159 resultaten.
Oude liefde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 Wat zijn we nog meer
dan twee oude mannen
twee oude zielen
met een kilogram oud zeer
twee oude knijpers
die elkaar langzaam het leven uitzuigen
alles wat we pogen te behouden
valt in duigen
twee oude mannen
die elkaar het licht in de ogen niet gunnen
en dan toch iedere avond de laatste woorden
waar heb jij nog zin in
zonder jou nergens…
Zo graag wil ik....
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 3.072 En dit verlamt me in mijn pogen
om naast je in die kou te staan -
geen lichtend spoor meer in je ogen,
en alle vriendschap lijkt vergaan.
Maar weet dat in de donk're aarde
een wortel diep naar water reikt
en dat mijn hart zijn gloed bewaarde
en hoopvol naar de morgen kijkt.…
Nachtlied
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 140 O nachtlied van de eenzaamheid
noodlot leidt naar droeve wegen
hemeltergend zijn de angsten
die uw God mij heeft gegeven
duister wurmt zich door de nacht
een woord raakt blind, door mij geschreven
ik poog en tracht, probeer steeds weer
woede en angst, ze doen mij beven
O nachtlied van de treurigheid
ik beschrijf, vertaal, mijn ongerief…
Tussen liefde en leven
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.327 ik heb bemind in gebroken regen
bloedend hart vol goud en pijn
stekend zilver aan mijn degen
veranderde hoop in zure wijn
valse lach en valse blikken
geladen met een portie vuur
laat het wezen nu maar stikken
want de klok slaat slechts een uur
ik heb geen spijt van al mijn pogen
tot een sprankje liefdeswerk
maar die dagen zijn voorgoed…
Vertraging
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 Klokken zullen niet trager tikken gaan,
maar ikzelf zal wat minder jachten,
en pogen vaker stil te staan.…
Lentekracht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 56 jouw bemoedigende lichte lach
besluipt me ’s morgens vroeg
onderbroken door de
nog kale slaperige bomen
van het naastgelegen loofbos
het is een pogen mijn
hart te gaan bereiken –
o god wat doet dit mij goed
dit wonder schudt in mij
de zin van het leven weer los
nooit vermoed dat die jonge lente
al zoveel kracht in zich had
ik duik…
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.531 op de grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog…
heb ik dan toch bindweefsel?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 513 met frisdrank pogen wat 's morgens
enkel sterke koffie vermag
het glas teveel, dat smaakte beter
gisteren, toen het voor me stond.
ik plaats de cola weer op de grond
trek m'n broek aan, strik m'n veters
het bleef nog een raadsel waar ik was
…veilig thuis zoals verhoopt, maar al
mijn stappers stonden naast me geknoopt.…
Zwaan
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 939 lieve zwaan
met je lange slanke hals
sierlijk en ingetogen
het hoofd iets gebogen
zo verlegen en zo elegant
zou ik een moment bij je mogen
glijden over het water
een schuchter pogen
tot vriendschap sluiten
ik strijk langs je slanke hals
teder; ik raak je aan
heel even maar
mooie witte zwaan
is er vriendschap
nu we samen wegdrijven…
verwijdering
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Wat ik zie
in jouw zwartbruine ogen
een onontdekt mysterieus gebied
verhuld in grenzeloos mededogen
waarom was het dat je me in
gedachten achterliet
ik zal het achterhalen –
althans blijven pogen
het verwijderen van jouw
verhuld verdriet
hebben we elkaar beloften voorgelogen?
En werd het wat werd verwacht net niet?…
Omfloerste ogen
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 132 ik kende
die blik
zacht dook ik
in je donker
omfloerste ogen
in een ijdel pogen
thuis te komen
het mocht niet
baten in de duik
bleef ik haken
aan een fel
dispuut om
meteen danig van
de wijs te raken
juist het
bekende voelde
als gewenst
drempelloos pakte
ik onschuld in
natuur gekleed met
licht eigen gewin
heb mijn rug…
Vergeven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 181 Hij draagt je moeizaam pogen
en wil je graag vergeven waar je telkens
faalt en niet vergeven kan, nog niet.
Vergeet je grote zorgen en je klein verdriet.…
1 Gele bloem... ( J. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 199 Ja, jij dan, van 'het is mijn pogen maar...'
als ik tekort schiet,
op welk vlak
straf me niet, verniel mij niet
maar zie mij als menswording,
groeiend en verlangend:
naar 1 grote en mooie
gele bloem bloeiend.…
Gedenk te sterven.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 333 Bedenk, dat de enkle wenk der Godheid, zo verheven,
Wanneer 't haar slechts behage, u wegrukt uit dit leven;
Bedenk, terwijl ge u hecht aan de onbestendige aard',
Hoe ras de dood, die rang, vernuft noch schoonheid spaart,
Uw levensdraad doorkerft, u stuit in al uw pogen:
Zie daar dan hoop en waan in rook en wind vervlogen.…
Avondmijmeringen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 De vreugden en de zorgen, zelfs het licht
dat diep verborgen was in alle pogen,
de regen en de wind, de vrede die
zich schuilhield in de grauwe kieren.
