127 resultaten.
A day in a life
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Twinkelende dauwdruppels
in een opkomende morgenzon.
Onbedorven.
Een veelbelovende drukke ochtend,
voor het allemaal begon
Fris verworven.
Een wisselvallige middag,
hollen en stilstaan als het kan.
Alles moet eruit.
De schemer valt langzaam in,
schaduwen verdwijnen, evenals de zon.
De avondklok luidt
De nacht neemt alles over,
geluiden…
Schoonheid in kwetsbaarheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 274 Schoonheid in kwetsbaarheid
is vaak een korte vreugde
van genegenheid.
In het bewonderd worden om
de glamour van een mooi zijn,
die voor een even niet aan een
twijfel lijdt.
Die voor de schijn van het
tijdelijke in een zelfverzekerdheid
verkeert. Die zolang waarde heeft als
de uiterlijke houdbaarheid door een
ander wordt gewaardeerd.…
waardering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 624 een geschenk is het
de waardering
gegeven of gekregen
zomaar van of voor jou
kosten doet het niets
dan een beetje moeite
terwijl onschatbaar toch
de waarde is
een compliment
een cadeautje is het
een diepe buiging
als geschenk verpakt
gratis en welgemeend
vraagt het een ding
aandacht van jou en mij
in en voor elkaar…
Ritselaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 87 Ook ik heb, nu de zaak toch uit gaat lekken,
Mijn eigen bloedverwanten ingehuurd
De rekening naar deze site gestuurd
Geen zin de boel nog langer toe te dekken
Ik sjoemel met die versjes bij het leven
Want beter goed gejat dan slecht geschreven.…
Meisje in leeszaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 zwijgend kijkt ze
met nietsziende ogen
naar al die titels
van ongelezen boeken
ze zoekt zich zelf
waar te beginnen
met alle raadsels
die het leven stelt?
starend tast zij
in een geopend boek
verwondering zal steeds
haar drijfveer zijn…
zie ons leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 Na het spartelen in het water,
de winden vaak ongunstig
de havens zelden vrij,
spoelde hij aan als wrakhout
Waar het vel te dun geworden was
zette het sarcasme zich op de huid
als een aanwas, een slechte gewoonte
waar moeder nog voor waarschuwde
Moeders zijn machteloos
al branden hun kaarsen plechtstatig
wanneer de huizen leeg zijn…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 137 Gekweekte rozen,
hebben hun geur verloren.
Smakeloze tomaten,
smaken naar water.
Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
Moment
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 397 Alles gaat voorbij
De treinen die langsrazen
De koeien die daar grazen
Het leven, jou en mij
De stad, het dorp, de straten
Ooit wordt het stil, verlaten
Terug naar wat ooit was
Van oersoep, water, gas
Naar leven, jou en mij
Treinen razen langs
Koeien in de wei
De zon die onder daalt
Alles gaat voorbij…
overeind
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 300 overeind
een spoor van licht
op zwarte bodem
verandert bruusk in
een cirkel van steen
op afstand kleurt
verbrokkeld licht
de vlakken vierkant
aan de witte wand
oranje, blauw en geel
duizenden driehoeken
steunend op twee spanten
doen me danig duizelen
vele verwarde vormen
figuren op het fotofeest
doen mijn zinnen dansen
houden…
een grootse dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 er gingen geen grote
dingen gebeuren
vandaag geen mirakel
er was de heroïek van
een gestropte man in een
zwart-wit streepjespak
een tandenloze krijger
die zich verstopte in
een maliënkolder
er was een kleine vlucht
vogels los van de aarde en
een zacht stromende regen
het was een
grootse dag
vandaag…
misverstand
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 Op een huwelijks feest was er meer dan lekker eten
nonkel zal het achteraf hebben geweten.
Tussen wijn en water
hoorde je nogal veel getater.
Er werd gesproken over complicaties
bij voeding combinaties.
Zo kwam het woord organisme en spijsvertering
ter sprake na het drinken van veel rood en wit.
Maar dat was al bij het dessert
en lang na de…
De druppel en de klok
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Onze druppels vallen één voor één,
zoals het tikken van een oude klok.
De allerlaatste druppel wacht.
Wij mensen houden onze adem in.
Klokkenmakers kijken angstig toe.
De nieuwe klok loopt veel te snel.
Onze oude klok staat vaak stil.…
Tot stilstand gebracht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 208 Het was op de Goudse Tiendeweg
ter hoogte van de boekhandel Verkaaik,
dat ik samen met een anonieme vrouw
al fietsend tot stilstand kwam.
Het was hartje zomer moet je weten
en ik begon uit alle poriën te zweten.
Door een genadevolle windvlaag sloeg
de rok van mijn tegengangster omhoog
en keek ik recht tegen haar witte slip,
die van zacht…
Naar de Maan met z'n allen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 121 Wat is het doel van ons bestaan?
Misschien naar Mars
of een verre Maan?
We zien al licht van miljard jaren oud.
Per raket naar een zwart gat
klinkt reeds vertrouwd.
Wat is de zin van ons bestaan,
als wij het aardse verlaten.
Als er mensen naar Mars zullen gaan,
of zwarte gaten?
Deze aarde heeft toch genoeg
om ons te geven wat wij wensen…
Storm
poëzie
2.0 met 3 stemmen 704 De stormwind huilt door ’t lover
En zwiept de populier.
Hij giert de velden over
Met woest en luid getier.
De troste eiken beven
En sidderen voor ’t geweld
En vrezen voor hun leven,
Bang dat z’Aeolus velt.
