Alle inzendingen, jaar 2016, week 30

Het is werkelijk vechten tegen de bierkaai nu ik besloten heb om mijn alcoholisme te lijf te gaan en te minderen tot het nulpunt. De anderhalve fles wijn per nacht heb ik al overwonnen en nu die liters bier nog en mijn hang om tot diep in de nachten feest te vieren. Ik heb heel wat denkfouten weg te strepen en er zijn gelijk al meer mensen…

ik wist het beeld elegant en strak met blinkend staal bekleed waar zijn licht weerkaatste wilden mensen weer samen praten maar omdat natuurlijk gezag alle harten bond verloren anderen hun macht er werden al snel schaduwen gesmeed tegen zijn rijzende zon het beeld werd beklad de sokkel ondergraven door leugens en valse vragen…

Ze maken je ook echt van alles wijs: Chris Froome krijgt kleine Chris niet meer naar boven, Maar als ik deze foto moet geloven Was vrouwlief met zijn zoontje in Parijs. Vanuit die invalshoek is het het beste Naast doping ook op vaderschap te testen.…

Op die hoogte was de lucht ijl maar de wind bracht de koelte van de sneeuw op de toppen de ogen slurpten het eerste licht Het lichaam voelde zich uitgerust klaar om verder omhoog te gaan de zwaarte makkelijker te verdragen zodra de eerste stappen waren gezet Vanaf een hoogte naar beneden de wegen leken strepen waarop figuren bewogen veraf…

Waar zit het kwaad zijn het de onzichtbare zielen die uit wanhoop handelen of zijn het de barbaren van IS die tussen gewone mensen wandelen onverwacht toeslaan en dood en verderf zaaien en onschuldige levens vernielen en nabestaanden achterlaten met verdriet en pijn niemand weet wanneer er een einde komt aan deze terreur maar het kwaad…

ben ik mijn eigen staat van zijn of sta ik terzijde, geïmproviseerd tussen ons, in een staat van semi-bevinden of onderbestaan het is opmerkelijk hoe we hier nu al een tijdje verwijlen het water stroomt al die tijd door de rivier, streelt de stenen en schampt de oever in de uiterwaarden van onze huid gaan we voor honderd procent…

Moordzaken met een vleugje romantiek. Utrecht was vorige eeuw eind jaren zestig het toneel van een serie roemruchte moorden, die de huivering opwekten bij een nationaal publiek. De dader in het kwaad ging publicitair door het leven als Hans van Z.; was rond de dertig en hield van vrouwen tot dat een voormalige vriendin te opdringerig werd…

Manlief tracht de bank door midden te zagen 't lukt 'm aardig, eerlijk waar hij zaagt dat 't een lieve lust is voor hem dan, niet voor haar. Nou kun je opperen: ga ergens anders heen maar 'k zit zo comfortabel dus neem het zagen op de koop toe en schrijf het even op. Maar wanneer ie straks zijn ogen opent en ik zeg: lekker geslapen? zegt…

Wanneer hij bijna niet meer kan maar moet terwijl zijn tijdklok aan het zoemen is, zijn groentetuin naar de verdoemenis en het pensioen gegapt door vals gebroed. Is vrijheid loos of domweg dan van waarde wanneer zijn as zal waaien rond de aarde?…

Dit heette vroeger toch komkommertijd ? Met nieuwtjes die de krant normaal niet halen; ‘Alcohol juist goed bij leverkwalen’ ‘De wandelende tak steeds vaker kwijt’ Je las in zalig lome ledigheid; ‘Training voor faalangstige garnalen’ ‘Timmermans zwijgt plots in alle talen’ ‘Verbod op gillen voor de keukenmeid’ Nu dagelijks een nieuwe slachtpartij…

Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn.…

Als liefde satire blijkt te zijn, als de hemel een donker woud is, lach dan juist onder rouwende wilgen, lach dan juist omdat het zo koud is. Want het grootste gebaar van de liefde op haat Is de glimlach, het schrille contrast dat ontstaat dat ijzer ontdooit en het zonlicht laat stromen, het leven ver schijnt en er warmte doet komen.…

Kunnen we vast afspreken Dat je niet verliefd op me wordt Want verwachtingen en hoop binden kettingen om mijn nek en polsen, en leggen me vast aan de grond. En als ik los kom ren ik weg Verder dan jij kunt komen.…

In korte nachten van lange twijfel waar de uren kleine cijfers tellen bij het verlangen naar de herinnering van de kleine dingen die het grote geheel van leven voorzien is daar weer een flard een zin die je sprak een blik van je ogen en dan het besef dit is er nog steeds ook al is het voorbij ik vang ze op papier de nacht…

de zon strooit spiegeltjes van 't zuiverste licht op het lachende water snoepjeskleurenmeisjes vangen mijn blik alsof het eindeloos zondag is…

