124 resultaten.
Kerkhof te Carmona
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.578 De doden liggen hier goed.
een jongen heeft mij er binnengeleid;
eerst rende hij naast mij en voor mij uit
als een jonge hond in de voorjaarszon,
tot ver buiten de poort,
waar de heuvelrug als een havenhoofd
plotseling afbreekt,
een brug van basalt,
hoog boven het andalusische land
dat golft als een zee, tot de einder beplant
met…
geluidloos verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 ik vroeg maar
je antwoordde niet
keek me aan
iets in je blik riep
wanhopig mijn naam
jij draaide om
wilde gaan
ik pakte je handen
je twijfelde
bleef even staan
zag tranen
in ogen
een mond met
geluidloos verdriet
je vertrok zonder iets
ik heb je nooit
meer gezien
de tijd was op slot
wij gingen in liefde
samen kapot…
Jeugdigheidselixer
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 139 (voor Cyndi Lauper)
Ik zag onlangs een grote foto van jou
in het AD en je bent nog even mooi als
tijdens 'Girls Just Wanna Have Fun', al
ben je nu al twee-en-zestig jaar, je
waanzinnnig sexy lijf is als een pauw
in de showmotion van het heelal.
Mens, wat was ik verliefd op je stem,
hoe je via een elpee in mijn hart kwam,
mij troostte…
Lintjesregen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 242 “Zeg schat trek iets fatsoenlijks aan we gaan
op pad”. Ik dacht meteen: hoera een lintje!
En zei terloops: “Schat, deze stropdas vind je
die bij dit blauwe overhemd wel staan?”
Een lintje kreeg ik niet...maar daarentegen
werd ik verblijd met heel veel kou...en regen!…
Kunst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 145 Kunst
Is verheven
Boven
De
Algemene maatstaf der dingen
Kunst
Is gelegen in een gebied van de geest
Die alle kanten van het bestaan leest
Die alle verhalen heeft doorgrond
Kunst is het universele verbond
Heeft eeuwigheidswaarde
Is het mooiste wat de mens
In zijn talenten heeft laten zien
op onze aarde…
Het blijft ons kind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 72 Soms gaat ons kind een andere weg
Waarmee wij het niet eens kunnen zijn
En aanvaarden wij dit met zorg en pijn
Het gaat z’n gang, zonder overleg,
Graag hadden we het anders gezien
Maar we kunnen ons kind niet dwingen
We blijven het met ons gebed omringen
Hopelijk verandert het nog, misschien.
Maar toch blijft het altijd ons kind
En onze…
Knuffie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 Een plekje warm in mijn armen
waarin je met je zorgen in mag belanden
Veilig weg van al het gevoel
geen nachten meer van zinloos gewoel
Wat je hartje ook zag
op naar een nieuwe betere dag…
primitief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 233 dit objectief geeft
een kijkje in de wereld
van sporenplanten…
Koetjesreep
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Delfts blauw nostalgie
in Hollands polder verpakt
stralen weer ogen
bij het geven van de reep
en koester de tinteling.…
Rudy, mijn tranen zijn op......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Op 13-1-2016, om 11:00 uur verdween jij uit mijn leven,
na 37 jaar lief en leed met elkaar te hebben gedeeld.
37 jaar elkaar liefde gegeven,
na zoveel jaar, ik heb me niet verveeld.
Samen lachen, maar ook samen huilen, het kan niet meer.
Nu ben je uit mijn leven weg,
wat doet dat ontzettend zeer.
Jouw leven lang, je had altijd pech,
jouw lichaam…
Paradijsvogels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Paradijsvogels zijn zeldzaam
en als je ze ziet
blijf dan vooral van ze af
Paradijsvogels zijn uniek
want als je ze ziet
blijf je je vooral verwonderen
Paradijsvogels zijn tijdloos
want als je ze ziet
staat de tijd gewoon even stil
Paradijsvogels zijn ook mensen
met een zeldzame helicopterview
van het wereldse en het paradijselijke…
Plas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Ik heb in Amsterdam ook meegeplast
Totaal wel vijfentwintig duizend liter
Het was gezellig, maar ik miste Pieter
Daar stond ik, moedig voorwaarts, alles vast!
Voor volk, voor vaderland en koninkrijk
Men had nu eens belang bij mijn gezeik.…
Bretons blauw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 bretons blauw
of hoe streepjes
je het gevoel geven
van een nakende zomer
hunkering maakt ontvankelijk
zeker na de kilte van
een seizoen vol leemte
goddank komt in het oosten
spoedig de zon op…
Verslingerd (sonnet)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 270 De regels die ik eerder schreef, ze liegen.
Die passie is passé, de rug gekeerd.
Ik was mezelf niet; laat je niet bedriegen.
(Deleten lukt niet – heb ik geprobeerd.)
De liefde die ik tot voor kort beleed,
kon zich voor zomaar ieders oog ontvouwen
en is, door alle likes, zover ik weet,
helaas in virtuele steen gehouwen.
Maar vanaf nu ben…
Wisselvallig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 vanmorgen leek het lente in het land
de zon verwarmde huizen en bloemen
en even hoorde ik muggen zoemen
ik werd door grote vreugde overmand
helaas het was van zo'n kortde duur
dit geluksgevoel duurde nog geen uur…
Lente vieren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 Wie wil
er niet de lente
.........vieren?
