Alle inzendingen, jaar 2014, week 21

De autobrandstof is hier echt te duur Dus ‘frank und bleifrei’ gaat men elders tanken Het prijsverschil zet mensen aan het denken Maar grenspomphouders roepen overstuur: 'We gaan verzuipen als ze hier niet pompen Voelt men dat dan niet aan op Haagse klompen?'…

Geen stijl, maar des te meer karakter heeft de stad, Een harde en benepen eigenzinnigheid, Die zich de maat van alle dingen waant; Een stugge sfeer, vol plotselinge volten - De pleinen liggen meest terzijde van 't verkeer, Dat, saamgeperst in zulke smalle geulen, Dat reeds een sandwichman zijn houten vlerken schuurt, Chronisch aan spijsverteringskrampen…

De eerste nacht die ze zonder slapen doorbracht in een schuur met hem aan wie ze haar eerste kus onthield onthoudt ze nog na vele nachten waken. Ze bleef daar liggen met haar ogen dicht niet wetend hoe te beginnen met wat door geen van beiden ooit eerde was verricht. Langzaam drong het buitenlicht door het raam naar binnen en met het licht…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

Ik vertel het nog maar even Lef doet leven Dus voortaan Met lef er tegenaan En .., aan anderen doorgeven. Lef , Is niet klef.…

toon me het ontleedmes vlijmscherp en ongebruikt en lees de hardheid in mijn ogen eer je meedogenloos met vaste hand een kerf snijdt door de verweerde korsten op mijn wonde de etterbuil barst open plotse pijn scheurt door het netvlies witgrillig en meertakkig als een bliksemstorm wijl uit de snede braakselbloed en etter opfonteinen…

Nauw'lijks zichtbaar Steek je je speldenknopje Boven het aardoppervlak Zo gunstig bestrooid met Houtsnippers en mest nog bovendien; Zo iel, zo klein, zo breekbaar nu nog Die in drie weken al Zal zijn uitgegroeid tot De mooist bloeiende bloem Van allemaal, mits je niet Zoals ik in de kiem gesmoord wordt…

Mijn ogen volgen je waar je ook gaat waar je ook staat kom dichterbij me.…

Boom, Majestueuze boom in het Wertheimpark. Centrum van de stad. Door het sierlijke staal, wring ik me naar binnen. Imposante boom, met takken die reiken, naar alomvattend licht. Zielen die schuilen tussen groene bladerpracht. Dichtbij een fontein, een waterval in steen en brons. Jouw schaduw, over monument van glas. Geschiedenis bewaard…

Krol is gezichtsbepalend Krol is welbespraakt Krol is doorslaggevend Krol is doortastend Krol is invoelbaar Krol is mens(elijk) Krol kom terug!…

mijn handen lijken wel op die van jou, als vrouw en als persoon verlies ik, doodgewoon mijn kalme levenslust angst vergrijpt zich, aan mijn zwakke moment hoe lang ik jou al heb gekend doet er nu niet toe jij was moe -en ik ik blies de dagen naar een ander stervensuur een oude muur, gekerfd vol letters schrijft ons testament…

ik kan niet wennen aan poëten met een liefdesgedicht in hun hand het zachte geluid aan het slot dat je haast niet kan horen alsof ze het verhaal maar één keer vertellen kunnen en enkele minuten later beweren dat ze niet van liefde houden weet je wel zo'n zwarte dag waar de ware toedracht verborgen blijft in een monoloogvers en…

In wolken vliegend denk ik op Hemelvaart na waarin ik geloof.…

Hij kwam thuis. Ze zei niets. Het was echter duidelijk dat hem iets naars was overkomen. Hij kroop met zijn kleren aan bed. Verborg zijn hoofd onder de deken. Trok zijn knieën op. Hij is rond de veertig, maar niet op dit ogenblik. Hij bestaat, maar niet meer dan in zijn moeders buik, vele huiden ver, in een beschuttend duister. Morgen moet hij…

soms lijk je even vergeten in de ruis van het leven maar als het stiller wordt laat jij je weer weten in de hoge lach van een onzichtbaar kind spelend met de wind op zonverlichte stukjes bos waar stof in schaduw danst boven het warme mos in rust kom jij nader vult aan wat haast gestolen heeft en zorgt dat ik weer voluit leef…