Uit wolken, dreigend duister,
Valt regen plassend neer,
De zon verbergt haar luister
‘t Is donker heinde en veer,
Geen vogel hoort…
Liet zijn wereld los
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 138 nog kan hij
spelen met de
onschuld van een kind
zijn eigen taal
toevoegen aan de
dingen in samen beleven
het leek een monoloog
maar wie goed keek
zag antwoorden in bewegen
zij waren daar
daagden uit in spel
door vorm en verschijnen
hij koesterde hen
ontdekte hun plezier
van bestaan in dubbelleven
soms keek hij op
liet zijn…
Vijf Uit Vijf
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 206 Ze stonden allemaal dichtbij een paal,
Ze droegen bijna identieke kleding,
Ze pleitten voor een andere besteding,
Ze waren met z’n vijven in totaal.
Eén van die vijf zag niet zo veel verschillen,
En zei: “Ik zou wel samen verder willen.”…
De schil waarop wij leven
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.784 Het onderliggende het zich tonende,
het zich tonende het zich tonende. Op voormalige
zeebodem een vinexvesting, met zo natuurlijk
mogelijk bos omgeven, recreatiepaden,
en met kunstwerk binnenkort. Alma Mater
heet het beeld van Johan IJzerman
en wordt gebouwd van gras,
de schil waarop wij leven.
Hier zijn pionieren klootjes of crimineel…
Vluchteling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 208 Als je niet meer kunt vertrouwen
op de wereld om je heen
Er geen tijd is om te rouwen
er te veel
te snel
verdween
Weet dan dat ik in gedachten
heel dicht bij je ben
Ik het leed niet kan verzachten
maar met mijn hart
je pijn erken…
Etenstijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 166 Elastiektwisters
ruziën over een knoop,
de rek is eruit.…
angst
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 122 Bleek kwam mijn huid van angst.
Het bloed was weggekropen
hangend aan een geluid.
Bibberend stelde ik de vraag
welke dag zijn we vandaag?
De wirwar in mijn hoofd
was half verdoofd.
Moest weten wat het was
na al die moeite
dat ik had vastgepind
aan de helderheid van glas.
Verzonnen had ik het niet.
Ik voelde de koude rilling
veredeld…
Angst.voor een arts
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 127 Angst voor een arts lijkt ongegrond.
Angst mag niet de bijvangst van een
medische rampspoed wezen.
Menselijke afhankelijkheid van een
medische autoriteit verlangt soms,
terstond op een betere toekomst
voorbereid, een fysiek of geestelijk
resultaat in een ziek leven; waarbij het
nodig is vertrouwen aan een ander
te geven.
Noch voor de…
Ik ben er en zal er altijd zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 140 “Ik ben er al de dagen van uw leven
En zal in alle omstandigheden bij u zijn
In blijdschap, maar ook in verdriet en pijn”
Zegt Jezus, die ons met liefde wil omgeven.
Hij zal er zijn als u geen uitkomt meer ziet
Vertrouw dan op Hem, Hij laat je niet alleen
Hij draagt u door moeilijke tijden heen
En weet van al uw problemen en verdriet.
Wat…
transformatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 279 je verliest het
besef van de
aarde als je in
de wolken bent
daar waar je
zonder instrumenten
navigeert
bang voor het verlies
voor de ontankering
en toch vliegen
vliegen boven
het wolkendek
angst transformeert
in een onuitsprekelijke
schoonheid als
je uit
het leven
vliegt
je gaat niet
dood
je vliegt…
Zeewering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 De zee
willen we weren
het tij keren
want wij hebben
weet van water
dat springt en kolkt
brult
boven de wind uit
herkennen het geluid
van pijn, van hulpgeroep
van een onstuimige zee
en nee, niet meer
Zee komt
tot inkeer
weet zich eb en vloed
wat er toe doet
in de Lage Landen
waar duin & dijk
..........waken
als ouders…
Mist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 De woordenwaterval is gestopt
De letters komen niet meer
Zij blijven aan de waterkant hangen.
Aangespoeld door stapels leugens.
Waar mist hangt
Is het gevaarlijk beangstigend.
De droom van helder licht
is weggekwijnd door hartenpijn.
De tranen zijn als regendruppels,
maar de onzichtbaarheid blijft.
De mist streelt mijn weemoed,
gaat hard…
het Kader
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 275 We timmerden jaren aan het kader
waarin we elkaar te lijf zouden gaan
en zoals het hitsige katers past
werd de de arena netjes afgeplast
Was jij de Grote oorlog
en strooide je kwistig met Yperiet
dan was ik minstens Zuid-Vietnam
en schuwde de napalm niet
Zo vochten we als dolle honden
reeuws en destructief
Hoe vreemd, want op de…
Messiassen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 Wie geen stem heeft,
is stom.
Wie niet meer zien kan,
is blind geworden.
Wie zijn stem blind weggeeft,
is dom.
Wie in de massa opgaat,
verliest zichzelf.
Gelukkig verschijnen messiassen,
die ons tegen onszelf beschermen.
Zij zijn de waarachtige redders,
die tegen eigen land en volk,
zijn opgestaan.…
BuikVet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 194 In de loop der jaren
Verloor ik bijna al mijn tanden en haren
Rond mijn buik zit nu vet
Heb meer tijd dan vroeger
Ga ook vroeger naar bed.…
Podium in D mineur
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 94 Elke pirouette
siert de dressuur op klassiek
gedragen door wind.…