De langste dag van het jaar is voorbijgegaan bijna onopgemerkt, ook de bladzijde die werd omgeslagen. Nu, zesendertig dagen later is dat goed te zien, de zon staat graden lager. Het blad van de bomen is dieper groen, de eerste bruintinten laten zich ontwaren het krentenboompje, 't eerste rode blad. De bessen geplukt en tot jam verwerkt…

Aan alles wat zinloos lijkt, geven creatieve mensen zin. Dichters kunnen uit onzin zinnen kneden. Pottenbakkers vormen zin uit natte klei. Van geluiden maken muzikanten tonen. Van poëzie worden sombere mensen blij. Menig mensenleven verloopt zinloos. Wie geen zin heeft om zin te geven, loopt zinloos in de weg. Loopt zinloos door dit leven…

iedere dag weer doen de kleuren van nieuwsbeelden zeer aan mijn ogen het lijkt erop dat zij de realiteit willen ontlopen met een valse voorstelling van zaken of het iets heeft te maken met manipuleren moet je mij niet vragen ik stel de kleuren steeds bij omdat anders contrast zijn waarde verliest en alle info wordt opgediend als…

In Nice was hij toevallig bij de truck, Op het moment dat die voorbij kwam rijden, En even later, - het zijn drukke tijden - , Was hij in München tot zijn groot geluk. Trekt hij ‘t aan of wordt hij soms gestuurd? Let dus goed op en blijf ver uit zijn buurt.…

Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast, totdat ik kon begrijpen wat je schreef. Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken. Om te aanvaarden, al wat ons overkomt, in voor- en in tegenspoed. Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn, maar dat we gedachten kunnen leiden, van kwaad naar goed. Je hebt ons geleerd…

een waterval van liefde stortte jij over mij heen we genoten ervan totdat het in 't afvoerputje verdween…

Lucretia, onteerde vrouw. Lucretia, vrouw in het nauw. Niets kan een vrouw dieper raken; dan het prooidier dat haar eerbaarheid komt schaken. Het prooidier van de wellust komt onverwacht; overweldigt een kuise vrouw met al zijn kracht. Nachtelijke uren kunnen een vrouwelijke eer niet bewaken; laten haar niet ongemoeid tot aan het ontwaken…

Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde, de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht schuiven donkere wolken langzaam maar zeker over de stad. Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker, zie jij het ook?…

In de schaduw van haar silhouet verdwaald in het blauwe uur tolt mijn gedachte in herinnering Mijn gevoel verlicht de straat als een dansend vuurvliegje gepakt door haar laatste streling. Dierbaar met een vurige obsessie deelt zij haar bezielde gemis gekend in verontschuldiging. Een verlangen dat identiek schijnt met…

Terwijl ik daar sta als aan het zand genageld denk ik, trek ik naar jou of jij naar mij het zachte zand wordt harder nu we elkaar naderen voor even, vaste grond onder mijn voeten maar ik probeer verder te kijken dan wat ik wil achter me mijn volle leven voor me het nog in mist gehulde van wat me toekomt in me de zekerheid…

er ging een galerie aan mij voorbij alleen zij was er niet bij verdween in een vluchtig beeld waarin haar ziel heel even naar mij keek zij tekent de beladenheid van stilte waar alleen expressie spreekt uit een ijlte die met kleuren ingehouden warmte speelt na een ontdooiend begin openen ogen en gezicht kom je binnen in haar unieke…

Ik heb het wel gezien, al die kanalen! Het zijn er veel en veel en veel te veel Ik erger me des avonds groen en geel Daar moet ik ook nog pegels voor betalen Maar dat kanaal met Darts laat ik niet kapen: Niets werkt zó goed om pijlsnel in te slapen…

Overvecht heeft dreven waar mensen aan de Noordelijke buitenrand van de stad Utrecht, modern en vooral in hoogbouw kunnen leven. Een voormalig weiland voorheen door de plattelands gemeenten Westbroek en Maartensdijk beheerd, werd in 1954 na een gemeentelijke herindeling door de stad Utrecht geannexeerd. In 1961 werd het officiële…

Wáááf wáááf wáááf - wááááf wáf wááf wáááf wááááf wáááf - wááááf - wáááf wááf etc. (Utrecht) Whauhf whauhf whauhf - whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf - whauhf whaufh etc. (Den Haag) ETCETERA…

Kon ik maar de regen zijn die de zachtheid van je huid benat, die dichter bij je mag komen dan de aanraking van mijn hand. Ben ik jaloers op de regen? Kon ik maar de wind zijn die fluisterend speelt en streelt die door jouw kleren heen je huid aanraakt en nog dichter bij je mag dan je eigen schaduw die wegzinkt in het licht van…