Alle inzendingen over piekeren

Als ik dood ben, kàn het niet minder zijn dan pas word ik eindelijk met rust gelaten Dan pas doet de wereld mij niet meer pijn dàn pas..zullen zij aardig over mij praten Als ik dood ben, zal ik niet eenzaam zijn dan pas zal ik van liefde kunnen proeven Dan pas pieker ik niet meer over die trein dàn pas zal ik ‘t masker niet meer hoeven Als…

Na veel piekeren en praten, kwamen "holtes"... voor geheel nieuwe energie; dus niet uit vorige tijden! Het bevrijdde om telkens woorden te tekenen als merk in de donkere nacht der mist. Toen wist ik niet volledig: nu beter, voor meer dan vijfenzeventig procent. De rest moest nog komen.…

Wat schaft het NOS-journaal vandaag Voor ons een weet, maar voor de redacteuren Die na twee dagen piekeren en zeuren Wat moeite hebben, is het nog de vraag Wat zei Guterres, baas van de VN Eergisteren, de negende december Hij riep de Veiligheidsraad op, "Remember Ik ben niet voor Hamas, Jeruzalem Noch tegen Netanyahu en zijn lieden…

Vertrouwen is waar het allemaal om gaat, en dat ik nou net dat gevoel mis is raar, maar ik moet stoppen met piekeren, ik hou van haar......…

De weg lag nog wazig voor hun ogen ze hadden zo oprecht in Hem geloofd voelden zich ontredderd en verloren had Hij Israël niet de redding beloofd piekerend gingen zij hun weg verder en merkten niet eens De Vreemdeling die achter hen bleef de waakzame Herder Hij hoorde alleen hun verdriet en twijfeling ‘ Wisten ze niet dat dit lijden…

Zeg liefje luister eens Mijn hoofd kent nu geen rust Jij ligt hier nu zo zacht Je nergens van bewust Ik pieker deze nacht Je weet, ik hou veel van je Voel erg met je mee Ik denk aan jou altijd Mijn leven is voor twee Ik wil je echt niet kwijt Maar als jij dit niet hebt Mij leuk vindt naar het duurt Stel dat het niet goed zit En straks…

keuzes op kruispunten wie kent ze niet het ideaal zoekend piekeren we eindeloos met impasse tot gevolg waarin ongewild besluiteloosheid kiest kiezen vraagt moed zonder oordeel vooraf eerlijk oprecht en open van ideaal en haalbaar het voor en het tegen naast kosten en baten alles goed te wegen kiezen vraagt lef onzeker te durven…

Zo'n versje schrijven, nog een heel gedoe De mijne wil maar zo niet vloeien Er gaat niets leven en er gaat niets bloeien O gottegot, hoe moet dat nou, ja hoe Een versje schrijven, joh wat een gepiel Ik pieker en ik zweet tig penen Er komt geen regel, ook niet uit mijn tenen Er staat wel wat, maar uh... wat is dat iel…

Bovendien pieker ik nadien nog lang over de handelingen die ik heb verricht en of ik het gas wel heb uitgedraaid. Ooit verdronk ik de smeulende sjekkies in mijn asbakken.…

Ik heb de klok horen slaan Ieder half en ook heel uur Heb mijn gedachten laten gaan In een vorm van overstuur Straks ben je weer jarig Weer geen bloemen op je graf Ik besef nu voor het eerst Spoedig ruimen ze je af Ik lig in bed te piekeren Hoe het strakjes verder moet Aan de ene kant begrip Want ik begrijp toch wel zeer goed Dat de…

Het is uitputtend rusten wanneer we piekeren in ons bed. Wanneer we angstig dromen. En, wat hebben we te verliezen? Onze onverwoestbare levensmoed? De indruk die we op anderen maken? Laat ons niet lachen! Het is heerlijk ontspannen werken. Het is lekker uitrusten en genieten.…

, zei hij sindsdien pieker ik hoe hij heet 2 de naakte man, net achter de struik op z'n knieën die me dagelijks bekijkt als ik m'n oefeningen doe. Die altijd bij me blijft want te zwaar te stelen die op jou lijkt.…

Maar wat geven we nou aan ambtenaar, 'k pieker me suf een beetje naar, ik weet het niet, dus ben nu klaar!…

Al jaren in zijn doen en handelen Gericht op achter Jezus wandelen Elk jaar op Goede Vrijdag bekruipt Hem het gevoel dat angstig sluipt Krijg ik vandaag de nagels door mijn handen Of kan ik nog tot volgend jaar hem wandelend imiteren Om dan wellicht sterven en opstaan ook te leren Nu zo vaak zich die vraag gesteld En zich al piekerend gekweld…

Ach ja, Jij bent mij vele stappen voor, en ik kan niks anders dan piekeren hoe ik jou uiteindelijk verloor..... Ik mis je..... dat je dat maar weet, nee, ik ben de gene die niet deze herinneringen vergeet!…

Haar wapperende zomerjurk bolt zich als een ragfijn vlindernet, de bloeiende akeleien vormen een aureool boven haar piekerende zelfbesef. Nergens op aarde heeft het licht van Jezus zoveel ingang. Nergens zo. Of is het haar eigen licht?…

