Alle inzendingen over passen

ze kwamen niet gelegen de woorden die ik zocht en vond tussen de raadsels van mijn leven geen zin die mij zou passen als een warme jas maar waarom zou ik wanneer de zon er is, het lied dat vogels zingen dan nog zo uitgesproken moeite doen…

Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…

Zingt de coalitie dan in koor We gaan veel beter op uw centjes passen Maar eerst wat aan de omzetting verbrassen…

mensen zijn de tot vlees geworden gedachten van hun eigen zelf…

Mijn gedachten zijn los ik hou me stevig vast aan de contouren van mijn dromen duizend en een uren die passen in een nacht zullen vanavond tot mij komen Ik vergroot mijn wereld ver van huis en haard en de tijd laat mij eindelijk even vrij duizend en een momenten gevangen in een ogenblik en nog duizend passen daar bij Duizend en…

Hijgt vooruit en duwt vlijend in argeloos passen.…

mijns inziens zit deze puzzel heel anders in elkaar wint de eigenwijs het van de overtuiging haal het garen opnieuw uit spin van voren af aan halsstarrig zullen de stukken passen want anders…

Nu men de moslimwoning aan gaat passen, een schuifdeurscheiding tussen vrouw en man, met ook een extra kraan als `t effen kan, om na gebruik van het toilet de kont wassen. Dit is beslist verrijking van culturen, met deze schoon gewassen halalburen.…

Corruptie, machtsmisbruik en geld witwassen, De FIFA moet echt op zijn tellen passen.…

Maar voor de ernaartoe te reizen jeugd Werd het een zaak van meten en van passen. Figuurlijk stonden die al half schaakmat, Het treinverkeer rond Assen ligt nu plat.…

geen zorgen op een dag maak ik me gewoon zo ontzettend klein dat ik zal passen in je ooghoeken en nooit meer bang zal hoeven te zijn hoe je het naakte zwart in mijn pupillen treft en mijn lippen scheurt om in mijn binnenste te kijken en daar niets meer te vinden dan een schreeuw…

Ik hoorde van de week in het journaal Het LAKS wil dat we voortaan in de klassen Ons taalgebruik ingrijpend aan gaan passen Meer positief en meer genderneutraal Zo’n richtlijn moeten wij toch honoreren Ik zal vandaag op een terras doubleren…

ik zwaaide mijn handen al zwart van de aarde uit het graf dat ik aan het graven was zij liepen nog in stilte hun rondes tot ook zij de tekenen waarnamen dat ook hun tijd gekomen was vertraagden hun passen in besluiteloosheid om alles te rekken wisten uit ervaring dat bewegen nog leven was…

Denken gaat hand in hand ongelijke passen van toen, nu en ooit dragen schouders scheef van loslaten waar handen zacht raken zeggen ogen dag en dank je morgen begint alles opnieuw…

vaak kan ik mijn woorden niet vinden en ben ik verdwaald, ergens tussen m’n oren zoals een vrouw die een bijpassend topje zoekt, bij een nog te passen rokje. maar nu zie ik niet langer twee v’s van vliegende vogels maar een w van worden.…

geschreven woorden jagen na wat anderen hebben laten liggen het concretiseren kleurt de horizon die zijn uitzicht duidelijk verbreedt passen regendruppels zich aan aan het ritme waarin zij vallen worden ongeschreven akkoorden geboren in het vroege ochtendlicht…

Not to mention Het nieuws rond Sylvie's nieuwe hairextension Dat bracht ons van ons aller à propos Maar bij veroudering moet men pas passen Daar is geen was meer tegen opgewassen…

Soms is het Allemaal net Even te veel, Dit leven, De opgave om Door te gaan Even te zwaar - De grond wijkt Onder je voeten Je valt uit elkaar En dan kom je toch, Niet meer verwacht, Weer in balans en Passen de stukjes Toch weer in elkaar…

We lijken voor het schoonmaakwerk te passen Het Assepoestergen verliest terrein Veel liever willen wij Doornroosje zijn En dutten tot de prins ons komt verrassen Ik wil met Herman Emminks vraag volstaan Of de Roodkapje in ons allen op wil staan…

Wie krijgt haar boer en vindt de boer zijn vrouw Zal Linda ooit nog in maat 40 passen Gaat Paay nu zelf ook iemand onder plassen En wat moet Jinek verder zonder Pauw Is Rokjesdag al officieel begonnen En heeft Humberto echt iets met Dionne?…

Het doet zich weer eens voor op grote schaal, Waarvoor een taalgebruiker op moet passen: “Graag laat ik mij eens uitgebreid verassen”, Dé valkuil van de Nederlands taal. Al doet het mij aan beide ogen zeer, Verrassen doet verassen mij niet meer.…

Men vond een kinderhand in Harderwijk Die bij een hoofd en rompje schijnt te horen Die elders zijn ontdekt een tijd tevoren Als puzzelstukjes van één kinderlijk. Alleen een kind, geraakt door kruisraketten Kost nog meer tijd om in elkaar te zetten.…

hoeveel noten passen in de melodie hoeveel noten passen in de maat hoeveel tonen passen in het ritme van een valse ideologie wanneer is een maat eigenlijk vol herdenk ... wat waanzin van een kan doen wordt de partituur van zes miljoen weer vliegt het vaandel van verloren verstand dreigend op hol herdenk ...…

Méér geld zou passen, voor wat meer salaris, voor nieuwe boeien, nieuwe uniformen. Maar nieuwe kogels ? Nee, da’s uitgesloten, die zijn er ditmaal weer bij ingeschoten.…

Je kijkt eens om je mist je kleintjes zo je deed je werk terwijl ze speelden onder je bureau Waar zijn ze dan O... kijk, ze zijn volwassen waar is de tijd dat ome Ben nog op kwam passen De tijd is in je kinderen zelf gebleven er is niets weg er is eenvoudig doorgegeven…

Zal ik `m passen vechten verrassen vierendelen of alleen neen…. vechten past niet eerbied voor mensen dubbelzinnigheid hunner emoties inleven bijgebleven vergeeft favoriet en laat mij buigen als gewillige spriet gras.…

in stappen meten ze passen spreken wat woorden maar die gaan verloren tegen de wind zij lachen met handen in liefdesbestanden vingers typen nog letters maar eigenlijk zonder belang de icoontjes die sluiten beelden hun taal houden de wereld zo buiten…

bij het wakker worden voelen lakens beduidend anders dan de nacht ervoor muren zijn vol gekalkt met ogenschijnlijke leugens slaapdronken stap ik een leven in dat niet het mijne is toch passen de schoenen die ik in alle haast aanschiet om deze waanzin te ontvluchten…

Ik wil in jou blijven passen In al onze naaktheid. Ik vrees Het verlaten van de slaapkamer. Dan dringen zich de verschillen op. Slingerende kleren zwepen mij op. Kretende kinderen jagen ons op. Het zijn scheidingswanden. Al vroeg op ben ik op, op, op.…

niet de taal uitvinden maar naar woorden zoeken die als een puzzel passen op de juiste plek zoals zoeken het bewust kijken is naar een mogelijke vondst zo zal het altijd zijn de dichter maakt zich ondergeschikt aan de taal de taal staat het verwoorden toe van een gevoel...…