Alle inzendingen, jaar 2015, week 8

ze lonkt verleidt geurt sjanst schittert zo is ze de Lente…

stel je voor we missen pijn deleten de dood met slechts een enkele druk op de juiste toets in deze nooit aflatende eeuwigheid zullen we daar dan wel het oneindige geluk vinden…

Regelmatig mag ik het beleven door warrelende woorden te worden omgeven diep adem ik ze in en laat ze dan weer zweven Ze fladderen door mijn denken als vogels op de vlucht tot ze zich verzamelen in zinnen zo bloemrijk dat ze mijn geest verruimen en ik plots de wereld als nieuw bekijk…

Ik ben verliefd, zo vreselijk verliefd op al mijn eigen woorden dat ik geen enk’le schrappen kan. Maar dichten is niet louter inspiratie het is toch zeker en vooral, veel transpiratie en schrappen, heel veel schrappen maar. Mijn zweet dat stroomt, mijn tranen niet veel minder. De vruchten van mijn dichtersziel kan ik niet aborteren. Hoe…

Goede morgen zon, fijn dat je er bent, het is mijn hele leven dat ik je ken. Deze keer heb je lang op je laten wachten, Er zitten heel wat mensen en dieren te smachten. Want hoe anders is het met een zonnestraal, Blijdschap, vrolijk zijn, het is gelijk een ander verhaal. Een ieder is blij met je warmte, alles gaat direct in gang, glinsteringen…

zonder verweer is de mantel afgeworpen het boek tot papier aangevreten de verf tot olie verteerd aarde afgegraven tot het skelet van een schim zwarter dan, verlaten van door aangetast ontwijken ontdaan in onbedekte termen zonder weerwoord hoor ik mijn woorden zeggen luister naar stil zwijgen en blijven onbewandelde wegen onaangeroerd…

meisje, meisje wees niet bang loop de wereld in je bent lief je bent mooi toe… ga treuzel niet stap maar stap met het hoofd in de wind en vindt het feest van kleuren gouden tinten de streling van de lach toe…ga aarzel niet vandaag nog begint jouw nieuwe dag…

De reiger heeft gegeten als een vorst, de merel wist een wormpje te verschalken, een zwarte kraai die plukt wat aan een korst en eenden zijn de steiger wit aan ’t kalken. Wat je ze voert is zo weer uitgescheten (ik kan ze wel aan ’t voedsel geven blijven) en na een poosje stinkt het als de neten; al geeft het werk, ik zal ze nooit verdrijven…

Een hoge prijs moeten we betalen wanneer we door zwarte gaten gaan, op weg naar een onbegrepen niets, waarin ons ego zal verdwijnen. Angsten gruwelen door mijn geest. Maar zonder zwart contrast kan geen helder wit bestaan, geen moedig overleven, geen tol om te betalen, geen feestelijk feest.…

Tranen liepen over mijn wangen. Mijn ogen voelden leeg en koud. Met al die mensen om mij heen, Proefde het leven bitter en zout. Niets in mij kon nog bewegen. Ook met woorden lukte het mij niet. Ik dacht met schreeuwen en met gillen Aandacht te vinden voor mijn verdriet. Een hele nacht werd om mij heen gezwegen, En vroeg ik mij vertwijfeld…

onder mijn paraplu keek ik naar de fietsers en achter hun lijden naar de grachten vol regen zo onverschillig mooi zandschip dat voorbij voer in een niet aflatende storm onophoudelijke schuldgevoelens dat ik maar wat liep hier met niet meer dan een hernia plus wat regen en wind en mijn liefste die belde…

Aardig, zei je toch? Je moet weten, hoewel, je moet, dat gaat vanzelf. Niet om hemel of hel, ik zei dan ook aardig, niet goed.…

De koe die schurkte laag haar kop de gouden zonne scheen erop en op het zwart en witte vel en op de lichtglanzende bel, die rinkte, die rinkte zo fijn. Het dorp was naar de mis gegaan; het meisje liep maar zoetjes aan door 't groene pad langs 't korenland en voerde 't koetje aan haar hand. Het koetje trad maar lijzig aan en…

We kochten een ballon, een zilveren, met gas. Hij wilde hoog en hoger. Jij hield hem vast. Naar bed. Maar de ballon moet mee. Het touwtje los. Daar zweeft hij, mooi gezicht. Het is alsof je slaapt. Je slaapt. ---------------------------------- uit: 'Salamanders vangen', 1985.…

je lach koestert nog het oude goud dat van diamanten en briljanten in een klassieke setting houdt je nipt de rode port zoals in vroeger tijden koket en welbespraakt kon jij iedereen verleiden ogen twinkelen als voorheen toen jij het stralend middelpunt van de society was in een aangeboren gastvrouw schap jij bent niet op retour het…

