Alle inzendingen over schoonheid

Hij startte kwart voor negen, doch heeft om kwart voor tien geen schoonheid nog gezien. Het zit 'm danig tegen. Het loopt al tegen enen. Hij ziet tot zijn berouw nog steeds geen mooie vrouw. De zon is nu verdwenen. Vertwijfeld loopt-ie rond met zijn geleidehond.…

De lach springt plots Op mijn gezicht Mijn ogen twinkeleren Het stralende Van jouw gezicht Ga ik straks afficheren De wereld mag er deel van zijn 'k Stel jou gewoon ten toon Zodat men net als ik zo vaak Zal zeggen: "DUIZENDSCHOON" Jouw schoonheid en jouw frisse blik Van ongekende waarde Ja, iedereen die mag het zien Jij bent...…

je witte lach bracht het al gebruind gezicht een mooi contrast de lichtjes in het lichtblauw van je ogen zullen zelden zomaar doven zwart gekranst focussen zij contact die deze schoonheid benadrukken mag jouw heerlijke waterval van zachte woorden is achtergrondmuziek in liefdesmelodie juist als corona piekt maakt die anderhalve…

Dit is een landschap om in te lijsten Als in een museum maar dan buiten Zover m'n oog reikt: groene weiden,ruige heggen aan de einder: populieren,torenspitsen Vingers wijzend naar een of ander God? Geen kwaad woord kun je er over zeggen Je hoort er merel en lijster fluiten Soms ook wel een nachtegaal Dit is eenmaal,andermaal…

Wat zij mij doet Kan 'k niet beschrijven Misschien Bezingen in een lied Zij brengt de warmte En de schoonheid Zij geeft het leven Meer dan kleur Ik hoop maar Dat zij lang zal blijven In dialect: "Ik goa d'r veur"…

ik zie je hoog te paard de zwarte laarzen stevig in de beugels jij geeft de combinatie haar snelle vleugels de rechte rug in vorstelijke zit het schijnbaar moeiteloos mennen dat al vanaf geboorte een van je talenten is het zweepje en gepoetste sporen horen bij je ogen en smakelijke lach terwijl jij sensueel uitdagend nog even met…

Nu kunt gij veilig slapen gaan, Nu al de heemlen openstaan: Ziel, wier verlangen elke donkre wand In ster aan ster doorzichtig brandt, En in de schoonheid van dit tijdlijk land Al minnen moet uw eeuwig lot, Daar uw verrukking uitziet tot De troon van God.…

Haar lokken dansten een glans van kastanje. Haar sproeten sprongen in 't oog. Het mensdom zag een jonge ree. Jaren later staat er een dichteres voor de deur. Gejaagd troont ze Amos mee. Zwarte wind wervelend op de kim - het licht is van huis Zij vergt dat hij haar stroeve nek masseert. Haar vel is van fluweel en heuvelend als Umbrië haar…

In schoonheid stak Monique met kop en schouders bij Hendrik van de Hoef's vriendinnen uit. Ze werd z'n vlam. Hij zag 'r al als bruid en belde aan. Ze woonde bij d'r ouders. Toen hij wou stappen zei ze: 'Maar ik mag niet uitgaan van m'n moeder en m'n vader.' Toch werd de kennismaking almaar nader: de man bezocht Monique haast elke dag.…

Heb meelijen met de bomen, laat hun schoonheid ongeschonden, die schoonder is, onaangeroerd, onvast en ongebonden, zo God ze liet gewassen zijn, gewonnen en gebaard, als al hetgene gij, o mens, verzint en hebt vergaard. Kortrijk, 1/11 1897…

Ziekste en schoonste; - neen: zelfs niet de armoe van te weten dat u niemand lijden ziet, en de schoonheid u verliet waar gij roerloos in uw Niet waart gezeten.…

De een kan mooi zijn Dankzij de lelijkheid van De ander – of niet?…

Een pluisje tederheid wiegend in de wind vol verlangen te wachten op het moment. Rust eerst nog wat op jouw kleine slaapbol en droom je dromen. Jij bent wondermooi Uniek zoals je daar nu staat te stralen in de avondzon balancerend op jouw gedachten. Velen gingen je al voor maar jouw weg is de jouwe nu nog even verborgen. Maar…

Een schoonheid deed stug, toen de schilder haar aansprak op 't feest, want hij wilde 'r vereeuwigen, maar ze vond naakt een bezwaar. Door het loon dat-ie bood werd ze milder. Toen zij bij hem stond te poseren, zei hij tegen haar: 'Doe je kleren nu toch maar weer aan en je hoeft niet te staan. Neem die stoel. Ik zal jou portretteren.'…

Stilte vult de avondgloed. Eind van de dag door zon gevoed. Horizon van einder tot einder verguld. Toekomst, die zich in het donker hult. Over donker water een witte zwaan, Zoals gedachten door ’t duister gaan. Een schim die in het duister licht. Een gedachte, zich naar de toekomst richt. In al haar gratie, haar schoon bewust, Zwemt zij…

