Alle inzendingen, jaar 2017, week 46

Waaruit alles is ontstaan Verloopt volgens een kringloop Om mettertijd weer te vergaan Elke fase in het leven Begint met een kleine baring Blijft soms maar voor even Voorziet het bestaan van een opklaring Elke fase in het leven Eindigt met een kleine dood De pijn blijft soms maar voor even Die men in laat voelen wat een geluk het bood…

De ziekte maakte zich van uw geest meester Onbevreesd greep hij naar wat jij moest onthouden? Hij wiste uw geheugen beetje per beetje. Kon ik die engerd maar verdrijven. Het werd nog erger, want hij deed je de straat oplopen. Zelfs ’s nachts liet hij jou in uw nachtkleed de wegen bewandelen. Hij gaf je de juiste tijd niet meer aan, zodat je…

’s morgens ontwaakte ze met een helder inzicht ze trok finaal haar roots uit legde ze omzichtig maar doelbewust in de pompsteen en waste ze quasi vroom met religieuze gebaren ze schilde ze nauwgezet op het huilen af en deed ze bij de soep later die dag kwamen haar ouders op visite en serveerde ze soep de vlam sloeg in de pan met…

Mijn ene hand verdwaalde op een knie De andere lag weldra op een dij ‘Gelukkig’ waren knie en dij van mij ’t Gebeurde in volstrekte harmonie ’t Was linke soep, al duurde het maar even Dat telde niet, ik heb me aangegeven…

En ziet zo aan het end weer dat weeïge gevoel aan z’n komst ondertussen al een beetje gewend hopelijk duidelijk wat ik bedoel het is nog steeds ‘leuk’ maar grotendeels geweest een merkwaardig niet te missen feest sla boeken en ogen gerust maar dicht er wacht een nieuw allicht daar aan de overkant met een onvoorspelbaar nieuw inzicht…

groen krijgt vat op wit langzaamaan drukt het seizoen zwaar op november…

ik zag haar op een podium staan haar schoonheid straalde magistraal ze zong, haar stem was niet normaal zo mooi, zo lief, Mariska was haar naam ze heeft het, ja, ze is het wel schat, ik ben jouw grootste fan voor jou vlieg ik in vuur en vlam ik wil je hier nu op mijn bloemenbed haar wapens zijn haar kristallen ogen daarmee maakt ze iedere…

We waren vrienden altijd bij elkaar We gaven elkaar ringen jij was niet inwisselbaar we sloten een verbond overwonnen alles wat ons tegenstond We groeiden en Leefden samen we vertrouwden Op elkaars geesten En lichamen Ons vroegere verhaal Van ons kind zijn Deerde ons niet Ondanks het verdriet toen kwam de splijtzwam Ik weet niet waardoor…

Zij hangt er maar een beetje lullig bij, De vlag, dat rood-wit-blauw, de trots der natie, In dit formaat lijkt zij een illustratie, Van onze stand van zaken, volgens mij. Misschien is het bedoeld om te maskeren, Dat hier de multinationals regeren.…

ik ken jou wel maar zien doe ik je niet onhoorbaar ben je toch raak je mij vooral in stilte snij je nog dieper dan oosten wind tegen mijn schrale gezicht gelijk de verkleurde kalender boven het dressoir omarm jij mij iedere dag opnieuw…

Als producent van sinterklaaspapier Ben ik de laatste tijd niet te genieten Straks kies ik nog voor de verkeerde pieten Ze willen ieder jaar wat anders hier Krijg ik de zwarte Piet, mijn koers gaat zakken Dan ben ik bang dat ik wel in kan pakken…

Zinloos en zonder respect voor eenvoudige mensen. Ten strijde trekken was niet hun idee. Ze werden de loopgraven ingejaagd, bang en onhandig als ze vaak waren, lichtjes onwillig. Ondertussen ijskoude bevelen van officieren nauwelijks begrijpend. Wat kon het de leiders schelen wie hun soldaten diep in hun hart waren, waarvan ze droomden, waarop…

Nu alles helder en stil is je dit huis bijna hebt verlaten voel ik de kracht je lachrimpels de maan vrees je niet. Al nadert je gewisse dood en trekken de wolken dicht van wit naar grijs tot zwart het waait al sterren je laat mij mijmeren. Jij weet je plaats al en ik ik uit met vlinderende gevoelens ons bloed is vermengd zo leef je…

Wie maakt de tijd Tot wie hij is De natuur De mens Het klimaat De geschiedenis De landen Alles Wat op aarde Behoort tot het gereedschap in onze handen Dat wat buiten ons ontstaat Alles wat er op aarde omgaat Ieder land zijn eigen werkelijkheid iedere verandering van de tijd Bouwt zich voort op eeuwen van ontdekking Van onze planeet…

Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn Die Anne Frank zien zitten op hun trein Haar zo ten tweede male deporterend Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…

