Verdane jaren zeventig
Middelmaatje brak bij scholen in
en sloeg het bord aan splinters. Luiheid mikte
hoge ogen. Ook de mammoet knikte.
Je had genoeg aan een zes-min.
Stof begrijpen had totaal geen zin:
je scoorde pas wanneer je alles pikte,
jointjes rookte en de pillen slikte.
Kritisch denken was een slecht begin.
Hij die nadacht raakte uit de pas
en kwam in aanzien onderaan te staan
terwijl een nul de lage lat passeerde.
Er zaten studiehoofden in mijn klas.
Alleen de sukkel sloot zich daarbij aan.
Dat was wat deze vage tijd mij leerde!
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: kinderen
Schooltijd 3.0 met 6 stemmen 
333
333
Geef je reactie op deze inzending:
Treffend gedicht. Gelukkig brengen de laatste dertig jaren een geleidelijk stijgende verbetering!