Maar alles is toch goed nu, ook het falen
dat wegen kan en zwaar moet meegesleurd,
want morgen komt een nieuwe dag, nog vol
beloften van geboorte, helderheid en
klare klanken.…
een huis uit vele werelden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 237 er was geen kamer
op het hoogste huis
slechts vier kantelen
muren waren transparant
verzonnen in een pogen
elkaar het uitzicht te gedogen
ik leunde tegen jou
en jij gaf mij houvast
in eerst ontmoeten
het groeten was een
huis uit vele werelden
zo blij je thuis te zien
samen nog geen team
maar delen onvoorwaardelijke
liefde…
Slinger in het uurwerk
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 67 energie scheen die
in haar bron leefde
zij bleek de
gangmaker te zijn
die als slinger in het
uurwerk van aarde
het leven weg tikte
tot zwaartekracht
en massa niet meer
synchroniseerden
en alles en iedereen
andere tijden beheerden
in eigenwaan
dachten zij de slag te
slaan om tijd aan hun kant
te krijgen maar de realiteit
kon dit pogen…
Liefde in lijn 6
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 699 Dat zulke mooie meiden mij nog mogen
en mij met steelse blikken zelfs ook pogen
te vangen in hun amoureuze net.
Edoch, m'n overmoed verdween spontaan
toen ik begreep waarom zij had geroepen.
Op deze leeftijd valt niet meer te snoepen:
ze bood een oude man haar zitplaats aan.…
pijn
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.919 pijn die niemand ziet
is stil verborgen verdriet
daardoor gaan hemelse dromen
soms aan jou verloren
beheerst het doen en laten
moeilijk over te praten
laat jouw lachen vergaan
in het huilen van een traan
pijn is nooit te meten
gaat langzaam aan jou vreten
toch pogen mensen in lijden
anderen met een lach verblijden
dit zou ik willen…
hoe je toch
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 109 hoe je zonnebloempitten plant
de bodemlagen uit je hoofd bant
toch over het lot van Aleksej N tobt
denkt aan bordjes van de kindercrèche
hoe je een vogelvlucht ziet
je ogen pogen haar te volgen
hoe je toch omkijkt naar het ravijn
aan het speelgoed van Alice denkt
hoe je het onkruid wiedt
de bodem adem geeft en zonlicht biedt
je toch…
Een heel nieuw jaar
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 901 Een heel nieuw jaar dat staat te blinken
als zonnelicht in kinderogen;
een heel nieuw jaar waar wij op klinken,
om moed en durf voor al ons pogen.
Een jaar dat weer naar vrede vraagt
en stil geluk graag wil behoeden;
een jaar dat o zo graag vertraagt,
geloven doet en licht vermoeden.…
Uw kusjes
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.164 Wel poog ik hun vlucht te beteuglen:
zij fladdren al halverwege.
En zo vaak zij elkander genaken,
zie ik - hoe duidlijk - twee vlammen,
hartsvormig verschijnen, en blaken
met rozig opkrullende kammen....
Uw kusjes hippen en springen
als vogeltjes op mijn lippen:
ik hoor ze er hun wijsjes zingen,
ik laat ze er zich laven en nippen.…
VOOR HEEL EVEN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 619 Soms hallucineer
ik en sla ik steil achterover van
mezelf maar altijd poog ik om.
Daar wil ik het graag bij laten
voor vandaag dan of heel even.-…
door naar de hel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 217 golven eten zeeën vreten
oceanen huilen om
buien in wolken te kussen
ik ga met je mee
in een pogen de
elementen te sussen
met regen te druilen
sneeuw te trotseren
vorst de rug toe te keren
met winden te waaien
hard en met vlagen
in jachten en jagen
dollen en tollen
blaadjes op straatjes
wou dat ik God was
niet zo kapot…
Gebaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.005 menige kool gedolven
zijn treffende zondagspraatjes
als woordenschat op golven
een enkeling verward
twijfelend aan eigen geest
pakkend ook de zinnen
over Advent en Het Feest
anderen glijden af
verliezen hun evenwicht
ik proef het verdriet
in ieder gevoelig gedicht
herkenbaar de donkere dagen
zeker in deze tijd van het jaar
laat mij pogen…
De sneeuw dekt alle woorden toe
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 326 De sneeuw dekt alle woorden toe
en laat hun ijdel pogen zien
om weer te geven wat het is
in stilte te vertoeven.
De sneeuw hervindt de luchtigheid
om toe te dekken wat ons deert
terwijl de eeuwigheid niet rent
maar smelten durft in ieder vlokje.…
De sneeuw dekt alle woorden toe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 De sneeuw dekt alle woorden toe
en laat hun ijdel pogen zien
om weer te geven wat het is
in stilte te vertoeven.
De sneeuw hervindt de luchtigheid
om toe te dekken wat ons deert
terwijl de eeuwigheid niet rent
maar smelten durft in ieder vlokje.…
Vertier
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 Woelig avonduur in de stad Leiden:
kroegen zingen met kleurrijke ogen
vol star of levend schemerlicht, pogen
allerlei wandelaars te verleiden.
Daarbinnen willen zwervers zich verblijden
bij bonzend gerinkel op de togen,
mogen hun drinkersgenot verhogen
tussen geleerde kerels en meiden.…
zag felle stralen in geluid verdwalen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 392 ik zag de zon
haar tranen huilden
kermis in de hel
stilte was alom
ik voelde snel de dreiging
die van onweer uit ging
in donkere wolken
donderde de bliksem, zag
felle stralen in geluid verdwalen
ze raakten niet, alleen
het licht sloeg door de buien
zon weerkaatste vals tegen de puien
brak met regenbogen
in een laatste pogen om…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…