134 resultaten.
Het verval
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 196 Zestig jaar
dan komen de gebreken
nou ik heb het al vijftien jaar
zevenhonderd en tachtig weken
Vijf en veertig
nog volop in het leven
ineens voorbij
een ziekte beleven
Jaar na jaar
verminderd kwaliteit
van het wie je bent
nooit meer bevrijd
Heb er mee te doen
opgesloten in je lijf
allerlei klachten
maar vooral traag en stijf…
Wie geeft er nog 'n zier?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 246 zomaar
een zondagmiddag
waarop kinderen
zich Johan Cruyff wanen
of Johnny Rep
oeverloos achter
een bal aanrennend
koppen, aannemen, overspelen,
aanvallen, verdedigen
tot de scheids affluit
zomaar
een zondagmiddag
waarop kinderen
verdrukt liggen
onder vers
geschoten puinhopen
hopend op
reddende engelen
die hun bevrijden zullen…
hunkering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 ik voel mijn ledematen verdwijnen
tot ik uit louter gaten besta
aan het einde van de gang breekt
geen licht, noch water in woestijnen
wolkenstranden zijn leeg, nergens
zie ik je gaan, het zout van een traan
eindeloos water om te blussen, dan
droom ik verder in mijn zachte kussen…
Door het geloof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 250 Het stormt als buurvrouw wordt begraven,
zoals het in de wereld waait,
iemand wordt vluchtig uitgezwaaid,
auto’s vullen zich met de in raven-
zwart geklede nazaten van Naam.
langzaam trekt de stoet langs beukenhagen
om haar naar de plaats van rust te dragen,
meelevend trek ik jas en schoenen aan.
Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop…
Sinterklaasfeest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 239 Mijn kleinkind heeft ook Sinterklaas gevierd
Met echte ouderwetse Zwarte Pieten,
Wat zat die kleine meid daar te genieten.
De 5 bewakers waren zeer gespierd,
En hun pistool was goddank niet te zien:
Het Sinterklaas’feest’ was nog nooit zo clean.…
Dakloos dromen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 649 Geef mij geen boom. Maar vlecht mij van de twijgen
een mandje. Geef mij prijs aan de rivier
en vaar mij naar een wereld, ver van hier,
een plek waar kou noch honger mij bedreigen.
Geef mij geen boom, maar zaag mij van de stam
een voerbak. Leg mij in het stro te rusten.
(Daar kwam een moeder die mijn voorhoofd kuste,
zo stil. Alsof ik net ter…
Blessuretijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 324 Mijn hart klopt,
mét atriumfibrillatie
en ondanks een schamel
pompvermogen van 36 procent,
nog steeds elke seconde van de dag;
en voor allen die ik lief heb
klopt het altijd en intens
nog voor jou.
Eens regent het
pijpenstelen van tranen
en overheersen diepe emoties,
omdat medicatie geen soelaas meer bood;
met dit gegeven heb ik mij al…
Klein geluk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 275 Misschien heb ik niet veel bereikt, misschien
verspilde ik talent en kracht en maakte veel te vaak
verkeerde keuzes, was laf en lui en weerzinwekkend
verkwanselde het kostbaarste, maar kijk! bloemen, bomen,
vogels, wolken, wees mijn getuige – hier loop ik
met mijn kleinkind aan de hand, een suffe
opa, een onnozelaar, een loser, een debiel,…
Realiseer jouw hemel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 110 Door het realiseren van een hemel
in de heel gewone dingen
van ons dagelijks bestaan
geef je zin aan het leven
zonder ver weg te hoeven gaan.…
Leugen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 En net wanneer je denkt
dat je er bent
is waarheid een brug
te lang in engte van jouw leegte
droefheid van jouw eenzaamheid
want ze hebben weer gelogen
en de leugen was een leugen
kom je weer terug
van omzwervingen genezen
staan ze weer voor je
om werkelijkheid te onderwijzen
maar je hebt weer geen bewijzen
er zwemt onschuld in…
Mijn rib
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 426 Ergens in het begin van wat we beschouwen als tijd
ben jij, gemaakt als verlengstuk van mij.
