175 resultaten.
In je eentje.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 489 Huil jij wel eens
huil jij wel eens
omdat ze je pesten?
Omdat je niet hoort
niet hoort bij de besten?
Omdat je niet hoort
niet hoort bij de rest
word je dan wel eens gepest?
Huil jij wel eens
huil jij wel eens
omdat ze je plagen?
Omdat je niet bent
niet bent zoals de anderen?
omdat je niet bent
zoals zij aan het einde van de straat…
Ineens is alles onbeduidend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 309 De tijd staat stil, de dingen wijken,
de witheid van de sneeuw bekoort nu niet.
Er is nu enkel het verdriet,
de onmacht om nabij te zijn,
de dingen ongedaan te maken,
te zien hoe alles onbeduidend
en van geen tel meer is te weten.
Toch moet je door, je kan niet anders,
het leven vraagt niet om je lach,
je ironie of je verklaren.
Je kan…
Jan logica
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.024 Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen
En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit.
Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit?
Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen ,
Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…
Jij !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 599 Lichten dimmen in de nacht.
Een stille kracht ontwaakt.
Jouw blauwe ogen zo zacht.
Jij bent het die mij nog
Steeds raakt.
Niets is mooier dan jij...
Geen purperen hei onder de hoge
Zomerzon of het witte zand van
Een tropisch palmenstrand.
Noch de adelaar zwevend boven hoge
Bergen zo vrij!
Niets is mooier dan jij!…
KIND, als ik kijk in de ogen van een kind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 842 Als ik kijk in de ogen van een kind
dan leer ik weer puur te beminnen
omdat een kind nog echt niets vindt
laat staan spreekt met moeilijke zinnen
Juist dat gebrabbel, dat leuke gepraat
dat geaai, die reuze vriendelijkheid
met veel muzikale momenten zonder maat
een kind is nog zo'n volkomen eigenheid
Het kind maakt ook het kind in mij los…
Keer op keer
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 538 Je moet nu wel gelukkig zijn
Een heel jaar zonder mij
Je leven terug
Gezonde rust
En bovenal weer vrij
Misschien lukt het gescheiden wel
Samen maakten we er niks van
Ik haat je niet
Wens je geluk
Je weet dat ik dat kan
En ik, ik raap de scherven op
Recht de rug maar weer
Met werken aan een nieuwe start
Het sloopt me
Keer op keer…
Klavertje vier
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 nu is het
mooi geweest
als as in de wind
verdwenen
kus mij liefelijk
zoals jij
speelt met snaren
neem mij mee
neem mij mee
ik wacht een dag
in levenslang patroon
ik smacht
naar leven
van de lust
zo is mijn bron…
Kringloop
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.419 Zo hier tussen de hoop uiteen gereten
levenslopen nog iets aan waarde rest
vermindert die met de jaren. Daar
is me wat mee rondgezeuld zeg, o la la!
Butsen, ontbrekende onderdelen, gehavend
materiaal - allemaal verhalen ze van zwaar
doorleefd verleden. Pronkstukken van weleer,
anoniem verzonken in een vale kwaliteit.
O, als zij nu nog…
Kruistocht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 Voorzichtig wordt het woord weer uitgesproken
Een nieuwe kruistocht naar ‘t beloofde land
Bij pelgrimgangers - ijzers in de hand -
Is nu het bloed al bijna aan het koken
Ach op TV wordt ie elk jaar gereden
En niet langs elf maar langs wel duizend steden…
Kuikens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Ze had een zak met kuikens meegenomen,
Want ’s winters vriezen alle meren dicht.
Voor reigers zijn de vissen dan uit zicht,
Het lukt ze niet de winter door te komen.
Als dierenvriend zit ik ook op haar spoor,
Wat help ik kuikens graag de winter door.…
Laagland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 Laagland zoekt erkenning (m/v)
in laagte, op een sonore vlakte
met ongelijkvloerse kruisingen,
in een ongelaagde dimensie onder
neergebogen dekens van broze mist.