Nog tien voor -grroem- mijn jaarlijks bad en twaalf gestrikt met stinkend smik: een -grroem- boeket voor griespardat, die houdt van schoonheid... net als ik! “ (De gezongen versies van mijn gorgelrijmen zijn te beluisteren op mijn weblog. De tekeningen werden gemaakt door de kinderen uit de lagere scholen van Maarkedal.)…

bundels zonnestralen, ze ruikt naar de lente ziet hoe de hemel zich vergaapt aan de snoeren met parels, het vergulde van mijn land, hoe de nacht zich opoffert aan het onweerstaanbare van de morgen proef het zout, steek u lach in een schelp en geniet, kijk, kijk en droom efkens weg het mag van mijn polder, zij verwacht u in al haar schoonheid…

Vrolijk kom je aangevlogen. Kleurrijk is je kleed. Glimmend, je kralende ogen. Niets, dat je vrijheid ontdeed. Schone parel uit de hemel. Heerser in ’t azuren blauw. Verheven boven aards gewemel. Heel de horizon van jou. Je leven, één melodie. Een warreling van klanken. Samengevat in schone poëzie. Nooit genoeg kan ik je danken. Stimulator…

die jonge vrouw, dat meisje dat levenloos in het water ligt, met zeewier om haar heen, zo schoon en ook zo sereen alles kan zo overweldigend zijn soms, dat je wel kunt huilen van machteloosheid, en de wreedheid van deze wereld maar, moet ik ook toegeven, de schoonheid van dit beeld.…

Voor schoonheid is niet meer vereist. Zó moet het bij de Schepping zijn geweest, Vol rust, vol kleur en vrede, Een wonder, een dans, een feest, Wat niet meer is. Wat is de rede? Als de zon ter kimme gaat dalen, De laatste geluiden sterven weg, De nevel rood kleurt in haar laatste stralen, Blijft schoonheid van woud, bomen en heg.…

recht vaart zijn schip landtongen vermijdend waar wijsheid niet voor anker ligt zegenrijk is hij die de zee der verlokking trotseert voorbij wacht hem de bloem van ‘t schone leven zie, hoe senang en zuiver de lelie open bloeit een minnezang zwelt aan hemelwind draagt verder dan…

je haren zijn van pure schoonheid laat ze strelen door zon en wind verberg ze niet onder die doek je hoeft ze niet te beschermen voor hongerige blikken want elke vrouw bezit die schoonheid er zal geen God zijn die dat verbiedt het is een wet verzonnen door de mannen jezelf alleen tonen aan hem dat kun je met je hart doen vanuit liefde…

In vorderen der morgen baar je nieuwe gezichten van kleuren en vormen in schoonheid nieuw leven van dood om hoop weer te geven.…

mollen moeten opgetild, in elke rechter, als u links bent linker handpalm past er één, zo heeft het beschikt, overtuig uw kind, maar blijf ook zelf proberen tot u de uwe vindt, ze zijn zo licht, zo licht dat men wel zegt dat zij het zijn geweest die alle wolken ondertunnelden tot ze implodeerden, hecht maar geen geloof aan die bewering, ze groeven…

jij straalt kleurt licht in hemelse vormen je lach geeft sterren een plaats in de ruimte in je ogen hangen nevels uit de eerste scheppingsdagen zij vragen de schoonheid van ons heelal levend uit te dragen…

Nee, de schoonheid had er geen. Ze voelden met elkaar meteen een band. Bij toverslag was hij niet meer alleen! - En hij bezwoer: 'Ik vind je adorabel.' De liefde die ontstond, bleek vruchtbaar, want ze schonk 'm Kaïn en wat later Abel.…

Jij tilt elke dag de bloemen liefdevol op om ze te laten pronken met hun schoonheid. Elke nacht vraag je de sterren en de maan te waken over al dat moois wat op je leeft. Ja, je flirt elke dag weer daar hoog in de hemel met jouw prachtige woning met zijn overvloed aan groen.…

woorden polijst de zinnen maar poëzie puur zit van binnen heb glas geblazen fonkelend en transparant de sierlijke vormen verscherfden in mijn hand wilde schilderen als magisch realist met perspectief en sfeer sloeg ik de plank helemaal mis ben het wad ingelopen dook in het water vol leven kwam als herboren weer boven om liefde en schoonheid…

als alles dood lijkt is er weer leven waar de dood voor wijkt als voedingsbodem naar nieuw leven reikt mijn vriend dat nieuw leven dient hier ben ik groei bloei in de bodem van die zin is de kern levenszin wortelt daar in een schijnbaar zinloos ding die zinnen waard zijn in tegenstelling met de pijn die schoonheid is overweldigend…

jij hebt geen extravagantie in kleding nodig die jouw figuur op een sierlijk charmante manier goed doet uitkomen mensen focussen op jou door het bijna volmaakte plaatje zonder enig raffinement en keurig naadloos verborgen trucs zij willen meer van jouw aandacht kleding om erbij te horen ook de luchtigheid van hetzelfde gebaar…