Alle inzendingen over schoonheid

rozen die spraken zonneschijn gelezen ze dronken de regenboog niets bleef onbesproken wolken werden gevangen veilig verborgen binnenin de regen kleurde oranje sterren lachten zilverachtig harten die smolten openden ramen van de ziel om de schoonheid te absorberen geborgen in 'n zee van goud ©LadyLove…

schoonheid van het licht, heb ik macht over u, of heeft u mij in uw macht.…

Daar zit een meisje Midden in het veld Ik herken haar niet Maar ze is mooi, heel mooi Ze zit daar, als een bloem van het veld Het is alsof er altijd al heeft gezeten. Ze zit daar, Zo zonder reden, Zo maar…

Om de schoonheid van je "zijn" te zien moet je de muren om je heen afbreken…

De oh zo kleine rupsen worden alsmaar mooier Door een fel gekleurde zon Die de ware schoonheid laat zien Met donker rode rozen En blauwe,gele en rode vlinders Vliegend om ons heen…

* Waar gevels wit gekalkt zijn en schaduw vrijt met licht, daar vindt stilte haar rijm en kent zwaarte geen gewicht. *…

wanneer prilgroen uitgroeit tot sierlijk knoppend geel dan adem ik warmte over haar heen tot ze haar diepste wezen voor mij open plooit waarbij verborgen waarheid zo verrukkelijk oogt dat ze me compleet verovert…

Blauwe lucht, het groene groen kristalhelder water Bloeiende bloem, stralende zon morgen is later.…

Maagdelijk witte lakens, vleien vlakgevouwen langs de rondingen van het rustende naakt. Het maanlicht streelt de schaduwen van deze nacht. Het is warm, ik verlang naar je, maar wil vooral alleen kijken naar jou in jouw slaap. Je bent mooi.…

vol overgave lig ik in het rulle zand langzaam varen donkere wolken voorbij waarachter een sterrenhemel schuil gaat voor de kust knipperen lichten groen en rood geduldig wachtend op wat er komen gaat…

struinend langs herenhuizen het glas in lood al in 'n boog boven de voordeur van weleer het huis zelf drie lagen hoog mooie balkons met sierlijke krul getuigen van ambtelijke vlijt in waaiervorm het stratenplan liep Lindo voor op zijn tijd daar is schoonheid nog te plukken hebben velen er hun tijd voltooid voor altijd rustend op de…

Zij willen ons laten zien dat schoonheid niet in perfectie huist maar in de ontvankelijkheid van het oog.…

en kleuren met ongekende schoonheid op te fleuren…

keer je tot ons gij mooi mens voeg schoonheid toe zo is ieders wens met je kleurrijke schaduw en warme lach woorden zijn niet nodig je bent niet schuw doch zie in je ogen een rijkdom aan stilte die ik zozere mag je kijkt ons aan ieder, een voor een blijf jammer je moet spoedig gaan en ziet nog eenmaal om over ons allen…

Het is de lange arm van de hemel bovendien, die op dit afgelegen plekje al zijn schoonheid laat zien. Het eiland is zo klein en de wereld zo groot. Bezitten hoeft niet, met kijken ben ik deelgenoot.…

En jij bent een zachte schoonheid.…

Betoverende schoonheid, jeugdige overmoed. Het is meer dan leuk, het is... geweldig! Het deelt zich aan mij uit. Zo aanstekelijk! Is dat genieten van wat voorbij is? Of, is dat genieten van iets dat niet wil sterven? De muziek en de beelden, ze raken me aan. Ik galm mee. Het leven is fantastisch…

ook al raakt haar ziel mij van nabij waar ogen zich naar mij toe wenden geen moment is zij bij mij noch wil ze maar iets verzenden ze woont in haar blik aan de rand van het bestaan schouwt eerder naar binnen; hetgeen wij nimmer zullen verstaan ze is de dode schoonheid die nog telkens roept vertoevend in een…

vissen in het water, brood met wijn ontbijtkoek als na droogte een hint van schoonheid overblijft is al het andere schijn…

langs zonnig venster scheert gracieus de meeuw omhoog naar Lokkende lonkende luchten uitgestrekt en eindeloos ontsluit zich een zee dobberend blauw wiegt zij wattige hemel en in 't brandpunt van het deelbare vallen zij heel even samen het kind in de vrouw en het kind in de man pannenkoek met appel en rozijntjes zegt de man…

Kaarsvissen glimmen in de maan, en in het licht – waarmee ze branden.…

ons huwelijk een spel is In bed staart hij weg van mij tijdens het strelen en het vrijen Hij ziet mijn eenzaamheid niet maar maakt er het beste van hij bergt mij in zijn armen voor hij actief wordt, en laat me daarna inslapen op zijn borst op zijn hart, dat zo rustig en ongrijpbaar voor mij klopt wanneer het hem uitkomt Hij ziet mijn schoonheid…

Je hebt niets te verliezen en toch kocht je de prins om met beloften en waarschuw je de mensen om schoonheid te mijden die te verbergen onder kleren en achter gesloten deuren waar de tijd in hun huid kruipt hun vlees verslapt en het aanvreet…

De zee bij Kijkduin kleedt zich in duizend kleuren – duizend humeuren.…

op weg in een serene gang naar een uithoek van mijn dromen gedreven door de sterke drang om hier steeds terug te komen langs vaalgroen mos en paarse bloemen volg ik het pad over de duinen om daar de zee zien op te doemen en door het rulle strand te struinen hoe zoet smaakt de herinnering aan de jaren van mijn jeugd de beelden die ik toen…

een fabelachtig oeverland dat ons haar naakte schoonheid geeft seringen langs de waterkant een meeuw die door het luchtruim zweeft een rijk palet aan zachte kleuren van lentegroen tot hemelsblauw de zeewind met haar frisse geuren een schitterende ochtenddauw het milde ruisen van de golven gekwetter van een leeuwerik kortstondig door geluk…

vaak word ik door schoonheid verblind het is een tint die mij met haar verbindt en ik de blauwe lucht zie als hemel terwijl het gras ruikt naar parfum dat ik ooit rook in Leningrad het is de dag voelen in een zachte zwoele schemer zonder dat ik het licht verlaat naakt is dan ook de werkelijkheid die na verloop van tijd het vlies…

Zacht kneed jij liefde in mijn huid, je boetseert mij – goddelijk zo mooi.…

Avond: de kale boom is plotseling weer vol – piepend spreeuwenblad.…

badend in het schijnsel van het zinderende ochtendlicht omgeven door het ruisen van de traag bewegende zee betoverd door een vlinder die een daverende dans verricht onschuldig en bekoorlijk en zo dans ik met haar mee het klamme mos, de paarse bomen, weerkaatsend in de felle zon de geuren die de prille lucht haar stille gratie geven erkentelijk…