Alle inzendingen over rookt

ik heb altijd wrakhout gezocht op mijn tocht langs exotische stranden verdwaald en aangespoeld gebroken uit sociale verbanden samen stoken we vuur dat rookt en brandt als de hel vonken knetteren fel vlammen dansen verhalen in alle talen het bizar en grotesk streven naar overleven later smeult pijn als venijn gloeit en haat…

Eindeloze stiltes Opgevangen door melancholische beelden In kleuren van liefde omgeven door pijn Zij gekleed in een qipao Daalt tree voor tree Kiest haar stappen zorgvuldig Ultieme elegantie Haar schoonheid overdondert Beelden in slow motion Werken hypnotiserend Voor de verbeelding van de geest Hij rookt klassieke pluimen Kringelend…

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk het is eindelijk de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende…

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk het is eindelijk de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende…

Zij wil slechts seks, maar is zeer beslist geen nymfomaan Zij kijkt naar hemel terwijl zij niet in (een) God gelooft de bliksem slaat neer Zij rookt nog maar eens een sigaret, een E-Smoker geen stank en beter voor haar longen die jarenlang knauw hebben gekregen Haar tijd ligt in het ver- leden dat niet mede lijdt zich niet bewust van…

geërgerd telt Jan de minuten van de steeds luider tikkende klok en wacht - het gras is te hoog - op de man die komt maaien samen met Maarten - zijn broer - rookt hij een ontevreden pijp Ah, daar zul je hem hebben 'k zag hem net de hoek omgaan brult Hein - zijn andere broer - door het keukenraam Jan ziet enkel een zwerm kraaien die stijgen…

Mijn vader rookte met enige stijl zijn met teer besmeurde pijp, bruin doorbrand. Joeg gretig, als was ‘t voor zijn zielenheil, de witte slierten door het hele pand. Geen wilde shag uit een exotisch land maar eerlijke tabak, grof versneden. En zo bleef hij hondstrouw, deed hij gestand aan zijn banale dwangmatigheden.…

Stof begrijpen had totaal geen zin: je scoorde pas wanneer je alles pikte, jointjes rookte en de pillen slikte. Kritisch denken was een slecht begin. Hij die nadacht raakte uit de pas en kwam in aanzien onderaan te staan terwijl een nul de lage lat passeerde. Er zaten studiehoofden in mijn klas.…

Ik rookte nog een laatste sigaret, maar zonder rookgordijn kreeg ik van jou twee sigaretten, kalmerend en natuurlijk verantwoord.…

Vroeger schuivelde ik van kroeg naar kroeg, dronk ik alles wat ik maar lekker vond, rookte ik elegant mijn sigaretten, gluurde ik graag naar de stevige billen en de bolle borsten, die zo voor het grijpen leken, een hemel vol illusies, ik verdween erin als een arme sloeber, want geld had ik niet en ik kwam maar amper rond, zo werd ik een met mijn…

Ze rookten nog een sigaret en stoorden zich niet aan de as die restte van hun lijven. Het klokje had hen niet gewekt: ze waren in hun slaap verbrand. Dit feit werd 's ochtends pas ontdekt. Hun ouders hadden zwaar het land en voelden zich gebroken. Vervolgens werd er diep getreurd.…

De zuurkool pruttelt stampend in de pan om dampend wit niet zwart te branden gebakken spekjes geuren watertanden gebogen rookt de worst er het zijne van de kanarie zingt met uitgestrekte nek naar de spinnende kat, gekooide nood Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood als ik met automatisme de eettafel dek het serviesgoed staat uitnodigend…

traag rookt het vreugdevuur zijn grijze chaos in de rode zee van de chinese rol het dauwt en waar je stapt plakt het restant van kleuren en illusie aan je schoenen vast de honden trekken in hun angst om weg te komen van deze voor mensen toch wat bizarre restanten uit hun dromen donker heeft oudjaar een barmhartig ogend gezicht…

De bladeren vallen vroeg dit jaar ze zijn het ademen doodmoe in mijn longen rookt de industrie walst het staal van hoogovens. Niets te laten dan een dubbele punt: Zoveel tijd moet nog worden in de prille ruimte van mensendingen met mijn handen raap ik scherven lijm ik eigen beelden in woorden.…

