402 resultaten.
Gewoon Speciaal
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.298 Je ogen waren eerst
gewoon je ogen
onbewogen
Geen ontzag
geen trots
geen mededogen
Je mond was eerst
gewoon
je mond
onbekend
Geen lach
geen traan
geen zoen gewend
Jij was eerst
gewoon
jij
onbemind
geen ik
geen wij
voor aandacht blind
opeens werd je
speciaal
voor mij
van binnen
nu nog…
vriesadvies
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 358 je ziet ze vliegen
onze dochters en zonen
als tropische allochtonen
over plein en straat
met dat beetje uitslag
op de thermostaat
een hard gelag
ze zijn het niet gewend
nooit bittere kou gekend
vandaar mijn vriesadvies
soft-ice generaties
kies bij vorst voor je kiezen
voor een inburgeringscursus
door van ouds erkende friezen…
Het beste voor mij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 467 Het is zo fijn als jij me verwent
Met je stralende aanwezigheid
Want als je er even niet bent
Voel ik een leegte die ik niet ben gewend
En dat gevoel raak ik liever weer kwijt
Het voelt zo goed als je dicht bij me bent
En zachtjes fluistert in mijn oor
Vlinders komen op dat moment
Daar ben nu wel mee bekend
Maar ik had het nog nooit gevoeld…
Eekhoorn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 doelbewust
niet verontrust
kwam de eekhoorn
over de weg
aangerend
mij tegemoet
ben ik niet gewend
dat hij dat doet
het is de auto
die hij ziet
de mens er in
die moet hij niet
ben maar even
aan de kant gegaan
heb die eekhoorn
voorrang gegeven
hij wilde de brug
over de Ruiten Aa
oversteken
bleef leven
werd niet platgereden
over de…
In zicht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 285 En ziet
zo aan het end
weer dat weeïge gevoel
aan z’n komst ondertussen
al een beetje gewend
hopelijk duidelijk wat ik bedoel
het is nog steeds ‘leuk’
maar grotendeels geweest
een merkwaardig niet
te missen feest
sla boeken en ogen
gerust maar dicht
er wacht een nieuw allicht
daar aan de overkant
met een onvoorspelbaar
nieuw inzicht…
Omzien naar Omtzigt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 OMZIEN NAAR OMTZIGT
Ik weet natuurlijk niet
Wat er precies aan de gang is
In de krochten van het CDA
Het Christen Democratisch Appel
Maar laat ik die leiding zeggen
vooral hun Christelijke mannen
“Blijf met je poten van Omtzigt af
En zie als Christus om naar Omtzigt”
Laat ik het niet merken
Want dan ga ik door het lint
En zal ik die…
Ouders worden Slaven...
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.095 Ouders, menen lief te hebben
geven alles aan hun kind
kunnen nooit geen néé zeggen
anders gaat het door het lint
Ouders worden zo de slaven
van hun eigen vlees en bloed
't kind, gewend alles te krijgen
wordt verkeerd dus opgevoed
Ouders zijn niet consequent meer
kinderen gewoon verpest
worden dan ondankbare wezens,
door de opvoeding…
Als zo vaak.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 901 Liggend op
haar rug,
het hoofd
gewend.
Ogen leeg
maar wijd open.
Geen denken
terug
aan ooit,
of iets hopen,
zij wist het,
nooit.
Zij zocht weer
zich zelf,
zich zelf
als zo vaak.
