Alle inzendingen, jaar 2016, week 16

Tis koude handjesweer, zo 's morgens op de fiets Maar met zo'n prachtig vogelgezang, doe je het niet voor niets Bloesem, lentetinten, voorjaarsgeuren Zo'n begin kan mijn dag positief kleuren!…

Verkregen vrijheid is standvastiger dan de grootste tanks of het hardste beton genieten van vrijheid is krachtiger veel zachter dan de uitstraling van de zon…

Puur, was het meest intieme moment van mijn leven en die intimiteit heb jij mij gegeven je was erbij toen ik geboren werd toen westenwind onder de balken joeg en je met bed en al door de vloer zakte een muurbloem ben ik altijd gebleven.…

(voor Prince) Ik keek naar DWDD en Matthijs kreeg plotseling het nieuws door dat jij, alsof hij ons aan een degen reeg, overleden was, groot verdriet daarbij. Halina Reijn was echt geschokt en down, de uitzending belandde in de soep, voordat ik ging beesten in een town nam ik eerst nog Prince-muziek-snoep. Meestal draaide ik 'Thieves…

Mijn fiets heb ik gemaakt want die was stuk, Daarna ben ik de rozen op gaan binden. Zolang het mij niet lukt om werk te vinden Heb ik het met van alles razend druk. Vanmorgen nog het tuinpad aangeharkt, Hoera voor ‘afstand tot de arbeidsmarkt’.…

ik heb de pracht en praal gezien van de gekroonde hoofden de luister en élégance waarmee zij zich in het openbaar bewogen levend in een protocol dat met geld en macht in stand wordt gehouden hofdames en lakeien als persoonlijke getrouwen gebonden aan blauw bloed maar heb ook de stamboeken gelezen waarmee het adellijk vee tot grotere…

we keren terug naar de dingen die voorbij gingen het hart in lood geklonken de boeken met ezelsoren het hanenpoten-briefje van het kind we leggen zoveel terzijde foto's van een vergeten vakantie hoe onbeschrijflijk jong we waren het geboetseerde vaasje van het andere kind dingen die ons herinneren aan wie en hoe we waren wie we dachten…

Ik liep blootvoets over de onverharde weg. Ik was op weg naar hem. Ik dacht aan zijn ogen en zijn lach. Ik dacht aan zijn mannelijke stem. Ik liep blootvoets over de onverharde weg. Ik was op weg naar onze geheime plaats, daar waar we elkaar hadden gezien, voor het eerst en voor het laatst. Ik stond blootvoets te genieten van de zon. Ik…

Liggen wij niet voor aap in onze halfslaap? De dekens,weggeslagen schuilend onder de kreuk van lakens? Alleen met weinig tot geen publiek Wij lachen ons een kriek in dierentuinen Waar deze dieren zich soms in schillen tooien Maar wij staan zoveel meer voor aap Bij het zien van aap aan 't apenkooien.…

Toen ik klein was leek mijn vader als een reus zo groot en als hij ging vertellen kroop ik op zijn schoot. Dan was hij politieman, bij de brandweer of piloot, was in het leger, politicus, ja, voor mij was hij héél groot! Ook was hij knap en sterk, zo wilde ik ook later zijn.. Maar nu ik op die leeftijd ben is mijn vader opeens klein…

Vanaf mijn eerste ademtocht Tot en met de laatste heb ik Nog niet de helft meegekregen Van wat er om me heen gebeurt - Wat gebeurt er op dit moment Achter mijn rug? is een vraag Die klaar ligt in het donker Van mijn hoofd, het antwoord Is al in de vraag verborgen: Laat ik me niet ontijdig omdraaien, Want ik leef in de zekerheid…

Is het vandaag secretaressedag? Nou ja! Ik ben het weer eens glad vergeten En als ze strakjes komt, zal ik het weten Die is natuurlijk urenlang van slag Ze moet het ook in mijn agenda zetten Ik kan niet op elk wissewasje letten!…

Houzee, zo ging de arm omhoog bij de NSB. De oorlog en het verraad ter bemoediging van het kwaad; door de foute landgenoot in zijn verering van het leven in de nieuwe heilstaat. Foute landgenoten voor hun Duitse Führer; voor een Germaans ras zuiverder en puurder. Met de democratie vijf jaar buitenspel was een ander ras of seksuele geaardheid…

God schiep de vrouw weelderig in aanschijn met intrigerende welvingen rond haar gehele lichaam haren als golven der zee bruisend en dansend zonder enige bedekking siert en openbaart zij in een oogopslag haar schoonheid zij kreeg een gelaat zichtbaar zonder bedekking zoals zij werkelijk is toonbeeld als groots kunstwerk.…

afscheid nemen, of toch maar niet we zijn al zo’n tijd samen hebben gelachen, gehuild, gesproken maar ook gezwegen, vooral gezwegen over dingen die er echt toe deden gehuild, zachtjes gehuild om de angst die uiteindelijk toch waarheid worden zou wie had dat ooit kunnen bedenken dat het zou opgaan in een oorverdovende stilte nog altijd koester…

lieve schat jouw seringenboompje kleurt al met de dagen mee, haar groene waas steeds uitgesprokener en paars licht op, binnen de tere knoppen het is een wachtster, een tere nimf, steeds zachter wijken kleine blaadjes voor hun zoete binnenkant nu deze maand in aanvang droef begonnen is, vertoont jouw blijdschap lieve tonen, in het donkerdere…

