Alle inzendingen, jaar 2013, week 3

Opwekkingsfestival! Christelijk jubelen! Daar kan geen vogelgelok tegen op Pinkstervolk houdt nu dus broedondervindelijk tijdens de paartijd een opwekkingsstop…

ik zie engelenhaar besmuikt en giegelbaar jij loopt op tenen en niemand maakt bezwaar jij wandelt ranke benen en buigt voorover borsten tot in de hemel, jij bent echt niet te rijmen uitdagend licht ik op jij spettert oogverblindend, ik wil ondeugen…

ik kan het geluk toch niet schaken als het sterven me niet past, het frivole van een vlinder me niet meer raakt de dood draagt witte schoenen in een vluchtig gebaar, het kijkt niet terug maar leidt me langs het leven en verdicht mijn ziel met roze wijsheden rijp zijn tussen woorden die raken…

ineengedoken zit ze daar grijsheid te vroeg ingetreden ze lijkt haast versteend dromen bruut ontnomen nu de zon is zwart gekleurd vallen harten uit de bomen hangen schommels roerloos zij verstommen evenals ijle stemmen die roepen in de wind…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

Als nou de A58 spekglad is en de tunnel gratis mij niet gezien in ‘Neuzen waar het anders toch altijd goed toeven is sorry Porgy, gezellige Bess en Westbeer met je fijne verwarmde buitenterras je heerlijke vino’s plus pistaccio’s in een flesje sorry.…

daar wegen hopeloos verstopt zijn zoeken zij een andere uitweg dan gebruikelijk dit leidt wel tot meer irritatie en gepiep, wat dan uitmondt in een heel geblaf ogen kijken waterig de wereld in zakdoeken lijken niet aan te slepen evenals de mandarijnen…

me in warme oorden wanend word ik badend in 't zweet wakker, m'n ribbenkast lijkt wel een boksbal waarop geoefend is mijn keel voor de zoveelste keer schrapend, zoek ik naar een zakdoek om de lekkage te bedwingen begeef ik me allereerst naar de douche…

hoeveel penselen roep ik aan om de hemel zo te kleuren dat jij mij feilloos aanvoelt regendruppels ervaart als welgemeende kussen de wind gelijk 'n duw in de goede richting zonnestralen als 'n streling over je wang en komen zult wanneer de lucht dik wordt aangezet, om op te gaan in een tedere omarming…

Niets is tastbaar meer met wat het oog deed geloven, natte voeten verzonken in het zand, eerder licht.. dansend licht zonder hoofdbrekens bekeken, zee van bruistabletten vol nattigheid, omgeslagen gaan ze kopje onder vinden gaandeweg hun verloren gang zoals het slippen van een anker dat zijn ware greep verliest aan de werkelijkheid.…

Nog erger dan de allerergste droom: Muskieten die je steken in je billen En onder je een handvol krokodillen, Gelukkig wel met vrienden in een boom. Het viertal zal het unaniem beamen, Survivallen is best gezellig samen.…

Als ik kijk in de ogen van een kind dan leer ik weer puur te beminnen omdat een kind nog echt niets vindt laat staan spreekt met moeilijke zinnen Juist dat gebrabbel, dat leuke gepraat dat geaai, die reuze vriendelijkheid met veel muzikale momenten zonder maat een kind is nog zo'n volkomen eigenheid Het kind maakt ook het kind in mij los…

Liefde schoot de roos, sindsdien ontspruiten druiven, uit dichters brood. Op de kerkhoven begraven varkens truffels, het loof is voor dichters . Poëzie als ei, door de tijden, hard of zacht, blijft deze eetbaar. Opschrift bovengronds de muzen die hij verslond, hij rust in vrede. De taal blijft drinkbaar dankzij het heldere glas…

Alweer de derde maandag van de maand Uw hypotheek zakt langzaam onder water De trein waarop u wacht komt uren later En als u al kunt zitten is het staand U was gestopt, maar bent er zó aan toe Dit lijkt een witte dag, maar hij is blue. Het is vandaag blue monday, de depressiefste dag van het jaar.…

In herenliefde heb ik niets te klagen. Wat klein geschapen is mijn lieveling en wellicht draagt hij ook te veel bling-bling, maar in bed liggen wij alle middagen. Als oude man blijft hij een lekker ding, kan hij zich als een waar beest gedragen, doet ‘ie echt alles om mij te behagen, het past dat ik hem hiervoor lof toezing. En toch is er…