Al ben ik bijna tachtig, `k geloof in Sinterklaas. En ook de Zwarte Pieten, de helpers van de baas. Plotsklaps kom ik er achter, dat Pieten negers zijn. Die Sinterklaas geroofd heeft, speciaal voor het festijn. Nu ging ik toch eens kijken, hoe of dat werk`lijk zit. En poetste eentje met wat Dreft, toen was hij plots`ling wit.…

Waarom nog schrijven zoveel gaat over dood dood en nog meer dood of de liefde onbegrijpelijkwijs Liefde gaat over (in iets anders… of was dat verliefdheid) Of de onbegrijpelijke liefde (ik begrijp dat niet waarom die samen zijn) nog beter het gebrek aan enige liefde en dies meer of wat met de onmogelijke relaties tussen vaders en zoons…

Tussenwervelruimteversmallingen het is wat het is groot woord van zelfs één en dertig letters maar het is wel goed mis Een groot woord groot en pijn verdragen groot en pijn accepteren groot en niet klagen Het doet zo'n pijn alles wat gebeurt bij hem nee hij overziet het niet hij is helemaal niet blij Maar het hoort bij het leven het…

Je ligt in scheiding en je wilt die ploert een laatste keer een stevig lesje leren. Dus om hem maximaal te irriteren voer jij een plan uit dat hem zeker vloert: Je koopt het topstuk van zijn kunstdepot, Da Vinci’s Salvator, incognito.…

Waar zal ik mijn papieren eens verbergen? Waar vind ik 't groot papieren-paradijs? 'k Wil ook wel eens een anti-fiscusreis naar landen van fortuin en gouden bergen. Misschien kom ik dan in een mooi paleis waar niemand ooit de zwartwerkers wil tergen, of van de rijken wat fairplay gaat vergen, want wie niet graait, die is er niet goed wijs…

Ik wist het al, maar onderzoek wees uit: Geniet volop van fraaie Franse flessen Eet pure chocola en blauwe bessen Dan krijgt u ook een gave jonge huid Al onderdruk ik nu alweer een gaap Van deze wetenschap krijg ik zo'n slaap…

Mugabe werkt niet mee aan zijn vertrek Kritiek op ‘zooitje’ bij de hulp aan Grieken Enkel ellende in de nieuwsrubrieken Tja...aan problemen is er geen gebrek Maar ’t ergste zijn de stakingen in Oss De Unox-worst raakt op...ik ben de klos!…

Met valse hoop als leuning de regenboog beklimmen kleur bekennen halverwege achter je slechts branderijen het klamme novembergrijs hangt zwijgend om je heen een vogel probeert z'n zang maar verzandt in fluisterijen twijfel belaagt het evenwicht dat al vervaarlijk wankelt daar donkert het grijs alweer de dag vervolgt in somberijen…

Om te voorkomen dat de Damster jeugd De zware criminelen zijn van morgen, Heeft men daar over hangjeugd grote zorgen, Een nieuwe frisse aanpak doet hen deugd. Als in hun woonplaats zelfs de keukens hangen, Wat kan men daar van hangjeugd nog verlangen?…

Hoeden? je droeg ze zelden zondags misschien Bij de klok van kwart voor tien de kerk een kwartierke lopen Een hoofddoek om je kapsel te bewaren bij wind uit zee Die herinnering neem ik mee wandelend -zoveel jaren later- door mijn geboorteplaats.…

Als ik dood ben, ben ik uit de schulden, schuldenvrij en vederlicht, het doorlopend krediet achterlatend in een falend financieel systeem wat crisissen zal opleveren ja met mijn familienaam “Krediet”: Krediet-crisissen! Ik heb er bij mijn leven geen potje van gemaakt maar wel ingespeeld op wat de markt bood en dat was lenen, lenen, lenen…

eindelijk daar was jij dan mijn lieveling, nu mag ik laten merken wat ik voel, complimenteuze opmerkingen over je prachtige ring, veranderde al een heleboel, rustig gingen we praten over de jaren, een rugzak hebben we allebei, we bleven elkaar in de ogen staren, daarmee voelden wij ons even vrij, vrij van de wereld en de zorgen, vrij van…

De zee wil je bevaren het zeegat uit voorbij havenhoofden Het water... komt er nimmer tot bedaren na eb is er vloed Het zand altijd prooi de tanden er ingezet waar aan geknaagd De duinen kijken het aan nog droge kruinen 't water aan hun tenen Je wilt.... het oor lenen aan de monotone zang van branding.…

Destijds schreef Bloem: ‘het regent en het is november’. Herfsttijd bleef zijn hart belagen dat heimelijke pijnen had te dragen, hem onderdompelde in droefenis. Ikzelf ben nu één jaar melancholiek maar dát komt door Trumps creepthroatpolitiek.…

ik lees deze regel door mijn ogen, ik lees wat er staat geschreven, ik kan het haast niet geloven, maar ik ga het innerlijk herbeleven, respect....leerden wij in onze jeugd, respect voor een ieder om ons heen, zelfs iemand die nooit heeft gedeugd, liet respect hem of haar niet alleen, toch, toch gaat alle respect veranderen, we moorden…