159869 resultaten.
Dromen
netgedicht
2.0 met 1520 stemmen 157.884 Ik droomde met mijn ogen open
dat je daar weer voor me stond
en net als toen we gingen lopen
keek ik met liefde naar je mond.
Alsof je wist wat er ging komen
bleef je heftig aan het woord
wees mij op natuur, de bomen
die daar stonden onverstoord.
Toen je zag dat het zo laat was
waarheid aan het licht gekomen
wist je ook dat ik in je ogen…
planning
netgedicht
2.0 met 1875 stemmen 156.991 hoe je de dagen kon vullen
gezelschap plande
het alleen zijn schuwde
(door de blauwe einder
breken grillige wolken
vol verhalen
maar zoveel uren in een dag
tegen jezelf praten
verveelt al vlug )
hoe je ook na het afscheid
ging en toch bleef
nooit zo nabij geweest was
of hoe een bevend kaarsje
uitdooft
in een spetterend vuurwerk…
Een man en een vrouw
gedicht
2.0 met 580 stemmen 155.984 Zij hadden de tafel af vijftig jaar
niet meer afgeruimd, een man en een vrouw,
en bleven levenslang samen,
omringd door eierdopjes, koffiekopjes,
portretten van oude beminden
wier namen zij vergeten waren.
Zij spelden al vijftig jaar, dag in dag uit,
de krant van dezelfde dag,
een man en een vrouw,
om de wereld eindelijk stil te doen…
Een klaaglied
gedicht
3.0 met 505 stemmen 155.181 Achter de westelijke weilanden
bij de grenzen van het dorp,
De Drie Witte Palen en Het Witte Huis,
kwamen ons op de Endegeesterstraatweg
in den treure krankzinnigen tegen.
Zij liepen met spaden en wagens
dingen te doen die niemand begreep.
Zij waren niet kwaad, was ons verteld
door bewakers, zij waren niet goed
bij hun hoofd, daarom waren…
Verder
hartenkreet
3.0 met 112 stemmen 152.851 Verder van de wereld weg
elke dag een beetje
dichter naar de hemel toe
Elke dag een treetje…
Vriend
hartenkreet
4.0 met 230 stemmen 150.626 Je hebt iemand nodig,
eerlijk en oprecht.
Die, als het er op aan komt
voor je bidt en voor je vecht.
Pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient,
Dan pas kan je zeggen...
Ik heb een vriend.…
Vogelvrije tijd
netgedicht
3.0 met 1399 stemmen 150.172 Een koekoeksklok was in Bourtange
in een huis aan de muur opgehangen.
''t Is de tijd, die 'k benijd,'
zei de vogel met spijt,
'want die vliegt en ik zit hier gevangen.'…
blijde boodschapjes
netgedicht
3.0 met 921 stemmen 143.362 Ken ik je? Je zijden stem
resoneert in mijn hoofd
in ondertonen vibreert
wat je niet zegt
en toch belooft
in korte klanken sms je
blijde boodschapjes in de morgen
bevestig je slapeloosheid
rechtvaardigt lila denken
je zult ervoor zorgen –
ik hoor je. Je druppelt
kraanklanken tot slaapgas
holt mijn leven in en uit
met die stem van…
Liefde
gedicht
2.0 met 585 stemmen 141.952 ik droom dus ben ik niet
ik droom dat iemand de deur intrapt
niet voor de grap maar voor een politieke moord
ik droom dat ik niet ben
ik droom dat ik dood ga
niet voor de grap maar voor niets
ik droom dat er een ik is
ik droom dat ik eet en drink
voor de grap maar ook voor jou…
Strijk en zet
gedicht
2.0 met 507 stemmen 137.196 Ze perst zijn nek,
blaast hete stoom
het bovenste knoopsgat in;
de bout sist maximaal.
Ze legt gewicht in zijn oksels,
boven de plank broeit
een melange van gewassen zweet,
leugens en hitsige smoezen.
Ze glijdt van zijn buik
langs draden zonder knoop,
over vlees en volle darmen,
plet breeduit zijn krampen.
