laatste…

Tweehonderdduizend ongenode gasten Komen in juli bij ons op bezoek In sokken, overhemd of onderbroek Om daar ter plekke lekker toe te tasten Bespeur je na een beet nog geen gebreken Beschouw dat niet meteen als een goed teken…

Wat had die reuzenkrab onder de leden Of vond ie er in Sea Life niet veel an Of lag het aan de zending uit Japan Dat hij zo onverwacht is overleden Ik heb de route net al uitgezocht U komt toch ook naar onze Stille Tocht ?…

Het bewuste zijn moet er zijn om zich bewust te kunnen zijn. De dieren daarentegen hebben geen zelfbewustzijn meegekregen, maar zijn wel bewust. Ik ben me zeg maar gerust, bewust, bewust.…

De vogels huilen, ze zijn treurig. Tranen van vissen vermengen zich met het water. De bladeren van de bomen verbleken. Wij komen later...…

een koekoek zingt een liedje van verlangen zijn trillers klinken vrolijk op het dak een vrije vogel heeft aan regels lak hij schenkt zijn noten blij aan alle rangen die tonen brengen gras onder je voeten je voelt de halmen strelen langs je huid en bijna maak je zelf zo'n blij geluid vergeet dat alle mensen sterven moeten je staat en luistert…

terwijl de mist optrok bij heuvel 369, kwam de rauwe waarheid van de natte nacht in het licht. hij liep naar de heuvel die hij nog niet kon zien, maar wist wat hij daar zou aantreffen! dood en verdoemenis. links lagen twee boots, in die boots zaten twee voeten, afgerukt van het verschroeide levenloze lichaam dat verderop lag,…

ik leg m'n oor te luister geroerd door de toon van melancholische strijkers nemen zij mij ogenblikkelijk mee naar verre oorden daar waar toewijding de boventoon voert men elkaar woordloos verstaat…

Ik heb licht gemaakt zodat je het kunt zien, het ligt voor de hand dat we in de steek gelaten zijn. Bovendien zijn we in een situatie waarin we niet weten of we op vrije voeten waren toen we elkaar naar de mond praatten. Zie je die ezel? Gek, zoals hij er zonder reden staat, hoe wist hij dat we hier moesten…

De Coöp keert terug van weggeweest, Maar nu wordt het een zaak van louter hoeren Die met elkander het bedrijf gaan voeren, Een winkel waar gepijpt wordt en gepeesd. Waar elke meid haar eigen raam kan huren, Je kunt er mannen om een boodschap sturen……

Het is als 't verlangen naar de overwinning van een wielerwedstrijd waarvan je weet dat je uitgesloten bent om deel te nemen Maar dat als je toch onverwacht ingeloot wordt je zo ongewoon ongelofelijk je best moet doen zonder middelengebruik, zonder warmte, in de kou Doorzetten, doortrappen in alleen maar laaggebergte met laaghangende mist…

je noemt jezelf mijn vriend al een leven lang je hebt alles voor me over wilt alles voor me doen dag en nacht bereikbaar en ja, we kunnen kletsen als een stel oude wijven lachen om alles, om niets … delen zorgen met elkaar ja, je bent mijn vriend. er is daar alleen ( ik voel het ) altijd die verborgen agenda.…

in de tijd van nu blijven indrukken achter vol mooie beelden niet alles is wat het lijkt ik kijk er liever doorheen…

Luister naar de groei Leg je oor op aarde Slakkenhuis hoort worm…

Mijn lijf doet alles wat ik niet wil, het lijkt een eindeloos gevecht. Ik zit gevangen in een cocon, eruit komen lukt niet echt. Soms steek ik mijn hand uit en dan voel ik mij goed, dan denk ik: "hier ben ik dan" en dat idee houdt me zoet. Maar het is een leugen, hij wordt afgehakt. Het ziek zijn dat heeft me, het zieke dat lacht. Het triomfantelijk…

Wat is het leven Nog dat totale Leegte is, waaruit alles Wat zichtbaar was Verdwenen is, waarin alles Wat ooit te horen was Onhoorbaar is, Al hetgeen eens Voelbaar was niet Meer te voelen is, Alles wat te weten was Zich niet meer kennen laat, De religie waar Je heel lang heilig in Geloofde helemaal Weg is, en het enige…

Jij die met het gewone Nooit genoegen nam, Maar de kunst die jij als Geen ander beheerste Tot in de puntjes Perfectioneerde Ging niet voor een Doorsnee carrière, Maar een die levenslang De nauwe tunnel van de schoonheid Is waarin jij al het andere weerde…

Opzoek naar de soek oriënteerde ik mij op geluid Drukte van belang vele kleuren en lekkere geuren Lezen dan het boek opengeslagen is schrijver dezes De ene doek, dekt de andere; gezamenlijk over lappen zij delen die aanstoot kunnen geven tot verderf Tong van reizigers wordt op aangename wijze gestreeld Na fruit, de snorkel op…

het is aanwezig maar niet tastbaar er gaat een glinstering door oogwit verrassend (ik was nog niet klaar) verdomd dat u helderziendheid bezit ik herinner me nu het metselwerk weer ongeborduurd als ons rauwe vlees in het raam gaan de wolken tekeer waar ik in dit verband al naar verwees niemand kan ons zeggen wat het is zodat wij verre uren…

Wij doen ondeelbaar, hart aan hart, maar slapen ieder onze nacht. Haar lichaam ademt in mij voort en binnen word ik weggedacht. Woont daar iemand die bestaat als zij zich sluit? Alles is zo denkbaar in dit hoofd, ik raak er niet in en niet uit. Ik ken haar enkel in mijn armen, zij houdt mij eeuwig op de tast. Zij slaapt en wie is zij…

vingers plozen in hun bezigzijn naar de zin van jouw aanwezigheid zag je lach in schaduwen vervagen de tijd nog even raken je murmelde vergeten woorden in onverstaanbaar commentaar in lichte stralen danste leven op warmte van de late middagzon heb je naar dat stof zien staren jouw kleine universum nog ervaren…

Is het een daad van preventieve rouw? Clown Bassie zet ineens z’n neus op rood Of zag een klokkenluider levensgroot De twitternaam @BadAlbert op z’n mouw? ’t Is wennen aan ’t idee, maar kan het zijn: Een B&B van B op Drakesteyn?…

Jij zult je geborgen en veilig voelen...daarginds: hoog in de hemel. Er bestaat geen één God... of verheerlijking van bepaalde profeten martelaren, heiligen en asceten. Het is fijn daar, zó fijn als jij je ooit veilig en geborgen hebt kunnen voelen: bij iets of iemand op aarde, tijdens die paar secondes, het is roze, warm en vredig je…

Ze zijn een beeld op zich geworden zonder het verhaal erachter hoogstens dat was daar met die ja ik ben jaloers en bewonder iemand met een goed geheugen die levendig en inbeeldend vertelt over iets van jaren her terwijl jij achterblijft met flarden flitsen losse flodders waarvan je soms niet eens meer weet zijn ze van me zelf of aanverteld…

Bijna iedereen praat z'n straatje schoon niet met een schoonmaakmiddel maar met speeksel blah, blah, blah, blah, blah!…

Decennia lang al mijn verwondering, ik las het in jouw spiegelschrift, onomwonden, gestreeld door onvolkomenheid, verbaasd over zoveel wederkerigheid, gegrift in een lichtschijn van het schoonste vuur met de liefdesmantel gedeeld. Het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw…