108 resultaten.
tweesprong
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 op weg naar de
kust raak ik het
spoor bijster
de tijd snelt een gestrand
mens graag met rasse
schreden voorbij
de kraanvogels boven
volgen vastberaden de
reis naar het zuiden
luid trompetterend doorklieven
de hemelbestormers een
blauwgrijze lucht
mijn gedachten
strijken neer in een
armzalig verzanden
kom ik in beweging…
Waddenzee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 173 Water, dat zand grijpt,
en weer los moet laten.
Wind, die wolken drijft,
tot voorbij de horizon.
Wad, dat eeuwig verandert,
en toch hetzelfde blijft.
Wadden leven zoals mensen leven.
Wadden veranderen,
tussen eb en vloed.
Mensen balanceren,
angstig of moedig,
tussen kwaad en goed.…
Zo hard ik kan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 ik schreeuw naar de hemel, dat ik je zo ongelofelijk mis
jouw handjes in de mijne. je guitige lach
ik schreeuw naar de hemel, in de hoop dat jij mij horen kan
wetend dat ik jou nooit vergeten zal
ik schreeuw naar de hemel, daar mijn hart gebroken is
sinds dat ene moment, dat ik jou moest laten gaan
nog altijd schreeuw ik, elke dag opnieuw
onhoorbaar…
Ochtenddank der natuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Rijzend schoon van ochtendzon aan verre kim
waar boven water een deken vormt van nevel
boven wuivend riet wilgenkruinen als een schim
in lichte bries fluisteren een zacht geprevel.
Witte wolken zweven in het blauw azuur
omringd met zonnestralen als gouden randen
een rijk decor in het vroege ochtenduur
hoop op zonnige zomerdag voorhanden.…
Boer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 In de grond gegrepen
door de aarde
waarin, waarop
geworteld groen
een weg zal vinden
aangelegd in voren
waaruit hij verwacht
de boer met weideblik
over de aarde
waarop, waarlangs
veel potig mals vlees
gretig groen zal grazen
tot liters en kakelig volk
geen windeieren leggen
boerengrond tekort
op de aarde
waarlangs, waarover…
alles en niets
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 in de nacht
hoort hij de
roep van de uil
hij ligt naast het
hulpeloze lijf dat
geen vin verroert
zijn overvolle
hoofd herkauwt
draait en maalt
iedere steen op
de achtergelaten
weg keert hij om
de dood komt niet
altijd aan het eind
van het leven
hij denkt aan de
klare lijn de kunst
van het weglaten
alles en niets
zal…
Stukjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 veelvoud
mijn gezicht
dezelfde uitdrukking
in andere proporties
-de spiegel stuk-…
Erkende illusie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Heb vandaag gewandeld
Door een dag van mijn leven
Een dag verder van het verleden
Nog weinig stappen
In de toekomst
Een gedacht aan ’t zijn
Enige meters door ’t leven
Wandelend in vergane illusies
Een idylle uit verleden
Die een glimlach vormt in ’t heden.…
Boom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 Dank voor de schaduw die je bood
De sterkte van je bemoste schors
Waaromheen onze armen
Steunpilaar
Je blad zuchtte mee met ons
Vogelnesten droeg je
Aan je takken hing onze schommel
Bliksem en ziekte bleven je bespaard
Je viel niet ten prooi aan ontbossing
Bijl en kettingzaag velden wel verwanten
Die dienst deden als haardblok en boot…
Harde naturen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 Mensen zijn soms stalen harken.
Onkruid in hun perken
kunnen zij niet verkroppen.
Hun mond - meestal een streep -
lijkt voor de ontkenning uitgevonden.
Dat u óók leeft, met óók een tuin,
zal nimmer in hun gemonkel naar voren komen.
Laat staan een milieubewuste vraag.
Niemand haalt het bij
De Gemodificeerde Kwekerij.
Mag u raden welke…
Stemmen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 52 Stemmen
waar we van hielden
en koesterden
als een ideaal,
van hen
die nu dood zijn,
en van die ander
zonder wie wij
verder leven.
Soms als we dromen
spreken zij tot ons,
soms hoort de geest hen,
verzonken
in diepe gedachten.
En met die klanken
keert dan even
de poëzie weer
van het eerste lied
dat we leerden -
als muziek in…
Scheppingsgeluid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 het gras
zingt groener
waar bloemen
kleuren orkestreren
in blauwe tonen
spant lucht
ruimte voor het
immens scheppingsgeluid
nog is de harmonie
onbestemd in
de veelheid van
gespeelde partituren
maar er is altijd
de dirigent die het
fenomeen lente kent en
naar een grootse finale brengt…
Venus van Milo
gedicht
2.0 met 18 stemmen 4.163 Het schrijnt mij van mijn hart tot in mijn d
Ze is zo koud, en toch zo lief, zo licht
En haar gebrek vervult mij met erb
Och, kon ik haar slechts troosten en verw
Al was het met een incompleet gedicht.…
De creatieven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 124 ik zag kleuren tunnelen
van een verre zon
zij spiraalde warmte van
waaruit het ooit begon
haar koestering
schreef tekens met
een vlagende wind in de
liedmelodie van een kind
vol verbazing
herkende ik refreinen
als op het lijf geschreven
werden zij al snel de mijne
in een vreemde taal
zong diep in mij de
energie het verhaal van
ontstaan…
Apocalyptisch manifest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 ik heb de tijden
erop na geslagen
het zal u niet
behagen maar
dit is alweer de
duizendste uitgave
van het veel te
vaak gepubliceerde
apocalyptisch manifest
ik ben gestopt
waar vissen kleine
plastic tranen huilen
in hun van afval
totaal vergeven zee
waar spiegels steeds
ondoorzichtige beelden
geven van vervuiling
door kleverig…
Warme wisselstromen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 als ik je zie
in ogen die dansen
dan is er altijd die lach
de ultieme uitnodiging
om mee te gaan
weer samen op jacht
we weten
dat spanning huist
in warme wisselstromen
het is de droom
die we altijd zullen spelen
zonder ons ooit te vervelen
dan raak ik jou
jij schrikt want je
weet bij god niet waar
in het onverwachte
verzamelen…
Het koningspaar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 71 de poppenkast
zit vast tussen
heden en verleden
nog spelen handen de
personages en vertolken
stemmen hun geluid
maar het jeugdig
tegenspel geeft
veel te vaak niet thuis
dan gaan de poppen
in herstel met grote
wasbeurt van de kleren
schuren en plamuren
een likje kleur
past dan wonderwel
het boek met teksten
is altijd leeg…
Echoloze muziek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 104 ik heb je
op een stoel
voor het voetlicht
gezet zonder tekst
alleen je ogen
presenteren open boek
je lichaamstaal
is de standaard die
jouw aanwezigheid
dragen moet in
het bedrijf dat ik
de voorstelling noem
jij bent en blijft
mimisch schouwen
ik dans en zing
grap en grol in
gefixeerd zijn door
alleen mijn eigen ding
toch voelt…
Loslaten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 229 De vraag is
mag en kan ik je vergeten
waarom zou ik en wanneer
ik zou het niet weten
Mag ik mij van jou verlossen
waarom zou ik willen en wanneer
de tijd zal het leren
de tijd zal het oplossen
Maar als ik het niet wil
en jij toch langzaam naar
de achtergrond van mijn
gedachten verhuist
Dan nogmaals de vraag
mag ik jou vergeten
wat…
Barmhartigheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 88 Barmhartigheid; ontferming bieden aan
mensen in nood. Groot is het mededogen
daar waar hulp geboden wordt aan een
medemens in de goot.
