Alle inzendingen, jaar 2015, week 28

hier is je stok dat kussen daar rammen maar! doodt Het Beest dat aan je vreet je met huid en haar verslinden wil! godverdomme ik zeg toch slaan! wees een vent wat sta je daar nou te janken?…

De reactie van Kerima onder mijn sonnetje ~In plaats van, vervolg~ noopte mij tot het schrijven van dit versje. ~Maar tante wat u hier vertelt, is dat nu echt wel waar; per week toch wel een keer of zes, dat kreeg u voorelkaar? De melkboer en de kruidenier, de bakker, groenteman, en dat dag in dag uit, nou zeg, u kon er wel wat van. Hoe…

Het is een kunst het oog te verrassen De mens te doen verwonderen Deze keer: eenvoudigweg een tafelblad Daarop een bloem noem het kunst Het zonlicht doet haar bloeien Valt daarop 'n silhouet mijn schaduw Kunst.... blijft me boeien telkens weer.…

Kun je mij vertellen hoe voelt? Met wanhoop te worden overspoeld? Omdat je niets meer kan onthouden Hoe kun jij dit toch volhouden? Kun je mij vertellen hoe het is? Een leven zonder betekenis Dagen zonder enig doel Verdriet en leegte als gevoel Kun je mij vertellen wie je bent? Zonder te kijken naar de prent Weet je nog wie je kinderen…

laat mij de idylle dromen van een wereld vol schonen als mensen zonder oordeel zijn waar ogen spreken en de lach een drempelloos ontmoeten is omdat iedereen je mag in krachten bundelen kunnen talenten groeien zal de grond in duurzaam zijn gewas en bloemen laten bloeien geef mij nog even tijd voordat de wereld in de afgrond van…

“Ons lichaam is niet iets om te verhullen, Met al die preutsheid heb ik het gehad, Ik neem een foto van mezelf in bad, En zal daarmee m’n Facebook tijdlijn vullen.” Zijn school besloot, na ampel overwegen, Om hem daar, preuts, een standje voor te geven.…

Ongelooflijk Zie de DNB heeft het gevonden JA de pensioenen wat zijn ze vindingrijk Je hoort ze wrijven en krabben over de koppen Daarom zijn ze ook zowat kaal denken ze nou werkelijk dat wij gek zijn DE volgevreten kaalplukkers kon je verwachten toch naar de miljarden gift Niet zeiken oudjes er is nog Drees En wat geld heeft loopt niks mis…

De eerste zijn, dat is pas fijn, Zonder tweede zou er geen eerste zijn. Men wijst graag naar onderen, Als men zichzelf laat bewonderen. Het blijft me steeds verwonderen. Behandel de ander gelijkwaardig Dan ben je ook nog aardig.…

Brug over water verzonken weerspiegeling landschap in wording…

Het zonlicht schijnt flauwtjes over het golvend landschap waar namen voortbestaan. Zij aan zij in gesloten rijen bijna omarmend en eindeloos rustend na de strijd. De blik dwalend over groene paden met zorg onderhouden alsof het schuldgevoel voortdurend wordt afgekocht maar tevens ook een ode aan de veelal onbekenden. Voor een van hen en in alle…

De reactie van Kerima onder mijn versje ~In plaats van~ bracht mij tot dit sonnetje En Annemieke ik vertel het jou in groot vertrouwen. Geen man te hebben was in vroeger tijden geen malheur, want elke dag kwam er toch wel een kerel aan de deur waarmee je als ze wilden, iets romantisch op kon bouwen. Bijvoorbeeld Piet de kruidenier -een…

De klaroenen schallen als we de hemel binnengaan tussen het knallen van geweren en het vage huilen van het volk. Wij, wij zijn de doden die tot vandaag leven. Wij zijn versteend, onze namen gebeiteld. Denk dan dat het liefde was voor het vaderland, dat we een handvol aarde in de handen namen, met de lippen proefden. Dat we omhoog keken vooraleer…

dwars door de dag onder een korenbloem blauwe lucht dichtbij de aarde fietst het kind de wind geeft het vleugels voor deze wervelende reis dichtbij de aarde fietst het kind de klaterende regen stort zich met met overgave neer dichtbij de aarde fietst het kind het vliegensvlugge avontuur eindigt abrupt in een schrijnende ontknoping…

we kneedden jou uit liefde, mengden zweet met huid en haar, onze tongen verstrengeld zogen je dit leven in. we willen je beloven: gedrie-en zijn wij 1 en samen zijn we god…