De tover
van het pril
begin van boom
en tak
waaraan het versieren
van 'n te lang zwijgende winterdag
Wie herkent
niet de schaterlach
.........van specht
Het is lente....
echt
zichtbaar aan
de huid van aarde.…
Thuiskomen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 185 Thuiskomen doe je niet
tussen twee muren of in
een enkele stad op een kaart
maar overal op de plek
waar liefde is en was
op haar best
ook bij verdrietig vertrek
het is geen plaats maar
soms een moment
dat is misschien wel
op elkaar stapelen
van bouwstenen
voor een veilig nest
wat je koestert en
voor elkaar bewaard
als…
Zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Zilte zee als onze horizon
schitterend in zonlicht
zeilschepen laveren
over golven, gulzig
glazig in mijn droom
niets weet ik meer dan jij
over iedere zandkorrel
uniek in samenzijn
een vader
die zijn zoon niet kan vinden
een ader
die zijn droom niet kan vinden
op het strand.…
Angst en Moed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Met de feiten,
heb ik leren leven.
Met de werkelijkheid,
sta ik op goede voet.
Maar wanneer onzekerheid
pijnlijk mijn gedachten voedt.
Wanneer fantasie blijft razen,
blijf ik angstig.
Totdat iets diep in mij fluistert,
dat ik niet langer moet blijven vluchten,
maar alleen maar, aandachtig en moedig,
naar mijn eigen angsten kijken moet…
In volle overgave
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 zij draaide klei
maar wond de vormen
niet om haar vingers
had een zwak
voor rondingen
in warm manipuleren
was blij als het
toch stugge materiaal
zich liefdevol schikte
in volle overgave
profileerde zij
lengte en diepte
werkte af met
fingerspitzengefühl
tot in het kleinste detail
ook deze schoonheid werd
geboren zonder barenswee…
Slapeloos
poëzie
4.0 met 1 stemmen 323 Hij komt met geruisloze vleugelslag aan,
De donkerlokkige knaap,
Hij staart met zijn peinzende ogen mij aan,
De dromen-brengende Slaap.
Hij vouwt om mijn peluw zijn wieken wijd
Met loom gebogene lijn
En over mijn voorhoofd zijn adem verglijdt
In schaduw van maneschijn.
Dan aan mijn legerstee zet hij zich neer,
Het hoofd in de handen…
Meldpunt
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 208 Bij Erdogan heb je niks te vertellen.
Als ik mijn ongezouten mening uit
Heb ik het bij die man voorgoed verbruid,
Wat dan gebeurt is simpel te voorspellen.
Ik krijg dan eindelijk een keer mijn zin:
Hoera, ik mag Turkije nooit meer in!…
Vriendin
gedicht
2.0 met 3 stemmen 10.157 Zij is gekleed in kant en koele zijde.
Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik
gericht op smalle marges onverstand.
Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen.
Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft,
voorleest, in parken en aan stranden speelt.
Ze wijst me af en reduceert me tot slavin,
ruikt mijn parfum maar wil mij niet bewonen…
Oud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 271 Is het fijn om oud te worden?
Je leven loopt bijna af.
Je nam daarvoor diverse horden
Om te ontkomen aan je graf.
De dokters hielpen daarbij overmatig.
Misschien dat er wel iemand loog
Of stuurde hij je beroepsmatig
Naar een of andere uroloog.
Wanneer je plas wat stokte,
Iets waar je niet graag over praat,
Het was de…
Geborchte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 ik begaf mij in diepere krochten
buiten het zicht, ver van gewoel
als wachtkamer van dolenden
tussen val en wedervlucht
een verblijfplaats, doorwaadbaar
van tijdelijke aard -
muren vol binnenmonden
voor het onbekende beducht
een begeerte te ontsnappen
werd mij deelachtig
zodat ik naar doorgaande wegen
vroeg
om kort elkanders…
opgetild
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 286 ruimteschip aarde
de wieg van de mensen
is te benauwd voor
het kleine sterrenstof-lijf
het wollen dekentje
mama de bal de broertjes
de dromen en mensen van
de aarde blijven achter
lieve dappere astronaut
de eerste stapjes zijn gezet
je bent op weg naar zoveel
avonturen boven de zon
je ontsteeg de aarde
nu tover je een ruimte-glimlach…
Koningsdag 2016 en mijn prinsesje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Vandaag is het voor haar
"Prinses Giulia Eleonora Liefje"
toch een beetje Koninginnedag
zoals die van Koningin Beatrix
of Prinsessedag
waar het ooit mee begon
met Prinses Juliana
Maar nu anno 2016
zal zij, mijn dochter
mijn mooie prinsesje
met haar stille wijsheid, eigenheid en schoonheid
majesteitelijk, feliciterend, stralend
naar…
Sneeuwploegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Schuif alle obstakels
In dikke bergen sneeuw
Voor je aan de kant,
Immers jij moet stralen
Als geen ander,
Want jij bent hoogbegaafd
Omdat je er een
Van mij bent, omdat
Je altijd beter bent
Dan al die anderen -
En als het onverhoopt
Eventjes niet lukt
Dan plak ik er wel
Een label op, dyslexie,
Adhd, pddnoz of pdd,
Het is…
de vergeten mens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 De vergeten mens
Loopt op straat
Maakt kabaal
De vergeten mens
Doet niet mee
Heeft zijn eigen verhaal
Waarom ben je daar beland
Waarom leef je op de rand
Waarom heb je geen geld
In je eenzame bestaan ben je een held
In je eenzame bestaan
Moet je het zelf zien te rooien
Ben je afhankelijk van de elite
Wiens hart soms moet dooien
Jouw…
Haar camera
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 Nagenietend van pindakaas duin zee en zand
de sacrale geur van heilig hout
straalt de moeder Gods achter een
lichtpiramide in een zee van kleur
nog mooier dan ze ooit was
dan bestook ik haar met vragen
waarom is nu altijd maar even
gisteren legde een vriend
het allemaal zo goddelijk vast
bij alle foto, s die zij heeft genomen
dacht…