Alle inzendingen, jaar 2014, week 28

De rauwe onwerkelijke berichtgeving over zoveel Nederlandse doden valt als een baksteen op Nederland! Op zoveel Nederlandse nabestaanden dat het begin van het medeleven vanzelfsprekend door onze Koning, onze Premier: onze regering, onze volksvertegenwoordigers slechts het prille begin zal zijn van een zeer lange rouwperiode waartoe ik…

Blauw golvende deining groen wuivend gewas kleine, grote dromen in menselijke verwachtingen langzamer schuifelend stappen telkens uitkijkend naar elke nieuwe dageraad alsof gisteren nooit was.. Zachtjes deinende wieging op de branding van geloof, met het stille verlangen dat het nooit voorbij zal gaan Maar zal je tegen dan nog van me…

Is het nu al voor de zoveelste keer Drie minuten over twaalf geworden, Kerkklok die de zinloosheid die dit bestaan Met harde hand regeert, nauwkeurig bijhoudt - Drie over twaalf al weer, Het kan een dag, of een eeuw, Of tien eeuwen geleden zijn Dat ik hem voor het laatst De riedel van de middagtijd Hoorde afdraaien, De vraag is…

Nooit geweten, dat ontslag een vrolijk gebeuren kan zijn, het een gebeuren is om felicitaties bij te krijgen, nooit geweten, dat ik zou lachen om een ontslag, maar men is blij, niet om van me af te zijn, neen, mijn tijd" van drie jaar controle lopen, is voorbij, ik ben volgens de dokter nu echt kankervrij. Nooit ontslag…

Vanmorgen voor de klok van zes, werd ik wakker van Romeo, hij zong dat het een lieve lust was, echter was zijn geheugen ietwat beneveld, hij zong telkens dezelfde regel! Romeo was boven zijn theewater, zeg maar gewoon stomdronken en dat was jammer want, wie wil er nou geen serenade van Romeo? Ik tenminste wel, maar dan het liefst…

Verheugend nieuws vermeldt mijn krant (Die heeft dat van welingelichte bronnen): De trek van criminelen is begonnen, Ze trekken naar het zuiden van ons land. Laat criminelen rustig zuidwaarts schuiven, Met veel plezier zal ik ze uit gaan wuiven.…

Uitgekotst stukje stad Verscholen onder zware, Oude bomen die vrucht dragen Waar het leven dat zich eronder Afspeelt vruchteloos is geworden, Bankje voor zwervers gemaakt, Want zij slapen er 's nachts En soms ook midden op de dag, Beschut alleen door het bladerdak, Omgeven door wiet en spuiten Die ooit schoon geweest zijn, Slapen…

Beursberichten Stuurboordlichten Duizend sms-berichten Gefotoshopte vergezichten Maar wie schrijft er nog gedichten?…

Mijn tranen zijn niet van kristal Ze lijken wel een vloeiende waterval Het is geen juweeltje van de natuur Ze zijn verbitterd en zuur Want er zit zoveel verdriet Waarom stoppen toch mijn tranen niet?…

Als je hebt besloten Je leven op hoop te moeten bouwen Kun je concluderen Jezelf eigenlijk niet te vertrouwen. Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er geen eer te behalen.…

Herinner je, elk mensenkind de vreugde waarmee je op deze wereld belandde de blijdschap bij het eerste zicht op jouw verschijning jouw wonderlijk gezicht; hoe uniek en enig jij bent zo heeft nooit iemand een ander gekend.…

Kent gij het land, waar de citroenboom bloeit, in 't donker loof de sinaasappel gloeit, een zoele wind de blauwe lucht doorgeurt, de mirte groeit, de lauwertak zich beurt: kent gij het wel? Dáárheen, dáárheen, richt ik met u, Geliefde, mijn schreên. Kent gij het huis? Op zuilen rijk en hoog verheft de zaal haar trotse, brede boog. Het marmer…

ik ben geïmponeerd door de immense muren de vele stenen gevoegd met stukjes leven uit een lang vervlogen tijd handen hebben gesjouwd en gebouwd samen gevouwen in gebed de hoop op een spoedige voltooiing is al te vaak voorzegd nog spreken de stenen over de cultuur van eeuwen met hun naam in de groeven is het monumentale erfgoed door…

Waar ik me bij tv-voetbal aan stoor: Die stroom van niet ter zake doende weetjes, Waarom dient men die nooit eens op bij beetjes, Dat lult de hele tijd aan één stuk door. Beeld en geluid gaan voortaan maar apart: Het beeld op 'aan' en het geluid op 'zwart'.…

in deelgebieden, in domeinen, Parnassus definitie van spiegeling, interval, functie lijnen tussen punten van verbinding uitholling overdwars en maatvoering in de vectorruimte, als deelverzameling product, relatie tot ordening wordt leegte reëelwaardig aanschouwelijk…