Strakjes ben ik niet hyper, niet BEZIG dus straks ben ik actief in radio vorm, niet in de ether, nee joh betweter, straks krijg ik voor de zoveelste keer radioactieve zooi ingespoten zodat ze foute cellen die kanker heten beter kunnen opsporen. Nee, straks ben ik niet hyper maar radioactief, maakt met kiekjes van mijn aangetaste…

ook al zit je in mijn hart, mijn geest zal je nooit vergeten ook al ben je niet meer hier ik zal altijd weten dat je op mij let omdat je dat altijd al deed als mijn lieve grote zus had ik een ladder naar boven klom ik zo omhoog om jou weer naar beneden te halen maar de hemel is verboden gebied voor mij wacht op mij als ik er kom vraag…

Afwezig geïnspireerd mijmerend betoverd dromerig leven beeldend herinnerd belangstellend bonzend gekleurd teder terug naar jou…

We moeten ons hoognodig gaan verversen de maat is vol, we willen even weg dus dacht ik: het is goed da'k-ut-FF zeg we zijn vermoeid in lichaam, ziel en hersen We rijden twalef uren naar het Zuiden en bivakkeren daar in de Natuur gespeend van elektriek-apparatuur alles organisch: bergen, water, kruiden Geen internet, geen straling door de…

in een lichtflits aan de hemel vielen dode engelen ter aarde hun stemgeluid verstomde vloeide mee met onze tranen naar een niet verhard verdriet verdringen heeft geen grond is in alle eeuwigheid geketend als gesel van weergaloze liefde.…

Als je moeder gaat dementeren kinds wordt weer kind wordt zorg dan dat het jouw kind wordt wordt de moeder van je moeder een goede grote zorgzame moeder: "een grootmoeder" Je moeder zal dan haar eigen moeder ervaren die haar baarde haar het leven gaf haar weer wil ontvangen Nader tot haar Benader je moeder nader haar dan komt…

De Oglala Lakota krijger Crazy Horse streed met losse haren als van een hippie en hij had een bliksemschicht op zijn voorhoofd geschilderd wat deed denken aan de Noorse God Thor Gek Paard was zo gek nog niet en hij won menige strijd met de blanke cowboys en cavaleriesoldaten totdat ze hem op zijn zevenentwintigste met laffe kogels de grond…

Mark zei er gaat geen cent meer naar de Grieken En elke landgenoot krijgt duizend pop Hij stak zijn beide duimen nog eens op En liet zich tussen glazenwassers kieken Zo is maar weer eens klip en klaar gebleken Beloften zijn er louter om te breken.…

Er is geen mooier en sierlijker dier dan de trotse zwaan die gracieus met haar glanzende veren over het water glijdt, haar jongen beschermend tegen alle gevaren en ook nog trouw en monogaam, kom daar maar eens om bij de mensen, en dan zijn er van die mensen die dat mooie verheven dier durven mishandelen, zichzelf verlagen tot beulen,…

ik sloot me op in het strandhuis met alles wat ik wist over eb en vloed tekende ik je ogen op de muur schilderde je armen over ons bed mijn kussen vol gedichten en een deken van liefdesbrieven door mijn tranen langs het raam boetseerde je zandtorens reeg je schelpen tot een ketting kleurde je met je ogen touw blauw en oranje langs mijn…

sierlijk schreef hij in tijdloze schoonheid arabesken aan de ijlblauwe lucht zijn valvlucht was doorzichtig als glas een lichtschittering dook in het gras in kortdurend vleugelgeweld was het laatste oordeel snel geveld zwaar en bedachtzaam wiekte hij weg in een overwinningscadans met de prooi in zijn bek…

Wij slingeren ons niet meer op de bon Wij sturen ons de boete na een misser Wij krijgen labels aan de ruitenwisser Wij conserveren echter ons jargon Want wij -daar wij van regels en fatsoen zijn- Bekeuren ons om wat wij aan het doen zijn…

Toen ik wakker werd vanochtend hing er een tinteling van vreugde in de lucht. Vanavond kom ik naar je toe vrolijk fluitend in de wagen: vanavond wordt het feest! Als porseleinen honden speelden wij te lang het stugge spel van talmen: steriele dialoog: stuifmeel op plastieken bloemen. Want woorden zijn slechts wrakhout dat strandt…

Kom onder deze kap, lekkere visolie, breek onze eieren, hier is het warm. Kabels verterende, motorontmantelend knabbelen rovers door marteralarm.…

Hij had met zijn geboorteplaats geen band Vond het milieu benauwend en bekrompen Maar ’s zomers waren er de waterpompen Een uitkomst na een dagje aan het strand Het lessen van zijn dorst, schuren van zand Het wassen van zijn kleine kindervoeten Die dingen konden al het zilt verzoeten Waardoor hij veel te vaak werd overmand Beschonken als…

Zo mooi als de witte wolken hoog in de hemel zijn wij nu, vandaag Met de gouden vlechten aan elkaar verbonden Vliegen wij samen in een geurend veld vol met duizendschoon Ik kijk diep in je blauwe parels en we beloven elkaar eeuwige en onvoorwaardelijke liefde…