Alle inzendingen, jaar 2013, week 48

Laat nu de hof nog even onbetreden. Drijf uit de drift en heb toch wat geduld Met het door de natuur gespannen laken Van ongerepte schoonheid en onschuld. Beroer mijn lippen niet met wilde hartstocht, Wend af het oog van de nog jonge borst, Verban ook de begeerte uit de handen, Ontspan de boog die reeds naar spanning dorst. Toe, pak mijn…

Fijn, dat ik even bij u boven mag zijn neen, niet om nu al voorgoed te blijven ik wil graag weten wat u ziet als u naar de aarde kijkt ik kan me er geen enkele voorstelling van maken ik kon bedenken, dat alles heel erg klein zou zijn maar zo miniem heb ik zeker nooit gedacht hoe kan u in Godsnaam aan iedereen aandacht schenken het is een rollende…

'Wie zoet is krijgt lekkers" doorgaans heel zoet marsepein het slechtste wat er is, zeker voor het kind! 't raffinement van Sinterklaas Hij doet dus vooral kinders tanden "massapijn" aan! die Goedheiligman!…

Gisteren zei ik het nog: “ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit. Met uitgebloeide bloemen, hun bladeren bruin en verdord. En wind die door haast kale bomen fluit.” Hun blad ligt aan hopen, onder heggen en struik. Het groene mos kleeft aan tegels en muren. Regen klettert tegen donkere ruiten. Geen mens waagt zich naar buiten. Maar bij…

De roos zo broos wil niet meer bloeien omgeven door vuil hoe kan ze groeien ze sluit zich en is voor altijd verloren wat rest is slechts dood en verdorren.…

Ik had u van dat Sonderangebot Per slot van rekening eens moeten tippen: Eerst 100 euro en dan gratis wippen, Nu kleurt de code donkerder dan rood. Bespaart u zich een tevergeefse reis, In dat bordeel heeft alles nu zijn prijs.…

witte golven nevel tracht woorden vast te houden 't vertrouwen in een stem die verzen las ik keer de stilte in de wind steeds zwakker en jij die de dag vervoert naar uitgewiste dialogen werpt bloemen tussen lucht en water in een opkomend getij ik blaas nog een keer tegen een bleke duintop en stoot het beeld om dat ik eens bezat…

moeilijk origineel te zijn bij zoveel werk van vele dichters die ik bewonder soms dicht ik in dezelfde trant dan is het echt geen plagiaat wel imitatie ik koester hoop tijdens mijn streven nog nieuwe wegen te verkennen het moet mij lukken er ligt wellicht op veel terreinen nog zoveel braak…

Warboel van kabels In mijn hoofd Overal knopen Die mij het Zuivere denken Beletten - Warrelige warboel Van eindeloze Gedachtenkronkels Die mijn denken Op slot zetten - Pas als ik Schilder en met Verf mijn emoties, Mijn diepgevoelde Gedachten vorm geef Lukt het mij alles Dat in mijn hoofd Vastzit te ontwarren…

Zwarte thee Die je klaar Hebt staan Als ik uit School ben Thuisgekomen - Bittere thee, Die symboliseert Wat je voor Mij voelt, Dat kind van Je dat nooit Geboren had Moeten worden, Dat jouw hele Leven naar de Filistijnen helpt - Het zijn jouw Eigen woorden mama, Je weet gewoon Niet wat je zegt…

prachtig, zij aan zij op mijn toetsenbord en piano konden mensen maar zo in harmonie samen leven ebbenhout en ivoor niet kijkend naar kleur..net als ik met open mind de mensen die zich beperken in denken of het juist uitschreeuwen daar heb ik niets mee. het is zó achterhaald dit alles ebbenhout en ivoor gaat in de eerste instantie…

een zachter herfstbeeld: dit eindeloze sterven werpt zijn vruchten af…

Spiegelafstelling luistert nauw in ochtendspits merk ik met een knal.…

Twinkelend licht Zend jij een bericht Wil je wat aan ons vertellen Ik hoor de kerstklokjes bellen Hebben jullie het daar in de hemel goed Ik geef een kus en een enorme groet Missen doe ik jullie allemaal Mam het is de zoveelste kerst waar ik van baal Maar je beschermd ons van boven En ik blijf er in geloven Door de seintjes die je…

Wie heeft ons geschapen? God de Vader. Wie zorgt voor ons? Moeder aarde. Uit de aarde komen we voort. De aarde voedt ons. Naar de aarde keren we terug. De aarde geeft ons schoonheid. Maar op wie kunnen we bouwen? Op God de vader? Of op moeder aarde?…