Jij, bent uit mijn rib gemaakt.
Wij, zijn voor elkaar bewaard.
Jij, bent de reden waarom het niet met een ander went,
Wij, zijn voor elkaar bestemd
We zullen hetzelfde dak delen,
Ons liefde bezegelen.
In welvaart uitbundig feesten,
en in armoede uit…
Chocolade
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 259 Mijn vloerbedekking bestaat sinds kort
uit pure chocolade van biologische
cacaoboeren en de wanden heb ik
ingesmeerd met melkchocolade
van Belgische kwaliteit.
De lade van mijn bureau zit bomvol
chocolade, in feite alle laden. Het
is dan ook een geladen onderwerp.
Ik heb zelfs lampen van chocolade,
al zul je begrijpen dat ik daar
geen…
Brits
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Je kent
ze wel:de Britten
met bolhoed
fraai kostuum
Zwart van kleur
van goede snit
ze paraderen
over straten
Ze stralen
als 'n man
..kan doen
ze doen 't
niet voor minder
ze schudden handen
kloppen op schouders
...maar bescheiden
Ze hebben 't over: ladies
niet over meiden
hun mond
tot alleen lippen open
Ze zijn op weg…
Zinnen
gedicht
2.0 met 18 stemmen 3.579 Het onbereikbare geeft je reden van bestaan.
Jij hebt je zinnen op het onbestaanbare gezet,
jou spreekt het onuitsprekelijke aan.
Pijnig je geest tot gekwordens toe
tot je de ervaring van de dichter evenaart,
zich boven zich verheffend in de dreiging der ravijnen,
tot hij van extase vrijwel buiten westen raakt.
O de aanwakkerende vrees compleet…
In zonlicht gebroken kleuren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ik heb zinnen losgelaten
als vallend herfstblad
hoopte diep van binnen dat
er ergens een mooie strofe lag
ben gaan zoeken
naar patronen in het
kleurrijke tapijt maar raakte
zo de weg volledig kwijt
heb moeten wachten
op de laatste sneeuw
tot de wereld eindelijk lachte in
zijn ontdooiend witte schepperskleed
zag toen mijn gedicht…
Naar Oostland
poëzie
2.0 met 3 stemmen 475 Naar Oostland willen wij varen:
het is er het oudste lied.
Maar monden zijn vol gevaren;
malheuren slapen niet.
Al hebben kombuizen geen lichten,
kombuizen hebben een bed.
En de reizen zijn maar gedichten
en de slaap is 't rijkste gebed.
Slechts verlangen kan nog doorreizen
wie daar ooit uit Oost-land kwam.
Een bokking is zeek're spijze…
Jan Terlouw 85
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 1.132 De toespraak ook gehoord van Jan Terlouw?
Hij had het over touw en brievenbussen
en over het klimaat dat we gaan blussen.
Alleen Monasch dacht: “man wat zeg je nou”.
Maar wat zo’n toespraakje al niet vermag.
Hij komt: De Nationale Touwtjesdag.…
Zonder gewicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Zij ligt op haar bed, een
verstilde pop naast haar
met glimlach half verholen,
een roos die nog niet is ontloken
geboren als magisch beeld
als zij mijn gedachten taxeert
zachte lijnen begrenzen sproeten
magie om pijn te vergeten, gaven
die alleen een kind bezitten kan
compositie van verdriet naar schoonheid
toonbalk van nog niet…
Eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 197 Eenzaam zat zij in de mist
alsof ze niemand had,
zo alleen dat ze niet wist
waar ze precies zat.
Want wanneer je eenzaam bent
doet de zit-plek er niet toe
maar 'k hoop wel dat ze weg is
want daar blijven zitten
leidt nergens toe.…
Gezellige Decembermaand
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 198 Niet altijd is alles droef, niet altijd alles triest
niet weemoedig of somber.
Soms zitten mensen in een dip, ook dat
is niet zo heel bijzonder.