Gelijk de barmhartige Samaritaan
achter een behoeftig mishandeld medemens
ging staan; kiezen de moedigen onbaatzuchtig
voor een ongelukkige ander. Want met die
ander moet worden gebouwd aan een vredig
bestaan.…
Vervoering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 Koplampen en straatlichten
Vervoeren mij
De rode draad op de snelweg
Gevoed door opritten
De onderbroken lijn
Naar de bestemming
Inhaalmanoeuvres van de geest
Langs een haag van geluidschermen
Op automatische piloot
Tussen De Panne, Aalter, Nevele en Gent…
Haar ware kracht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 In haar kwetsbaarheid zit een kracht
Zij voelt beschadigd
maar innerlijk is ze puntgaaf
Haar ware ik onverwoestbaar
Haar schoonheid slaat zich ongenaakbaar
door de pijn
omdat van binnen
zij de omgeving regeert
Nooit erdoor verslagen
Haar weg voortzettend
In haar toewijding genereus
Zij de zee
die kolkende emotie aanvoert
niet wegspoelt…
De pluk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 zo hangt die daar
de rijpe vrucht
ik ben gaan liggen
de eerste druppels
geen deren
nog lig ik daar
natgezeken
kom niet overeind
de eerste aarzeling
hou je bek
zo speelt het als
gedachtevrucht
ik ben gevangen
geen ontkomen
rotte vrucht
nog lig ik er als
opgedroogd
verlangend zand
de vrucht verstrooit
in gedroomd fruit.…
Sextetteke
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 199 Regel een
heeft er alle schijn van.
Regel twee
maakt er geen geheim van.
Regel drie
maakt er een gordijn van
zodat regel vier
het dicht kan doen.
Maar regel vijf
wil nog naar buiten kijken.
Hij zal regel zes
licht over haar haren strijken:
sextetteke! knettert het dan.
Iets dat we nooit
met een snel gebed
bij een haastklus…
gisteren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 57 Nacht, zorg dat ik rusten mag
in fluwelen dromen
geurende bloesem van rozenbomen,
dat ik niet ongeduldig wacht
op volgende ochtend, dan is de dag
zonder afscheid, niet afgemaakt:
verloren tussen zovelen, ontwricht en gekraakt.
Uitgebloeide rozen, verdwenen glimlach.
Wie heeft hen geborgen,
hun frisheid bewaakt,
kleuren vrij van zorgen…
De wilg geeft letters
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 De dag schept na een onrustige
nacht gelukkig lucht, naast
een vreemde werkelijkheid
zwelt het frêle licht glorend aan.
Op pad maak ik een gruttoimpressie
van het landschap, ga langs de dijk
die verderop iets begint te klimmen,
er huppelen hazen over de akkers.
Hoe mooi oogt ook nu dit gebied
het het hoger klimmende licht,
klinkt in de…
Zonnekolder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 64 rokjesdag, o rokjesdag
dolle dag in Lente
vrouwen willen in rokjes
met hun witte benen
op zo'n dag zijn ze licht-zinnig
winterkleren in de kast
zie het luchtig, lachend lopen
gezichten naar de zOn gekeerd
vandaag een mooie rokjesdag
met vrolijk, zwierig deinen
.…
Beknopt verhaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 159 Van sommige dingen hou je iets over
een mooie herinnering, liefdesverdriet,
een kind, een ziekte, gedichten.
In dit geval zat het zo
je zocht op internet
en stuitte op een foto
van iemand nonchalant geleund
tegen de deurpost
tussen tal van tulpen
een bloemenkoopman,
dacht je
hij vroeg bij die foto of je
een verhaal met hem
durfde te…
Pavanne III
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 102 Ach mijn kind, wie zal jou leren
Dat jij niet verplicht bent aan de
Verkramping van het handbereik.
Het opdelende indelen,
Een catalogus van vakken
Wordt nooit een encyclopedie.
Het waagstuk van het verzuimde
Weten, de rede die omgeeft
En omvat, gaat buiten elk boek
En rang. Helaas een ontschoolde
Zul je zijn voor de leraar en
Zijn…
Ontmoeting
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 87 *'Ik heb je
voor het eerst
ontmoet.....
daar aan de waterkant'
Jij,
het land
aan de kriebel van grassprietjes
en bijen
die zoemend
neerstreken op
Pinksterbloemen
niet te tellen...
Alleen ik
dacht 'n moment
aan voetje vrijen
wat er toe doet?
Je zoete honing....
heb ik
-voor het eerst-
gelikt.
*Holl.Liedje(vertaald…