Wanneer ik weldenkend in bed lig, piekeren noemen sommigen dat, dan zie ik me al weer opstaan. Wanneer ik dan eindelijk op kan staan, denk ik moegedroomd aan zitten. Wanneer ik dan comfortabel zit, zie ik me in gedachten rondlopen. Maar, terwijl ik aan het lopen ben, zie ik mezelf al hoopvol arriveren. Wat heb ik dan bereikt?…

Gedachten slingeren mij heen en weer keuzes voortdurend daar Het feit dat ik ze moet maken doet al zeer maar dat ze tellen maakt het pas écht zwaar Ik pieker en ik peins en onderdruk mijn verdriet zoals gewoon verdoezel mijn gevoelens met een grijns en val zoals gebruikelijk weer terug in mijn oude patroon..…

Pieker je over gisteren en maak je je zorgen?…

Ik denk en pieker over de zinnen, verzonnen, ik weet niet eens meer hoe ze begonnen. Iets met vlinders en een rimpel om je mond, dat herinner ik me vaag, het cirkelt maar rond. Net als vlinders en een blauwe maan, waar komt het toch in godsnaam vandaan. Waar gaat het toch in godsnaam naar toe, ik kan niet meer klimmen, ben te moe.…

er bij stilstaan Denk niet, dat ik het mezelf, in mijn tijd hier, ooit nog kan vergeven Want papa Ik heb de kansen laten liggen toen ik ze kreeg Besefte niet zo goed de waarde Had nog zoveel, heel veel willen zeggen Maar ik zweeg In jouw laatste momenten hier op aarde Er was altijd een excuus om niet te hoeven rijden Ik bleef piekeren…

normaal het gaat allemaal niet zo snel het gaat eigenlijk steeds minder dat ziet iedereen wel Je kunt doen wat je wilt je blijft achteruit gaan langzaam of vlug dat is mijn bestaan voortaan Niemand begrijpt het het leven zoals dit het lijf waarin ik gevangen zit Maar ik blijf vechten soms wordt ik er moedeloos van zit ik maar te piekeren…

Voor de uitzending van zomergasten Corona Schouten, de moeder en de zoon Zou ze gaan praten over haar jeugdige geslachtsgemeenschap voor het kerkelijk huwelijk in Israël wat beloond werd met haar zoon zou ze gaan praten over haar onvoorwaardelijke overgave voor God, Kerk en ChristenUnie wat beloont werd met haar ministerschap zou ze…

Wakker lig ik naast je, ik pieker me suf.  Ik worstel met mezelf en mijn gedachten, ik maakte dit bijna stuk.  Onbegrip ligt er naast je, ik weet ook echt niet waarom.  Je bent het mooiste wat me is overkomen dit jaar, waarom doe ik zo dom. Verdriet ligt er naast je, bij elke ademhaling een traan. …

aan de zijlijn zie de blootlegging van het venijn en knijp oprecht in beide handen nu zij valt door vele manden Wees niet bitter maar negeer de slang en sluit haar buiten levenslang zodat zij met haar giftige beten jullie zusterband niet meer kan verbreken Laat het gif verdwijnen als sneeuw voor de zon, koester de bloedband die overwon, pieker…

MOEDER-DOM Wat dom, wat dom, wat dom zit ik tegenover mijn oude moeder te filosoferen over ouder-dom wat wil ik voelen, wat wil ik zien zo zit ik tegenover mijn moeder te piekeren over super-ouwe Fien wat dom, wat dom, wat dom stop dat denken, sterk(t) je moeder: de personificatie van moeder-dom wat goed, wat goed, wat goed zit ik…

en tussen altijd het grote gelijk met het hoogste woord te willen hebben en voortdurend twijfelen laveer ik vol geloof en ongeloof, piekerend en lastige vragen stellend over wat voorbij is en geen keer neemt, gebroken,ontredderd, haast uitzichtloos en verslagen toch met de vaste wil mijn uiterste best te doen om er toch nog iets van te…

Je overdenkt de dag, in al haar glorie zou liever slapen potverdrie maar het schijnt niet te mogen oh nondeju 'k zorg, 'k pieker 'k denk van alles nu Maar zou graag slapen lang en diep. Dan ineens is het morgen, de slaap kwam toch nog onverwacht, dat is met alles zo, als je 't minst verwacht, gebeuren dingen precies andersom.…

Gelukkig en gezond zijn, is waar het om gaat, Pieker niet teveel voor je het weet ben je te laat. Haal op tijd de kastanjes uit het vuur, Een beetje liefde en geluk is niet zo duur. Het feest is weer voorbij, Al die vele wensen maakte mij blij. De treinmachinist blaast op zijn hoorn, En ik ben weer op weg naar Apeldoorn. 07-01-2011…

Wie geen bomen meer kan zien, temidden van de bossen, is denkverslaafd. Wie alleen nog wolken ziet, terwijl de zon daarachter, altijd volop schijnt. Wie alleen nog kijken kan, maar bijna niets meer ziet. Wie nog van alles horen kan, maar niet meer luistert. Wie zijn ogen niet gelooft, en alleen nog denken kan, over wie of wat bedreigt.…