De blaadjes zijn gevallen, op een enkeling na
de grond bezaaid met verkleurde emulsie,
maar geen reden om somber te zijn
of verdrietig te wezen, want de blaadjes komen
weer, moet 't wel voorjaar zijn…
houtrijder te Dochamps
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 496 het geschilderd naakt
op het portier
van zijn cabine
bij lange na
niet zó erotisch
als de pas ontschorste
natte lading boomstammen
op de oplegger…
Het weglachen van wie we zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Wie lacht er niet vaak weg
van wat het innerlijk denken
verdriet. Een innerlijk
denken dat nimmer de kans
krijgt dat een ander het aan
de buitenkant ziet.
Een buitenkant die graag het
anders getinte innerlijke leven
met een schijn afplakt, dat het
in werkelijkheid minder gelukkig
is dan waarin het zichtbaar lijkt
ingepakt.
Wie lacht er…
De weemoed van december
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 dagen die moede ontwaken
in lage witte nevels
die lang blijven hangen
over de winterse akkers
over de middag glipt soms de zon
even door de wolken
om plots weer te schuilen
achter een regenbui
alles in de natuur
wordt stervensmoe
en neemt afscheid
van de laatste herfstdagen
de bomen lijken
op naakte skeletten
in de schemerende avond…
groots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 275 groots
als jochie van tien
dat van west naar oost
door oorlogsnachten fietst
op wielen zonder banden
om de honger van de winter
thuis te verdrijven
groots
als utrechts jongeling
die in het spel van voetbal
waar strijd wordt gestreden
bij elinkwijk in hoogtijjaren
als een leeuw
het doel verdedigt
groots
als liefhebbende echtgenoot…
onvoltooid (voor Michel)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 op de begraafplaats
legt de winterstorm
het verzwegene bloot
een witte bleke steen
niet langer geborgen
onder laagjes dunne sneeuw
het onvoltooide weerloze
leven verstopt in inktzwarte
schuldige aarde
murw van zwijgen
en wegkijken
zing ik je naam
samen met jou, Michel
kruipt de ijzige kou
onder mijn huid…
Een natuurlijk kado
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 580 Eens vroeg ik speelgoed, speculaas
aan zwarte piet en sinterklaas
letters, marsepein en koek en
zong van 't wild geraas.
Nu ben ik wat ouder en heb opeens
andere wensen die niet bij kinderen
passen maar bij de grote mensen.
Zo vraag ik Vrede op de wereld
geen honger en geen nood
voor ieder een goed leven en
elke dag een brood.
Zo…
Geroerd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 wederom
raakt zij jou
alleen ditmaal
met zuivere tonen
tot het diepst
binnenin
zomaar
onverwacht
staat hij daar
geraakt
geroerd
vertwijfeld
verstild
in een tijd
die hopeloos
achteruit draait…
Er wordt gezegd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 151 Er wordt gezegd
dat de tijd vliegt
Maar wij zijn het zelf
die langs de tijd vliegen.
De tijd blijft
wij zijn het die gaan...…
Mensen lezen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 466 Op een terrasje zit ik op mijn gemak
Mensjes te kijken noem je dat.
Ik zie hen stappen gedrapeerd in een veel te groot kleed,
een hoed die helemaal niet past.
Sandalen van over 100 jaar,
met van die riempjes aan elkaar.
Maar de gezichten dat is iets apart.
Ik heb al vele bekenden tegenkomen
Een oud leraar die nu wel 120 jaar zou zijn.
Zelf…
De wereld is mooi
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 236 De wereld is mooi
Als je uit je raam staart
En ziet hoe de ochtend zich vanuit de nacht verklaart
Hoe de zon opkomt en licht geeft aan de dag
Maar het duurt maar even.
Met een prachtig schilderij
Laat de zon ons achter
Ik kan er uren naar kijken
Een mengsel van kleur zoals Van Gogh dat kon
Maar het duurt maar even.
Een prachtig hemelsbrede…