inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.504):

Afscheid

Hoe verlicht is het bestaan om vijf uur
in de morgen als slaap haar dieptepunt
of hoogtevrees bereikt? De chemokuur
slaat niet aan. Doe nog een keer wat je kunt.

Beklim manmoedig het Ballumer punt
dat je liefhebt: de Blinkert. Een standmuur
van zand met wolkentoppen die het gemunt
schijnen te hebben op de zee voor de duur

van opeengestapelde tijd. Afscheid.
Alles rijmt en past nu in het bestek.
Noem God bij zijn oorspronkelijke naam.

En daal af. Graf. Neem de weg die snel leidt
naar de walkant. Het wordt vloed. Vogeltrek
naar de dijk. De ziel weet een open raam.

------------------------------
uit: 'Groeiringen', 2002

Schrijver: Lenze L. Bouwers
Inzender: SF, 28 mei 2021


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.6 met 490 stemmen aantal keer bekeken 124.640

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)