Om langs de rooilijn van het maaiveld
te wentelen in dunheid, waar alle sporen
van diepte en verheffing zijn gewist.
Het lage traagland vindt in bergloos
waaieren zijn Waterloo…
Lagesnelheidslijn
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 400 Van Amsterdam naar Brussel in twee uur
De Fyra zou dan eindelijk gaan zoeven
Maar hij hangt aan elkaar met losse schroeven
Onaf, vijf jaar te laat en veel te duur
Dus Kamer, laat niet langer met je sollen
En zorg maar dat de koppen wél gaan rollen…
Laster over het lasterdicht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 230 De leugen presenteerde haar waarheid in de leugen.
Het verraad en de waarheid kwamen toch wel uit.
Niets was zo verderfelijk verraderlijk als haar
vroom bedrog.
De leugen bedroog zichzelf, door aan te nemen haar
leugenachtige waarheid in stand te kunnen houden... .
Bovendien: de energie, die ze verspreidde,
stak menig donkere en duistere kracht…
Leef!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 197 Leef je dag
alsof het jouw laatste is,
leef je dagen,
alsof het je diepste adem is,
leef je dag,
als het je pure liefde is
en vergeet nooit
hoe diep, intens je jouw dagen
leefde en hoe je leeft
zo liefdevol jouw leven.…
Leeuwen in Artis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 649 De winterdroom openbaarde zich
over sneeuwwitte paden
die zich slingerden door
de in wintertooi getoonde dierentuin
het grootste gebaar kwam van de leeuwen
een mannetje met een woeste oer brul
zich van geen God of ellende bewust
ijsberend door de natte sneeuw
met twee leeuwinnen op sleeptouw
banjerend alsof de koude niet bestond
en de…
Leraars in spe gebuisd voor algemene kennis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 613 Onze meester is héél populair :
hij leert ons over de paus Albert
die op zijn Rood Plein
achter 'n ijzergordijn
pipi doet in 't cordon sanitaire !…
Leren
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.648 Van mijn moeder
leerde ik naaien
Van mijn man
leerde ik volharden
Mijn zoon
leerde me gedichten schrijven
Allemaal
hielpen ze me vooruit
En nu
aan het einde van mijn leven
leerde ik door de grote aardbeving
hoe mensen vriendschap geven
Goed dat ik leef.
Afgelopen weekend overleed de schrijfster in Japan, 101 jaar oud.
----------…
Lieverds
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.319 Wensen zijn vervuld voor ik ze wens
Met plezier de zon voor ieder mens.
Alles is belofte, hoop en diep geluk
Bondig gevat: niets kan nog stuk.
Fijn die laarzen door het fraaie sneeuwtapijt
Net als grote Edith ken ik geen spijt.
Soms was de weg wat hobbelig en kwam ik tot val
Dapper opstaan, vergeten dat dal.
Lieverds, ik wens jullie…
Memento mori
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 208 Als ik sterf
laat dan vreugde zijn in je tranen
want ik zal je niet verlaten
In het sterven
bloeien nieuwe bloemen
en het lichaam zal as worden
maar ons wezen is eeuwig leven
Mijn voetstappen
mijn woorden
en onze kussen
zullen verdwijnen
maar die zijn slechts de vormen
van Licht en Liefde
die altijd blijven schijnen
Als ik sterf…
Met de souplesse van gerimpeld fruit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 Hier gonst de ochtend
het licht dat ogen vult
waarin de slaap nog sluimert
Overrijp ligt het fruit
in de koperen schalen
van de tijd
De dag glanst nog onwennig
op beslagen ruiten
en in een oogwenk bonst het hart
de nacht vaarwel
Voorbij zijn ook de late uurtjes
de ontkurkte flessen
het eindige naspel
De dagen raken versleten…
Mijn fantasie (sonnet)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 481 In mijn fantasie ben ik gewild,
Ik speel de hoofdrol en alles gaat zoals ik dat wil.