Ze strijkt zijn schouders…
Valentijns snoepje
netgedicht
2.0 met 1958 stemmen 134.754 een rode doos met
kers in chocolade
ma cherie
bonbon bon ton
zoals jouw hartje bonkt
en mijn kater ronkt
in zijn trage droom
over zachte handen
die loom
het strelen
nooit verleren
dan pluk ik
rode kussen
van je mond
die ik beroeren wil
en nooit vergeten
dan ben ik
de chocolade-kers
die van je lippen snoept…
Onder het bordes van een tovenares
netgedicht
3.0 met 165 stemmen 132.021 Een jaarlang al mijn glimjuich-heks
een wonderfee met toverkolder
ze heeft een maffe melige kronkel
vol tinkel- en ook tankelvonkel
in d`r goed gemutste bovenzolder
De dagen die ik minder relaxed
grommend in mijn wolfsrol kruip
giet ze stiekem vol met giechelstof
ze brouwt drankjes tegen duf en dof
glanst mijn slechtste dag tot in een stuip…
Verjaardag
gedicht
2.0 met 463 stemmen 129.678 Geruisloos zak ik in mekaar
als een droog geworden zandbaktaart
en niemand
die met welgevormde klamme handen
mij terug in mijn vorm kan slaan.
------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…
Kwijt
gedicht
3.0 met 481 stemmen 129.564 Zo kwijt als dood
mag je niet gaan.
Hoe ruim ik op,
als ik niet eens
kan bellen, vragen
of je onze foto nog wel wil?
Dan blijft het eeuwig stil
in huis en ben je
niet eens weg, maar dood.
Nee, als ik je verlies,
dan hoop ik dat ik
op mijn zakken sla,
een poosje zoek
en dan ineens bedenk
dat jij allang
gevonden bent
door wie je liever…
De strandjurk oplichten
gedicht
2.0 met 1501 stemmen 128.945 Voorzichtig. Omzeil de verrukking, dat zinkt toch maar als reumatiek
het gebeente in. We heffen aanvankelijk de jurk tot op de heupen slechts.
De maan fonkelt maanlicht op je naakte dijen. ‘Een waarheid,’ fluister ik
‘herhaalt zich niet’ & ‘je trekt mij als het trekken van de maan.’ Stilte.
Het droge zand schelpt je nog omstandig haar nee…
WAT ZIJ BEDOELEN
gedicht
3.0 met 143 stemmen 128.072 Schilders schilderen wanneer zij 't kunnen
't engelgezicht van wie zij beminnen
maar ik die niet schilder
wat moet ik beginnen
In lied in muziek klinken tonen van liefde
die 't luisterend oor van beminden bekoren
maar ik die niet speel
kan mij niet laten horen
Anderen zijn…
Voor altijd de jouwe
gedicht
2.0 met 650 stemmen 127.729 er was een overvloed aan tekenen geweest
waaruit al bleek
dat het in het geheel niet goed ging
meerdere poezen waren weggelopen
mijn gezondheid liet veel te wensen over
langzamerhand kwam ik tot het
verontrustende besef
dat ik mij stukken beter voelde
als er dagenlang niemand thuis kwam
want juist als jij mij heel zacht vast houdt
(en…
geboorte
gedicht
1.0 met 555 stemmen 125.753 Zo er iets mis mocht lopen
- maar dit zal wel niet -
krijgt u het voorschot op de wieg terug
de drukkosten van
'wij melden met vreugde'
blijven echter verschuldigd-
toen zij hijgde
met een tong witter
dan mijn gelegenheidsjas
en haar ogen rolden
waar een orgasme ze nooit gekregen had
stond het aantal chromosomen onherroepelijk vast…
Kind der aarde
poëzie
2.0 met 898 stemmen 125.254 Nu kom ik elke nacht, Moeder, slapen bij u thuis:
Geen afstand in de avond scheidt mij van uw liefdelichte huis.
Voorgoed uit al Gods sterren ken ik de eigen moeder mijn:
Daar is niets in de wijde heemlen als uw ogenschijn.
Hoe vindt de schaamte mijner ogen, Moeder, u onveranderd schoon;
Hoe bleef gij trouw en goed, Moeder, voor de ontrouwe…
Afscheid
gedicht
2.0 met 490 stemmen 124.672 Hoe verlicht is het bestaan om vijf uur
in de morgen als slaap haar dieptepunt
of hoogtevrees bereikt? De chemokuur
slaat niet aan. Doe nog een keer wat je kunt.