Hij rookt tot aan de filter en voelt zich ongemakkelijk. Hij roept zijn hond, maar is zijn hond vergeten. Hij zoekt zijn vrouw, maar liet haar achter. Een jonge vogel vliegt tegen het raam: dood. Zijn vleugels tot moes en zijn dromen tot pulver.…

ze volgt levens en voelt zich als een boom die stil moet blijven staan zonder wortels de grond is te rul en boven haar kruin staat een hemel die enkel Magritte zou kunnen schilderen ze rookt graag pijp en houdt van appels op haar hoofd ooit speelde ze piano, nu geniet ze van Vivaldi wanneer de noten door haar takken gaan haar bladeren beroeren…

ik oefen mezelf in afwezigheid denk gedachten die niet helen voel lust die niet wil delen proef liefde zonder zekerheid tabak rookt straf en zindert snel geest en wijn wissen sporen uit Dionysos bespeelt harp en fluit ja ik geloof in een hemelse hel rots in de branding ben ik wel af als grof gruis val ik uit handen deze golf zal zonder…

was wat mij al eerder overkwam De appel valt weer niet ver van de stam J.C raadt mij mentaal herrijzen aan Staalblauw en strak vandaag de hoge lucht Een reepje meeuw, restant van lendendoek De zon zet schijnwerpers op bloem en blad Ik val opeens ten prooi aan twijfelzucht Want sta sinds kort als moedeloos te boek Ik aarzel, in de verte rookt…

die is me iets te rechts en die is me veel te links zij is me iets te open en zij is gesloten als een sfinx die daar heeft niets met dieren en zij ook niets met hem en hij snapt niets van hun manieren en zij luisteren niet naar z’n stem hij is eentje die straf rookt wat mij totaal niet zint een roker is vandaag de dag hij die hiermee onrust…

jongen leert mij lopen liever gezegd waar ik moet lopen want je weet zo goed de weg naar school je bent al vier Jij weet hoe je kip eet rijst te knoeien schoenen uitschopt in de regen danst dan vraagt om kuku chocola Jij kent de groenten in de tuin weet wat je lekker vindt zit met je vingers aan het hout als mama kookt of vissen rookt…

heeft voldaan aan regels normen en waarden maar heeft geen enkele binding met aarde waar eigenlijk niemand weet wie en of wat hij werkelijk is een kunstproduct met nummer en totaal vervangbaar naar zijn talenten heeft helaas niemand ooit gevraagd voor wat hij ooit wilde is het nu al veel te laat dezelfde maat en medische dossier rookt…

Hij weet zich op te steken en rookt zich naar z'n eind.…

soms is leven in onvrij dreigend men vlucht voor lieve vrede in het huis voelen achter kleine schermpjes waar men liefde zoekt vrede in mooie woorden in virtuele sporen soms doen die schermpjes aan zelfontbranding het knalt en rookt de mens slaat weer op de vlucht op straat komt hij tot stille stand wordt als gegrepen door het…

De feministe rookt z'n pijp en draagt z'n hoeden en als ze bij hem kookt, dan is het steeds van woede. In bed is hij bij haar naar 't hoogtepunt geklommen. De vrouw komt net niet klaar en roept: 'Godinverdomme!' Hij werkt zich uit de naad. De kerel kan niet meer en richt zich op. Hij staat, maar niet z'n jongeheer.…

En hier lag ik dan met haar gelegen in ons beider blootje en ik zuchtte van de liefde en een eindeloos bestaan ze rookte zichtbaar nog wat na toen zij daar rond dreef in dat slootje waar een laatste druppel zonlicht ooit ten onder is gegaan De nacht was doodstil aangebroken toen ze stierf - mijn Margootje en ik fluisterde de paarden nog…

Nu rookt hij waterpijp in een rijtjeshuis, begiet plantjes in de achtertuin, de godganse dag in zijn pyjama. Wie had kunnen voorzien dat de Amerikanen uitgerekend déze oorlog zouden verliezen? De Iraniër op de hoek leert zijn vierjarige dochter schaken. Volgens hem is zij een wonderkind.…

Moe al sinds de Tweede helft negentiende eeuw d'Elfde lijkt dood, terwijl De derde een pijpje rookt De stroom gestaag De wind van noord d'Oever van zand Vermoord In elk geval heengegaan Lijkt de staart van deze slepers Zwalkend langs deze echt Majestueuze rivier Hun gedachten Opwindende Vrouwen en veel Vodka *Naar een schilderij…

Ik droomde over jouw luchtruim liep door mijn verleden over jouw zand en ik weet nog hoe je dronken werd niet dat gelal, stoutmoedig doen maar zware vleugels, intens verdriet wijsheid die zich niet dromend verpakken liet er dansten rupsen op witte toetsen van de oude liedjespiano in het hotel aan de kust terwijl je rookte, dronk je jenever…

Maar - dat geeft brandhout Vrij aan de grijsaard, Huivrende bloed: Weer rookt zijn schoorsteen, Warm wordt zijn hutje - Dat doet hem goed.…

Als je van God en alles af wil zijn je nog vrouw noch man zoekt en enige diepgang je een zorg zal zijn ga dan zitten en je bezatten in een Spaanse travestietentent het liefst tot diep in de nacht waar de muziek veelal oorverdovend is de travestieten naar monsters neigen de cocktails te zoet, te duur zijn je teveel rookt waardoor je vervlakt…