Soms draaf ik door en worden mijn gedachtes kil.
Ik word wakker uit mijn fantasie, weer heb ik mijn tijd verspild.
In mijn fantasie ben ik anders.
Ik kan dingen doen die ik altijd al heb willen doen of kunnen.
Ik voel me gelukkig met de mensen die mij wat gunnen…
Mijn liefde en pijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 823 Mijn liefde en pijn
Toen ik van je hield
wilde ik
jouw geluk - maar - streed jij voor mijn ongeluk
toen
ik afstand van je nam
wilde jij - dat - ik streed voor jouw geluk
maar
wilde jij dat niet
bewuster - daarna - wilde ik jouw geluk
en
niet mijn ongeluk
jij hebt dat ene gedaan -
gestreden - voor mij met hart en ziel
ik…
Mikpunt in Missouri
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 283 Ze is het mikpunt om haar borstomvang
Zo gaat dat bij prepuberale dwazen
(Te groen of nog in een ontkenningsfase)
Met onbestemde kriebels in 't gedrang
Nu nog de om haar grootte gekleineerde
Straks keuze zat als ultra-felbegeerde…
Moedergesteente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 269 De rivier twijfelt met trillende hand
Steeds verder weg van het brongebied
Haar tranen zoeken tastbaar land
Dat lijkt op de weiden die zij verliet
De laatste bomen van het bos
Staan op hun achterste benen
Laten verkreukte bladeren los
Zien de lage zon op hun tenen
Zolang ogen geruisloos waken
Rijgen zwijgende bomen aaneen
Leunen in lucht…
Niet meer schaatsen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 Een man in schaatspak vandaag
tierde dat ze hem het schaatsen
niet gunden.
De sneeuw verpest het
en het gaat binnenkort
ook nog eens dooien.
Arme man in schaatspak
gekwetst door weergoden
draait zich om naar huis.
Wees gerust
de zon gaat schijnen
binnenkort.…
Normaliter een tientje.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 358 Als nou de A58
spekglad is
en de tunnel
gratis
mij niet gezien
in ‘Neuzen
waar het anders
toch altijd
goed toeven is
sorry Porgy,
gezellige Bess
en Westbeer
met je fijne
verwarmde buitenterras
je heerlijke vino’s
plus pistaccio’s
in een flesje
sorry.…
O Heineken Bier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 514 't Spul hangt beneveld
Uit de ramen van de
Blauw metallic vernevelde
BMW en lalt lawaaiig
Vuige teksten de wereld
In als vermeende bijdrage
Aan 's werelds daverende
Hitparade - en zingend
In de trant van
O Heineken Bier
(Vele malen bis,
En niets is hen te min)
Smijten ze wat van
Hun drinkgelag over is
Laveloos de bermen…
O wintersschilderij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 388 laat mij genieten
van de ijskristallen
op de wuivende takken
van de bekoorlijke gestalte
de wandel van mijn lief
in het feeërieke landschap
het wijsje van de wind
melodietje in het vroege uur
wanneer de velden nog dromen
plots wakkergeschud
door het kraa-kraa-kraa
van zwarte vleugeljassen
in slingerende takkenbomen
warmhartig…
Ontleden schaadt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 297 zacht straalt eenheid
in vorm en kleur
onverwacht langs het leven
in namen geven
breekt het licht
krijgt samenzijn minder gewicht
ontleden schaadt
door de som der delen
wordt de ziel niet gemaakt
het analytisch vermogen
sluit de ogen voor het
accepteren van volmaakt…
Onvolmaaktheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 pijn kerft diep
zijn lijn
in ons bestaan
grift tekens
op een tweede huid
in niet vergeten
nog bestaat
het zwaard dat
onvolmaaktheid kraakt
en als erfzonde
uit het paradijs
ons leven strak bepaalt…