Beklim manmoedig het Ballumer punt
dat je liefhebt: de Blinkert. Een standmuur
van zand met wolkentoppen die het gemunt
schijnen te hebben op de zee voor de duur
van opeengestapelde…
De tuinman en de dood
poëzie
4.0 met 310 stemmen 122.257 Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags…
Zodra ik mijn ogen opsla
gedicht
1.0 met 1371 stemmen 121.582 Zodra ik mijn ogen opsla
is het onzichtbare mij ontglipt
en begin ik te zien wat ik zie:
herinneringen aan wat ik zag
en ooit al zal zien. Door te zien
blijf ik mij herinneren;
en hoop ik dat ik besta.
Vooral als ik naar haar kijk
wanneer zij zo haar hand door
haar haar haalt, haar elleboog
steunend op haar knie, en zij
iets tegen mij zegt…
Verliefd
gedicht
2.0 met 1016 stemmen 121.186 in mijn keel
klopt het gevoel
dat verleid wordt
door je steelse lach
ik zweef wolken
boven zinnen
vlieg de zon
in stralen
en regen
plasjes liefde
terwijl onze regenboog
de hemel kust…
Afscheid
gedicht
3.0 met 239 stemmen 121.144 Maar ook zonder ons samen
draait de wereld wel door,
al weet ik niet waarom.
Voor vriendschap is verhuizen
als de dood. En ik blijf stom
omdat ik stoer en sterk moet zijn,
zoals wij waren. Maar stil
durf ik een onbeholpen woord:
enzovoort, enzovoort, enzovoort.
----------------------------------------
uit: 'Van, Als & Och'…
Als de lichtjes doven
gedicht
3.0 met 695 stemmen 119.389 Op een slagveld klonk een stem,
was van ver te horen,
zong dat er in Bethlehem
een kindje was geboren.
In die nacht zo stil en groot
zwegen de kanonnen,
die zijn bij het morgenrood
toch opnieuw begonnen.
Kerstmis lijkt ons keer op keer
vrede te beloven,
maar kanonnen dreunen weer,
als de lichtjes doven.
Donkere Zuidafrikaan,…
Vers per 7 juni 1951
poëzie
3.0 met 177 stemmen 119.239 Bedoel je Josje met de kleine ogen?
Nee, met de grote.
Bedoel je Josje met de schelle stem?
Nee met de mooie.
Bedoel je Josje met het haar dat naar niets ruikt?
Nee, met dat fijn ruikt.
Bedoel je Josje aan wie je nooit denkt?
Nee, aan wie ik altijd denk.
Bedoel je Josje, die nooit Engelse woorden wil opschrijven?
Nee, die dat…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 807 stemmen 117.454 Het ritme van de klok en
de stilte is een vraag.
De stof die vertelt en
elk woord is een einde.
Het raam dat verbergt
en zoeken is een belofte.
Het gezicht dat wenst
en de dood heeft weer
een naam die wacht.…
Levensverhaal
gedicht
3.0 met 873 stemmen 117.322 Toen hij geboren was begon het al:
zijn moeder had de bijsluiter verloren.
Nooit wist hij waartoe dit
of dat dienen moest. Hoewel
hij toch kon raden
liep het steeds verkeerd.
Zijn vrienden durfde hij niet vragen:
in hun jeugd hadden die goed
hun eigen voorschriften gelezen
en die toen verbrand.
Iedereen hield alles maar geheim
en deed…
30 maart 2044
gedicht
2.0 met 343 stemmen 117.282 Onder mijn voeten krimpen honderd jaar:
Niets dan een halte in een wandeling
Van pool naar pool, via de evenaar,
En weer terug, een eendere handeling.
Ik kijk opzij, ik zie mijn trouwe hond.
Er zit geen wollen vacht meer om zijn romp en
Een beslagen tong hangt uit zijn mond.
Zijn oog is dof. Maar hij is niet gekrompen.
Hij kan niet krimpen…
Droom
gedicht
2.0 met 525 stemmen 116.416 Ik liep vannacht - van een optocht los -
geraakt - ineens onder een hoog en luchtig
viaduct, jong, naast mij liep een grote
vrij zware jonge man. De pijlers werden bomen
en het beton werd losse grond.
En ogenblikkelijk stonden we stil, zijn mond
boog zich half open neer, ik richtte
mijn gezicht omhoog, de zekerheid
van kussen en omhelzen was…