Herkenbaarheid is de basis van emotie van een lach met soms een onderliggende traan Maar onontkoombaar blijft de gedachte aan de eeuwigdurende onoverbrugbaarheid van de sexen maar ook de gemeende felheid van de exen!…

De tijd, het is zo'n raar ding de tijd van toen, de tijd van nu de tijd van morgen de tijd van bij geboorte, de eerste ademzucht waarmee ik het leven in ging.. De tijd, soms lijkt die zo traag soms lijkt die ook zo heel vaag. De tijd met mooie beelden sla ik wel op in mijn herinnering. Waar is de tijd? De tijd dat ik als kind nog in de…

Ooit zag ik je bij de levensbron duizendschoon in een oceaan van bloesem, fragiel en transparant als glas, waarin we verdrinken wilden zoveel en zo vaak het kon. eerst ongeremd als licht dan verduistert als een eclips waarin de beide lichamen hun schaduw in een nieuwe omloop hervatten. gedempte dauwdruppels, beleving in het perspectief…

Een vrouwtje in Stavoren Wilde er niets over horen. Je kunt er naar fluiten Niet binnenstebuiten Maar achterstevoren. Vrouwtjes in Stavoren Zijn droog achter de oren.…

Met de humor aan z'n linkerpink, ironie op beide wangen en goedlachsheid om z'n nek beent hij door de weke aarde... Met een arm vol groot gezag, een stem die slakken doet springen, zal hij in hachelijkheden onverbloemd zijn lichaam lenen aan onooglijken, geringen. De geslepene verbijt zich, de koelbloedige smaakt zweet, de dief voelt…

Liefde is niet pijnloos, liefde is niet zinloos, liefde is als een bloem, echter, ik hou niet van alle bloemen, maar ach, ik hou ook niet van alle mannen!…

Je zucht, terwijl we een stukje lopen, kunt niet veel meer, elke dag wordt wat minder, de moeite die je ermee hebt, doet me zeer! Je wilt zo graag, maar de accu loopt langzaam leeg, telkens weer een beetje minder, ' k wou dat het anders was, maar weet je mijn lief, je zucht, je steunt, je kunt steeds minder, echter, steun op mij,…

vanwaar de maan haar stralen zendt blikt mijn oog omhoog milde prikkels ik ontvang ze met een open hand breng ze op het land naar een mooie bloem die de vlinder boezemt daar waar de zon de aarde raakt spreekt het verlangen blijven woorden op mijn lippen hangen ik zal ze bewaren eens misschien zal mijn adem ze spellen…

een klein meisje gevonden pas geboren, door moeder gedumpt in een glasbak neen, geen fictie helaas. de jongeman dacht aan zijn eigen moeder die ook maar kinderen nam vervolgens haar eigen leven vierde hij haatte haar, wat hem betrof mocht ze dood vallen hij maakte daar geen geheim van langzaam voelde hij de woede in hem, altijd op…

Zoveel mensen om me heen, ontelbaar(6 miljoen). Maar toch voel ik me zo alleen. Hoe, waarom? Wat heb ik misdaan? Wat kan ik doen? Ik probeer er bij te horen, ik probeer iemand te zijn die ik niet ben. Is dat soms mis?…

is je stilte, het stugge zwijgen dat hem monddood maakt enkel lafheid? of vraagt het moed van je hart een moordkuil te maken en toe te zien hoe hij wegzinkt en drijfzand hem de mond vult?…

Eigenlijk is elk gedicht elke hartenkreet alle geschreven zielenroerselen als een schilderij: een taalschilderij Op z´n minst een mooie lijst waard; een degelijke bijpassende!…

Plastic colafles met Afgerukte bodem vind ik Vandaag als de sloot Door de gemeente Wordt uitgediept, Van diep uit de modder vandaan Word je naar boven gehaald, Hoewel je vorm na vele jaren nog Zeer herkenbaar is, heeft De kunststof waarvan je Gemaakt bent de kleur van Modder, van pure derrie aangenomen - En toch, ondanks alle…

IN MEMORIAM EEN VRIEND Voor Jannes Oosting Pzn Vrienden werden we toen anderen Ons buitensloten, jij omdat je Een kind met een beperking was, En ik omdat ik er sowieso al Niet bij mocht horen, Zo had de harde kern besloten - Zo kwam jij voor mij, En ik voor jou op, En dachten we nog helemaal niet na Over onze toekomstige afwezigheid…

Zo dartel door de lucht. Vrij en onbehouden. Rein in wit gehuld. Geruisloos schouwspel. Hij gaat van bloem tot bloem tot bloem. Ongebukte emotie. Pure vlinderkracht. Zo beweeglijk fladderend. Zo licht van geest. Vrij van negatief positief bewogen. Zo licht van ziel, geef mij wat mee. Van aarde tot lucht, in watten van wolken…