Pharrell z’n hoed bevat vier trendy deuken Zijn song is net zo specifiek van snit Je hoort ‘m af en aan, de Happy-hit Van DAB tot de transistor in de keuken Met dit record ben ik echt overtuigd: Geen crisis meer! Of toch te vroeg gejuicht?…

„’k Zie-’t!” zo vliggert, vlug te vlerke, recht de torre in van de kerke, daar ze is nest aan ’t bouwen!... „’k zie-’t!” piept de spreeuwe, en anders niet. Maar wat is mij, scherpgebekte, zwart-halfgroen gevliggervlerkte, vage vogel, dan ’t bedied van uw eeuwig zeggen: „’k zie-’t!” Ziet gij, daar omhoog aan ’t broeden, ziet ge, aan…

Duizend en één redenen, om jou niet te ontmoeten. Duizend en één redenen, om mij niet te begroeten. Duizend twee redenen, om dat liefdevolle gevoel, dat éne doel te beamen, om voluit toe te geven! Duizend twee redenen, om te geven... aan elkaar te geven, ja sámen te leven. Voldoende reden, zou ik zo zeggen! Ik hoef het eigenlijk al niet…

Bejaarden schoppen weer een hoop lawaai En gaat Jan Nagel zich ermee bemoeien (Waar hij gelopen heeft wil niets meer groeien) Wie weet dan nog wie wat was, Klein of Baay? Zo maken ze de oudjes horendol En rijp voor de terugkeer van Henk Krol.…

Onder blauwe lucht de Oisterwijkse vennen: gordel van smaragd.…

Het politieke spel Politiek gelijkt op voetbal, de coaches zijn de baas en bepalen de opstelling. Het systeem is heilig, wie zich er niet aan houdt wordt direct vervangen. De doelman, met de taak de verdediging te leiden, wijst van links naar rechts. Tactieken worden doorgesproken, de scoringsdrang is hoog, hoe gemeen de tackles…

Je hebt de nacht, een lange nacht, in mijn gedachten doorgebracht. Ik heb gesmacht, op je gewacht, Maar me bij dageraad bedacht...…

“Het koninkrijk is uitgespreid over de aarde, maar de mensen zien het niet” Als je de moed hebt om met lege handen bij je medemens te zijn Als je voelt dat aanwezigheid meer is dan geleerd zijn Als je weet dat alleen barmhartigheid een antwoord op lijden is Als je mensen welkom heet je open stelt zonder te oordelen Dan pas…

een gekooide kamerplant ben ik geworden het leven kabbelt traagzaam aan me voorbij als goudvissen in de kom op de kast die eindeloze cirkels zwemmen, sierlijk en onbenullig zingen ze hun mantra maar luchtbellen zeggen niets de zon schijnt nooit in deze troosteloze kamer op het noorden waar ik stof vergaar een verworpeling opgesloten…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…

vrouw, allerlaatst had u een eigen gelaat doch op elke huid zitten onregelmatigheden er bestaan geen middelen die wegvagen krab ze niet open zodat zweren ontstaan u leeft zo goed als zonder twijfel en ergernis gescheiden van o zo verstarde wederhelft zie niet om in wrok doch wees op uw hoede laat u niet opnieuw aan banden leggen ©…

Het is jouw vertrouwen die de honger stilt in mij. Genegenheid is nooit verborgen en maakt ons vogelvrij. Kracht en energie worden met de dag bijgevuld. Geluk brengt ons samen en onze wensen zijn met euforie vervuld. Jij gelooft in al van mijn talenten en laat mij naar een nieuwe wereld kijken. Vertrouw op mij en we zullen niet van elkaars zijde…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

Nieuw leven zie ik in de wei de lammetjes met de dood in hen.…