Ik houd van de stilte van de warmte en het leven hierin; niet van de kilte als ik luister maar niet naar woorden proef ik het leven dat niemand ooit hoorde ik luister dan naar alles wat zich afspeelt in 'mijn mooie ik', er wordt mij weer een ervaring toebedeeld.…

Ik zocht je in wat in mij nog leeft, in alles wat droom was en is gebroken op de trap van het lichaam, in de diepe zucht, in de vreugde. Ik zocht je in woorden die nog wachten, in de winter die langer is dan de tijd, in de as van de liefde, in de kou van de eenzaamheid, in mijn hand, in mijn broekzak, in mijn huid. Ik zocht je en heb je niet…

heb mijn leven geschilderd jaren in kleur aangezet maar kon er uiteindelijk geen juiste vorm aan geven penseelde lijnen in verlopende einden cirkelde speels met pigmenten van de geest het doek was te groot verdwaalde in miniaturen van creaturen die leefden van de goot schetste in blauw mijn ontsnappen moest terug door de kou met…

“Het is beslist van nationaal belang De greep op alle burgers uit te breiden, Zo kunnen we vooraf ‘terreur’ bestrijden, En houden we de mensen lekker bang.” Dit alles heb ik eerder eens gehoord, In één of ander vreemd, verdorven oord.…

Hoeveel meisjes heb je bemind, wereld-kind, hoeveel liedjes van verlangen, mocht je vangen? Hoeveel meisjes ik beminde, welgezinde, vraag dat aan de nachtegaal in de groene loverzaal. Hoeveel liedjes ik wel ving, allerliefste lieveling, vraag dat aan de regendroppen, die zacht kloppen. Licht als lachen, droef als wenen, zingend door…

Zij schildert in het wit samen met haar dochter dansend op de ladders van vertier op de sporten van het gebroken wit. Onder de tooi van alle jaren sausen zij de vlekken weg op smetteloze muren van de argeloze passen in hun simultane streken. Onaantastbaar, de strijd in elk seizoen met schmink bestreden tegen de bederf van hun tijd…

Brave Parade is een song, geschreven door Lynn Miles. Een lied over verliezers. Over mislukkelingen. Over mensen die de boot hebben gemist. Over minnaars die verlaten zijn. Over de moed der wanhoop. Over de wreedheid van een afgod. De wrede afgod die succes heet. Lynn Miles zingt aan het slot It's ok I'm not afraid, marching in this brave…

Zo staan we wel eens hand uit hand tegen de rand van de stoep beide op zoek naar een ander. Zo lopen we elkaar misschien wel dagelijks voorbij zonder te zien of te weten wie we zijn.…

Hier staat het blauwe paard Wat kan het dier nog hopen Nadat hij bij een merrie Een blauwtje heeft gelopen. Het denkt komaan, Ik moet me fluks vermannen Zodat ik kan gaan werken Aan mijn OTTT dekkingsplannen.…

Mijn boom herdenkt de stilte van de zee het verhaal waarin jij bent heen gegaan en mijn wanen denken mee mijn droom herleeft de stilte van de armoede in werkelijkheid mijn boom is beleefd en leeft in stille aardigheid zonder opsmuk met een verlegen gebaar staat hij daar in weemoed met alle takken klaar om het leven te vertakken…

verstaan woorden scherp als scheermessen monden vol van oude woorden en nu het zwijgen in alle talen het breekpunt is nabij aan de voeten de hel die gretig geheel gratis inviteert voor de afdaling oren tegen de grond en verstaan voor de eerste keer…

Najagen van het Hoogste, de knapste Te willen zijn Van allemaal Dokter op een Voetstuk, dat Wil ik worden 'k Heb er zelfs Mijn naam voor Laten verdubbelen Dat past wat beter Bij een neuroloog Dan dat simpele Jansen, dat zou Iedereen kunnen zijn - Nu ik ontmaskerd Ben, mijn status Te grabbel heb gegooid En heel het…

Langzaam verlies Ik het contact Met de wereld Om me heen Prikkels die Mij van alle Kanten naar Het leven staan, Overmacht aan Beeld en geluid Die op mijn Hersens een Onophoudelijk Bombardement Uitvoeren - Als ze dan Hun vernietigend Werk hebben gedaan En het alleen nog Woorden zijn die resteren Zijn ook zij voor…

in zijn gebogen geel doorstaat de berk het allerlaatste licht… de nadag nadert, bleek en oeverloos gezwicht in witte windsels rond een oude stam geen gram gehaald, doch zon verschaald op dorre takken in het stijgen van de maan hij moet gaan – de herfst – hij kon gekerfd in stugge bomen en de dromen van een kind niet langer naast…

Daar gaat mijn liefje, er vandoor met een ander, voorbij mijn geluk.…