Alle inzendingen, jaar 2013, week 36

Alleen met de overschenen wemeling der golven, met die langdeinende bewogenheid alleen, onder de volte van het middaglicht bedolven, en met de bodemloze ruimte over zich heen. - met de onafzienbaarheid alleen, die van haar voeten tot aan de horizon onrustig is en glanst, en met de wind alleen, en met de wolkenstoeten rondom haar aan de lucht…

Ze was een danseres, dat kon je aan haar kleding zien, aan haar mooie opgestoken haar, aan de manier waarop ze liep, aan haar fier geheven hoofd. Je zag het aan haar handgebaren, aan haar afgetrainde lijf. Mijn lief, 't was een prachtig wijf. Ze danste als een vlinder, maakte sprongen als een hinde en pirouetten, maar een keer te veel…

Om het zingen goed te leren Moet je vaak repeteren. De dirigent zorgt voor dingen, Zoals het zuiver zingen En voor allerlei aanwijzingen. De dirigent zei: “wij zingen, Nog een keer de wijzingen”.…

De geur van een hibiscus duurt een dag, ster in een hartstochtelijk uur van tegenspraak tussen landschap en hemel, een vrouw belichaamt water en vuur dat ze in zich draagt, brandstof van herboren lavendel. Wat zij niet weet, zuurstof als kleur is echt, wat zich in de eerste aanschijn aan levende wezens hecht, een speelse kracht…

Het zijn de gouden muren van jouw hart het zijn de spelonken in jouw denken, waaraan ik géén aandacht meer wil schenken de creatie van jouw eigen leven heeft je vrijheid en verwachting gegeven van jongs af aan wist je je eigen weg te gaan wij dachten en wisten laat haar maar begaan toch is er een keerpunt gekomen waarvan wij nooit konden…

Een welgestelde veeboer zei: Mijn koetjes in die hoge wei die houden droge voetjes. Let wel: dit geldt voor hen alleen, want in de sloten eromheen daar heb ik nog meerkoetjes.…

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

Die voor de meesten Onder ons soms zo Onbereikbaar bent, Die begin en eind Is van liefde Die heel maakt En geneest maar ook De Vriend is van De jongens en meiden Van de straat, Een dakloze als zij, Zoals zij zeggen - Hebt voor mij Mogelijk gemaakt Dat ik hen die wij Samen in liefde kregen Geleidelijk aan Liefdevol los…

Met één lach maak jij van mijn nacht zomaar de dag pluk jij voor mij de sterren van de hemel wat ik ook bedenk ik ken geen mooier geschenk.…

Zoals een rivier via de juiste bocht naar het dal stroomt Flitsen gevoelens en emoties zinloos door mijn hoofd. Onder een deken van donkere wolken vol regenwater Sta ik bij de juiste bocht met een glas omdat ik geloof. Mijn hart kroont de afslag geleid door mijn navigatie. Het gekolk van de rivier stroomt af wat mij verdooft. Een vallei uiteenlopend…

in mijn fantasie reis ik waar ik wil opnieuw geniet ik van alle oorden waar is was en nog komen zal het licht verschilt, klimaat verschilt de dorpen, steden rivieren, zeegezichten overal ontmoetingen met mensen zoals jij en ik zij willen, wat wij willen een lief, een huis werk om van te leven in hun ogen zie ik wat ons wezenlijk…

In ons land komen nieuwe euromunten Nu Willem Alexander koning is. Maakt Erwin daarop Willems beeltenis? Een mooie kans om ongekend te stunten! Ik denk dat hij de koning flink laat plassen, Elk ander resultaat zal mij verrassen.…

Aandacht en zorg tekort? Klagende kinderen? Nee, met mijn balmaat is niks aan de hand Maar op dat lullige testosteronderdeel val ik wat zorg betreft wél door de mand…

Achter het bed begint de muur aan het zoeken van contact met de kozijnen van de wereld ik kom bij je in mijn nachtpyjama om de zielsgordijnen te sluiten betekenisvol ondanks verleden in mijn dromen vertolk jij liefde via jouw dimensie van tederheid vind ik de weg terug naar het alfabet op een maagdelijke bladzijde in stilte schrijf…

Ik denk weer even aan Kees hij is een jaar al dood is best veel een goeie vriend van mij we gingen naar de film of we kletsten een hele avond en dan vonden we het goed dat we elkaar al 40 jaar kenden hoewel dat ons ook onmogelijk leek maar het was echt zo en roezig namen we afscheid als de beste vrienden toen was hij opeens dood…

