Weidse beslotenheid

Geborgen ligt in eenzaamheid
het eiland onder de hemelboog.
Onttrokken aan de horizon,
bijna verloren voor het oog.

Door zeewind voortgedreven,
wuiven stralend witte wolken
het eiland toe, dat zich slechts
door zonderlingen laat bevolken.

Alle golven zijn gesmoord
die in de branding breken.
Zo ver het oog reiken kan,
is de wereld er gladgestreken.

Omringd door oneindig blauw,
alle windstreken rond.
In het ruisen van stilte
is al het lawaai hier verstomd.

Het is de lange arm
van de hemel bovendien,
die op dit afgelegen plekje
al zijn schoonheid laat zien.

Het eiland is zo klein
en de wereld zo groot.
Bezitten hoeft niet,
met kijken ben ik deelgenoot.

schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 76