Kreunend
vond zij weer
zich zelf,
zich zelf
als zo vaak.…
Respect
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 904 het komt voor
zelden
maar het komt voor
dat men mij respect betoont
meestal hoor ik dat niet eens
moet men mij daar op attenderen
gewend als ik ben
aan grinniken achter mijn rug
als ik weer eens wat stoms zeg
echter
ik ben daar nooit op voorbereid
dus dan knik ik maar wat lullig
maar
zeggen ze dan
zie je wel wat een klootzak…
gelijkenis
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 549 ik kijk door het raam
en zie
wanneer ik even niet verdwaal
een vreemd licht
op het gras liggen
het is veel zachter dan gisteren
ik ga voorbij, blootsvoets
onzichtbaar
als een reiziger met koortsige handen
die wolken bedenkt, heen en weer
druppel voor druppel
er waait wind
misschien ben ik het sterven
nog niet gewend
in…
Ultieme vrijheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 ik heb nooit
als vogel gevlogen
die ultieme vrijheid gekend
wilde altijd wel
naar boven
beneden was ik gewend
draaien en keren
zweven en scheren
in tijdloze vlucht
duiken en stijgen
landen en krijsen
in koud warme lucht
geen auto of huis
maar een tak in de boom
‘s nachts een zorgeloze droom…
finale
hartenkreet
1.0 met 21 stemmen 1.377 altijd gerend stilstaan is voor de zwakken,
gewend te vallen en weer op te staan,
alles op zijn eigen manier uit te vlakken,
hier kom ik dus ruim baan.
Nu is de snelheid eruit en besef gekomen,
nu is er niets meer om voor te knokken,
geen doel meer geen dromen,
geen fantasie om op te gokken.…
Niet vergeten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 253 Dat was je zo gewend.
Ik weet nog wat ik zei:
“Eigenwijze vent.”
Je bromde wat terug.
Het gevoel dat me dat gaf...
Je was zo knap!
Dat wou ik toen niet weten.
Maar nu na zoveel jaren,
weet ik het wel!
Ik ben het niet vergeten.
Antje.…
Zwart geboren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 369 Haar handen
zwart
gaven af
gewend te geven
klauwen vingers
gekromd in taal
haar eigen taal
waar strak
een omweg
maakt en
letters niet
meer drukken
op verloren
ooit wordt
sprakeloos
het boek gesloten
het hoofd denkt
na en geeft grijs
de laatste letter
voor de punt
wanhoop raakt
zwijgt zij…
Vlucht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 218 Oude tijden herleven
In beginsel beschreven
Onontkoombaar heden
Geraakt en geleden
Gegaan en gezondigd
Wist niet wat we konden
Wat wij doorgaans deden
Wilde het niet weten
Het afscheid genomen
Gezien en ook geroemd
Grinnikend genoten
Gewend door pijn groter
Gelaten en bedroefd
Maakt heden gesloten…
voor wie niet vlucht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 er zijn situaties
dat je moet vluchten
evengoed ook situaties
dat je zou kunnen blijven
lange doeken hangen in de straat
om scherpschutters het zicht te benemen
dat was je vertrouwde straat en de bakker
zegt dat hij blijft met zijn brood en niet weg gaat
zijn kinderen zeggen dat ze gewend zijn
aan deze puinhoop blijft wel hun straat…
Patronen 2
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 84 We zitten aan zoveel patronen
gekkigheden vast
dat ze ons meer als last
dan gemak dienen
zelfs onze huisdieren en planten
zijn gewend aan onze rare kanten
en gaan daarin gedwee
met ons mee
gelukkig gaat het weer
redelijk zijn eigen gang
lijkt het,
maar de hele natuur reageert
ook op onze gewoonten.…
Het hart spreekt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 476 Laat mij, als wie uit zijn huis getreden,
ginder in de nevelen verdween -
- nimmer nimmer hoort men zijn gewende schreden –
spoorloos in Uw stilten zijn vergleden,
waar ik eeuwig ben met U alleen.…
LAIS CCXV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 Bij het ruisen van stilte belandt er
klank in de ruimte die iedereen kent:
zodanig zijn wij elkander gewend.
Er is het niets dat ons daaraan ontheft.
Er is het al waarvan ieder beseft
dat niets ervan echt ons is gegeven.
Er is de plaats waar de dood het besterft,
maar een zoen geeft elk ander het leven.…
Ouder dan ik ben
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 29 Ik weet wel dat ik het ben
die vrouw die ik niet ken
dat vriendelijke maar vreemde
gezicht dat ook op foto's staat
met een brede mond, met plooien
kraaienpoten en hoge slapen
die niet kloppen, niet met mij
niet met mijn handen die lustig
het leven betasten
Alleen de ogen van anderen
zijn gewend aan het masker
dat ik niet af kan zetten…
Grand garçon
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 64 Gentlemen, geëerd-geleerde gasten
Gelukkig grotendeels gevaccineerd,
Grandmaître des gendarmes, gastheer Gaston
- Geleend gilet, grof geld gewend, gerant
In generaties generieke genen
Goudeerlijk, genereus, gentil gezant -
Geen goor getatoeëerd geval (genant!)