Het is weer herfst, de bollenvelden worden toegedekt als kind'ren voor de nacht, maar déze nacht gaat maanden duren. En aan de einder zie ik, hoe de rook van verre vuren in paarse wolken langs de bleke najaarshemel trekt. De zomer is voorbij en jij voorgoed van mij genezen. Morgen zal het winter wezen. De blaad'ren sterven en de laatste oogst…

wij streven al een leven lang naar symmetrie als schoonheidsideaal bewerken en her profileren wat de natuur ons meegegeven heeft zien als resultaat gelijkvormig zonder hart twee helften bij elkaar gebracht kies maar voor uniek het ene oog is ook het andere niet de lach trekt links op vrolijkheid en rechts zit het venijn in chagrijn…

Weer buitlen wij de donkre dagen binnen Als winter alle licht verholen houdt, Nu herfst haar wanden heft van louter goud, Die schragen 't donkrend welfsel en de tinnen Des tempels, waar z'haar nachtdienst gaat beginnen, Waarop, daar elk de luchter brandend houdt, Door duizend duizenden wordt neer-geschouwd, Die sidderende tuigen van hun minnen…

De daden die de gang der dingen smoorden De wereld dacht weer even aan de dag Met de nog steeds niet uitgegonsde slag Van vliegtuigen die zich in torens boorden In dit jaar is slecht Netflix hier gekomen Met aanbod om te kijken en te dromen…

Veel mensen zijn alweer toe Aan een nieuwe tattoo. Ze versieren zo lijf en leden, Van boven naar beneden, De afbeelding is weleens omstreden. Een tattoo is niet taboe.…

Ik heb maar snel 'n flinke zakdoek gepakt om in te snotteren in m'n volkstuinhuisje op m'n kleine bankje verslijt ik de laatste tijd oude "Linda's" Zelfs na jaren bewaard nog het lezen waard De Linda heeft diepgang en is niet bang voor de dood Ik wil nog een kop thee voor mijn 'doek' valt.…

Wie kent niet zo'n triest station waar je altijd staat te wachten in de kou, de regen, de mist. Duffe mensen op het perron. Boze blikken op de klok. De trein is een kwartier vertraagd. Mensen, misbruik zijn woord niet, -God- vloeken van ongeduld, gejaagd. Een lege bank, een vieze ruit. Ik heb een zitplaats, tweede klas. Mensen kijken…

Ik loop een marathon samen voorop met jou los van de massa weg van het gedrang we kijken elkaar aan wat voelen we ons blij Maar in een trappenhuis raak ik je kwijt ik ga een etage te hoog en we moeten naar benee Buiten zijn alle bordjes plots weg of verhangen richtingloos ren ik rond tot ik weer de massa zie Nu sjok ik achteraan…

Een fietser in het bos bij Emmen moest plotseling geweldig remmen met als gevolg een flinke smak toen plots een zebra overstak. Het dier, met weinig medelijden, zei dat hij minder hard moest rijden, ook in de omgeving van de stad te letten op het zebrapad. U hebt inmiddels wel begrepen: die zebra stond sterk op zijn strepen.…

Een oude wolf, nog jong van zinnen, ging op een dag een sekshuis binnen. Wat zijn uw wensen? werd gevraagd, u vindt hier vast wat u behaagt. Nu, zei de wolf, doe maar een tapje, en daarna wil ik graag Roodkapje.…

De bui die als een mitrailleur over het terras raasde Zaten we daarna in een pijnlijke zon die nog even herinnerde aan zomer Donderdag was nog tropisch en nu waren we al blij met dit Inmiddels droogden stoelen en tafels wat op en verschenen de kranten met het vreselijke weer daar praten we dan over en verdrijven de tijd terwijl…

de zon kust de avond de avond bloost...…

Voorzichtig gelaten naarmate je door de tijd wordt ingehaald, hecht je steeds minder aan de data waardoor je leven word bepaald. Het ene jaar is als een ander in een haast tijdloos ritueel, je kijkt wat vaker naar elkander en neemt aan elk verleden deel. Je blik is soms van grote dingen in deze wereld afgewend, omdat je in het meest geringe…

Ik dans met jou de kamer rond onze voetstappen ritmisch over het parket de muziek brengt ons in hoger sferen en toch blijven we op de grond stopt de muziek dan kijken we elkaar nog lachend aan even kenden we geen tijd en zagen een andere werkelijkheid.…

Je bent mooi, maar jij nog mooier Je kijkt me aan, maar jij nog langer Hoop spreekt uit haar ogen, Berusting misschien nog wel meer Het gezicht vervaagt, als inkt zonder veer Wordt rimpelig maar dan weer helder Kikkers kwaken kort Zouter wordt de oppervlakte Jij bent het die mijn hand pakte Het beeld verdort…