Die dag dat jij buiten jezelf was getreden was het voor mij even wennen want eindelijk leerde ik je binnenste kennen het antwoord op mijn gebeden…

(voor Rob Scholte) Waar vroeger de postbodes in alle vroegte de post sorteerden in houten hokjes, terwijl radio drie door de ruimte weergalmde, hangen nu in alle stilte zijn kunstwerken te pronken. Waar men vroeger geld kwam halen en storten, postzegels kopen en grote pakketten versturen, ademt nu de serene sfeer van geen handelsverkeer.…

Met opgevoerde Zündapp reed hij snel Naar Friese terpen of gerooide aarde Misschien vond hij vandaag een keertje wel Die mantelspeld of munt van grote waarde Hij zocht met zijn detector op het land Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud En schepte in het zand, een ring van goud! Maar aan die ring daar hing een dode hand Na grote schrik…

Verbonden met gewassen sieraden door een visioen uit de realiteit een souvenir met een zachte aanraking die mijn zintuig weer verleid. Knopen die het geheim bedekken met opwinding tijdens de verwachting ontrafelt het geheim mijn illustratie om intiem te blijven bij de verbeelding. In een bad met gewassen sieraden met de…

't Verlangen van de Jeugd Is vreugd En woelig tijd verdrijven; Moede Ouderdom schept lust In rust; De mijne in werkzaam blijven. Zolang de Hoogste macht Mij kracht Naar lijf en ziel blijft gunnen, Is 't mij niet enkel goed, Maar zoet Te doen wat Zij doet kunnen. Dit zij, min leven lang, De dank Aan die 't mij gaf en rekte…

ik heb de schaduwkanten lang gezien dacht dat zij het echte leven waren de jeugd werd er al heel vroeg mee omgeven toch speelden wij zon klein geboren mochten wij pas laat de stem verheffen op hun manier gaan overleggen weerstand was hun zekerheid in generaties opgebouwd maar wel in een vooroorlogse tijd wij zochten openheid en…

Bij 't opene venster Pierrot, zo bleek Alsof al het bloed uit zijn wezen week, Staat te dromen in 't licht van de maan En Colombine triest, ontdaan, Zit te schreien. Pierrot voelt de honger en kommer niet Want nu van de maan het blank schijnsel vliet Voelt die dichter zich koning te rijk, Maar Colombine zorgelijk Zit te schreien…

Voor hem heet elke killer Mister X. Van moorden die hij al lang is vergeten Schijnt menigeen de moordenaar te weten, Maar ja, Wim Overweg weet weer van niks. Die wordt ook niet belast met een geheim, Die wijdt zich onbekommerd aan het rijm.…

Ik zag mannen, vrouwen die van iemand hielden, kinderen die van iemand hielden, onbekenden, ontheemden die van iemand hielden ik zag niemand die niet van iemand hield ik zag het aan hun ogen, hun manier van lopen, en ook hun onhandigheid en hun telkens even, onverhoeds terugkerende, vlijmscherpe onzekerheid ik ging naar huis en keek in…

De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde het avondrood toont zich in al haar rode glorie de dag ging snel, zoals elke dag de avond is korter, maar dat ie tie altijd. De zon aan de ene, de maan aan de and're kant ze knipogen naar elkander zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…

Zo mooi koper glinsterend als het licht met voor mij uit een rode loper mijn eigen doel al in het zicht Zo bewonderd wereldwijd verworven en nooit van mensen afgezonderd of ooit eenzaam rondgezworven Zoveel verdriet donker en in het nauw er is bijna niemand die mij ziet wat eigenlijk wel moeten zou Zo geschrokken een ieder was verstoord…

Wat is een dag,een jaar, een mensenleven Wie weet, waarheen de wolken dwalen En wat de nieuwe morgen brengt? Alle vogels zingen van de jongste lente Maar Gij, zonder uur of schaduw Gij die nimmer wederkeert... Ik denk je alle dagen om mij heen Deze woorden, dit hart, de blauwe hemel waarin jij voorgoed verdween...…

hoe klein en fijn ook ieder jaar vraag jij aandacht vergeet-mij-nietje…

opengereten zielen tranen van bloed harten ontboezemd kloppend in de palmen van mijn handen het blijft toezien en voelen hoe vergaan de mensheid kan zijn onder het toeziend oog van een god bedenksel waarbij men zoekt naar troost en niet kunnen missen als klankboord…