Geniet gratificaties (grand garçon!)…
Toen ik jou voor het eerst zag....
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.672 jou voor het eerst zag
Zorgt er voor dat ik nu glimlach
En brengt me terug naar die dag…
Ik kende je niet
Wist zelfs je naam niet…
Maar het was liefde op het eerste gezicht
Dat er voor zorgt dat ik nu voor jou dicht
Nu zie ik je zelden
Wou dat je me een keer belde…
Hoop dat je me niet vergeten bent
Al raak ik wel snel aan dat idee gewend…
Word toch wakker!
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.417 Je bent een comapatiënt
Ik vind het raar
Ik raak er nooit aan gewend
Je leek zo onkwetsbaar
Ik begin te schreeuwen
Maar je hoort me niet
Je kunt niet terugschreeuwen
En dat doet me verdriet
Word toch wakker!
Kijk me aan!
Je bent toch geen stakker,
die dood wil gaan?…
Als zo vaak.
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 751 Liggend op
haar rug,
het hoofd
gewend.
Ogen leeg
maar wijd open.
Geen denken terug
aan ooit,
het stille hopen?
Zij wist het,
nooit.
Zij vond weer
zich zelf,
zich zelf
als zo vaak,
kreunend
vond zij weer
zich zelf,
zich zelf
als zo vaak.…
Gemis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 211 Nu jij niet meer bij mij bent
wacht de nacht met vreemde stilte
ik was jouw stem zo teder gewend
omring het duister nu met kilte
ben ik alleen, o nacht zo lang
hoor ik slechts in tranenzang
hoe dwaas ochtend zal aanbreken
zonder jou in mijn vizier
eenzaam is het wachten hier
dat mijn hart niet meer zal hopen
ik het hopen zal vergeten…
Somatine de Vinteuil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 me met je armen het gevoel
dat dit moment een eeuwigheid verdient
Open ik onbewust mijn ogen
loopt mijn blik tegen de lamp
die gedoofd is als de nacht
met het eerste ochtendgloren
Zelfs nachten dreigen in de duisternis
van nieuw licht te verdwijnen
als geen ander heb ik het begrepen
zonder er ooit de reden voor te kennen
Ik was het gewend…
tandarts
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 274 Zit u maar in de stoel
en doe uw mond maar open,
dat was ik niet gewend,
spreektijd moet je toch kopen.
Daar zie ik in uw kies
een vreselijk groot gat,
het is zo groot als wat,
in `s lands begroting zat.
Ik zal nu even boren,
zonder verdoving dan,
u als belastingplichtige,
is toch gewoon daaran.…
Blumine
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 111 op een plek ver van hier
staarde ik omhoog
langs de steel van een bloem
haar exploderende kleurenpracht
benam mij het zicht
gewend aan de kleurenwereld
van ontelbare bloesems
zweefde ik ertussen
zat op een kelk
snoof het melange op
dat mij bedwelmde
als een bij vloog ik
van blom naar blom
heel teder
proefde ik hun nectar…
Lichtpunt
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 1.482 Nodeloos geluidloos,
onbekend, niet gewend,
troosteloos, voelt waardeloos.
Toch welwillend, onhoorbaar gillend,
luister 't gefluister.
Voelbaar verstaanbaar,
breekbaar lichtpunt in het duister.…
vroeger nu
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.283 toen was niet alles beter
je was eraan gewend
er was een tijd voor de melkboer
een tijd voor de bakker
ze kwamen aan de deur
moeders wil was wet
en soms die van vader
regeerde als een huisdespoot
het verlangen naar later
wordt nooit meer zo intens beleefd
de zondagen nooit meer zo lang
de kussen van Annemie roepen
nog gras en stenen tot…