Alle inzendingen, jaar 2018, week 19

in memoriam philip van aldegonde van grote ghoethem een locale bui op een weide in de zon de gier blijft stinken een doods bommenbed wreed van menselijk begeren stille mortieren in de loopgraven schuilen neutraal in schutkleur donder en dood de armistice een kier hier en een kier daar de spoorwagon…

De opkomende zon verdwijnt langzaam uit mijn hoofd Een dagelijkse portie rampzalig nieuws staat op het menu Mijn lege kladblok loopt een blokje om, half verdoofd De uitlaat van een rechtsprekende meester is verstopt Door een trillende neushaar achter een enorme olifant In de bergen naast een beek tijdens een safari gefopt Oftewel een Franse…

Ze was een harde werker De kleine, gezette Columbiaanse Chronisch ziek Samen fietsten we stilstaand rondjes Zij copd en ik een knieprothese Gehuwd met een kaaskop was ze De mannen van de anodefabriek Negeerden haar volkomen na het werk Na het werk lagen de vieze kleren Voor het oprapen, spoelden ze pek en Petroleumcokes weg onder…

Na studievoorlichting van hun keuzerichting rest níets deze lichting der onderwijsstichting aan huiswerkverplichting, mentale ontwrichting geen zalenverlichting, lokaleninrichting nee, van die stichting hoeft er geen gedicht in, het legt geen gewicht in de vermaledichting van score-ontwrichting door cijferoplichting -…

Nevelslierten langs de bomen Geur van vergeten dagen Zaad van verloren bloemen Het verre zoemen van een bij Fluister, ruis en wapper Door de populieren die mij laten slapen Voor het bidden van de valk De nesten in jouw haar En het zout op mijn lippen En breng mij De dromen van de vogels De muziek van de bomen De woorden van de wijzen…

Het hoeft niet eens een goed gesprek maar iets een over en een weer vooral als je uren alleen hebt geslapen in meditatie gezeten in de keuken met altijd een stem uit een apparaat op de achtergrond een paar kruisjes op je samsung, woorden op een bladzij, is het zien van een echt gezicht, het horen van een lieve stem het kijken in open…

Laten we dansen Laten we dansen! In het licht van Volle Maan Waar de sterren samen staan Om een nieuwe weg te wijzen Van plezier en nieuwe reizen Laten we dansen Laten we dansen! Tot de Zon de Maan weer kust Egeltje in nestje rust Laat de nieuwe dag beginnen Laat de spinnewielen spinnen!…

In de zon, ijskoud! Zo reed ik in de zon, op weg naar een afspraak het weer zag er lekker uit, staande voor een rood licht staat er een dame op de fiets en zegt; ik heb me koude handen! het is ook koud! Ik reed door het groene licht, de dame reed mee, zo tuften we daar, in de wind, alle twee de wind had vrij spel, bin ons beiden, tja, de…

Reizen je thuis en tuin verlaten vrienden, 'maten' Door steden, langs dorpjes en via onbekende gaten waar je niet... dood wil worden gevonden Reizen... en onderweg je tenten opslaan op 'n paradijselijke plek goed bevonden voor 'n verblijf van een of meer nachten door 'n zakkende zon beschenen.…

Eeuwenoud mansportret Lijkt op een Rembrandt, toch Jammer alleen Van die lelijke hand Toch is Jan Six hiermee Hieperdehyperblij Dadelijk was er Een schatrijke band…

mijn oma sliep in een fauteuil naast de kolenhaard, vol overgave, ongehaast zij was mijn uitzicht als ik opkeek van het slaapverwekkend gewicht dat de school voor mij voor morgen had vergaard de pendule tikte de stilte vol terwijl ik steunde op mijn elleboog en die weer op zo'n zacht tapijt met een rood-zwart gekleurd figuur die mij…

"De Wereld Draait Door" is met vakantie en ook Matthijs Matthijs van Nieuwkerk Maar de wereld draait door is nooit op vakantie en daar is Margriet Margriet van der Linden Met het dagelijks talkprogramma 'M', primetime NPO 1 tussen 7 en 8 neigt een beetje nog naar Matthijs maar is vooral bedoeld voor Margriet De dokter en de dominee hebben mij ten…

Tevredenheid is het kunnen dragen van je last succes zit in het durven maken van een fout en geluk is het accepteren van verdriet immers alles is zoals het altijd is iets anders wordt het niet niet anders dan alles aanvaarden…

we kunnen de hele nacht blijven praten, het ochtendgloren ontwijken maar wel dansend de nieuwe dag beginnen met uitgestrekte rituelen we kunnen onze obsessies uitvinken en samen schreiend het bed bevlekken met de lust die in ons nog telkens de evenaar hervindt we kunnen vechten tegen de grote woorden die ons trachten uit elkaar te drijven…

Toen toen nog toen was en je alles nog kon duiden toen pa ons het belangrijkste nieuws uit de krant nog plechtig voorlas en we ze allemaal herkenden al die vertrouwde dorpsgeluiden en de dokter die echt echt alles wist je altijd gegarandeerd weer genas toen de kerkklok bij de dood nog echt eerbiedig luidde en de lijkkoets werd getrokken…