Dat kan echt niet waar zijn jij in een verzorgingstehuis je bent toch nog hardstikke vitaal man, je bent een ijzersterke hoe is dat nu mogelijk? op jouw leeftijd, wij schelen niet veel wat is er in vredesnaam gebeurd? wat is hier de diepere oorzaak van? wat vertel je me nu jouw kinderen hebben dat bekokstoofd zou je ze niet iets aandoen…

Ben je een held als je een moord begaat, ben je een held als je durft vechten, ben je een held als je gewroken hebt? Word je een held als je vol woede zit, vernederd bent, je huisgezin ziet lijden, is haat en wraakzucht iets dat krachtig maakt? Wie is de lafaard onder zijn vermomming, bloeddorstig, niets, niemand ontziend, die als…

Hij was het standbeeld in het park bewonderd of uitgescholden zijn hart was thuis De mensen liepen hem voorbij of keken hem strak aan zijn hart zat in een kluis. hij was het standbeeld in het park.…

Nu Cameron een referendum wil Kunnen we hier toch moeilijk achterblijven Laten we ons nu wel of niet inlijven Al is er met die Britten een verschil Zij hebben Cameron en ‘t Britse Pond En wij...de Euro en Maurice de Hond…

de mooiste bloemen lijken altijd al vergeven op het toppunt van hun bloei maar ook zij moesten een heel leven wachten op die groei hebben eigen blad en steel gekoesterd met zorg en tederheid in samen wiegen het leren voelen van warme genegenheid dan pas knoppen ze volmaakt en bloeien fraai in liefdevolle samenspraak…

zelfs noten kleuren blauw in dit licht, zorgvuldig opgehangen aan een zijden draadje schitteren ze daar aan de horizon, stil genietend van wat komen gaat vliegt de maandag stilletjes voorbij nog voordat de dinsdag haar entree heeft kunnen maken zullen zij opnieuw van zich doen spreken…

De verloren tand onder het kussen, het hoopvolle hoofd in ondiepe slaap er krachtig opgedrukt. Alles kan ontsnappen. Van elk verlies moet iets goeds komen, dat is beloofd. Dat het vertrouwen en de aangeboren hoop lang bij ons mogen blijven. Sommige dingen weten we liever niet. Er is de ernstige oudertaak dingen niet aan te leren. Zelfs geen…

Over wijde sneeuw zweven zeven zwanen voort: stil én zingend wit.…

Ik ben uitgewoond, opgebrand, afgebroken, Op. Ik ben oververmoeid, niet vooruit te branden,accu leeg, het is op. Ik ben afgeknoedeld, overwerkt, Uit- geburnd noem maar op. Ik ben mezelf niet meer, dat is niet top. En hoe het komt, dat weet geen mens, maar wat ik mezelf het meeste wens: Is een volle accu, een beetje pit, zodat ik…

Je hebt ze die niet vatbaar zijn voor wakken. Hoe dun het ijs ook is, ze blijven glijden. Daar gaan ze; arrogant en onbescheiden. Om ginder nog wat lekkers mee te pakken. Ze weten dat ze met hun vette lijven Toch altijd wel weer boven komen drijven…

Daar is geen vooruitgang, dan nevens de Heer: Zijn spoor uit, dat is steeds naar achter; Maar mèt Hem, dan strekt immer voorwaarts de loop, En 't drukken der moeheid wordt zachter; Dan groeien al voller de rozen om 't kruis, - En schoon klinkt het lied van de Wachter: "Vooruit is: naar God en naar huis."…

pijn kerft diep zijn lijn in ons bestaan grift tekens op een tweede huid in niet vergeten nog bestaat het zwaard dat onvolmaaktheid kraakt en als erfzonde uit het paradijs ons leven strak bepaalt…

mijn suikerbuikje is verliefd op mij, mijn taal, op wie ik leek doch onlangs bleek dat het geen stand hield wat een streek van mij, mijn taal, mijn leven, want wat ik wilde geven was slechts wie ik ben gewoon mezelf, de woorden die ik pen voorzichtig in het streven naar een fijn gedicht mijn suikerbuikje was verliefd maar vond geen…

gedachten vlokken jagen zonder het serene wit haken tot obstakels hoge duinen waar geen uitweg is warrelwinden kolken draaien horendol de geest op hol in uitgeraasd herneemt de rust vermoeid haar stilte strakke orde en geen vlokken meer het witte laken doet zo zeer…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…