Mijn huisje ligt onwijs geïsoleerd. Maar gaan ze in Den Haag dat wel begrijpen als ze het gas bij voorkeur zelf niet knijpen? Daar is de post...nou dat lijkt niet verkeerd. De G van GOED...zo die zit in de tas. Dat heb ik wel verdiend...een dubbel glas!…

Schrijf niets op wat de herinnering vergeten moet: de waarheid blijft te lang in woorden hangen wanneer ze terug te lezen valt. Geschiedenis heeft geen waarde als niemand er van leren zal: hun doden hebben geen naam, noch een toekomst en zijn doelloos gestorven en tot as vergaan. Dus laat ze gaan. Elke dode sterft meermaals waar hun…

Het zat al in de lucht daarin vooral krampachtig en benauwend die drukkende drukke dagen de wind wakkert uiteindelijk aan tot stormachtige vlagen onder een vale maan niet meer te dragen wurgende benauwdheid de donder rommelt wat aan in de verte dan barst het onweer los een bliksemschicht doorboort de donkere lucht een laatste…

Echt waar, ze zijn er nog Aardige mensen Echt waar; ze bestaan nog Lieve collega's Eerlijk waar; aanwezig en wel. Ik maakte een fout, Een domme fout Werd erop geattendeerd in de mail Zo lief, en van mij, zo stom! Maar ze zijn er nog, de ridders van nu Want de fout is weggehaald als de sodeju Dank je wel, ridder.…

Geniepigheid wordt in veel kringen toegekend aan de wereld van 't kind ook stiekem gedrag veelal in gelovige kringen met heel veel ge- en verboden Geniepigheid in politieke kringen in een wereld vol volwassenen is stiekem gedrag zelfs verheven tot een Commissie met het grootste gebod tot zwijgen!…

Een trein raast met grote snelheid het landschap voorbij Achter het raam staart een meisje In gedachten verzonken Op de achtergrond klinken stemmen en het gerinkel van mobiele telefoons Het is niet meer wat het was, Het zal nooit meer terugkomen De stad is een machine Onpersoonlijk en dynamisch Men weet één ding zeker: 'We leven…

Zij zei: 'houvast heb ik aan mijn geloof' ontstak bij schemer gewijde kaarsen Hij zei: 'voorwaar het is geen apekool dat ik beloof,het is het paradijs' Ik zei: 'je brengt me nu toch van de wijs,is aarde - nu niet ons paradijs de inlossing van beloften?'…

Terwijl een gaai pikt in vergane noten en Hydrometra’s Jezus imiteren, (ze roetsjen over ‘t water op hun poten) zie ik de zwaluwen door ’t luchtruim scheren. De reiger is bij voorbaat al aan ‘t smullen en onderwijl de afstand aan ‘t bepalen van hem tot aan de donzig gele pullen, die weldra door zijn hals zijn maag in dalen. Te eten…

je kan liegen, mensen bedriegen, mensen oplichten, mensen beroven Je kan mensen steken, schieten, je kan mensen doden Je kan inbreken in huizen of tasjes roven Je kan zo goed liegen dat mensen je geloven en ze uiteindelijk van hun geld beroven Maar wie slecht doet die slecht ontmoet, ooit kom je de verkeerde tegen Kijk links, kijk rechts, kijk…

urenlang staan in de schurende wind en weten dat sommige woorden lekker allitereren ja, dat vaak zelfs de ergste vergissing gewoonweg weer wordt vergeten als je dan vliegt en vervolgens toch valt kun je er vrede mee hebben…

Wanneer Ik wegga, Ga Jij dan met mij mee? Zo maar ergens heen, Het liefst ver weg, Zonder dat ik over de reden iets zeg. Wanneer ik wegga, Ga jij da met mij mee? En samen zo nu en dan Naar de horizon turen, Tot het wachten op de laatste uren. Wanneer ik wegga, Ga jij dan met mij mee? En kruip dan dicht tegen mij aan, Van de duisternis…

Verbonden riep zij het kind in hem naar boven tot de dood ons scheidt.…

ik zoek beschutting tegen de tocht bij kale muren de muziek is oud sterft in klanken tussen roestige spanten neon brandt koud in dit oord waar mijn reis ruw is verstoord wacht gelaten op de laatste trein die er al lang had moeten zijn weet dat die nog gaat komen met wagons uit mijn dromen ik heb hem al eerder gezien stellen…

Wie 't Christendom verdrukt, bespot, Belaagt en ondermijnt, voert oorlog tegen God! Maar zal Zijn Raad niet breken. Wat ook de bliksem vell', zij laat die ceder staan. Zijn loof hange al eens slap; de kruin blijft opwaarts gaan. De wortel breidt zich uit; de groei duurt onbezweken. Ik sta op dit geloof gegrond. Ik weet, wie Jezus is.…

Wil de regering met haar ambtenaren - Al is het ook terdege onderbouwd - Verdorie nou eens stoppen met ‘geen zout’ In brood en in haast al mijn etenswaren? Steeds zoutelozer wordt nu al mijn eten, Zo zout heb ik het echt nog nooit gegeten.…