Geratel van wekkers zal altijd ergens weerklinken, hernieuwd komen aanhinken weerloos met handen en ogen vol mededogen nadat rouw zich over "en toen" heeft gebogen. Er resten geen aarzelingen of liëren noch oud zeer of stelligheid in de zinnen voor mij althans om ook nu leven te vieren en mezelf in alle toonaarden te beminnen. Niet…

hoe sneller de omzwerving, hoe tijdiger de buitengrens -zie het contrast met een onbewoond vertrek in vrije ruimte de nadruk ligt op de deur waarachter lawaai schuilhoudt indien nodig herhaald waarmee hoopvolle gedachten zich aandienen aan betekenis ontleent elke zin zijn woord totdat het tegendeel is bewezen zetten we het verstrijken voort…

ik voelde hoe de wind duwde geleidelijk aan steeds meer vat op ons kreeg wat eerst nog plaagstootjes waren bleken ineens heel serieuze gevaren wij werden voortgedreven met intense kracht door een massastroom vol macht die nivellerend zijn route koos waarvoor leven het hoofd deemoedig boog ik zag materie in het zwarte gat…

Ze kwam bij me in de gedaante van een hond van onduidelijk ras, er was niemand thuis in dat dorp. Ze kwam zo sloom als honden eigenlijk niet kunnen naast me lopen, raakte me met geen haar aan, keek niet omhoog. Bij het korenveld zei ik ga weg en ze antwoordde niet maar liet haar tanden zien. Ik zal je niet zal je nooit verlaten. Bofkont die…

Het stukje privacy dat Anne Frank Voor eeuwig met wat lijm dacht af te dekken Valt tegenwoordig moeiteloos te hacken, Maar moest dat nou zo nodig van de plank? Ontzettend knap dat dit nu is ontdekt, Maar dit heeft niks te maken met respect.…

De toekomst is er nog niet. Evenmin is het verleden nog tastbaar. Wij leven in het nu bij het voortgaan van de tijd. Gisteren veroudert snel en morgen ben ik nog niet kwijt. Nee ik ben een mens van het nu en sta met mijn rug naar de verleden tijd. Mijn gezicht tekent zich met dromen dat hoopvol spreekt dat de ervaring van gisteren door…

Na de vloed van bergen dobberen reddende lichtjes aan de rand van de woestijn: ze boeien ons in de nacht, wij zijn weg van Death Valley…

Getuigen van een treurig stemmend feit, onbarmhartig staande in 't gelid: resultaat van één jaar ledigheid of domme pech, aan 't einde van de rit? Het proces voorafgaand aan de kwelling van kansloos voor een zes, maar wel een vijf, heeft in het eindexamenjaar geleid tot speculaties, als proef op de helling. Advocaten mochten niet…

Bemoste treden prikkelen buiten mijn bereik mijn fantasie Hier is vergeten een koning gestorven, een geest heeft hij niet achtergelaten, een schat misschien maar je zou alles moeten afbreken om dat te weten te komen en langzaam gaat het zo ook wortel voor wortel, spriet voor spriet, druppel voor druppel regen, zon…

Wie weet er niet dat molens wieken hebben? Wind... de wieken tot ritmisch bewegen raakt? Het meel de molen in eigen buis bestuift? De molenaar nimmer verzaakt zeilen mét touw vastzet? zijn witbestoven handen -soms wijselijk- op z'n oren legt? Ik heb 'm -dankbaar- gezegd dat het dagelijks brood me zo... goed smaakt.…

In de spiegel wordt langzaam een vrouw zichtbaar die ik ken uit vroeger tijden. Ik kijk in haar ogen en zie dat het niet meer diezelfde vrouw is. Alsof alle voorbijgegane jaren andere levens waren. Alsof alle mensen uit die levens karakters uit boeken en films waren. Alsof ieder nieuw moment daar los van staat. Niet langer een gevolg is van.…

we stonden stil de woorden namen even een hoge vlucht als zwaluwen draaiden ze in cirkels boven ons in de lucht ze maakten een finale duik toen de wind aanwakkerde we vielen voor een witregel stil wist zij ons te bedaren…

verandering is een avontuur een lange oefening in geduld langs kansen en mogelijkheden naast klemmen en klippen in sfeer die als weer wisselt verandering is tijd doden met geloof in juist daarvan de waarde en kracht daarvan die betekenend blijken zal voor draagvlak dat nodig is verandering is een zoektocht met in de rugzak overmoed naast…

De ganse bijt is in de ban van de ultieme grand finale, straks slaan ze hun vleugels uit na ploeteren zonder te falen - vogels van dezelfde veren, die tot steun zijn voor elkaar om naar vermogen te presteren, week in week uit, in vijf, zes jaar, vogels van dezelfde soort zich voegend naar saamhorigheid, die elkaar niet licht verstoten…

Boer Jan zoekt een vrouw maar is trouw aan de rouw blijft dus trouw aan zijn vrouw “De kaarten waren al de deur uit” wat een feest moest worden werd een trieste herdenking “Ik ben wie ik ben, er zijn al genoeg anderen” intense vertrieste eigen werkelijkheid van niet aan te vangen te verwerken verdriet Maar boer Jan krijgt een vrouw dit seizoen zij…