Novembergrijs

Met valse hoop als leuning
de regenboog beklimmen
kleur bekennen halverwege
achter je slechts branderijen

het klamme novembergrijs
hangt zwijgend om je heen
een vogel probeert z'n zang
maar verzandt in fluisterijen

twijfel belaagt het evenwicht
dat al vervaarlijk wankelt
daar donkert het grijs alweer
de dag vervolgt in somberijen

het willoos lijf volgt traag
de golven van het leven
dat leven takelt zichtbaar af
zo vervliegen dromerijen

november somber

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 6 stemmen 354